Είδα αυτό το όνειρο πριν από μερικές εβδομάδες. Είχα μπει σε μια κινηματογραφική αίθουσα για να παρακολουθήσω ένα έργο που θα μου αποκάλυπτε την αλήθεια ή το νόημα της ζωής. Αφού προσπάθησα να αγνοήσω κάποιες σαχλές λεπτομέρειες, όπως την είσοδο μιας θεατού που φορούσε αντί για καπέλο ένα κρυστάλλινο πολυέλαιο, τα φώτα σκοτείνιασαν, το καμπανάκι σήμανε την έναρξη της ταινίας και στην οθόνη εμφανίστηκε... μια αίθουσα κινηματογράφου ακριβώς όπως αυτή που βρισκόμουν, με τους ίδιους θεατές, που παρακολουθούσαν στην οθόνη μια αίθουσα κινηματογράφου ακριβώς όπως αυτή που βρισκόμουν, με τους ίδιους θεατές, που παρακολουθούσαν στην οθόνη μια αίθουσα κινηματογράφου ακριβώς όπως αυτή που βρισκόμουν, με τους ίδιους θεατές, που παρακολουθούσαν στην οθόνη... Πέρα από τη διαπίστωση ότι μάλλον έχω διαβάσει αρκετά Μπόρχες, δεν μπορώ να πω ότι δεν βρήκα αρκετή αλήθεια σε αυτό το όνειρο.
Τετάρτη, Ιανουαρίου 07, 2009
Το όνειρο με την αλήθεια για τη ζωή
Είδα αυτό το όνειρο πριν από μερικές εβδομάδες. Είχα μπει σε μια κινηματογραφική αίθουσα για να παρακολουθήσω ένα έργο που θα μου αποκάλυπτε την αλήθεια ή το νόημα της ζωής. Αφού προσπάθησα να αγνοήσω κάποιες σαχλές λεπτομέρειες, όπως την είσοδο μιας θεατού που φορούσε αντί για καπέλο ένα κρυστάλλινο πολυέλαιο, τα φώτα σκοτείνιασαν, το καμπανάκι σήμανε την έναρξη της ταινίας και στην οθόνη εμφανίστηκε... μια αίθουσα κινηματογράφου ακριβώς όπως αυτή που βρισκόμουν, με τους ίδιους θεατές, που παρακολουθούσαν στην οθόνη μια αίθουσα κινηματογράφου ακριβώς όπως αυτή που βρισκόμουν, με τους ίδιους θεατές, που παρακολουθούσαν στην οθόνη μια αίθουσα κινηματογράφου ακριβώς όπως αυτή που βρισκόμουν, με τους ίδιους θεατές, που παρακολουθούσαν στην οθόνη... Πέρα από τη διαπίστωση ότι μάλλον έχω διαβάσει αρκετά Μπόρχες, δεν μπορώ να πω ότι δεν βρήκα αρκετή αλήθεια σε αυτό το όνειρο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Εμένα μου θυμίζει κάτι απ'το "Η μέρα της μαρμότας" κάτι από "Μεμέντο" (Μπόρχες δε μου θυμίζει γιατί δεν διάβασα :P)... αλλά εδώ σ' αυτό το σημείο θέλω να σταθούμε στον πολυέλαιο... τι έφαγες το βράδυ? :D
Σόρι για το αστειάκι... μου άρεσε πολύ το όνειρο, πες μου τι να διαβάσω από Μπόρχες για να το δω κι εγώ! :)
Γεια σου, Γαϊδάρα. Δεν θυμάμαι τι είχα φάει, αλλά είχε πλάκα :D
Ο Μπόρχες χρησιμοποιεί τέτοια μοτίβα, όπως ο τέλειος χάρτης μιας χώρας που περιέχει, φυσικά, τον ίδιο το χάρτη, που περιέχει τον ίδιο το χάρτη... Έχω διαβάσει σχεδόν ό,τι έχει γράψει ο Μπόρχες, πεζά, δοκίμια και ποιήματα (κυκλοφορούν από τα Ελληνικά Γράμματα σε τρεις τόμους). Θα πρότεινα να ξεκινούσες από διηγήματα, που είναι απολαυστικά, όπως η συλλογή "Το Άλεφ". Είναι εύκολο να βρεις βιβλία του. Άλλες προτάσεις είναι η "Ιστορία της αιωνιότητας" κυρίως με δοκίμια και "Το χρυσάφι των τίγρεων" με πολλά ποιήματα.
εγω ειδα οτι ασπρισαν τα μαλλια μου σε μια νυχτα...
Μου άρεσε πολύ.
Nelly, αρκεί να μην έγινε όντως αυτό.
Χαίρομαι, Greek Rider.
αντί να ζωγραφίσεις τον πολυέλαιο, αρκέστηκες σ΄ένα φαλακρό θεατή ...
κρίμα...
Βρίσκω και τις τρεις διαπιστώσεις σου πέρα για πέρα αληθινές.
Μπόρχες! Δυστυχώς τα βιβλία του δεν κυκλοφορούν μεμονωμένα αλλά, επειδή όποιος ψάχνει βρίσκει, στο παλαιοβιβλιοπωλείο της γειτονιάς μου είχα βρει πρόσφατα κάποια από τα βιβλία του. Είμαι σίγουρη ότι είναι εύκολο να βρεθούν, σίγουρα όμως αξίζει η προσπάθεια.
Καλό βράδυ.
Aerostatik, καθόταν στις πίσω θέσεις.
Καλημέρα, Librarian.
Σ' ευχαριστώ!
Παρακαλώ, κάνει μια σωστή επισήμανση η Librarian, από τότε που βγήκαν οι συλλογές μάλλον σταμάτησαν τα μεμονωμένα βιβλία.
Δημοσίευση σχολίου