Κυριακή, Δεκεμβρίου 18, 2016

Τι έκανα εχθές το βράδυ

Έρχονται κάποιες στιγμές που ένας άντρας καταλαμβάνεται από μια παρόρμηση και καμία δύναμη ή επιχείρημα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Εχθές το βράδυ ήταν μια τέτοια στιγμή για μένα. Κατευθύνθηκα αποφασιστικά στην κουζίνα και έφτιαξα υπέροχα κουλουράκια κανέλας-πορτοκαλιού. Η συνταγή εδώ.



Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2016

Εκδίδοντες εκδιδόμενοι


Δεν παραδίδεις ικέτες σε βασανιστές και δημίους για να τους λιντσάρουν, ακόμη και αν είναι εγκληματίες ή εχθροί σου. Περίεργα όσα συμβαίνουν στη δικαιοσύνη με τους 8 (και όχι μόνο). Προφανώς υπάρχουν δικαστές που δικάζουν και δικαστές που εκτελούν τις εντολές άλλων εξουσιών, όπως έχει φανεί και από άλλες υποθέσεις. Δεν θα νιώθω καθόλου καλά ως πολίτης αυτής της χώρας αν τελικά παραδοθούν. Αμφιβάλλω και για το αν οι νταήδες εξευμενίζονται με αυτό τον τρόπο.
Κάπως σαν να είμαστε μέλη μιας οικογένειας την περίοδο της κατοχής που βγάζει στον δρόμο κάποιον Εβραίο που έχει ζητήσει καταφύγιο στο σπίτι της από τους ναζί. Μετά δεν μπορείς να ξαναδείς τον εαυτό σου ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως και αν το δικαιολογήσεις στον εαυτό σου και αυτό είναι ένα βάρος που το καταλαβαίνεις αφού προβείς στην πράξη. Υποψιάζομαι ότι αν τους παραδώσουμε, αυτό θα έχει συνέπειες σε εμάς τους ίδιους που δεν μπορούμε να συλλάβουμε σε όλη τους την έκταση τώρα.
Το ζήτημα της αθωότητας ή μη αυτών των ατόμων μικρή σημασία έχει από τη στιγμή που στη γειτονική χώρα δεν υπάρχει κράτος δικαίου, αλλά κράτος ενός αδίκου και χιλιάδες άνθρωποι διώκονται συλλήβδην για τις πεποιθήσεις τους, την εθνικότητά τους ή γιατί δεν είναι αρεστοί σε αυτή την καρικατούρα που τους κυβερνά.
Έχω μια αίσθηση ότι υπάρχει μια διάχυτη παγωμάρα γύρω από αυτό το ζήτημα. Όπως όταν έχεις να επιλέξεις μεταξύ του να κάνεις μια ατιμία, υπακούοντας στις προσταγές κάποιου ισχυρού, και του να κάνεις το σωστό αποδεχόμενος τις συνέπειες. Το πρώτο φαίνεται αρχικά ευκολότερο, αλλά μετά γεύεσαι την πίκρα του να έχεις ενδώσει.

Τρίτη, Δεκεμβρίου 06, 2016

Και όμως, ανάβει...


...και φρέσκος Λάρυ, για τις θαυμάστριές του:



Παρασκευή, Δεκεμβρίου 02, 2016

Τετάρτη, Νοεμβρίου 23, 2016

Τα μάτια μου τις φάγανε

Ω, ξένε, συ που περπάταγες εχθές το βράδυ πέριξ Αιόλου και Ερμού, αν είδες πολλές κοπέλες νόστιμες και μισοφαγωμένες, τα μάτια μου τις φάγανε.

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 13, 2016

Άντε γεια, καλοκαίρι

Ακρυλικό σε χαρτί, 25x17 εκ.

Σάββατο, Ιουλίου 30, 2016

Χαρταετός ζωγραφιστός

Το γεφύρι της Άρτας, αποφάσισα ότι το τελείωσα. Υδατοδιαλυτά λάδια, 50 x 70 εκ..

Τετάρτη, Ιουλίου 27, 2016

Δοκιμές με ακρυλικά

Από καρδιάς...

Τρίτη, Ιουλίου 12, 2016

Ιερά αντικείμενα

Το πρόβλημα δεν είναι τόσο ότι θεωρούν κάποια συγκεκριμένα γυαλιά ή παντόφλες ή κομποσκοίνια ή κομμάτια ξύλου ιερά και άξια προσκυνήματος, όσο ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα τα γυαλιά, οι παντόφλες, τα κοσμποσκοίνια, τα κομμάτια ξύλου και κάθε τι το οποίο υπάρχει εντός του κόσμου και σε οποιονδήποτε άλλο κόσμο είναι εξίσου ιερό. Ναι, ακόμη και ένα λεκιασμένο εσώρουχο... αλλά ας μην δίνω ιδέες... αν και υπάρχουν ήδη κάτι φετιχιστές....

Με αφορμή αυτό.

Δευτέρα, Μαΐου 23, 2016

Δευτέρα, Μαΐου 09, 2016

Μεσημεριανή ραστώνη...

...ένα σημαντικό εμπόδιο στη δημιουργικότητα.

Πέμπτη, Μαΐου 05, 2016

Κυριακή, Μαΐου 01, 2016

Αβγό ημέρας


...και καλό μήνα.

Δευτέρα, Απριλίου 11, 2016

Top Cat

 ... in a Tomcat
...and in a bag.

Παρασκευή, Μαρτίου 25, 2016

Ανάμνηση περασμένων παρελάσεων

Όταν ήμουν μικρός, τα πεζοπόρα τμήματα μου φαίνονταν τόσο πεζά, μα τα τανξ λίαν συναρπαστικά.

Δευτέρα, Μαρτίου 14, 2016