.......................................(χαϊκού εκ του προχείρου)
Περπατούσα κεφάτος και σκυφτός σήμερα στην παγωμένη βροχή, όταν για μια στιγμή νόμισα ότι το βρεγμένο πεζοδρόμιο είχε ζωντανέψει κάτω από τα πόδια μου. Πουλιά πετούσαν από πάνω μου και καθρεπτίζονταν σε αυτό.
Θα έπρεπε να σταματήσω εδώ, αλλά θα ξέρετε ήδη όσοι με επισκέπτεστε συχνά ότι δεν μπορώ να αντισταθώ στο κήρυγμα. Μπορείς πάντα να επιλέγεις αν θα βλέπεις τα λασπόνερα ή τον ουρανό που καθρεπτίζεται σε αυτά (και φοβάμαι πολλά λασπόνερα για το 2009).
Ευτυχώς, υπάρχει και καλό ζεστό τσάι για παρηγοριά.
13 σχόλια:
Δεν υπάρχει παρηγοριά...
Γαϊδάρα, είμαι σίγουρος ότι έχεις πολλά που σε παρηγορούν, οι ωραίες φωτογραφίες σου για παράδειγμα :)
Με άλλα λόγια: Προτιμάς (και μας συνιστάς) να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο παρά μισοάδειο... Θα συμφωνήσω. Αν και θα προσθέσω πως: αυτό είναι κάτι που δεν το διαλέγεις, αλλά έρχεται -ή όχι- από μόνο, του μέσω εξωγενών συνθηκών και εσωτερικής ώριμης ζύμωσης.
Άσχετο: Μ’ αρέσει που έχουμε την κοινή συνήθεια να βγαίνουμε και να περπατάμε στους δρόμους, ακόμη κι’ όταν έχει κακό καιρό (δεν είμαι ο μόνος «ανώμαλος»! Γιεεες!!)
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ (παν’ απ’ όλα) ΚΙ’ ΕΥΤΥΧΙΑ!!
d(^_^)b
Πολλές ευχές και σε εσένα, Ναυτίλε! Δεν μπορώ να πω ότι είμαι από τους "αισιόδοξους" που βλέπουν την ευχάριστη πλευρά των πραγμάτων. Θα έλεγα ότι το άδειο ποτήρι ίσως να είναι το πιο ενδιαφέρον και χρήσιμο ποτήρι :) Είναι σημαντικό να εκπαιδεύσουμε το βλέμμα μας να βλέπει και "διαφορετικά".
Τώρα που είπες τσάι, πήγα στο τεϊοποτείο, που μου πρότεινες, στην Σούτσου. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, πολύ κινέζικο και άσπρο, αλλά είχε ωραίο τσάι. Κρατάω και το άλλο που μου είχες πει για κάποια άλλη φορά.
Γεια σου Librarian, αν δεν σου άρεσε η διακόσμηση Άπω Ανατολής, μην περάσεις από το άλλο, είναι πολύ πιο "σκληροπυρηνικό" (ακόμη και η μουσική είναι ανατολίτικη/new age) :D πάντως, ναι, και τα δύο έχουν καλό τσάι και μεγάλη ποικιλία.
Μια αναγκαία διόρθωση, η φράση «Μπορείς πάντα να επιλέγεις αν θα βλέπεις τα λασπόνερα ή τον ουρανό που καθρεπτίζεται σε αυτά» θα έπρεπε να είναι «Μπορείς να βλέπεις μόνο τα λασπόνερα ή και τον ουρανό που καθρεπτίζεται σε αυτά». Το γαληνεμένο βλέμμα βλέπει και τα λασπόνερα και τον ουρανό και τα αναγνωρίζει ως ένα.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να βλέπουμε με αισιοδοξία την ζωή...τις περισσότερες φορές υπάρχει και η καλή πλευρά ενός κακού γεγονότος.
Περαστικέ Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σου εύχομαι!
Γεια σου, Κατερίνα, ευχαριστώ για τις ευχές, εύχομαι να έχεις και εσύ μια καλή χρονιά. Δεν πολυπιστεύω στην αισιοδοξία, αλλά προσπαθώ να φτάσω στην αποδοχή, ο κόσμος μας είναι ο κόσμος της συνεχούς αλλαγής, του διαρκούς μετασχηματισμού, θάνατος και ζωή, πόνος και ηδονή μια αδιάσπαστη αλυσίδα. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πίνουμε ολόκληρο το ποτήρι. Η μη προσκόλληση μοιάζει να είναι το μονοπάτι.
Περαστικέ οι ωραίες φωτογραφίες (όπως τις λες και σ' ευχαριστώ) δεν παρηγορούν, απλά αποσπούν...
Για παράδειγμα μια λακκούβα με λασπόνερα μπορεί να στοιχίσει σε έναν άνθρωπο τη ζωή (δεν είναι υπερβολή), απ'την άλλη όμως μπορεί να γίνει μια πολύ ωραία φωτογραφία.
Gaidara, όπως και ένα λιοντάρι, μπορεί να κοστίσει τη ζωή ενός ανθρώπου, αλλά και να γίνει μια ωραία φωτογραφία :D. Ίσως να μην πρέπει να μας αποσπούν τα πράγματα, ίσως να πρέπει, σε υπαρξιακό επίπεδο, να εγκαταλείψουμε τις κρίσεις και τις προτιμήσεις και να αφεθούμε στο εδώ και τώρα. Η γαλήνη και η μακαριότητα ίσως να μην είναι τόσο άπιαστοι στόχοι, αρκεί ο νους να είναι εργαλείο και όχι δυνάστης. Μην με παρεξηγείς, αλλά έχω μια τάση τελευταία να θέλω να τινάξω από πάνω μου τον κόσμο όπως ένας σκύλος τα λασπόνερα στα οποία έχει κυλιστεί.
Εδώ στας εξοχάς οι λιμνούλες με τα λασπόνερα είναι πηγή χαράς. Πάνε τα παιδιά (σκυλιά) και κυλιούνται, και είναι τόσο χαρούμενα! Μετά τα λασπόλουτρα πάνε και ξεβγάζονται στην θάλασσα. Και είναι τόσο όμορφες αυτές οι σκηνές που τις φωτογραφίζω ξανά και ξανά.
Always the sky σε παράφραση του τραγουδιού always the sun. Ταιριάζει και με την περίπτωση.
Βάλσαμο το τσαγάκι αλλά προτιμώ ζεστή σοκολάτα με μπόλικο γάλα γιά το κρύο. Ζεσταίνει την ψυχή.
Καλή χρονιά να' χουμε.
Καλησπέρα, Ellinida, καλή χρονιά εύχομαι και εγώ, ωραία και η σοκολάτα, ωραίες και οι λακούβες στην εξοχή :D
Δημοσίευση σχολίου