.
Στο δωμάτιο όπου εργάζομαι είχα ένα λαμπτήρα εξοικονόμησης ενέργειας. Τον είχα εδώ και αρκετά χρόνια, πολύ πριν να ξεκινήσει η σχετική εκστρατεία, και έμενε αναμμένος σχεδόν όλη την ημέρα. Δεν ήταν λοιπόν έκπληξη που αφού εμφάνισε κάποιες τυχαίες αυξομειώσεις την ένταση του φωτός, τελικά παρέδωσε το πνεύμα. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Όπως ίσως θα ξέρετε, οι λαμπτήρες αυτοί περιέχουν μικρές ποσότητες υδραργύρου, ίσως και άλλες επικίνδυνες ουσίες, και δεν πρέπει να απορρίπτονται με τα οικιακά απορρίμματα όπως οι κοινές λάμπες πυράκτωσης. Μετά από μια αναζήτηση στο Διαδίκτυο για την ανακύκλωση αυτών των λαμπτήρων, που δεν απέδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα - η μόνη διεύθυνση που βρήκα ειδικά για την παράδοση λαμπτήρων ήταν στα κεντρικά της Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε. στο Δήμο Αθηναίων, κάπου στην Ιερά Οδό, αρκετά μακριά από το σπίτι μου - ξεκίνησα για τη μεγάλη περιπέτεια, ελπίζοντας ότι κάποιες από τις επιχειρήσεις που συνεργάζονται στα προγράμματα ανακύκλωσης θα δεχόταν και τη δυστυχισμένη, την καμένη μου λάμπα.
Αρχικά, απογοήτευση. Γύρισα σε όλη την Αθήνα. Οι χειρότερες υποψίες που είχα, ότι όλος αυτός ο θόρυβος για την προώθηση των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας είχε μια πολύ άσχημη πλευρά, καθώς δεν θα υπήρχε καμία υποδομή για την ανακύκλωση αυτών των λαμπτήρων όταν θα έφτανε η ώρα τους, έμοιαζαν να επιβεβαιώνονται. Γυρνούσα από κατάστημα ηλεκτρικών ειδών σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και από κατάστημα φωτιστικών σε κατάστημα φωτιστικών και, παντού, τζίφος. Αυτό παρά τη νομοθεσία που υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να δέχονται για ανακύκλωση τα είδη που πωλούν, παίρνοντας το παλιό με την αγορά ενός καινούριου, αλλά είπαμε, εδώ είναι Βαλκάνια και δεν ιδρώνει το αυτί μας από τέτοια. Υπάλληλοι με κοιτούσαν σαν να ήμουν εξωγήινος όταν τους εξηγούσα ότι θα ήθελα να αγοράσω ένα λαμπτήρα χαμηλής κατανάλωσης, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα έπαιρναν για ανακύκλωση τον παλιό λαμπτήρα που μετέφερα σε μια τσάντα και που μου θύμιζε όλο και περισσότερο έκθετο βρέφος που κανένας δεν ήθελε. Σε κάποιους καθόμουν και εξηγούσα και την αναγκαιότητα της ανακύκλωσης και ότι, χωρίς αυτήν, η χρήση λαμπτήρων αυτού του τύπου θα μπορούσε να γίνει μπούμερανγκ για το περιβάλλον.
Είχα απελπιστεί, σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να κάνω όλη τη διαδρομή μέχρι τις κεντρικές εγκαταστάσεις της Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε., να κρατήσω τη λάμπα στο σπίτι σαν σουβενίρ ή σαν μαγική σφαίρα για να προλέγω το μέλλον ή να την αφήσω έξω από τα γραφεία του ΣΚΑΪ που έκανε και όλη τη σχετική εκστρατεία και να μην ασχοληθώ ξανά με λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας. Καθώς περπατούσα κάνοντας αυτές τις σκέψεις, έφτασα μπροστά σε ένα κατάστημα με μια βιτρίνα γεμάτη με λάμπες και αποφάσισα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια, χωρίς να ελπίζω σε πολλά. "Γεια σας, θα ήθελα ένα λαμπτήρα εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά και να δώσω για ανακύκλωση τον παλιό..." Η αντίδραση του υπαλλήλου ήταν αυτή που περίμενα "Λυπάμαι, αλλά ξέρετε δεν έχουμε χώρο για να παίρνουμε λάμπες για ανακύκλωση...", αλλά καθώς έκανα μεταβολή συμπλήρωσε "...το άλλο μας κατάστημα όμως στην Ομόνοια τους παίρνει." Επιτέλους! Η αναζήτηση για το Άγιο Δισκοπότηρο είχε λάβει αίσιο τέλος. Ζήτησα λεπτομέρειες για τη διεύθυνση, ευχαρίστησα τον υπάλληλο και λίγο αργότερα παρέδιδα την παλιά μου λάμπα και έπαιρνα μια καινούρια. Επισημαίνω ότι στα δύο αυτά καταστήματα οι υπάλληλοι ήταν ευγενικοί, ήξεραν τη δουλειά τους και στο δεύτερο, χωρίς να το ζητήσω, δοκίμασαν οι ίδιοι την παλιά λάμπα για να διαπιστώσουν αν όντως δεν λειτουργούσε.
Αρχικά, απογοήτευση. Γύρισα σε όλη την Αθήνα. Οι χειρότερες υποψίες που είχα, ότι όλος αυτός ο θόρυβος για την προώθηση των λαμπτήρων εξοικονόμησης ενέργειας είχε μια πολύ άσχημη πλευρά, καθώς δεν θα υπήρχε καμία υποδομή για την ανακύκλωση αυτών των λαμπτήρων όταν θα έφτανε η ώρα τους, έμοιαζαν να επιβεβαιώνονται. Γυρνούσα από κατάστημα ηλεκτρικών ειδών σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και από κατάστημα φωτιστικών σε κατάστημα φωτιστικών και, παντού, τζίφος. Αυτό παρά τη νομοθεσία που υποχρεώνει τις επιχειρήσεις να δέχονται για ανακύκλωση τα είδη που πωλούν, παίρνοντας το παλιό με την αγορά ενός καινούριου, αλλά είπαμε, εδώ είναι Βαλκάνια και δεν ιδρώνει το αυτί μας από τέτοια. Υπάλληλοι με κοιτούσαν σαν να ήμουν εξωγήινος όταν τους εξηγούσα ότι θα ήθελα να αγοράσω ένα λαμπτήρα χαμηλής κατανάλωσης, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα έπαιρναν για ανακύκλωση τον παλιό λαμπτήρα που μετέφερα σε μια τσάντα και που μου θύμιζε όλο και περισσότερο έκθετο βρέφος που κανένας δεν ήθελε. Σε κάποιους καθόμουν και εξηγούσα και την αναγκαιότητα της ανακύκλωσης και ότι, χωρίς αυτήν, η χρήση λαμπτήρων αυτού του τύπου θα μπορούσε να γίνει μπούμερανγκ για το περιβάλλον.
Είχα απελπιστεί, σκεφτόμουν αν θα έπρεπε να κάνω όλη τη διαδρομή μέχρι τις κεντρικές εγκαταστάσεις της Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε., να κρατήσω τη λάμπα στο σπίτι σαν σουβενίρ ή σαν μαγική σφαίρα για να προλέγω το μέλλον ή να την αφήσω έξω από τα γραφεία του ΣΚΑΪ που έκανε και όλη τη σχετική εκστρατεία και να μην ασχοληθώ ξανά με λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας. Καθώς περπατούσα κάνοντας αυτές τις σκέψεις, έφτασα μπροστά σε ένα κατάστημα με μια βιτρίνα γεμάτη με λάμπες και αποφάσισα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια, χωρίς να ελπίζω σε πολλά. "Γεια σας, θα ήθελα ένα λαμπτήρα εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά και να δώσω για ανακύκλωση τον παλιό..." Η αντίδραση του υπαλλήλου ήταν αυτή που περίμενα "Λυπάμαι, αλλά ξέρετε δεν έχουμε χώρο για να παίρνουμε λάμπες για ανακύκλωση...", αλλά καθώς έκανα μεταβολή συμπλήρωσε "...το άλλο μας κατάστημα όμως στην Ομόνοια τους παίρνει." Επιτέλους! Η αναζήτηση για το Άγιο Δισκοπότηρο είχε λάβει αίσιο τέλος. Ζήτησα λεπτομέρειες για τη διεύθυνση, ευχαρίστησα τον υπάλληλο και λίγο αργότερα παρέδιδα την παλιά μου λάμπα και έπαιρνα μια καινούρια. Επισημαίνω ότι στα δύο αυτά καταστήματα οι υπάλληλοι ήταν ευγενικοί, ήξεραν τη δουλειά τους και στο δεύτερο, χωρίς να το ζητήσω, δοκίμασαν οι ίδιοι την παλιά λάμπα για να διαπιστώσουν αν όντως δεν λειτουργούσε.
.
Επειδή πιστεύω ότι είναι καλό να μοιραζόμαστε τέτοιες πληροφορίες, αποφάσισα να αναφέρω το κατάστημα στο οποίο δέχθηκαν τη δύστυχη τη λάμπα μου για ανακύκλωση και όπου μπορεί να βρει κάποιος ό,τι λάμπα φανταστεί σε πολύ χαμηλότερες τιμές από αλλού, αλλά και ευγενικό προσωπικό που είναι πρόθυμο να τον εξυπηρετήσει (τουλάχιστον αυτή ήταν η δική μου εμπειρία). Πρόκειται για την επιχείρηση Λέντζος Λάμπες, Εμ. Μπενάκη 3 (σχεδόν στη διασταύρωση με τη Σταδίου). Προτρέπω όποιον άλλο αναγνώστη γνωρίζει επιχειρήσεις που δέχονται λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης για ανακύκλωση να τις αναφέρει, ώστε να έχουμε όλοι αυτές τις χρήσιμες πληροφορίες.
Ορίστε και ένα χάικου για λάμπες (λέτε να μου έμεινε κουσούρι;):
Ορίστε και ένα χάικου για λάμπες (λέτε να μου έμεινε κουσούρι;):
.
Ήσουν το φως μου!
Ήσουν το φως μου!
.
Μα έσβησες για πάντα
Μα έσβησες για πάντα
.
Λάμπα καμένη
Λάμπα καμένη
.
Υ.Γ. Είχα μόλις γράψει αυτό το κείμενο, περίπου τα μεσάνυχτα εχθές το βράδυ, και ετοιμαζόμουν να κλείσω τον υπολογιστή όταν τον είδα να με κοιτάζει από την πόρτα. «Τι θέλεις, Φέροντα το Φως;» «Νομίζεις ότι από τύχη βρήκες το κατάστημα με τα φωτιστικά;» μου λέει. «Στην εξέγερση του φωτός!» λέω και υψώνω το ποτηράκι με την τσικουδιά.
Υ.Γ. Είχα μόλις γράψει αυτό το κείμενο, περίπου τα μεσάνυχτα εχθές το βράδυ, και ετοιμαζόμουν να κλείσω τον υπολογιστή όταν τον είδα να με κοιτάζει από την πόρτα. «Τι θέλεις, Φέροντα το Φως;» «Νομίζεις ότι από τύχη βρήκες το κατάστημα με τα φωτιστικά;» μου λέει. «Στην εξέγερση του φωτός!» λέω και υψώνω το ποτηράκι με την τσικουδιά.
17 σχόλια:
Είσαι φοβερός! Ο επίσημος σχολιαστής επειδή είναι τσαντίλας λέει ότι του έρθει..
To καμένη μπορείς να το αλλάξεις με το καημένη, διότι με τέτοιες περιπέτειες της ταιριάζει περισσότερο. Ασε που δεν αλλάζει και το μέτρο.
Ευχαριστώ, Greek Rider. Ο επίσημος είναι διασκορπιστής αρνητικής ενέργειας, νομίζω ότι όταν τον απελυθερώσω στον κόσμο η σημερινή οικονομική κρίση θα μοιάζει με παιχνιδάκι :)
Dormammu, καμένη = 3 συλλαβές, καημένη = 4 συλλαβές και παύει να είναι χάικου! Αυστηρά 17 συλλαβές το σύνολο, σε τρεις γραμμές των 5-7-5. Υπάρχουν κάποιοι που παραβιάζουν τους κανόνες, αλλά δεν συμφωνώ, οι κανόνες είναι μέρος της γοητείας του πράγματος και σε οδηγούν μερικές φορές μόνοι τους σε ανακαλύψεις. Πάντως, πράγματι, πολλή περιπέτεια!
Το ότι οι λάμπες αυτές είναι επικίνδυνες για το περιβάλλον, δεν το γνώριζα, και γι’ αυτό σ’ ευχαριστώ για την ενημέρωση. Είναι αλήθεια πως κι εγώ χρησιμοποιώ τέτοιες λάμπες τουλάχιστον 5 χρόνια, ίσως και παραπάνω, αλλά δεν μου κάηκε ακόμη καμιά για να βρεθώ στο δίλημμα που αναφέρεις, ούτε και γνώριζα τα συμπτώματα που θα παρουσίαση όταν έλθει η ώρα να αποδημήσει εις Κύριων.
Πρέπει πραγματικά να συγχαρώ για την αξιέπαινη προσπάθειά σου να πάρεις σβάρνα την μισή Αθήνα, για να βρεις ένα μέρος να αποθέσεις «οικολογικά» το πτώμα της λάμπας. Εγώ που μένω στην «μικρή» πόλη της Ξάνθης, πραγματικά διερωτώμαι αν θα έμπαινα στον κόπο που μπήκες εσύ. Μπράβο και πάλι μπράβο. Όχι για κάναν’ άλλο λόγο, αλλά επειδή ένα ευχαριστώ από το ανώνυμο πλήθος το αξίζεις.
Τέλος, τα Χαϊκού είναι πολύ ωραία. Είχα ασχοληθεί κι εγώ κάποτε μαζί τους. Είναι ωραία όταν θέλεις απλώς να περιγράψεις «μιά στιγμή» που συνήθως περνάει απαρατήρητη.
Χαιρετώ σε και πάλι ευχαριστώ που μ’ ενημέρωσες σχετικά με τους λαμπτήρες.
Το σκεφτόμουν αυτές τις μέρες που κάηκε μιά λάμπα. Εχω μιά σακκούλα γεμάτη μπαταρίες κάθε είδους και μεγέθους, έχω άλλη μία με κινητά και gadgets, ε καιρός να αποκτήσω και μιά με λάμπες.
Εχω γίνει υστέρω με την ανακύκλωση και τσακώνομαι με όλους.
"Φτου σου γαιδούρι πετάς τις μπαταρίες και μολύνεις το περιβάλλον γιά διακόσια χρόνια."
Λαμπτήρ καμμένος
είπες να τον αλλάξεις
μα που να τον πετάξεις;
Δεν μου βγαινε χαικού (ή μάλλον βαριόμουν να το ψάξω περαιτέρω).
Καλησπέρα, Ναυτίλε, Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Οι λάμπες χαμηλής κατανάλωσης είναι επικίνδυνες μόνο αν αρχίσουν να απορρίπτονται μαζικά σαν κοινά απορρίμματα, περιέχουν μικρή ποσότητα υδραργύρου, πολύ μικρότερη από ένα θερμόμετρο, αλλά πρέπει να ανακυκλώνονται. Επίσης, αν σπάσει κάποια στο σπίτι, ο χώρος πρέπει να καθαρίζεται σχολαστικά - ΟΧΙ με ηλεκτρική σκούπα - και να αερίζεται για τουλάχιστον ένα τέταρτο. Περισσότερες πληροφορίες, συνοπτικά, εδώ: http://www.oikologio.gr/content/view/674/86/
Αν η διαχείρισή τους γίνεται σωστά, τότε πράγματι ωφελούν, και το περιβάλλον και την τσέπη μας. Δεν ξέρω βέβαια αν υπάρχει μέριμνα και υποδομή εκεί όπου ζεις εσύ, θα πρέπει να ζητήσεις πληροφορίες από το δήμο. Την υποχρέωση παροχής της κατάλληλης υποδομής για την ανακύκλωση την έχει ο δήμος, ενώ πόροι παρέχονται από ειδικό τέλος που καταβάλλουν οι επιχειρήσεις βάσει της ευρωπαϊκής αρχής "Ο ρυπαίνων πληρώνει". Πληροφορίες για τη νομοθεσία και άλλα θέματα μπορείτε να βρείτε στον ιστότοπο της Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε., ακολουθώντας τη σύνδεση που έχω στο κείμενο.
Γεια σου, Ellinida. Επειδή δεν διευκρινίζεις τι λάμπα σου κάηκε, επισημαίνω ότι ειδικό πρόβλημα δεν υπάρχει για τις κοινές λάμπες πυράκτωσης, καθώς αυτές δεν περιέχουν κάποιο ιδιαίτερα επικίνδυνο υλικό, αλλά μόνο για τις λάμπες χαμηλής κατανάλωσης. Η ανακύκλωση βέβαια είναι γενική ανάγκη σήμερα. Και εγώ μαζεύω ότι μπορεί να ανακυκλωθεί και το πάω στα ειδικά σημεία. Για τις μπαταρίες και τις μικροσυσκευές υπάρχουν ήδη αρκετά σημεία συλλογής για ανακύκλωση, και του δήμου και σε επιχειρήσεις, τουλάχιστον στην Αθήνα, ενώ κάποιες επιχειρήσεις παίρνουν και μεγάλες συσκευές για ανακύκλωση από το σπίτι σου (ψυγείο, κουζίνα κ.λπ.), όταν αγοράσεις από αυτές καινούρια συσκευή.
Για τα χαϊκού, επισημαίνω ότι η ομοιοκαταληξία απαγορεύεται, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι λεπτοί κανόνες, όπως ο χωρισμός σε δύο μέρη. Για να γίνουν χαϊκού οι στίχοι σου θα μπορούσαν να είναι:
Λαμπτήρ καμμένος
Και πού θα τον πετάξεις;
Αδιέξοδο!
Χαμηλής ενέργειας ήτο, είχαμε αλλάξει εδώ και καιρό όλες τις λάμπες του σπιτιού. Τώρα μάθαμε και γιά τον υδράργυρο, αισθανόμαστε λίγο άβολα οφείλω να ομολογήσω.
Το αδιέξοδο είναι 4 συλλαβές. Μας λείπει μία. Ισως να πρέπει να γίνει έτσι.
Το αδιέξοδο
υδράργυρον εκλύει
λαμπτήρ καμμένος.
Ellinida, α-δι-έ-ξο-δο = 5 συλλαβές :)
Να σημειωθεί πάντως ότι το πιο σωστό είναι για τα χαϊκού αντί για συλλαβές να μιλάμε για "ηχητικές μονάδες" (στα ιαπωνικά, ον), π.χ. νομίζω, χωρίς να είμαι σίγουρος, ότι το μια (όχι όμως το μία) πρέπει να θεωρείται μία ηχητική μονάδα. Πάντως, στα Ελληνικά νομίζω ότι τα δύο σχεδόν πάντα ταυτίζονται, ενώ αυτό δεν συμβαίνει στα Αγγλικά, δείτε το σχετικό άρθρο στη wikipedia.
Ε λοιπόν εγώ ηχητικά το μέτρησα και μου βγήκε 4. Μου αρέσουν πολύ τα χαικούδια αλλά τους έχουν γ... την μάνα και τον πατέρα οι επίδοξοι ποιητές του διαδικτύου.
Γεια σου Ellinida, α εγώ τις προφέρω όλες τις συλλαβές της λέξης. Ε... χμ... πήρε και εμένα η μπάλα; :)
Στη Σαλονίκη έχει κάδο στην έξοδο του ΙΚΕΑ, από όπου λόγω χαμηλής τιμής παίρνω τις λάμπες εξοικονόμησης.
Υποθέτω και στην ΑΘήνα...
o-salonikios, ευχαριστώ για την πληροφορία. Εγώ δεν μένω κοντά σε ΙΚΕΑ, αλλά όσοι μένουν, ορίστε άλλο ένα πιθανό σημείο για ανακύκλωση.
Στο Carrefour στον Γερακα εχουν καδο ανακύκλωσης ηλεκtρικων μικροσυσκευών και εχω βαλει και καμμενες λαμπες.
Αρκεί ο συγκεκριμένος κάδος να είναι και για λάμπες. Συνήθως είναι χωριστοί οι κάδοι για τις λάμπες, από ό,τι έχω δει μέχρι τώρα.
Δείτε στο http://www.fotokiklosi.gr/, υπαρχουν πολλα σημεια συλλογης, σε ολη την Ελλαδα
Ναι, έχουν αλλάξει τώρα τα πράγματα. Μην ξεχνάτε ότι αυτό το ποστ ανέβηκε το 2008.
Δημοσίευση σχολίου