Είπα να βγω να αγοράσω κανένα «χειμωνιάτικο», ήθελα και να περπατήσω λίγο. Πολλή δουλειά αυτό τον καιρό και αρκετό άγχος. Μια βόλτα στα μαγαζιά ηρεμεί ή τουλάχιστον μουδιάζει το μυαλό, σε φέρνει σε μια κατάσταση λήθης, με τη musak, την πληθώρα των αδιάφορων ερεθισμάτων, τον κορεσμό των αισθήσεων. Βρίσκεσαι σε μια στιγμή να ανεβοκατεβαίνεις σε κυλιόμενες σκάλες με άδειο βλέμμα, σαν ζόμπι, κενός από κάθε σκέψη. Ακριβώς το αποτέλεσμα που επεδίωκα. Θα μπορούσε αυτό να γίνει είδος διαλογισμού; «Ο διαλογισμός του πολυκαταστήματος». Αυτό δεν είναι που λένε «shopping therapy»; Να ξεχνάς τα πάντα, να ξεχνάς τον εαυτό σου σε ράφια και δοκιμαστήρια, να τον αποθέτεις πάνω σε στοίβες από πουκάμισα και πουλόβερ. Περπάτησα κάπου τρεις ώρες. Πήγα σε πολλά πολυκαταστήματα για να πάρω αρκετή δόση αναισθητικού. Δοκίμασα και ένα-δυό σακάκια, κοίταξα με ψεύτικο ενδιαφέρον μερικά ρούχα, συμπεριφέρθηκα όπως κάθε άλλος καταναλωτής. Τελικά, δεν αγόρασα τίποτα. Δεν πειράζει, τα καταστήματα μου χάρισαν το περπάτημα, η κούραση, από το καυσαέριο και την πολυκοσμία περισσότερο, τη λήθη.
Παρασκευή, Οκτωβρίου 17, 2008
Στα καταστήματα - Ανταπόκριση περιπάτου
Είπα να βγω να αγοράσω κανένα «χειμωνιάτικο», ήθελα και να περπατήσω λίγο. Πολλή δουλειά αυτό τον καιρό και αρκετό άγχος. Μια βόλτα στα μαγαζιά ηρεμεί ή τουλάχιστον μουδιάζει το μυαλό, σε φέρνει σε μια κατάσταση λήθης, με τη musak, την πληθώρα των αδιάφορων ερεθισμάτων, τον κορεσμό των αισθήσεων. Βρίσκεσαι σε μια στιγμή να ανεβοκατεβαίνεις σε κυλιόμενες σκάλες με άδειο βλέμμα, σαν ζόμπι, κενός από κάθε σκέψη. Ακριβώς το αποτέλεσμα που επεδίωκα. Θα μπορούσε αυτό να γίνει είδος διαλογισμού; «Ο διαλογισμός του πολυκαταστήματος». Αυτό δεν είναι που λένε «shopping therapy»; Να ξεχνάς τα πάντα, να ξεχνάς τον εαυτό σου σε ράφια και δοκιμαστήρια, να τον αποθέτεις πάνω σε στοίβες από πουκάμισα και πουλόβερ. Περπάτησα κάπου τρεις ώρες. Πήγα σε πολλά πολυκαταστήματα για να πάρω αρκετή δόση αναισθητικού. Δοκίμασα και ένα-δυό σακάκια, κοίταξα με ψεύτικο ενδιαφέρον μερικά ρούχα, συμπεριφέρθηκα όπως κάθε άλλος καταναλωτής. Τελικά, δεν αγόρασα τίποτα. Δεν πειράζει, τα καταστήματα μου χάρισαν το περπάτημα, η κούραση, από το καυσαέριο και την πολυκοσμία περισσότερο, τη λήθη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
12 σχόλια:
Η αντιστοιχια ειναι οκ. Αντι για δασος με δεντρα περπατας σε δασος απο κολωνες. Αντι για τιτιβισματα πουλιων ακους musak. Αντι για σωρους απο φθινοπωρινα φυλλα περιδιαβαινεις αναμεσα σε σωρους απο ρουχα. Αντι να διασταυρωνεις το βημα σου με εκεινο του λαγου και της περδικας το διασταυρωνεις με εξατμισεις αυτοκινητων.
Το παραδοξο ειναι οτι παρ' ολα αυτα, το αποτελεσμα παραμενει το ιδιο. Ηρεμησες, χαλαρωσες. Το ανθρωπινο ειδος εχει εξελιχθει τοσο πολυ, ωστε να καταφερνει να ηρεμει ακομα και αναμεσα σε εξατμισεις.
Απλα μαθηματα εξελικτικης βιολογιας ;-)
Όχι, δεν είναι το ίδιο, δεν ηρέμησα, δεν χαλάρωσα. Εξαντλήθηκα, κουράστηκα ψυχικά, βρέθηκα σε κατάσταση αφασίας, με δηλητηρίασε το καυσαέριο. Σε ένα φυσικό περιβάλλον, θα ηρεμούσα πραγματικά, θα έβρισκα γαλήνη, όχι αφασία. Κάποιες φορές, για να επιβιώσω κιόλας ζώντας στις φυλακές Αθηνών όπου βρίσκεσαι συνεχώς υπό ολομέτωπη επίθεση, υιοθετώ τη στάση της παρατήρησης, προσπαθώντας να μην εμπλέκομαι συναισθηματικά, να μην κρίνω τίποτε από όσα συμβαίνουν γύρω μου, σαν ένα μέλος επιστημονικής αποστολής που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν σε μια ζούγκλα έχοντας επίγνωση ότι δεν ανήκει εκεί και ότι σε λίγο θα έλθει το ελικόπτερο που θα τον πάει στο σπίτι του.
Σκέφτηκα να γράψω και μια παράγραφο για την ασχήμια και την αθλιότητα, αλλά σκέφτηκα «όχι πάλι».
Το ανθρώπινο είδος έχει εξελιχθεί σε καρκίνο του πλανήτη.
Νομίζω ότι απλώς θες να με τσιγκλάς μερικές φορές :-)
Ομολογω.
Μου αρεσει να σε τσιγκλαω ωρες ωρες. ;-)
Ελα ομως και στην θεση μου. Ηθελα οπωσδηποτε να σχολιασω το γραφτο σου και η φραση σου για τον "διαλογισμο του πολυκαταστηματος" μου εδωσε τον σκελετο για το δικο μου σχολιο.
Ας μεινουμε στο "οχι παλι". Ας χαρουμε το φθινοπωρο, οπως ειναι τωρα (γιατι ερχονται χειροτερα).
Ως αγοραφοβικός (ψωνίζω μόνο μέσω διαδικτύου και μέσω της συζύγου μου- με εξαίρεση τις κάβες και τα βιβλιοπωλεία όπου μπορώ να καθήσω εκεί για μέρες) νομίζω ότι δεν θα άντεχα κάτι τέτοιο.
Άσε που όλα είναι πανάκριβα φίλε περαστικέ, οπότε καλύτερα σε στοκάδικα...
doc
Ναι,φοβάμαι και εγώ ότι έρχονται δύσκολοι καιροί, yetanother_s. Τουλάχιστον, ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς.
Doctor, και εγώ δεν αγοράζω από τα ακριβά. Έχω εντοπίσει 1-2 αλυσίδες που έχουν πράγματα σε λογικές τιμές, όχι φίρμες. Είδα εχθές ένα σακάκι που μου άρεσε σε ένα "καλό" κατάστημα, κοίταξα την τιμή και παραλίγο να με πιάσουν τα γέλια. Στο Internet δεν έχω βρει ακόμη το θάρρος να δώσω πιστωτική κάρτα για να κάνω αγορά. Στα μεγάλα καταστήματα μου αρέσει ότι μπορείς να κάθεσαι και να χαζεύεις χωρίς να σε ενοχλεί κανένας. Και εμένα η καλύτερή μου είναι τα βιβλιοπωλεία :)
Φοβερό! Κι εγώ το ίδιο έκανα... με την διαφορά πως κατέληξα με ένα αίσθημα πανικού και ένα παντελόνι :P... δεν ξέρω γιατί αλλά σαν κοριτσάκι θα περίμενε κανείς να απολαμβάνω τα ψώνια... σπάνια το κάνω... τις περισσότερες φορές αγχώνομαι χωρίς λόγο και με κυριεύει ένα αίσθημα πανικού... μου αρέσει να ψωνίζω στο κέντρο και σε καμιά περίπτωση σε εμπορικά κέντρα... αλλά τις περισσότερες φορές επιστρέφω σπίτι σαν κυνηγημένη... :(
Καλημέρα, Γαϊδάρα. Ναι, τα ψώνια είναι και αγχωτικά, ιδίως όταν έχεις μεγάλη ανάγκη από κάτι. Εγώ αγχώνομαι περισσότερο με τα ηλεκτρονικά κυρίως γιατί ανησυχώ αν θα λειτουργούν όπως πρέπει, αν θα έχουν κάποιο ελάττωμα κ.λπ. και όχι τόσο με τα ρούχα. Για τα αισθήματα πανικού, δεν ξέρω, κάποιες φορές με πιάνω να βαδίζω πολύ γρήγορα σαν να μη θέλω να μείνω πουθενά, σαν να με ενοχλούν όλα. Είναι κακός και άσχημος ο κόσμος εκεί έξω :P
δοκίμασε να βγείς για ψώνια παρέα με μια παλιά καλή σου φίλη...
Αυτή είναι μια καλή ιδέα, αλλά και οι μοναχικές βόλτες δεν είναι άσχημες.
Περαστικέ, ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος, αλλά η δική μου ταπεινή γνώμη είναι ότι οι αγορές μέσω διαδικτύου είναι αρκετά ασφαλείς. Προτίμησε να κάνεις τις αγορές σου από καταστήματα και όχι από ιδιώτες και δες τις επιλογές πληρωμής που έχεις. Τα ψώνια μέσω ίντερνετ είναι όλο και πιο διαδεδομένα και οι μεγάλοι πωλητές δεν θα ήθελαν να αποκτήσουν κακή φήμη, έτσι προσπαθούν πάντα να παρέχουν στον αγοραστή ασφαλείς διαδικασίες συναλλαγής.
Οικογενειακώς χρησιμοποιούμε πολύ το ίντερνετ για αγορές, από βιβλία και είδη αερομοντελισμού (χμ) μέχρι παιδικά ρούχα και παιχνίδια :)
Καλή Κυριακή!
Μου αρέσει να ψωνίζω ρούχα.Χρώματα, σχέδια,υλικά,συνδυασμοί,ένας μικρός κόσμος που ομορφαίνει θα έλεγα τους ανθρώπους,και τις αισθήσεις .
Γεια σου Διόνα, δεν αμφιβάλλω ότι είναι ασφαλείς οι ηλεκτρονικές αγορές αν προσέχει κάποιος, αλλά είμαι ιδιότροπος, θέλω να το πιάνω το πράγμα πριν να το αγοράσω και επιπλέον οι αγορές είναι και μια αφορμή για να βγαίνω από το σπίτι, που είναι και ο χώρος όπου εργάζομαι μπροστά σε μια οθόνη. Δεν θα άντεχα να έκανα και τις αγορές μου από την οθόνη. Ρούχα πάντως δεν θα αγόραζα ποτέ ηλεκτρονικά, αλλά ακόμη και π.χ. για τα βιβλία προτιμώ να χάνομαι με τις ώρες σε ένα βιβλιοπωλείο. :)
Resident, πράγματι, είναι ένα πανηγύρι των αισθήσεων.
Δημοσίευση σχολίου