Στα μουλωχτά και με μηνύσεις

Το υπουργείο και ο υπουργός καταστροφής περιβάλλοντος, αταξίας και εργολάβων δεν έχουν όρια. Στα φανερά και για τους αφελείς κάνουν πως κόπτονται για το περιβάλλον, στα μουλωχτά, υπογράφουν συμφωνίες με χώρες που «πρωτοστατούν» στην προστασία του περιβάλλοντος, όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία και η Ρουμανία, με σκοπό να καθυστερήσουν την εφαρμογή από την Ε.Ε. μέτρων για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, η είδηση εδώ. Παράλληλα, το ίδιο υπουργείο πρώτα απολύει και μετά μηνύει στελέχη του που ασκούν κριτική στα πεπραγμένα του και καταγγέλλουν πράξεις και παραλείψεις, η είδηση εδώ.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται αυτό που πολλοί πιστεύουμε, ότι η προστασία και ο σεβασμός του περιβάλλοντος και της φύσης είναι κάτι που αντιμετωπίζεται όχι ως ανάγκη, όχι ως πολυτιμότατο αγαθό από μόνο του, αλλά ως ενόχληση και εμπόδιο για τους τσιμεντάδες, για τους ασφαλτάδες και τους βιομηχάνους που διεκδικούν το δικαίωμα να μολύνουν το νερό, τη γη και τον αέρα που ανήκουν σε όλους, αλλά και δεν ανήκουν σε κανέναν. Φανερά, κάνουν πως κόπτονται για το περιβάλλον, αυτό φέρνει ψήφους, στην πραγματικότητα όμως, είναι οπαδοί της ανάπτυξης υπέρ πάντων, περιφρονούν καθετί που έχει σχέση με το περιβάλλον, πωλούν τις ανάγκες μας, αλλά και τις σπατάλες μας και την πλεονεξία μας σε ημέτερους επιχειρηματίες της κακιάς ώρας, παρακάμπτουν ή παραβιάζουν νόμους και κανονισμούς που οι ίδιοι ψηφίζουν, βασίζονται στους ανύπαρκτους ή πειθήνιους και διεφθαρμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να μην αποκαλύπτονται η διγλωσσία και τα ψέματά τους. Το γρήγορο χρήμα και η ευκολία μετράνε, τα δέντρα, τα ποτάμια, οι θάλασσες και ο αέρας δύσκολα χωράνε και αποτιμώνται σε ισολογισμούς.

Από την άλλη μεριά, κάνουν πως ενθαρρύνουν πρωτοβουλίες για εναλλακτικές πηγές ενέργειας όπως τα φωτοβολταϊκά συστήματα και μετά τις σκοτώνουν από τα πρώτα τους βήματα με υπερβολικά γραφειοκρατικά εμπόδια, με κενά στη νομοθεσία, με έλλειψη πολιτικής και συντονισμού των υπηρεσιών, ενδεχομένως με κρυφό στόχο να μη θιγούν τα συμφέροντα ημετέρων επιχειρηματιών, για παράδειγμα, δείτε εδώ. Μετά, αφού οι ίδιοι μας οδηγούν στο αδιέξοδο, μας εκβιάζουν «αν δεν θέλετε μπλακ-άουτ, θα κάνουμε εργοστάσια που μολύνουν και καταστρέφουν το περιβάλλον». Ενδεχομένως και διάφοροι επιχειρηματίες να βάζουν την ουρίτσα τους για την καθυστέρηση της εφαρμογής των εναλλακτικών λύσεων παραγωγής ενέργειας. Η αυτάρκεια, η ολιγάρκεια, η ποιότητα ζωής είναι έννοιες ξένες ή μισητές για τους πελάτες της πολιτικής και, συνεπώς, για τους πολιτικούς. Όσοι έχουν την εξουσία έχουν τον τρόπο να τα κάνουν πάντα όλα «νόμιμα και ηθικά», ακόμη και να καταστρατηγούν τους ίδιους τους νόμους τους, ακόμη και να φιμώνουν όσους τολμούν να ασκούν κριτική.

Είναι αναγκαίο για τη χώρα μας να δημιουργηθεί ανεξάρτητο υπουργείο περιβάλλοντος, ο λύκος δεν μπορεί να φυλάει τα πρόβατα, επίσης, είναι αναγκαίο το περιβάλλον να αποκτήσει υποστήριξη στη βουλή που δεν θα είναι ευκαιριακή και καιροσκοπική. Θεωρώ κρίσιμης σημασίας στις επόμενες εκλογές να εισέλθουν οι οικολόγοι-πράσινοι στη βουλή. Η χώρα δεν κινδυνεύει από ακυβερνησία, βρίσκεται σε ακυβερνησία, είναι ανάγκη να γίνουν σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. (Να δω τι άλλα μαγειρέματα θα σκαρφιστούν στο εκλογικό σύστημα για να εξασφαλίζουν την αυτοδυναμία, το «ο νικητής τα παίρνει όλα»;)
.
Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι σκουπίδια σε θάλασσες και ακτές.

.

UPDATE: Η συμφωνία με την Πολωνία, άκουσα στο ραδιόφωνο, ήταν «στο μιλητό», άρα, η όποια διάψευση είχε γίνει αρχικά περί ύπαρξης συμφωνίας ήταν «νόμιμη και ηθική». Πολλά διαψεύδονται, ανακαλούνται, δηλώνονται και ξε-δηλώνονται. Damage-control, παλιά τους τέχνη κόσκινο. Το θέμα είναι να μην πιαστείς, αν πιαστείς, δαψεύδεις ή ζητάς από τον άλλο να διαψεύσει, αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν εφαρμόζεις κρυφίως, αναλόγως και του πόσο κινδυνεύεις να ξαναπιαστείς. Εξάλλου, τι μπορεί να σου προσφέρει μια έγγραφη συμφωνία, όταν υπάρχει ταύτιση συμφερόντων, πέραν του να σε εκθέσει στον κίνδυνο να εκτεθείς;