Τετάρτη, Ιανουαρίου 09, 2008

Gula*

Ήταν γνωστός (καλο)φαγάς, φήμες έλεγαν ότι ποτέ δεν αντιστάθηκε σε ένα πιάτο φαγητό, εκλεκτό ή μη και ότι για αυτόν ένα γεύμα εργασίας ήταν πρωτίστως γεύμα και δευτερευόντως εργασία. Απολάμβανε εξίσου τα «βρώμικα» και την υψηλή κουζίνα. Ήξερε τις καλύτερες καντίνες και τα καλύτερα εστιατόρια και τι να παραγγείλει στο καθένα. Ήταν αναμενόμενο λοιπόν ότι θα αποδεχόταν την πρόσκληση του γνωστού ευζωιστή ισχυρού άνδρα που τον προσκάλεσε για δύο εβδομάδες ανάπαυσης, καλοφαγίας και λοιπόν ηδονών στην πολυτελή εξοχική κατοικία του. Θα συμμετείχαν και άλλοι εκλεκτοί καλεσμένοι, πέντε ή έξι ονόματα, από αυτά που κινούν τα νήματα της εξουσίας, ένα επιπλέον κίνητρο, καθώς και μερικές νεαρές που με τα λυγερά σώματά τους θα γαρνίριζαν τα γεύματα των καλοζωισμένων ισχυρών ανδρών.

Όλα ήταν άψογα οργανωμένα, φαγητό και σεξ, πορδές και οργασμοί, πανηγύρι εξουσίας, τροφή για το σώμα, τροφή για το εγώ, σε ένα καλά προστατευμένο περιβάλλον. Ο οικοδεσπότης του τον πήρε για να τον ξεναγήσει στις κουζίνες και τις άλλες εγκαταστάσεις. «Ξέρω ότι εσύ γνωρίζεις από καλό φαγητό, είσαι σαν και εμένα, η βασικότερη των αναγκών μπορεί να γίνει η υψηλότερη απόλαυση». Όταν ο οικοδεσπότης τού σύστησε τον σεφ, παραλίγο το σαγόνι του να πέσει στο πάτωμα. «Τον φέραμε από τη Νέα Υόρκη, οι μέρες που θα μείνει μαζί μας για να μας μαγειρεύει μου κόστισαν όσο μια μεταγραφή βραζιλιάνου ποδοσφαιριστή» γέλασε τρανταχτά ο οικοδεσπότης. «Αλλά φυσικά, κανένας σεφ δεν μπορεί να πάρει το πρωτάθλημα χωρίς τα κατάλληλα υλικά».

Πέρασαν στους χώρους όπου εκτρέφονταν τα ζώα που σερβίρονταν στα λουκούλλεια γεύματά τους. «Τα παρακολουθεί διαρκώς ειδικός κτηνίατρος, οι τροφές τους είναι οι καλύτερες, κάποιες από τις τροφές τους θα ήταν εκλεκτά εδέσματα για πολλούς υπαλλήλους μου, αλλά το αξίζουν, της σφαγής πρέπει να προηγείται καλό τάισμα, ένα φαγητό είναι τόσο καλό όσο το φαγητό με το οποίο το ταΐζεις». «Υποθέτω ότι τότε πρέπει να προσέχεις και το φαγητό με το οποίο ταΐζεις το φαγητό του φαγητού σου» χασκογέλασε εκτοξεύοντας σάλια προσπαθώντας να ανταποδώσει το αστείο στον οικοδεσπότη του, το χιούμορ δεν ήταν και τόσο δυνατό σημείο του. «Θυμάμαι που διάβαζες Μπόρχες παλιότερα» παρατήρησε μειδιώντας ο οικοδεσπότης.

Το προτελευταίο βράδυ, στο τραπέζι ακόμη ενός θεσπέσιου γεύματος που σερβιρίστηκε από τις γυμνές θεραπαινίδες τους, ο οικοδεσπότης τους σήκωσε το ποτήρι του. «Θα ήθελα να πιω απόψε σε αυτό που σας επιφυλάσσω για αύριο, στο καλύτερο γεύμα της παραμονής μας εδώ, στο αυριανό μας γεύμα, σε ένα έδεσμα που ελάχιστοι εκλεκτοί του κόσμου έχουν την ευκαιρία να γευθούν». Στο άκουσμα αυτών των λέξεων ένοιωσε τον ουρανίσκο του να υγραίνεται, παρά τα όσα είχε ήδη καταβροχθίσει.

Όταν αποσύρθηκε για να κοιμηθεί, ένοιωσε μια φευγαλέα ζάλη. Ξύπνησε λίγο αργότερα νοιώθοντας δυσφορία. Προσπάθησε να κινηθεί, αλλά δεν μπορούσε. Με τρόμο άκουσε την πόρτα του δωματίου του να ανοίγει, παρά το ότι συνήθιζε να γυρίζει το κλειδί κάθε βράδυ. Δεν μπορούσε να γυρίσει το κεφάλι για να δει ποιος ήταν. Σε λίγο μερικές μορφές μπήκαν στο οπτικό του πεδίο. Ήταν ο οικοδεσπότης του, ο διάσημος σεφ και δύο άλλοι από το προσωπικό της κουζίνας. «Νομίζω ότι είναι έτοιμος για εσάς», είπε ο οικοδεσπότης στον σεφ στα Γαλλικά, «Σίγουρα δεν περιμένετε να το σφάξω εγώ αυτό το γουρουνάκι φίλε μου», απήντησε ο σεφ επίσης στα Γαλλικά. Λίγο πριν να χάσει πάλι τις αισθήσεις του θυμήθηκε τις φράσεις που είχε ανταλλάξει με τον οικοδεσπότη του «...της σφαγής πρέπει να προηγείται καλό τάισμα, ένα φαγητό είναι τόσο καλό όσο το φαγητό με το οποίο το ταΐζεις.» «Υποθέτω ότι τότε πρέπει να προσέχεις και το φαγητό με το οποίο ταΐζεις το φαγητό του φαγητού σου».

Ηθικόν δίδαγμα (μην το διαβάσετε αν δεν σας αρέσουν τα ηθικά διδάγματα): Όταν χάνεις το μέτρο, ό,τι τρως σε τρώει. Αυτή είναι η μόνη ελπίδα μου για δικαιοσύνη σε αυτή τη χώρα, ότι από το πολύ φαΐ (κυριολεκτικά και μεταφορικά), έχουν αρχίσει μερικοί και «σκάνε» ο ένας μετά τον άλλο.

* Λαιμαργία, σύμφωνα με τον Θωμά του Ακουΐν (Θωμάς ο Ακινάτης), έχει πέντε διαφορετικές μορφές:
Praepropere - να μην μπορείς να περιμένεις για να φας
Laute - να τρως υπερβολικά ακριβό φαγητό
Nimis - να τρως υπερβολικές ποσότητες φαγητού
Ardenter - να τρως γρήγορα, αδηφάγα
Studiose - να τρως με υπερβολικά εξεζητημένο τρόπο


Κάνω και τον έξυπνο με τη βικιπαίδεια...

16 σχόλια:

Unknown είπε...

το να τρως υπερβολικες ποσοτητες φαγητου γρηγορα κ αδηφαγα πως λεγετε?!περαστικε (aka ο αμελης της πατησιων!) ελαβα προσκληση στο blog μου για τα 7+1 πραγματα που με σημαδεψαν το 2007 (αν θες μπαινεις,βλεπεις κ απαντας!) α τουτ αλερ!

Ανώνυμος είπε...

Μαλιστα...διακρινω σαφεις επιρροες απο την εξοχη,κατα τη γνωμη μου,ταινια "το μεγαλο φαγοποτι"(ή μηπως κανω λαθος?)

Σημ.1.Τι κακο εχει η λαιμαργια?Κι εγω βιαστικα τρωω.
Σημ.2.Εχεις μια εμμονη με τα 7 θανασιμα αμαρτηματα ή μου φαινεται?
Σημ.3.Επιτελους...ξαναρχισαν οι συμπτωσεις!Τι θα πεις για το οτι χτες βραδυ κοιτουσα το συγκεκριμενο πινακα του Μπος?
Σημ.4.Αχ αυτα τα βρωμικα...αχ αυτες οι καντινες...
Σημ.5.Δες "οι συνηθεις υποπτοι"(ο κοσμος με τον πονο του κι εγω με το σινεμα μου)

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Stilvi, ευχαριστώ για την πρόσκληση, την είδα, αλλά δεν συμμετέχω σε αυτά, εξάλλου, δεν έχω χρόνο.

Δεν την έχω δει ακόμη την ταινία Nelly, αλλά την έχω υπόψη μου φυσικά. 1. Να τρως πιο αργά, βοηθάει στη χώνεψη. 2. Μπα. 3. Ωραίος ο Ιερώνυμος ε; 4. Το βράδυ μόνο σαλατούλα και κάτι ελαφρύ. 5. Ευχαριστώ για την πρόταση.

aerostatik είπε...

από να με φάνε τα σκουλήκια θα προτιμούσα να γινόμουν γεύμα ευγενών κανιβάλων!

Περαστικός είπε...

Δηλ. τι κακό έχουν τα συμπαθή σκουλήκια; Έξάλλου, αυτά μας τρώνε όταν πρέπει.

Ανώνυμος είπε...

Ωχ!Το "seven"(που αναφερεται στα 7 θαν.αμαρτ.)ηθελα να οσυ προτεινω.Απλα μπερδευτηκα λογω του Κεβιν Σπεισι που παιζει και στα δυο εργα (ουτως ή αλλως παντως οι"συνηθεις..."ειναι ταινιαρα)
Ευτυχως το να μπερδευεσαι δεν αποτελει θανασιμο αμαρτημα!

Περαστικός είπε...

:) Ουδέν πρόβλημα, το seven το έχω δει άνω της μίας φοράς.

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

"... έχουν αρχίσει μερικοί και «σκάνε» ο ένας μετά τον άλλο."

Δυστυχώς όμως είναι πολλοί... και μέχρι να σκάσουν όλοι πολύ φοβάμαι ότι θα σκάσουμε πρώτα όλοι εμείς...

Lion είπε...

Καλησπερα,
Περαστικε δεν ηξερα οτι εισαι καλος ΚΑΙ στις παραβολές ;-)

Το ασχημο ειναι οτι οι λαιμαργοι που περιγραφεις δεν (αυτο)τρωγονται αρκετα γρηγορα.

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα σας! Φοβάμαι ότι είναι σωστές οι παρατηρήσεις σας, Γαϊδάρα και Dralion.

gaidara είπε...

Άσχετο... ξέρεις οι πόντιοι λέμε την λαιμαργία "γούλα"... τι λέει η βικιπαιδεία γι αυτό? :)

Περαστικός είπε...

Γεια σου Γαϊδάρα, δεν το έχω ψάξει, πάντως το Gula είναι λατινικό, δεν αποκλείεται να προέρχεται από εκεί, εκτός αν υπάρχει κάποια άλλη ετυμολογία που δεν γνωρίζω. Στο μυαλό μου ήλθε και η λέξη αναγούλα.

gaidara είπε...

Μόλις το βρήκα στο google... γούλα σημαίνει λαιμός...

Περαστικός είπε...

Ναι, στα λατινικά, από ό,τι είδα, από εκεί και το αμάρτημα. Και στα Αγγλικά, η γουλιά και το καταπίνω είναι "gulp", μάλλον από την ίδια ρίζα.

ellinida είπε...

Χμμμ η λέξη γούλα μου έφερε στο μυαλό την λέξη αναγούλα.
Περαστικά μας!

gaidara είπε...

Περαστικά σας!