Θρησκευόμενος

Κείμενο που μπορεί να προσβάλει θρησκευτικές ευαισθησίες, συνεχίζετε την ανάγνωση με δική σας ευθύνη.

Γύρισε σκυθρωπός στο σπίτι, στάθηκε στη μέση του σαλονιού και σήκωσε ένα οργισμένο βλέμμα στο ταβάνι, που για μια στιγμή δεν ήταν πια το ταβάνι, η κάτω πλευρά του πατώματος της «αποπάνω», αλλά η κάτω πλευρά του πατώματος Εκείνου που έφταιγε που ήταν σε αυτό τον κόσμο. Έμεινε για λίγο να βαριανασαίνει και να κάνει σκοτεινές σκέψεις. Πήγε στην κρεβατοκάμαρά του και μάζεψε τα εικονίσματα που είχε κληρονομήσει, χάιδεψε για λίγο την επιφάνειά τους, τα είχε τόσα χρόνια αλλά για πρώτη φορά τα πρόσεχε και είχε μια τόσο στενή επαφή μαζί τους. Τα μετέφερε στο μπάνιο, τα τοποθέτησε μέσα στη μπανιέρα, στη σειρά. Τα κοίταξε για λίγο με θλίψη και απελπισία, ο Χριστός, η Παναγία Βρεφοκρατούσα, δύο - τρεις άγιοι. Κατέβασε το φερμουάρ του παντελονιού του και έβγαλε έξω το πέος του, σημάδεψε και απελευθέρωσε με όλη τη δύναμη που διέθετε στα σπλάχνα του τα χρυσοκίτρινα ούρα του. Είχε μαζέψει πολλά υγρά. Στο τέλος, όλα ήταν λουσμένα στο κάτουρο και έσταζαν κάτουρο, ο Χριστός, η Παναγία, οι άγιοι. Η μπανιέρα και τα πλακάκια ήταν επίσης γεμάτα από το κίτρινο υγρό. Σταγονίδια λαμπύριζαν στους τοίχους. Κοίταξε το θέαμα και ευχήθηκε με όλη τη δύναμη της ψυχής του να υπήρχε Θεός, να ήταν αληθινή η θρησκεία που είχαν προσπαθήσει να του επιβάλουν τριβελίζοντας το μυαλό του από τότε που ήταν παιδί. Ευχήθηκε να υπήρχε Χριστός, Παναγία, άγιοι, για να νοιώσουν αυτό το ζεστό, σιχαμένο υγρό στα πρόσωπά τους, για να νοιώσουν την αηδία, την αγανάκτηση και την οργή του, να νοιώσουν το μίσος του ή την απελπισία του. Αυτό θα άξιζε μια αιώνια καταδίκη. Έτσι και αλλιώς, είχε ήδη αρχίσει να εκτίει την ποινή.