Κόψ' το επιτέλους!

Αυτοί καλά συμψηφίζουν τα σκάνδαλά τους, εμείς όμως γιατί τους ψηφίζουμε;

Σε ένα μόνο πράγμα συμφωνώ με την Παπαρήγα, είναι πια καιρός να δουν την «πολυθρόνα για δύο» στην οποία έχουν θρονιαστεί να κλονίζεται.

Ο ένας ανταγωνίζεται τον άλλο σε διαφθορά. Ο ένας βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα, σαν να πρόκειται για δύο πόρνες του πεζοδρομίου που μαλλιοτραβιούνται για το ποια θα κρατήσει το καλύτερο πόστο. Δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε ο ένας, δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε ο άλλος. Όμως, ποιος θα μιλήσει τελικά για εμάς; Ποιος θα ομιλήσει για την κοινή μας τσέπη και για αυτό το άθλιο κράτος; Τους ακούς και τους δύο και μερικές φορές έχεις την εντύπωση ότι πιστεύουν (δικαιολογημένα) ότι αυτό το κράτος είναι το τσιφλίκι τους που κληρονόμησαν από τον πατέρα τους (ή τον μπάρμπα τους), για να μην ανατρέξουμε και σε άλλους προγόνους. Ο νεποτισμός, η αναξιοκρατία, η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις είναι τα κυρίαρχα στοιχεία του δικομματικού πολιτικού μας συστήματος. Ο εφησυχασμός μάλιστα των δύο κομμάτων λόγω της απόλυτης κυριαρχίας τους έχει επιτείνει ακόμη περισσότερο τα φαινόμενα ανικανότητας.

Το κοπάδι, συγνώμη, οι ψηφοφόροι ήθελαν να πω, είτε προσκολλώνται φανατικά στο ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα, με την ψυχολογία οπαδού ποδοσφαιρικής ομάδας, είτε πηγαίνουν από τον ένα στον άλλο, σαν μπαλάκια του τένις, πιστεύοντας αφελώς σε υποσχέσεις περί διαφάνειας, επανίδρυσης του κράτους, ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας ή του κοινωνικού κράτους κ.λπ. κ.λπ., για να διαψευστούν κάθε φορά, είτε, απλώς έχουν κάποιο συγκεκριμένο συμφέρον που τους συνδέει με το ένα ή το άλλο κόμμα. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ συγκεντρώνουν τον δημόσιο πλούτο και τα αξιώματα και τα μοιράζουν στους ημετέρους και στα συμφέροντα που τους στηρίζουν, με διαβαθμίσεις, ανάλογα με το πόσο ισχυρός, χρήσιμος και κοντά στο κέντρο εξουσίας είναι ο κάθε ένας (από τον επιχειρηματία που παίρνει το συμβόλαιο και δίνει προμήθεια στο κόμμα ή στο πολιτικό στέλεχος ή στον δημόσιο λειτουργό, μέχρι τον πάτο, τον χαχόλο που κάνει τα θελήματα και κολλάει αφίσες ελπίζοντας να διοριστεί κάπου αυτός ή το παιδί του).

Δεν θα αντέξω να δω όποιον εκλεγεί, τον Κωστάκη ή τον Γιωργάκη, να πανηγυρίζει πάλι χωρίς καμία έγνοια μετά τις εκλογές. Σας προτρέπω λοιπόν όλους, σας παρακαλώ, τουλάχιστον όσοι δεν είστε μέσα σε αυτό το σύστημα και έχετε λίγη λογική, μην τους ψηφίσετε! Δεν λέω ότι τα μικρά κόμματα αποτελούνται από αγίους, ψηφίστε λευκό αν προτιμάτε, αν και το να ψηφίσετε ένα μικρό κόμμα που βρίσκεται πλησιέστερα στις απόψεις σας είναι καλύτερο. Ωστόσο, με όποιο τρόπο και αν αντιμετωπίζεται η λευκή ψήφος από το εκλογικό σύστημα, ακόμη και η διαπίστωση ότι ένα μεγάλο ποσοστό ψηφοφόρων έχει αποστασιοποιηθεί πλέον από τα μεγάλα κόμματα έχει τη δική της αξία και μπορεί να ενθαρρύνει φυγόκεντρες τάσεις και την εμφάνιση νέων δυνάμεων. Δεν είναι καιρός να εμφανιστεί και στην ελληνική πολιτική σκηνή, για παράδειγμα, ένα σοβαρό «πράσινο» κόμμα; Επίσης, η ανάγκη για συνεργασίες μπορεί να περιορίσει την απόλυτη ασυδοσία και αυθαιρεσία. Κάποτε έλεγαν ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον η ύπαρξη αυτοδύναμων κυβερνήσεων. Οραματιζόντουσαν οι αφελείς τον μεγάλο ηγέτη που θα ανέβει σε ένα άσπρο άλογο και θα τους οδηγήσει, χωρίς προδοσίες και περιορισμούς, σε λαμπρές σελίδες δόξης ή στην ευημερία. Σήμερα, θα έλεγα ότι είναι προς το εθνικό συμφέρον να μην υπάρχει αυτοδυναμία καμίας κυβέρνησης.

Τα δύο μεγάλα κόμματα πρεσβεύουν παρόμοιες γενικές θέσεις και, ευτυχώς, υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση που κρατάει τα χαλινάρια και θέτει γενικές κατευθύνσεις. Ο Κωστάκης και ο Γιωργάκης, ή η Ντορούλα αύριο (το καραμαλακοπαπανδρεομητσοτακικό κατεστημένο), έχουν, κυρίως, διαχειριστική εξουσία και για αυτό το είδος εξουσίας, είναι καλύτερα να υπάρχει έλεγχος από περισσότερα του ενός κέντρα εξουσίας. Η βουλή έχει γεμίσει από τη μία πλευρά από τζάκια, μικρά και μεγάλα, και από την άλλη πλευρά από «γλάστρες» από διάφορους χώρους, π.χ. του θεάματος και του αθλητισμού. Ο πολιτικός διάλογος, όπως προανέφερα κινείται στα επίπεδα της αντιπαράθεσης για το ποιος είναι ο χειρότερος και οι πολιτικοί θεωρούν επιτυχία, όχι να πείσουν ότι αυτοί έχουν δίκιο ή είναι έντιμοι, αλλά ότι ο άλλοι έχουν περισσότερο άδικο ή είναι περισσότερο ανέντιμοι! Λες και αυτό με κάποιον τρόπο θα πρέπει να μας κάνει εμάς (όσους είμαστε απ’ έξω) να αισθανθούμε καλύτερα! Είναι προφανές ότι δίνουν μια παράσταση για καθορισμένο κοινό και για συγκεκριμένη μερίδα των ψηφοφόρων. Μια μερίδα που πρέπει να διαπιστώσουν ότι μικραίνει όλο και περισσότερο.

Αναγνώστη, σε εκλιπαρώ, σεβάσου τον εαυτό σου, λυπήσου μας όλους και μην ψηφίσεις πάλι Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ. Δείξε τους ότι έχεις καταλάβει κάτι και ότι δεν είσαι ένα κουκί ή μπαλάκι του τένις που πάει από τον ένα στον άλλο. Αυταπάτες δεν έχω, επειδή το σύστημά μας είναι πελατειακό, επειδή υπάρχουν επενδυμένα συμφέροντα, μικρά και μεγάλα, επειδή υπάρχει φόβος για το άγνωστο, επειδή υπάρχει η δύναμη της συνήθειας κ.λπ., είναι εξασφαλισμένο ότι αυτοί οι δυο θα έχουν πάλι τη μερίδα του λέοντος στην εξουσία, αλλά βοήθησε να μπει κάποιος περιορισμός, κάνε τους να καταλάβουν ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων που τους έχει πλέον προσπεράσει. Λένε ότι κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει. Δείξε τους λοιπόν ότι, τουλάχιστον εσύ, αξίζεις κάτι καλύτερο.

Στις επόμενες εκλογές, κόψτε τους τα πόδια - ή τουλάχιστον ψαλιδίστε την αλαζονεία τους!