Πέμπτη, Απριλίου 23, 2009

Συνέβη και αυτό

Έχω αναφερθεί ξανά στην ατυχία να ζεις σε πεζόδρομο στο κέντρο, στο κέντρο της Αθήνας. Η κατάσταση έχει υπερβεί πλέον από κάθε όριο. Μια ομάδα δέκα έως είκοσι νεαρών ατόμων, γυμνασιόπαιδα-λυκειόπαιδα, κάθε εθνικότητας, μαζεύεται κάθε απόγευμα-βράδυ μπροστά από την πολυκατοικία και δημιουργούν με τα ουρλιαχτά και την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά τους μια αφόρητη κατάσταση. Συνήθως, δεν κάθομαι πλέον στο σαλόνι ή την τραπεζαρία, παρά τα διπλά και τρίδιπλα τζάμια που έχω εγκαταστήσει, προτιμώ τη σχετική ησυχία του γραφείου και της κρεβατοκάμαρας που βλέπουν στην πίσω πλευρά, στον ακάλυπτο. Μετά, με ρωτούν οι φίλοι γιατί δεν δέχομαι επισκέψεις. Έχω πάψει από καιρό να νοιώθω ότι ζω σε σπίτι, σε εστία, σε άσυλο, αφού δεν απολαμβάνω οικιακής γαλήνης και ποιότητας ζωής. Θεωρώ την οικία μου υπνωτήριο και προσωρινό κατάλυμα. Θα μου πεις, από φιλοσοφικής άποψης, όλα τα σπίτια αυτό είναι, σωστό και αυτό.

Ένας από τους λόγους που δεν έχω αντιδράσει πολύ έντονα στην κατάσταση, παρά το γεγονός ότι παλαιότερα καλούσα και κατά διαστήματα την αστυνομία (έστελναν κάτι παιδαρέλια που δεν έκαναν τίποτα και μάλλον εκδήλωναν την επιθετικότητα και το σαδισμό τους σε ανυπεράσπιστους κρατούμενους του Α.Τ.), είναι ότι νοιώθω εντελώς αποξενωμένος από τα ανθρωποειδή που είναι οι γείτονές μου και που επίσης κατά διαστήματα με ενοχλούν - ίσως να χαίρομαι και κρυφά όταν τους βλέπω να ενοχλούνται από την κωλοπαιδαρία που μαζεύεται, περισσότερο από εμένα, καθώς πολλοί από αυτούς είναι και οικογενειάρχες άνθρωποι και κατά το παρελθόν μου έχουν πει ότι πρέπει να ανέχομαι τους δικούς τους θορύβους (πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, τον π**λο μα**κες!).

Βέβαια, σήμερα (εχθές, βλέποντας την ώρα), η κατάσταση έφτασε στα άκρα, καθώς η μαρίδα έπαιζε και ποδόσφαιρο, για την ακρίβεια κτυπούσε πέναλτι, με δερμάτινη μπάλα, μπροστά στην είσοδο. Δεν έκανα τίποτα, τους φώναξα ότι δεν μπορούν να παίζουν ποδόσφαιρο σε αυτό το χώρο διότι προκαλούν φθορές και μπορεί να κάνουν κάποια ζημιά, έτσι ακριβώς. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Με απείλησαν. «Ύψωσες τη φωνή σου, στη θέση σου θα πρόσεχα.» Μου ήλθε να σκάσω στα γέλια. Πρέπει να βλέπουν πολλές ταινίες τα πιτσιρίκια ή να έχουν παρεξηγήσει πολλά πράγματα τους λίγους τελευταίους μήνες (ή ίσως πάλι να έχουν καταλάβει κάποια πράγματα για το ξέφραγο αμπέλι στο οποίο ζουν). Η νέα μου πνευματική αγωγή με βοήθησε να μείνω ήρεμος, αν και ένα μέρος του εαυτού μου ήθελε να πει "γαία πυρί μιχθήτω", για να πιάσω μερικά από αυτά και να δείτε τον Περαστικό στα δελτία ειδήσεων των εννιά. Τους είπα ότι για να διεκδικούν σεβασμό πρέπει να δείχνουν σεβασμό, επανέλαβαν την απειλή, σαν αδέσποτα σκυλιά που αντλούν θάρρος το ένα από το άλλο και το πράγμα έμεινε εκεί, για τώρα.

Το καταθέτω αυτό για να καταλάβουν μερικοί φίλοι, μπλόγκερζ και μη, ποια είναι η κατάσταση σε κάποια μέρη της Αθήνας. Η άρνηση της πραγματικότητας και η πρόσληψη των πάντων μέσω ιδεοληψιών, ακόμη και η σωστή ερμηνεία των φαινομένων και η εύρεση των αιτίων τους, δεν αναιρούν την ίδια την πραγματικότητα και την απελπισία κάποιων ανθρώπων - όχι εμένα, που είμαι "Dharma Bum", αλλά ανθρώπων λιγότερο... ανοικτόμυαλων ή με παιδιά και άλλες επενδύσεις σε αυτή τη ζωή. Λυπάμαι ακόμη και αυτά τα πιτσιρίκια (μαντράχαλοι εδώ που τα λέμε) που με απείλησαν, καθώς είναι εμφανής η έλλειψη παιδεία, ερείσματος, βάσης για να σταθούν, αληθινής οικογένειας. Δεν είχα και σε αυτή την περίπτωση μαγικές φράσεις. Ωστόσο, λαμβάνοντάς τα όλα υπόψη, η κατάσταση είναι εκρηκτική.

Το κράτος δεν καταργείται ποτέ, τουλάχιστον εντελώς. Όσο δύσκολο είναι να καταργηθεί πλήρως το χάος, να εξαλειφθεί κάθε γωνία αταξίας, περισσότερο δύσκολο είναι ίσως να καταργηθεί η ροπή των ανθρώπων να οδηγούνται σε κάποιας μορφή τάξη/κράτος, όσο καίει ο ήλιος και προσφέρει ενέργεια στο σύστημα, εναντίον της εντροπίας. Ή θα οδηγούμαστε σε ένα καλύτερο κράτος, σε μια ομαλότερη κατάσταση, με περισσότερες ελευθερίες, με συμμετοχή περισσότερων ατόμων, ή θα οδηγούμαστε σε απολυταρχικές/αυταρχικές/χωρίς προσχήματα νομιμοποίησης μορφές κράτους, όπως και αν ονομάζονται αυτές (κανένα κράτος δεν έχει άλλη πιο ουσιαστική νομιμοποίηση από την ισχύ που μπορεί να ασκήσει, αυτά είναι τα όριά του, όλα τα κράτη είναι αυθαίρετα, κανένα κοινωνικό συμβόλαιο δεν υπάρχει πραγματικά). Με τον όρο κράτος, εννοώ ακόμη και τον τελευταίο μαφιόζο ή τύραννο που μαζεύει μερικούς μπράβους και επιβάλλει τους δικούς του κανόνες, όταν επικρατεί η γενικευμένη ανομία, όταν ο πολίτης χάνει την εμπιστοσύνη του στο «σύστημα». Κάθε μορφή κράτους, ακόμη και όταν διατείνεται ότι είναι μη-κράτος, βασίζεται στη βία. Δεν μπορείς να περιμένεις περισσότερη λογική από ένα τρομαγμένο άνθρωπο από ό,τι από ένα τρομαγμένο ζώο.

Φοβάμαι ότι υπό το βάρος τόσων πιέσεων, εκ των οποίων η σημαντικότερη ίσως να είναι η μετανάστευση, τουλάχιστον βραχυ/μεσοπρόθεσμα θα ακολουθήσουμε μια πορεία αυξανόμενης βίας και αυταρχισμού. Ο Σοπενχάουερ έλεγε ότι η χειρότερη εξουσία είναι προτιμότερη από την αναρχία, καθώς ο μέσος άνθρωπος, απαλλαγμένος από κάθε χαλινό, αστυνομίας ή θρησκευτικής δεισιδαιμονίας, θα σκοτώσει τον διπλανό του για να πάρει το λίπος του και να γυαλίσει τις μπότες του. Μοιράζομαι την εκτίμηση που έτρεφε για τους ανθρώπους.

Πουλάει κάποιος κανένα όπλο; Αφήστε το, έχω πηγές, είμαι Κρης.

Ευδαιμονείτε!

Υ.Γ. Αν έχω λάθη, θα τα διορθώσω σε επόμενη ανάγνωση, έχω πιει λίγο κρασάκι.

Υ.Γ.2 Αν σταματήσω να γράφω... να ανησυχήσετε.
.
Υ.Γ.3 Έχετε δει το Gran Torino; Από πολλές απόψεις, μερικές φορές νομίζω ότι ζω μέσα σε αυτό το έργο, μόνο που στο κέντρο της Αθήνας τα πράγματα είναι χειρότερα.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

απο ολο το κειμενο κρατω τη μαγικη φραση που τους ειπες ''αν θελετε σεβασμο, να δειχνετε σεβασμο''.
Αυτο ειναι το κλειδι για μια ισορροπημενη κοινωνια. Σεβομαι, Σεβεσαι, Σεβεται. Σεβομαστε Σεβοσαστε, Σεβονται.
Μετα απο αυτο, δεν ειναι αναγκαια καμια μορφη εξουσιας.

Φλύαρος είπε...

Να σου συστήσω το Μ1; Αυτό χρησιμοποιούσε στο Gran Torino ο Clint Eastwood. Μάλλον όχι καλύτερα γιατί είναι όπλο-αντίκα. Σοβαρά τώρα ο σεβασμός χρειάζεται παιδεία και με τα χάλια της παιδείας εντός και εκτός σχολείου τι άλλο να περιμένει κανείς εκτός από συμμορίες ανηλίκων. Αν συνεχίσουμε έτσι ως κοινωνία το μέλλον προβλέπεται να είναι ζοφερό.

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα σας, Φλύαρος, μου αρέσει και αυτό: http://en.wikipedia.org/wiki/Heckler_%26_Koch_G36 Σοβαρά, τώρα, το μέλλον όντως προβλέπεται ζοφερό.

Greek Rider είπε...

Εφιαλτική κατάσταση..

Νομίζω ότι αυτά τα θέματα δεν θέλουν πατριωτισμούς. Αν υπάρχει δυνατότητα για διαμονή (ενοικίαση ή αγορά) κάπου αλλού καλύτερα τότε για τη συγκεκριμένη περίπτωση μετράει η ποιότητα ζωής.

Αν όχι τότε ίσως θα είχε αποτέλεσμα η συνεργασία με άλλους που έχουν παρόμοια προβλήματα.

SUN W KNIGHT είπε...

Κράτα αντίσταση Περαστικέ...
Θα έρθω να σε απελευθερώσω... κι όπως γνωρίζεις εγώ και θαυμαστής του Σοπενάουερ είμαι και στην λύτρωση μέσω του οίκτου δεν πιστεύω...

Περαστικός είπε...

Greek Rider, SWK, ευχαριστώ για τις προτάσεις και τη συμπαράσταση, σήμερα, όσο ήμουν στο σπίτι, τα πράγματα ήταν καλύτερα. Ήταν πιο ήσυχοι. Ίσως να σκέφτηκαν τα χθεσινά, ίσως πάλι απλώς να έκανε περισσότερο κρύο. Γενικά, λόγω του χαμηλών απαιτήσεων τρόπου ζωής μου, δεν έχω τόσο μεγάλο πρόβλημα. Λυπάμαι μόνο που δεν ζούμε όπως οι Ινδιάνοι, θα έπαιρνα το σπίτι μου και θα το πήγαινα κάπου αλλού :)

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

Είμαστε και μεις μέσα στο πλήθος περαστικέ... μη μας ξεχνάς εμάς... :)

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ στο κέντρο ζω και την ξέρω καλά τη νοοτροπία της νεολαίας των γκέτο. Δυστυχώς αυτές είναι οι επιπτώσεις της μαζικής μετανάστευσης -σύγχρονο δουλεμπόριο το ονομάζω εγώ, στον κοινωνικό ιστό. Μου κάνει εντύπωση ότι τηλεφώνησες στην αστυνομία και ανταποκρίθηκαν. Εμένα έχει κινδυνεύσει η ζωή μου και με έγραψαν κανονικά. Ο συνδικαλισμός έχει σαπίσει σε τέτοιο βαθμό το μυαλό μεγάλης μερίδας των αστυνομικών που βλέπουν τον πολίτη σαν εχθρό -τον ενοχλητικό που παραπονιέται και τους ξεβολεύει. Με τους εγκληματίες αντίθετα δεν έχουν πρόβλημα. Αφήνει ο ένας τον άλλο στην ησυχία του.

Ανώνυμος είπε...

Αν όχι τότε ίσως θα είχε αποτέλεσμα η συνεργασία με άλλους που έχουν παρόμοια προβλήματα.Greek Rider, ο Έλληνας δε συνεργάζεται. Κοιτάει ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου, ακόμα και ενάντια στο κοινό συμφέρον. Έχουμε δυστυχώς πολύ έντονο το ένστικτο του ανταγωνισμού απέναντι σε όποιον προσλαμβάνουμε ως όμοιο (status seeking behavior νομίζω το λένε οι κοινωνιολόγοι). Η μόνη διέξοδος για όσους ζούμε σε τέτοιες περιοχές είναι η μετακόμιση. Τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα τα επόμενα χρόνια.

Dormammu είπε...

Δυστυχώς τα μηνύματα είναι δυσοίωνα. Ανεργία, οικονομική κρίση, μετανάστες, η κατάσταση μου θυμίζει Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του 1920...

Θα σου πρότεινα πάντως κι εγώ να σκεφτείς σοβαρά την μετακόμιση. Ίσως τουλάχιστον στο εξοχικό για μερικούς μήνες, τώρα που ο καιρός φτιάχνει.

Jolly Roger είπε...

Καλα , εκτος απο ευχολογια περι Παιδειας και σεβασμου (τα ιδια ελεγε και ο παππους μου τον καιρο του Τρκουπη) και εκτος απο κοινωνικοπολιτικες αναλυσεις (αυτες τουλαχιστον ειναι καινουργιες) δεν υπαρχειτιποτα αλλο να πει κανεις;

Αγαπητε Περαστικε, το ερωτημα ειναι πως θα περνας εσυ καλα η πως θα περασει η κοινωνια καλα;
Αν μιλαμε μονο για σενα, τις λυσεις τις ξερεις. Αν μιλαμε για την κοινωνια, ξεχασε το για τα επομενα 257 χρονια. Δεν αξιζουν ουτε σαν λιπος για τις μποτες σου (ειναι γεματοι λεξοτανιλ και ντρογκα, θα σου χαλασουν τα κορδονια).

Επετρεψε μου μερικες παρατηρησεις απο καποιον που εχει δοκιμασει μερικες λυσεις (αλλες με επιτυχια, αλλες οχι):
-- η βια φαιρνει κλιμακωση της βιας. Ενα οπλο εσυ, 10 αυτοι. Αρα ενα οπλο δεν αρκει. Η μαζικη εξοντωση ειναι το κλειδι, οχι η μεμονωμενη.

-- το να μετακομισεις στα βορεια προαστια σου δινει απλα μια πιστωση χρονου αλλα δεν σου λυνει τιποτα. Ηδη η βια μεταφερεται και εκει. Αφηνω που θα χρειαζεσαι και τους σχετικους σεκιουριταδες. Ρωτησε σσους μενουν εκει να σου δωσουν εμπειριες απο πρωτο χερι. Η οριστικη λυση ειναι η απομακρυνση απο τους ανθρωπους, οχι η αλλαγη γειτονιας.

Υ.Γ. Ο Κλιντ κορυφαιος

Περαστικός είπε...

Φυσικά, Γαϊδάρα :)

Ανώνυμε, ανταποκρίθηκαν μία στις πέντε φορές ή και λιγότερο. Δεν έχω καμία εκτίμηση για την αστυνομία, απλώς τους χρησιμοποιώ,λόγο έλλειψης εναλλακτικής λύσης.

Και με ποιον να συνεργαστείς; Με τους γείτονές μου δεν θέλω να έχω καμία σχέση! Δεν ξέρω αν τους απεχθάνομαι περισσότερο και από τα αλητάκια.

Dormammu, θα δούμε, είμαι άνθρωπος του ενός σπιτιού και σιχαίνομαι την απομάκρυνση από τη μόνιμη κατοικία μου.

Jolly Roger, καλωσόρισες στο κλαμπ των φιλανθρώπων και εσύ :D

glam είπε...

Θα πρότεινα να ξεκινήσεις να κλωτσάς μπάλα, έστω τερματοφύλακας.
Αν γνωρίσεις, ίσως οι φόβοι να υποχωρίσουν....
Αν πάλι δεν γίνει τίποτα, προτείνω χειριβομβίδα, για άμεσα αποτελέσματα. :))

Περαστικός είπε...

Glam, η συνέχεια στην επόμενη ανάρτηση :)