Δεν ξέρω ποιοι προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά στους καταστηματάρχες, αυτοί που σπάνε τις βιτρίνες ή αυτό το παράνομο εμπόριο που είναι προφανές ότι είναι μεγάλη μπίζνες από την οποία κάποιοι, σε κάποιο στάδιο της αλυσίδας, πλουτίζουν, εκμεταλλευόμενοι και την κακώς νοούμενη ανοχή απέναντι στους «κακόμοιρους τους μετανάστες που δεν έχουν άλλη διέξοδο». Δεν ξέρω με τι μούτρα αυτό το κράτος θα ζητάει μετά ΦΠΑ και φόρους από τους νόμιμους εμπόρους, όταν ανέχεται μια παράλληλη αγορά που τους ανταγωνίζεται χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση, χωρίς κανέναν κανόνα και έλεγχο. Καταλαβαίνω τα προβλήματα με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, αλλά αν είναι το κράτος να κατεβάσει ρολά, ας το κάνει για όλους. Δεν είναι δυνατόν κάποιοι να είναι τα κορόιδα.
Αυτό βέβαια που με ενόχλησε πιο έντονα εχθές, όπως και κάθε φορά που βγαίνω από το σπίτι μου, είναι αυτή η αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου χώρου, ζωτικού χώρου θα έλεγα, λαμβάνοντας υπόψη το πόσο πολύτιμο αγαθό είναι ο χώρος σε αυτή την πόλη. Η Πατησίων είναι σε ακόμη χειρότερη μοίρα από πλευράς παράνομου εμπορίου, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, δεν είναι ακόμη μόνο και τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τα τραπεζοκαθίσματα. Είναι και το ότι ακόμη και αν κάπως καταφέρεις να ελιχθείς ανάμεσα σε όλους αυτούς τους παράνομους ή νομότυπους καταληψίες, έχεις να αντιμετωπίσεις παρακάτω τους επαίτες και τα φορτικά πρεζόνια και άλλους ωραίους τύπους, απεργούς σε αντίσκηνα, κοινωνικούς αγωνιστές, αντιεξουσιαστές έξω από καταλήψεις και δεν συμμαζεύεται. Μοιάζω εγωιστής; Σκεφθείτε τον ηλικιωμένο, τον ανάπηρο, τον τυφλό. Τα ειδικά ανάγλυφα στα πεζοδρόμια μας μαράνανε. Αυτή η πόλη σε κάνει να νοιώθεις λίγο σαν μυθολογικός ήρωας, σαν τον Θησέα! Από τον Περιφήτη με το σιδερένιο ρόπαλο, στον Σίνη τον Πιτυοκάμπτη, για να σε παραλάβει πιο κάτω ο Σκίρωνας! Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ομόνοια... η Οδύσσεια της Αθήνας και ένα κράτος για τις κλωτσιές που κύριο μέλημά του είναι πώς να ορίσει την κουκούλα, που αντί να επιβάλλει τον οποιοδήποτε νόμο, νομοθετεί συνέχεια, ώστε να περιορίσει τις ήδη περιορισμένες ελευθερίες μας, φυσικά, όσων ενδιαφέρονται έτσι και αλλιώς για το νόμο. Ένα κράτος που απονομιμοποιείται συνεχώς και που είναι καταδικασμένο να ακολουθεί αυτή την πορεία της παρακμής, αφού ο κύριος χαρακτήρας του είναι πελατειακός. Ενδιαφέρεται για την καταστολή, για τη μη αμφισβήτηση των συμφερόντων που εκπροσωπεί. Ο πολίτης ανάμεσα στις συμπληγάδες της ανομίας και του αυταρχισμού, που ποντάροντας στη βλακεία του χρησιμοποιούν ως άλλοθι το ένα το άλλο.
Αυτή η πόλη, όπως κτίστηκε, έχει ζυμωμένη τη βία μέσα της. Όταν πας να περιορίσεις τη μία μορφή της, θα εμφανίζεται η άλλη, είναι ένα γνήσιο «Gotham City», μια Λερναία Ύδρα. Το μόνο που συγκρατούσε τα πράγματα μέχρι τώρα ήταν η κοινωνική συνοχή, η οποία αποδυναμώνεται συνέχεια.
Αν είχα το οποιοδήποτε ενδιαφέρον ή συμπάθεια για τον διπλανό μου και αισθανόμουν μέρος αυτής της κοινωνίας, θα έλεγα ότι ήλθε η ώρα να μαζευτούμε μερικοί και να κινηθούμε επιθετικά, ίσως δημιουργώντας ανεξάρτητες, παράλληλες κοινότητες και συστήματα, τουλάχιστον αν μετά τις επόμενες εκλογές δεν συμβούν ριζικές αλλαγές στην πολιτική σκηνή. Δεν βαριέσαι, ας ανησυχούν όσοι έχουν παιδιά και δεν σχεδιάζουν να μεταναστεύσουν, αφήνοντας αυτή τη χώρα να βουλιάζει κάτω από τη σαπίλα και την ανεξέλεγκτη και μαζική μετανάστευση. Με κάποιους φίλους λέγαμε ότι ίσως να είμαστε η τελευταία γενιά που προσδοκούσε να ζήσει και ζει καλύτερα από τη γενιά των γονιών της (αν και δεν πρέπει να μακαρίζουμε κανέναν πριν από το τέλος, ιδίως καθώς τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης είναι στον αέρα). Η επόμενη γενιά βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα σκοτεινό μέλλον. Ελπίζω αυτές οι δυσοίωνες προβλέψεις να μην επαληθευθούν.
Υπαίθριο πολυκατάστημα, Πατησίων, σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας.
4 σχόλια:
Ηρθε η ανοιξη !!
Ζευγαρακια σφιχταγκαλιασμενα στο Θησειο απολαμβανουν το καφεδακι τους, την λιακαδα και το χαδι του ενος προς τον αλλο.
Ετσι κι αλλιως ειμαστε το ονειρο καποιου που σε λιγο θα ξυπνησει. ;-)
Υ.Γ. Το ξερω, ειναι ασχετο. Αλλα ηθελα να δωσω μια νοτα αισιοδοξιας.
Καλησπέρα, Jolly Roger :)
Χμμμ έτσι ακριβώς. Αυτό το όργιο παρεμπορίου και όλοι αυτοί οι δυστυχείς που ζητιανεύουν και πουλάνε στα φανάρια, στις γωνιές των δρόμων. Τελικά οι ζητιάνοι έχουν καταντήσει πιό πολλοί από τους περαστικούς σκεφτόμουν προχθές στο κέντρο.
Μικρές και όσο το δυνατόν αυτάρκεις αγροτικές κοινότητες. Αυτό πιστεύω πως θα είναι ένα αξιοπρεπές μέλλον. Η ζωή στις πόλεις δεν πρόκειται να βελτιωθεί, η βία θα αυξάνεται, τα μέτρα καταστολής θα είναι ολοένα και πιό απαραίτητα και δεν συζητώ την απανθρωπιά...
Νομίζω πως ήρθε η ώρα που η ανθρωπότητα πρέπει να επαναπροσδιορίσει και τις ανάγκες της και τις συνθήκες διαβίωσης της. Και αναγκαστικά και τις αξίες της (τουλάχιστον)...
Ορα τι γίνεται στην Αμερική αυτή τη στιγμή. Ραγδαίες θα είναι οι εξελίξεις πιστεύω και με αυτό τον γνώμονα σχεδιάζω το μέλλον. Μακάρι να διαψευσθώ αλλά είμαστε εντελώς ανέτοιμοι.
Τα λέμε τον Οκτώβριο που θα έχει περάσει μιά νεκρή τουριστική σαιζόν και θα έχει πληγεί η μοναδική βαριά βιομηχανία της χώρας μας.
Η έξοδος από την κρίση δεν θα έρθει με ευχολόγια και προσευχές, σε μιά χώρα μάλιστα που δεν παράγει σχεδόν τίποτα πλέον. Φρόντισαν οι κυβερνήσεις γι' αυτό.
Καλησπέρα, Ellinida. Ζούμε σε καιρούς αλλαγών, θα αναγκαστούμε να αλλάξουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι. Ας ελπίσουμε να βρεθεί μια ισορροπία το συντομότερο δυνατόν, χωρίς τα πράγματα να πάνε προς το χειρότερο.
Δημοσίευση σχολίου