.
Προσοχή, ακολουθεί ανάρτηση που μπορεί να θίξει αριστερές ευαισθησίες.
.
Μου λέτε να γράψω για τους συνδικαλιστές που απεργούν, τι να γράψω που δεν το ξέρετε ήδη; Να γράψω για τους επαγγελματίες συνδικαλΗστές που δεν περνούν ούτε μια ώρα στην υπηρεσία όπου υποτίθεται ότι εργάζονται; Να γράψω ότι αποτελούν προϊόν του υδροκέφαλου κράτους-λεβιάθαν και των ψευτο-ιδιωτικοποιημένων ΔΕΚΟ; Να γράψω ότι αποτελούν νόσημα και καρκίνωμα; Να γράψω ότι υπερασπίζονται τα συμφέροντα προνομιούχων συντεχνιών; Να γράψω ότι τους λιγότερο ευνοημένους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα και τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι που πλήττουν με τις απεργίες τους και κρατούν ομήρους με το πιστόλι στο κεφάλι; Να γράψω για την πλήρη αδιαφορία τους για κάθε ουσιαστικό θέμα που αφορά την εργασία και είναι πέραν των σκοπιμοτήτων τους; Να γράψω για τα ισχυρά συνδικάτα των τραπεζών που ανέχονται την πρακτική του να κρύβουν οι τράπεζες τους εργαζόμενους που απασχολούν με παράνομους όρους όταν ειδοποιούνται τηλεφωνικά ότι θα τις επισκεφθεί επιθεώρηση εργασίας; Να γράψω ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προάσπιση στενών συντεχνιακών και κομματικών συμφερόντων; Να γράψω για το πώς εξαργυρώνουν τους «αγώνες» τους με βουλευτικές θέσεις και άλλα ανταλλάγματα; Να γράψω για τη διαπλοκή τους με λογής-λογής συμφέροντα; Να γράψω για τις αργοσμισθίες τους; Να γράψω ότι αποτελούν ένα στρατό κατοχής; Να γράψω για τους τραμπουκισμούς τους; Να γράψω για το ότι επιδιώκουν να ασκούν πολιτική εξουσία, να συνδιοικούν επιχειρήσεις και να έχουν λόγο στην οικονομική πολιτική πέραν κάθε λογικής και θεμιτού συνδικαλιστικού δικαιώματος; Να γράψω ότι ο διακοπτάκιας συνδικαλιστής που χρησιμοποιεί τα εργαλεία της εργασίας του για να εκβιάζει το κοινωνικό σύνολο και να επιβάλει τη θέλησή του λίγο διαφέρει από τον στρατιωτικό που χρησιμοποιεί τα όπλα που του εμπιστεύθηκε η πολιτεία για τον ίδιο σκοπό; Να γράψω για το πώς καταδικάζουν την οικονομία σε απαρχαιωμένες δομές και σε τέλμα; Να γράψω ακόμη για την αισθητική τους και τον ξύλινο λόγο τους; Να γράψω για την ανηθικότητα και την αχρειότητά τους; Να γράψω ότι στην πραγματικότητα υποστηρίζουν σχέσεις εργασίας που αποχαυνώνουν τον άνθρωπο και τον κάνουν παθητικό; Να γράψω ότι σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν σαφώς μαφίες και εγκληματικές συμμορίες που ούτε τα προσχήματα δεν τηρούν; Τι θέλετε να γράψω που δεν το γνωρίζετε ήδη;
Συνδικαλιστές, από τότε που είδα για πρώτη φορά τις φάτσες σας στην τηλεόραση, παιδί ακόμη, σας περιφρόνησα. Σας θυμάμαι για δεκαετίες να τραμπουκίζετε, να ξεβρακώνετε συναδέλφους σας, να εξευτελίζετε, να προπηλακίζετε, απολαμβάνοντας ασυλία. Πάντα όταν κάνετε δηλώσεις, με προσπάθεια πολλή, γουρλώνετε τα μάτια, φουσκώνετε τα μούτρα, μοιάζετε να προσπαθείτε να θυμηθείτε την πόρνη που σας κορόιδευε εκείνο το βράδυ γιατί δεν μπορούσατε να κάνετε αυτό για το οποίο πληρώσατε, για να πάρετε το ύφος του «θα σας πάρει όλους ο διάολος αν δεν κάνετε αυτό που θέλουμε», και μετά, εκεί που περιμένω να αμολήσετε ένα ρέψιμο ή μια πορδή γιατί φουσκώσατε από εκείνα τα σουβλάκια και τις μπίρες, να αρχίζετε με αδεξιότητα που θυμίζει παιδί σε σχολική παράσταση να απαγγέλλετε τα ξύλινα συνθήματά σας. Ιδανικά, συνοδευόμενα από μπάκα, ατημέλητη εμφάνιση, πολλές τρίχες, για να φαίνεται ότι είστε και άνδρες, παιδιά της εργατιάς, και όχι φλώροι. Το ρεύμα μπορείτε να μου το κόβετε και να μην μου επιτρέπετε να εργάζομαι για να βιοπορίζομαι, κάτι που εσείς δεν αντιλαμβάνεστε με τη μονιμότητά σας, αλλά ένα πράγμα δεν μπορείτε να κάνετε, να με κάνετε να σας υποστηρίξω ή να αισθανθώ την παραμικρή συμπάθεια για εσάς και τους σκοπούς σας. Θα εύχομαι να βρεθεί αυτός που θα σπάσει στη ράχη σας μερικές μαγκούρες για να σας συνετίσει, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος... ποιο πολιτικό κόστος αλήθεια; Ας βρεθεί κάποιος να συμμαζέψει αυτό το ελεεινό κράτος και τους αργόμισθους ή υποαπασχολούμενους προνομιούχους του και μπορεί να είχαμε εκπλήξεις. Ποτέ δεν θα μπορέσω να ψηφίσω αριστερά και είστε ένας από τους βασικούς λόγους. Αρκετά ασχολήθηκα μαζί σας, σας εύχομαι το τελευτήσαι κακώς!
Η χώρα στενάζει κάτω από μια κατοχή, από ένα κράτος που κλέβει από τους πιο αδύνατους για να δίνει στους πιο δυνατούς, στους οργανωμένους και στους ημέτερους. Ένα εγκληματικό ψευδοκράτος. Ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν έχουμε αντίσταση ή εμφύλιο είναι ότι σε κάθε οικογένεια σχεδόν θα υπάρχει και κάποιος ή κάποιοι που υπηρετούν σε αυτόν το στρατό κατοχής.
Συνδικαλιστές, από τότε που είδα για πρώτη φορά τις φάτσες σας στην τηλεόραση, παιδί ακόμη, σας περιφρόνησα. Σας θυμάμαι για δεκαετίες να τραμπουκίζετε, να ξεβρακώνετε συναδέλφους σας, να εξευτελίζετε, να προπηλακίζετε, απολαμβάνοντας ασυλία. Πάντα όταν κάνετε δηλώσεις, με προσπάθεια πολλή, γουρλώνετε τα μάτια, φουσκώνετε τα μούτρα, μοιάζετε να προσπαθείτε να θυμηθείτε την πόρνη που σας κορόιδευε εκείνο το βράδυ γιατί δεν μπορούσατε να κάνετε αυτό για το οποίο πληρώσατε, για να πάρετε το ύφος του «θα σας πάρει όλους ο διάολος αν δεν κάνετε αυτό που θέλουμε», και μετά, εκεί που περιμένω να αμολήσετε ένα ρέψιμο ή μια πορδή γιατί φουσκώσατε από εκείνα τα σουβλάκια και τις μπίρες, να αρχίζετε με αδεξιότητα που θυμίζει παιδί σε σχολική παράσταση να απαγγέλλετε τα ξύλινα συνθήματά σας. Ιδανικά, συνοδευόμενα από μπάκα, ατημέλητη εμφάνιση, πολλές τρίχες, για να φαίνεται ότι είστε και άνδρες, παιδιά της εργατιάς, και όχι φλώροι. Το ρεύμα μπορείτε να μου το κόβετε και να μην μου επιτρέπετε να εργάζομαι για να βιοπορίζομαι, κάτι που εσείς δεν αντιλαμβάνεστε με τη μονιμότητά σας, αλλά ένα πράγμα δεν μπορείτε να κάνετε, να με κάνετε να σας υποστηρίξω ή να αισθανθώ την παραμικρή συμπάθεια για εσάς και τους σκοπούς σας. Θα εύχομαι να βρεθεί αυτός που θα σπάσει στη ράχη σας μερικές μαγκούρες για να σας συνετίσει, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος... ποιο πολιτικό κόστος αλήθεια; Ας βρεθεί κάποιος να συμμαζέψει αυτό το ελεεινό κράτος και τους αργόμισθους ή υποαπασχολούμενους προνομιούχους του και μπορεί να είχαμε εκπλήξεις. Ποτέ δεν θα μπορέσω να ψηφίσω αριστερά και είστε ένας από τους βασικούς λόγους. Αρκετά ασχολήθηκα μαζί σας, σας εύχομαι το τελευτήσαι κακώς!
Η χώρα στενάζει κάτω από μια κατοχή, από ένα κράτος που κλέβει από τους πιο αδύνατους για να δίνει στους πιο δυνατούς, στους οργανωμένους και στους ημέτερους. Ένα εγκληματικό ψευδοκράτος. Ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν έχουμε αντίσταση ή εμφύλιο είναι ότι σε κάθε οικογένεια σχεδόν θα υπάρχει και κάποιος ή κάποιοι που υπηρετούν σε αυτόν το στρατό κατοχής.
Αλήθεια, τι θα είχαμε να πούμε εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες αν μιλούσαμε για ασφαλιστικό; Αν μιλούσαμε για τις αυθαίρετα καθορισμένες εισφορές στο ΤΕΒΕ έναντι ανύπαρκτων παροχών; Γεννά γυναίκα στο Δημόσιο και έχει δύο χρόνια άδεια και άλλες παροχές, γεννά γυναίκα-ελεύθερη επαγγελματίας, χάνει τις αποδοχές της εκ των πραγμάτων, παίρνει περίπου 700-800 ευρώ ή κάπου εκεί, εφάπαξ, και εξακολουθεί να πληρώνει πολλαπλάσιες εισφορές, χωρίς να μπορεί να εργαστεί άμεσα, λόγω του τοκετού και του μωρού, για να έχει έσοδα για να πληρώσει αυτές τις εισφορές! Να πάρει ο διάβολος αυτό το κράτος, αυτά τα ταμεία, αυτό τον εξευτελισμό! Παρασιτούν σε βάρος μας! Είμαστε δούλοι και ραγιάδες, όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, όλοι οι επαγγελματίες, όλοι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, όλοι οι ευσυνείδητοι δημόσιοι υπάλληλοι (όσοι υπάρχουν)!
25 σχόλια:
Γράψε παιδί μου, γράψε!:)
Δεν θα μ'ενοχλούσε ένας υγιής συνδικαλισμός, αλλά απ'ότι φαίνεται αυτά είναι ψηλά γράμματα (επίτηδες με η) και δεν τα φτάνουμε...
Καλημερα,
δεν χρειαζεται να πω οτι συμφωνω μαζι σου - θα ηταν κοινοτυπια. Για αλλη μια φορα αυτοσυγχαιρομαι που την εχω κοπανησει και δεν εχω ουτε την παραμικρη σχεση με αυτον τον συρφετο.
Φιλοσοφικη ερωτηση: πως κρινεις τον αριθμητικο συσχετισμο δυναμεων; Υπαρχουν πολλοι που αγανακτουν οπως εσυ αλλα και παρα πολλοι που - για διαφορους λογους - επικροτουν την οποιαδηποτε απεργια με οποιαδηποτε αιτηματα.
Μηπως εχεις καποια εκτιμηση, πόσοι ειναι οι μεν και ποσοι οι δε;
Καλημέρα Ellinida, δεν υπάρχει υγιής συνδικαλισμός στην Ελλάδα.
Καλημέρα Dralion, πολλοί τα σκέφτονται αυτά νομίζω, απλώς, υπάρχουν οι οργανωμένες μειοψηφίες και συντεχνίες που ακούγονται περισσότερο. Η υποχώρηση των δύο μεγάλων κομμάτων πιστεύω ότι έχει να κάνει με τη γενικευμένη αγανάκτηση με το σύνολο του τρόπου με τον οποίο γίνονται τα πράγματα σε αυτή τη χώρα, σε κάθε τομέα. Η κοινωνία αυτή έχει πλέον αρχίσει να δυσαρεστείται από αυτό που βλέπει στον καθρέπτη, ελπίζω. Οι πολιτικοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και καταφεύγουν στις παραδοσιακές ερμηνείες και στις καλυμμένες απειλές περί αποσταθεροποίησης.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι υιοθετείται από όλους αυτούς τους ανθρώπους η παραδοσιακή αριστερή θεώρηση των πραγμάτων και ομολογώ ότι και εγώ επιχαίρω βλέποντας να παίρνει ο διάβολος τα κόμματα εξουσίας διότι γνωρίζω ότι μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει κάτι και να αναδυθούν τουλάχιστον λιγότερο διεφθαρμένες και νοσηρές δυνάμεις. Εδώ που τα λέμε στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη επαρκής εκπροσώπηση του φιλελεύθερου χώρου (κοινωνικά και οικονομικά) που πιστεύω ότι υπάρχει. Η παραδοσιακή κρατικίστικη, όπως και η Αριστερά, Δεξιά, που χαρίζει τη φορολογία στην εκκλησία μαζί με το ΠΑΣΟΚ και νταντεύει τα δικά της παιδιά και δεν θίγει αποφασιστικά τα κακώς κείμενα, δεν με εκπροσωπεί όπως δεν εκπροσωπεί και πολλούς άλλους σαν και εμένα. Είναι καιρός ζυμώσεων, θα δούμε τι θα προκύψει. Νομίζω ότι θα έχουμε Ευρωεκλογές όχι πολύ μακριά, οπότε θα δούμε εκεί τι γίνεται από πλευράς δυναμικής.
Παρακαλώ διαβάστε εδώ κάτι ενδιαφέρον: http://skipperandskipper.blogspot.com/
Αγαπητέ φίλε Περαστικέ, καλημέρα.
Αναγνωρίζω την αγανάκτησή σου, και συμφωνώ μέ την επιχειρηματολογία σου.
Κατα τη γνώμη μου το πρόβλημα έχει ώς εξής (διασκευάζω εδώ ένα σχόλιο που το άφησα και στου univers).
Χτίσαμε ένα σωρό μονοπώλια στην Ελλάδα, τα στελεχώσαμε με τη μέθοδο των κολλητών, και πάνω στα δύο κακά, βάλαμε και το κερασάκι της μονιμότητας.
Τώρα, πληρώνουμε τον ιδιότυπο κομμουνισμό που δημιουργήσαμε. Το σύστημα αυτοσυντηρείται απο το γεγονός πως κάθε οικογένεια στην Ελλάδα έχει και κάποιο μέλος της βολεμένο σε κάποια κρατική επιχείρηση (όπως σωστά αναφέρεις και εσύ).
Μεγάλο μέρος των διοικητικών και άλλων παραγωγικών δυνάμεων της χώρας βρίσκονται πιά (νομοθετικά και πρακτικά) στα χέρια αμόρφωτων συνδικαλιστών, που χωρίς καμμία γνώση επιχειρήσεων, ή μανατζμεντ, έχουν αναλάβει πια την διακυβέρνηση και παραγωγή του εθνικού μας πλούτου. Μια μονοπωλιακή επιχείρηση φτιαγμένη απο το κράτος (τρανό παράδειγμα η ΔΕΗ), χρησιποποιεί σήμερα μια κοινωνική υπηρεσία, και τιμωρεί έναν ολόκληρο λαό, για να διατηρήσει τα προνόμιά της.
Οι μονοπωλιακές αυτές πρακτικές, έχουν (όπως σωστά αναφέρεις), παράγει και έναν συγκεκριμένο τύπο ανθρωποιειδούς - τον αξύριστο αγενή συνδικαλιστή, που με γλώσσα θρασύτατη, ελληνικά της πιάτσας και μοβοριλίκι, βρίσκεται συνεχώς στα ΜΜΕ και μιλάει για "κεκτημένα".
Το αντίδοτο, είναι η κατάργηση των μονοπωλίων, και η εισαγωγή του ανταγωνισμού. Αντί όμως για την κατάργηση των γηγενών μονοπωλίων, στο ευρύτερο κοινό (κεντροαριστερά), προσφέρεται η νέα γραμμή της Αριστεράς, ένα δήθεν νέο όνειρο που θα το φτιάξουν μετά το συνέδριο για να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις του λαού μας. Δηλαδή μία απο τα ίδια.
Ημουν και είμαι της γνώμης πως η λύση στο βραχυκυκλωμα της Ελλάδας είναι η απόλυση όλων των δημοσίων υπαλλήλων, η επαναπρόσληψη πάνω σε συγκεκριμένα και μετρήσιμα κριτήρια, η εισαγωγή στυγνού ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς, και η νομική απελευθέρωση της ηγεσίας των εταιριών να διοικούν με όποια στρατηγική επιθυμούν.
Περισσεύει και χώρος για σοσιαλισμό - ενας καλός εργατικός νόμος απέναντι στον οποίο όλοι είναι ίσοι.
@ οι συνδικαλιστές για ους οποίους μιλάς δεν ανήκουν μόνο στην αριστερά...
Για πρώτη φορά περαστικέ διαφωνώ μαζί σου... η κούρασή μου είναι μεγάλη και γι αυτό θα σου παρουσιάσω τις απόψεις μου κάποια άλλη στιγμή... αλλά σίγουρα διαφωνώ.
Σωστές επισημάνσεις, Locuspublicus.
Cynical, το έχω ξαναπεί, κοινή ιδεολογία στην Ελλάδα αριστερά και δεξιά είναι ο κρατισμός και οι παθογένειες δεν αφορούν μόνο σε μία παράταξη. Ακόμη και η Δεξιά στην Ελλάδα έχει αριστερή πρακτική στην οικονομία (παρεμβατισμός, διογκωμένο κράτος, στρατηγικές επιχειρήσεις κ.λπ. κ.λπ.). Ωστόσο, η Αριστερά παρέχει την ιδεολογική κάλυψη, πρωταγωνιστεί στο συνδικαλιστικό χώρο, υιοθετεί αυτόματα κάθε απεργία και αντιτίθεται σε κάθε αλλαγή και μεταρρύθμιση. Λόγω των πολιτικών και οικονομικών απόψεών μου, θα ήταν αδύνατον να ψηφίσω αριστερό κόμμα. Σέβομαι πάντως ότι δεν υποκρίνονται ότι είναι κάτι άλλο και σέβομαι τουλάχιστον τις φιλελεύθερες αντιλήψεις τους σε κοινωνικά ζητήματα.
Γεια σου Γαϊδάρα. Καλά, διαφώνει :)
θέλω λαμπάδα με συνδικαλιστή...
Σε άλλες δύσκολες εποχές τα τρόφιμα δινόνταν με δελτίο. Στην σημερινή εποχή που δεν υπάρχει κατοχή και εμφύλιος καταντήσαμε το ρεύμα να δίνεται με το δελτίο, όποτε αποφασίζουν οι εργατοπατέρες συνδικαληστές.
Τελικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας, όποιος έχει δυνατότητα εκβιάζει την κοινωνία και οι υπόλοιποι είμαστε τα κορόιδα που τους πληρώνουμε.
Καλησπέρα σας,
Της ΠΟΕ-ΟΤΑ ή της ΔΕΗ Aerostatik;
Έτσι είναι Φλύαρος.
Πολύ καλά τα λες... :)
Καλημέρα Roadartist
Και να μην ξεχνάμε ότι συνδικαλιστές δεν είναι μόνο αυτοί που φαίνονται στην τηλεόραση και κλείνουν διακόπτες, αλλά και άλλοι -μικρότερης εμβέλειας- που "αγωνίζονται" για τους συναδέλφους τους. Μια από τα ίδια κι εκείνοι, με μόνη εξαίρεση την ατημέλητη εμφάνιση (αφού δεν τους δείχνει η τηλεόραση...)
μαφιες οι συνδικαλιστες;καταρχην δεν εκβιαζουν την κοινωνια,αντιστεκονται στα πολιτικα τερτιπια της καθε κυβερνησης,και ο μονος τροπος για μια δημοκρατικη κοινωνια ειναι η απεργια.Αυτο ειναι το μονο οπλο που εχουν,ολοι οι εργαζομενοι.την κυβερνηση πιεζουν,οπος αλλοι κλεινουν την εθνικη οδο,αλλοι δε μαζευουν σκουπιδια,απεργουν.ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟΜΑ ειναι,μη τρελαθουμε κιολας.
Amoremio, κάθε ένας ο οποίος ασκεί "δημοκρατικό δικαίωμα" κρίνεται και για το πώς το ασκεί και για τους σκοπούς που επιδιώκει μέσω αυτού, και ποιος σου είπε ότι συμφωνώ με το κλείσιμο των εθνικών οδών ή την έκθεση της δημόσιας υγείας σε κίνδυνο για να μου τα αναφέρεις ως παραδείγματα; Με ποιο δικαίωμα ο κάθε απεργός για τα στενά του συντεχνιακά συμφέροντα μου στερεί ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, όπως η ελευθερία της μετακίνησης ή η δημόσια υγεία; Μαφία είναι οι συνδικαλιστές όταν υπερασπίζονται άνομα συμφέροντα και το δικαίωμα να αποσπούν παράνομα κέρδη, όπως κάποιες συγκεκριμένες συντεχνίες, αλλά και όταν υπερβαίνουν τους θεμιτούς συνδικαλιστικούς σκοπούς (προάσπιση εργασιακών δικαιωμάτων) προσπαθώντας να εκβιάσουν την κοινωνία που έχει κάνει διαφορετικές πολιτικές επιλογές δια της ψήφου. Μαφία είναι επίσης σαφώς όταν ασκούν βία σε συναδέλφους τους που επιθυμούν να εργαστούν ή μήπως η επιλογή αυτών των τελευταίων δεν πρέπει να γίνεται σεβαστή; Κανένας συνδικαλιστής δεν έχει λόγο, κατά την άποψή μου, στον τρόπο λειτουργίας μιας επιχείρησης ή στο αν αυτή θα ιδιωτικοποιηθεί ή όχι, αυτές οι αποφάσεις ανήκουν στη διοίκηση και στην εκτελεστική εξουσία. "Πολιτικά τερτίπια"; Εννοείς τη δημοκρατία; Ποιος κρίνει τι δεν είναι πολιτικό τερτίπι; Ο κάθε διακοπτάκιας;
Περαστικέ, 2 τινά συμβαίνουν:
1. Ζηλεύεις τους "βολεμένους" και τις "παροχές" που απολαμβάνουν γνωρίζοντας οτι εσύ δεν θα φτάσεις ποτέ στο "επίπεδο" τους. Δικαιολογημένη η ζήλια, το μίσος όμως, προς τι;?
2. Είσαι φασίστας.
====================
ΥΓ: Αυτό το "Ο/Η περαστικός είπε...
Καλημέρα Ellinida, δεν υπάρχει υγιής συνδικαλισμός στην Ελλάδα.",
είναι της ιδίας ηλιθιότητας με το
"Ο/Η ουγκ είπε...
Καλημέρα περαστικέ, δεν υπάρχει έντιμος ελέυθερος επαγγελματίας στην Ελλάδα."
Αφού αυτά τα 2 τινά συμβαίνουν, διάλεξε όποιο προτιμάς, γιατί να σε κακοκαρδίσω; Όχι, το "δεν υπάρχει υγιής συνδικαλισμός στην Ελλάδα" είναι τόσο σωστό όσο το "δεν υπάρχει ταξιτζής που δεν διπλομισθώνει στην Αθήνα".
δηλαδη κατα την αποψη σου πρεπει να καταργηθουν οι απεργιες,να γινουμε προβατα;Οτι μας σερβιρουν να το τρωμε αδιαμαρτυρητα. Ειναι το μονο οπλο που εχουμε οι εργαζομενοι κατα της εξουσιας,σαυτη τη δημοκρατια ,αλλοι αποφασιζουν για μας χωρις εμας.Δε ξυπνησε ενα πρωί η δεη και ειπε ας κάνω μια απεργια,οι εκπρόσωποι των εργαζομένων ειναι και αυτοι εκλεγμενοι .Οποιος θελει δεν απεργει,σε μια δημοκρατια ισχύει η πλειοψηφια όμως,που εκφραζεται με τους αντιπροσώπους της προς τα εξω.Αν κανανε οι αρτοπειοι θα μεναμε απο ψωμι,κτλ.Η κοινωνία ειναι μια αλυσιδα ,φταιει ο κρικος που δε δουλευει η αλυσιδα, η ο συντηρητής;Και βεβαια τους ψηφισαμε,σου θυμίζω όμως τα τρια δεν του Καραμανλη,που εγιναν μετεκλογικα ναι.Ο συνδικαλιστής φταιει και γι αυτο;
Οι απεργίες ίσως να πρέπει να περιοριστούν, αυτό θέλει εξέταση, το θέμα είναι ότι η χρήση εντός τέτοιου μέσου κρίνεται. Πρόβατα, όχι, δεν θέλω να γίνουμε και δεν θέλω να γίνουμε πρόβατα κανενός βοσκού, συμπεριλαμβανομένων των εργατοπατέρων. Όχι, η απεργία δεν είναι ένα μέσο για όλους τους εργαζομένους, είναι ένα μέσο που έχουν διαθέσιμο μόνο συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων και που το χρησιμοποιούν για την προάσπιση πολύ στενών συμφερόντων και ενίοτε για σκοπούς καθαρά πολιτικούς και όχι εργασιακούς. Ώστε όποιος δεν θέλει δεν απεργεί; Σίγουρα ζούμε στην ίδια χώρα; Τα δημόσια ξεβρακώματα συναδέλφων, τις απειλές, τους ξυλοδαρμούς, τα κυνηγητά εργαζομένων από συνδικαλΗστές δεν τα έχεις δει ποτέ; Τους επαγγελματίες συνδικαλΗστές που βολεύονται μετά και στα βουλευτικά έδρανα for services rendered δεν τους ξέρεις; Άσε τώρα, τους έχουμε μάθει κάτι εργατοπατέρες τύπου Κωλάδες, Πιπεργιάδες, Πρωτόπαππες. Το ότι τα "δεν" γίνονται "ναι" το ξέρει κάθε ψηφοφόρος που ψηφίζει επαναληπτικά τα κόμματα εξουσίας, εκτός αν πάσχει από επαναλαμβανόμενη αμνησία, συνεπώς, κανένας δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι τον ξεγέλασαν. Επειδή μοιάζει να μην το καταλαβαίνεις, διαφωνώ και ως προς τη μέθοδο και ως προς τους στόχους. Για το συγκεκριμένο ζήτημα, τις προτάσεις μου για το ασφαλιστικό δεν θα τις αναπτύξω πάλι, μπορείς να τις βρεις στις ετικέτες, αν ενδιαφέρεσαι. Κανένας δεν μιλάει καλόπιστα αν δεν μιλάει για κοινούς όρους ασφάλισης για όλους.
Μια από τις βασικές σημαίες των κινητοποιήσεων, η αντίθεση στις ενοποιήσεις των ταμείων είναι πέρα για πέρα εσφαλμένη και συντεχνιακής/κοντόφθαλμης αντίληψης. Αυτοί οι οποίοι δημιουργούν τα προβλήματα και κατεβάζουν τους διακόπτες, βλ. εργαζόμενοι ΔΕΗ είναι οι πλέον προνομιούχοι και μη μου πει κάποιος για τους εναερίτες που βάζουν μπροστά, αυτοί είναι ασήμαντο ποσοστό των εργαζομένων στη ΔΕΗ. Βλέπε άλλη σημαία, η ένταξη κλάδων εργαζομένων στα βαρέα και ανθυγιεινά, είναι μια εντελώς λανθασμένη θεώρηση, αυτή είναι, νομίζω, μια ελληνική πατέντα, αντί να απαιτήσουν οι συνδικαλιστές ασφαλείς συνθήκες εργασίες για όλους τους εργαζομένους, αποδέχονται τη λογική εργασία και παροχές αντί υγείας!!! Αν είναι δυνατόν, αλλά υπάρχει λόγος για αυτό. Πολλοί εργατοπατέρες, κοματόσκυλα, κολλητοί, ρουφιάνοι και λοιποί σε αυτούς τους κλάδους (συνήθως μόνιμοι) μετά από μια συμβολική υπηρεσία στη «γυάρδα» ή «έξω» την αράζουν μετά σε κάνα γραφειάκι και αφήνουν τους άλλους, συνήθως τους συμβασιούχους και έκτακτους, τα κορόιδα, να κάνουν τη «βρωμοδουλειά», οπότε, τι να τις κάνουν τις ασφαλείς συνθήκες εργασίας; Τα επιδοματάκια και την πρόωρη συνταξιοδότηση θέλουν. Τα γράφει και ο McManus σε κάποια παλαιότερα ποστ του πολύ εύστοχα (το link δίπλα, αλλά πρέπει να τα ψάξεις). Να συνεχίσω; Δεν μπορώ, I have to work for a living, πορέψου εν ειρήνη.
Εκνευρίστηκα πάλι με τους ουτιδανούς.
Περαστικέ, το τσουβάλιασμα τύπου "δεν υπάρχει υγιής συνδικαλισμός στην Ελλάδα" ή "δεν υπάρχει ταξιτζής που δεν διπλομισθώνει στην Αθήνα" είναι χαρακτηριστική (ίσως και κατ' εξοχήν) περίπτωση ναζιστικού τρόπου "σκέψης".
Ο με όμορφα σκίτσα και ομορφόλογα ποστς φτασιδωμένος ολοκληρωτισμός είναι πολύ επικιδυνότερος του ολοκληρωτισμού των χρυσαυγίτικων γρυλλισμάτων.
88?
Όχι, δεν το νομίζω, αναφέρομαι σε μια δραστηριότητα, δεν αναφέρομαι καν σε άτομα, θα μπορούσα να είχα κάνει μια γενική κρίση για την υγεία, την εκκλησία ή κάποιο άλλο τομέα. Πάντως, ναι, θεωρώ ότι ο χώρος του συνδικαλισμού είναι από τους πιο βρώμικους που υπάρχουν, ιδίως σε μεγάλους οργανισμούς επιπέδου ΔΕΚΟ. Καταλαβαίνω απολύτως τις ανησυχίες και τις αντιρρήσεις για το ασφαλιστικό, πού επιλέγουν όμως να εστιάσουν οι περισσότεροι συνδικαλιστές; Στην ενοποίηση των ταμείων, στο μόνο ίσως απολύτως σωστό μέτρο, εμμένοντας στη συντεχνιακή λογική του "μαγαζακίου". Έχουμε πρόβλημα λειψυδρίας και τι κάνουν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ; Με τη στάση τους προκαλούν την εξάντληση των υδάτινων αποθεμάτων της χώρας, λόγω της αναγκαστικής λειτουργίας των υδροηλεκτρικών μονάδων, τόσο πολύ κόπτονται για το γενικό συμφέρον και το περιβάλλον. Αφού όμως ο καθένας κοιτάει το μαγαζάκι του, ποιος να συμπαρασταθεί σε ποιον;
Έχω ήδη γράψει όμως πολλά και έχω επιχειρηματολογήσει γιατί έχω αυτή τη θέση και δεν μπορώ να επαναλαμβάνομαι συνεχώς. Δεν νομίζω πάντως ότι υπάρχει ταξιτζής που δεν διπλομισθώνει στην Αθήνα, καθώς αυτή είναι μια γενικευμένη πρακτική του χώρου, κάτι που όμως δεν την καθιστά και σωστή ή νόμιμη, αυτή η διαπίστωση της πραγματικότητας με κάνει «ναζί»; Υποθέτω ότι δεν θεωρείς «ναζί» αυτούς που ξυλοφορτώνουν και ξεβρακώνουν δημόσια συναδέλφους τους ή προσπαθούν να επιβληθούν με τη βία ή δημιουργούν με το έτσι θέλω τεράστια κοινωνικά προβλήματα και δυσανάλογη ζημία και κόστος. Αλλά, καλύτερα να μη χάνεις το χρόνο σου σε ναζιστικά μπλογκ.
Δεν είναι χαμένος χρόνος τα σκίτσα του Περαστικού, όπως δεν είναι χαμένος χρόνος οι φωτογραφίες της Leni Riefenstahl :-)
(sorry αν φαίνεται άστοχος ο παραλληλισμός)
Οι δραστηριότητες δεν υπάρχουν από μόνες τους, άτομα τις "παράγουν", οπότε δεν γίνεται να τσουβαλιάζεις το παράγωγο χωρίς να τσουβαλιάσεις τον παραγωγό...
Η καταγγελία των τρόπων δράσης κάποιας ομάδας είναι εύκολη δουλειά. Εχεις να προτείνεις όμως τρόπους (αντί)δράσης που δεν θα επηρέαζαν κάποιο κομμάτι της κοινωνίας; Πρότεινε!
Είναι πολύ βαρετή η αρνητικότητα. Πες κάτι θετικό και είμαι μαζί σου.
Πάντως, το οτι δεν νομίζεις ότι υπάρχει ταξιτζής που δεν διπλομισθώνει στην Αθήνα, δε σημαίνει οτι πρόκειται για διαπίστωση της πραγματικότητας.
Μπορείς να το αποδείξεις; Αν όχι, είναι απλώς μια μη στοιχειοθετημένη "θεωρία" παρόμοια των γραπτών του (κάθε) Λιακόπουλου!
Το πρόβλημα μου δεν είναι στο οτι "σιχαίνεσαι" τους συνδικαλιστές η τους ταξιτζήδες η ότι άλλο. Και γω σιχαίνομαι τις μπάμιες. Γούστο μας και καπέλο μας.
Το πρόβλημα μου είναι ο ολοκληρωτισμός, πανταχού παρών στην ελληνική κοινωνία, ιδίως δε στα "κομμάτια" της που αυτοπροσδιορίζονται ως αντι-ολοκληρωτικά.
Κατ' αρχήν, θα έπρεπε να αλλάξουν τα αιτήματά τους, για να δεις τις δικές μου θέσεις για το ασφαλιστικό, σε παραπέμπω στη σχετική ετικέτα δίπλα. Για τον τρόπο δράσης, ειδικά για τη ΔΕΗ, μια ιδέα θα ήταν να απεργήσουν οι διοικητικές υπηρεσίες και όχι η παραγωγή. Αλλά το βασικό θέμα αυτού του ποστ δεν είναι καν αυτή η απεργία, αλλά η αθλιότητα του συνδικαλισμού γενικότερα, ενός συνδικαλισμού που θεωρώ ανυπόληπτο. Τα συνδικάτα είναι σκοτεινή υπόθεση, ιδίως ορισμένα, όπως π.χ. οι λιμενεργάτες, που ουσιαστικά υπερασπίζονται το «δικαίωμά τους» να συνεχίζουν να λυμαίνονται τα λιμάνια και πολλές καταγγελίες έχουν ακουστεί και γραφτεί στον Τύπο για αυτούς. Σε κάθε περίπτωση, με τη λογική που προβάλλεις δεν πρέπει να κρίνουμε τίποτα και κανέναν. Το ότι δεν υπάρχουν ταξιτζήδες που δεν κάνουν διπλομίσθωση στην Αθήνα είναι εμπειρική παρατήρηση και επικαλούμαι για αυτό την κοινή εμπειρία των αναγνωστών, δεν χρειάζεται να αποδείξω τίποτε.
Αν οι ιπτάμενοι δίσκοι ήταν κοινός τόπος και περνούσαν με τη συχνότητα των τρόλεϊ, ναι, δεν θα χρειαζόταν να αποδείξω την ύπαρξή τους. Αλλά έστω ότι υπάρχει μια ελάχιστη μειονότητα ταξιτζήδων που δεν κάνει διπλομίσθωση (αμφιβάλλω), θα αναιρούσε αυτό την εγκυρότητα της περιγραφής μιας γενικευμένης κατάστασης; Με τη λογική σου επίσης δεν δικαιούμαι να λέω ότι η εκκλησία είναι συντηρητική, διότι ενδέχεται να υπάρχουν πέντε ή δέκα παπάδες που είναι προοδευτικοί. Φυσικά και έχω το δικαίωμα να κρίνω συλλογικότητες. Δεν χρειάζεται να αποδεικνύω κάθε πρόταση του λόγου μου και η απαίτησή σου για αυτό δείχνει ότι δεν είσαι καλόπιστος ως συζητητής και ότι επιχειρηματολογείς παραπειστικά, επικαλούμαι για αυτό και το γεγονός ότι δεν έχεις αντιτάξει τίποτε στην ουσία αυτών που είπα, αλλά σε κάθε σχόλιό σου κολλάς ετικέτες. Ευχαριστώ πάντως για τα καλά σου λόγια (εχμ, νομίζω), η Ρίφενσταλ ήταν μεγάλη δημιουργός, έχω διαβάσει και την αυτοβιογραφία της, σίγουρα δεν υπάρχει σύγκριση. Πάντως, δεν θα συνεχίσω να παίζω άλλο με λέξεις άνευ νοήματος και νομίζω ότι ήδη σου αφιέρωσα αρκετό χρόνο.
Δημοσίευση σχολίου