Τετάρτη, Δεκεμβρίου 12, 2007

ΔΕΝ ΑΠΕΡΓΩ

Και να ήθελα δεν θα μπορούσα. Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, δηλαδή, μια από τις κατηγορίες ελλήνων εργαζομένων χωρίς κανένα κεκτημένο, υποκείμενος σε ένα από τα πλέον άδικα συστήματα ασφάλισης (ΟΑΕΕ, κοινώς ΤΕΒΕ) και δεν ανήκω σε κανέναν κατευθυνόμενο συνδικαλοστρατό, από αυτούς που βαραίνουν στις κομματικές ζυγαριές και πωλούνται και αγοράζονται ή διεκδικούν να ελέγχουν τομείς της οικονομίας, υποτάσσοντάς τους στις ονειρώξεις των ουτοπιών τους. Και παλαιότερα πάντως, τότε που ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος, και τότε δεν με έπαιρνε να απεργήσω. Εργαζόμενος σε επιχείρηση των 20-30 ατόμων, η εργασία του καθενός μετρούσε και ο αντίκτυπός της στη βιωσιμότητα της επιχείρησης ήταν καθημερινά ορατός. Οι προθεσμίες, οι πελάτες και εσύ στην πρώτη γραμμή, χωρίς περιθώρια ασφαλείας, κράτος - προστάτη και αερόσακο. Δουλεύεις - η επιχείρηση ζει, δεν δουλεύεις - βλέπεις της συνέπειες, όχι σε μήνες, όχι σε εβδομάδες, αλλά σήμερα. Ο πελάτης στο εξωτερικό δεν καταλαβαίνει ούτε από απεργίες ούτε από κοινωνικούς αγώνες, παίρνει τη δουλειά του και τη δίνει αλλού, στη στιγμή. Ένα άλλο σύμπαν από τις παχύσαρκες ΔΕΚΟ, το Δημόσιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις «στρατηγικού χαρακτήρα» και τα μονοπώλια.

Και να μπορούσα, δεν θα ήθελα. Είμαι αντίθετος σε όλους σχεδόν τους σκοπούς για τους οποίους γίνονται συνήθως οι απεργίες, και η σημερινή. Λέξεις όπως «κεκτημένα», «επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα», «εξίσωση προς τα πάνω», «προστασία των υγιών ταμείων» δεν είναι παρά ευφημισμοί. Ευφημισμοί για να μην θίγονται τα προνόμια, μικρά ή μεγάλα ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων που πιάσανε τον Θεό από τα α***δια και πέτυχαν το γκρικ ντριμ του βολέματος στο Δημόσιο ή έστω σε μια ΔΕΚΟ ή επιχείρηση «στρατηγικής σημασίας», δηλαδή, σε κάποιο από τα καρκινώματα που διαλύει κάθε δημιουργικότητα, που μας κρατά δέσμιους, που απομυζά κάθε ζωτική δύναμη και εξουθενώνει κάθε υγιή πρωτοβουλία εν τη γενέσει της. Όχι, δεν με ενδιαφέρει η τύχη των ταμείων που είναι υγιή με τα νταβατζιλίκια επί συγκεκριμένων τομέων της οικονομίας (βλ. αγγελιόσημα, εισφορές / χαρτόσημα σε συμβόλαια κ.λπ. κ.λπ.), αλλά που βέβαια, οφείλουμε επίσης να εγγυόμαστε όλοι ως φορολογούμενοι σε περίπτωση που πάψουν να είναι υγιή. Μόνο μία υγιή λύση ξέρω για το ασφαλιστικό, ΕΝΙΑΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΙ Ή ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΙ ΟΡΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Ή - ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ, να μπει επιτέλους ένα τέλος σε αυτή την κοροϊδία όπου όλα είναι δωρεάν και όλα πληρώνονται δύο φορές, τη δεύτερη φορά μαύρα.

Θέλω την ελευθερία μου και την αξιοπρέπειά μου, δώστε μου τα χρήματά μου να ασφαλιστώ όπως εγώ θέλω. Στην Αγγλία εφαρμόζεται πλέον ένα σύστημα όπου είσαι υποχρεωμένος να ασφαλιστείς, το πώς και πού, το επιλέγει ο εργαζόμενος. Αυτό όμως που θεωρώ ως ιδανική λύση πάντως το έχω περιγράψει αλλού, εδώ και εδώ: Μία σύνταξη για όλους μετά από μία ηλικία, ανεξαρτήτως το πού, πώς κα πόσο έχουν εργαστεί, θεώρηση της κοινωνικής ασφάλισης ως κοινωνικού αγαθού με χρηματοδότηση από αύξηση της φορολογίας (ώστε να συνεισφέρουν όσοι παράγουν πλούτο και να αποδεσμευτεί το σύστημα από την εργασία) και κατάργηση όλων των εισφορών και των ταμείων (με τεράστιες οικονομίες κλίμακας, οικονομίες από την κατάργηση της γραφειοκρατίας, την απαλλαγή των επιχειρήσεων από αυτό το βάρος κ.λπ.).

Θα κατέβαινα ίσως να διαδήλωνα αν το αίτημα ήταν το κράτος να κάνει επιτέλους σωστά αυτό που οφείλει, το “raison d’ etre” του (το λόγο της ύπαρξής του), την τήρηση των νόμων και των κανόνων με τον ίδιο τρόπο για όλους και έπαυε να καταδυναστεύει, να μονοπωλεί, να κάνει τον επιχειρηματία με τις τσέπες μας και να συντηρεί από τους φόρους όλων εθνικά καρκινώματα. Θα διαδήλωνα αν το αίτημα ήταν η απελευθέρωση από τα νταβατζιλίκια των συντεχνιών, τη γραφειοκρατία, το να μην πληρώνω φόρους για να πίνουν άλλοι εις υγείαν των κορόιδων, εναντίον των κρατικών μονοπωλίων, των καρκινωμάτων στρατηγικής σημασίας, αλλά και των προστατευόμενων ιδιωτικών μεν - κρατικοσυντήρητων και κρατικοπροστατευμένων δε - επιχειρήσεων-καρτέλ και συγκυβερνώντων εθνικών επιχειρηματιών - μαφιόζων.

Τι θα προτιμούσα για τη σημερινή απεργία; Να αποτύχει παταγωδώς. Αυτό θα έδειχνε ότι κάτι αλλάζει, ότι δεν μένουμε στα ίδια σύνδρομα και συμπλέγματα, σε αυτό το κράμα αριστεροσύνης που χρησιμεύει ως φερετζές της κουτοπονηριάς και της ιδιοτέλειας. Ίσως αυτό να μην είναι εφικτό, αλλά πάλι, είπαμε, δεν μετράμε όλοι το ίδιο στη ζυγαριά, αυτοί που θα απεργήσουν είναι γνωστοί όπως γνωστοί είναι και αυτοί που δεν θα απεργήσουν. Πάντα λοιπόν σχετικές είναι οι μετρήσεις και τα νούμερα συμμετοχής σε πανελλαδικές απεργίες. Εξάλλου, οι συνέπειες μιας απεργίας δεν είναι καν συνάρτηση του πλήθους των εργαζομένων που απεργούν ή αντιδρούν σε κάποια μέτρα. Υπάρχουν και τα καλόπαιδα που έχουν στη διάθεσή τους τους «διακόπτες» και αλίμονό μας αν πάει κάποιος να τους πειράξει.

Τέλος πάντων, εγώ κάπως ταμπουρώθηκα στο επαγγελματικό μου καλύβι, αυτόνομος όσο μπορώ και ανεξάρτητος, όπως και ο προϊστορικός κυνηγός, κυνηγώ τα θηράματά μου και τρώω, έχοντας μόνο το τομάρι μου να συντηρήσω, να μη μου άρπαζαν τόσο μεγάλα κοψίδια και αυτός ο Κράτος και ο ΟΑΕΕς, καλά θα ήταν. Πηγαίνετε να διαδηλώσετε για τα κεκτημένα σας και τα νταβατζιλίκια σας ή τα κεκτημένα και τα νταβατζιλίκια άλλων, περνώντας ακόμη περισσότερο τη θηλιά στο λαιμό σας, υποστηρίζοντας ένα σύστημα που έχει ήδη τελματωθεί και υπερβεί τα όριά του και οραματιζόμενοι συστήματα που μόνο εξαθλίωση έφεραν. Μην παραπονιέστε όμως μετά για τις αποκλίσεις από τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, για τους μικρούς μισθούς, για την έλλειψη επενδύσεων, για τα καρτέλ, για τις κακές υπηρεσίες, για τη διαφθορά. Για μια σκοτεινή γωνιά, ένα κω**γραφειάκι και έναν κω**μισθούλι, για αυτά αγωνίζεστε, για μια μερίδα από τις σάπιες σάρκες ενός πτώματος αγωνίζεστε, αυτά είναι τα ιδανικά σας και καλό είναι να το συνειδητοποιήσετε.

Μου θυμίζει η κατάσταση με το ασφαλιστικό στην Ελλάδα το ανέκδοτο με τον τύπο που πέφτει από έναν ουρανοξύστη. Έχοντας περάσει καμιά εκατοστή ορόφους, βρίσκεται στο ύψος του πρώτου ορόφου και σκέφτεται «ε εντάξει, καλά τα πάμε μέχρι εδώ». Μη σας στο χαλάσω όμως. Πηγαίνετε στη διαδήλωσή σας, κάνει και καλό καιρό.

Παράκλησις: Την άλλη φορά προσέξτε παρακαλώ που βάζετε τις αφίσες για απεργίες και διαδηλώσεις. Διαπίστωσα ότι πολλές από αυτές έκρυβαν φανάρια και έθεταν τις ζωές των πεζών σε κίνδυνο. Με κάθε σεβασμό το λέω, γνωρίζω ότι εσείς οι συνδικαλοτραμπούκοι έχετε υψηλά ιδεώδη.

20 σχόλια:

Lion είπε...

Καλημερα,
δεν περιμενω να μου απαντησεις. Το μπλογκ αυτο δυστυχως θα κλεισει - αφου οσονουπω θα σε πετροβολησουν απαντες. Εισαι καλα Περαστικε; Με τετοια μυαλα περιμενεις να πας μπροστα στην ελληνικη κοινωνια;

Υ.Γ. Το οτι συμφωνω σε ολα οσα λες, δεν χρειαζεται να το αναφερω. Αναρωτιεμαι ομως πως καταφερνεις να ζεις σ' αυτην την χωρα και με τετοιες αντιληψεις.

Περαστικός είπε...

Καλημέρα, πώς τα καταφέρνω; Δύσκολα. Να πάω μπροστά; Όχι δεν περιμένω κάτι τέτοιο, προσπαθώ απλώς να διαφυλάξω κάποια πράγματα που εκτιμώ, ευτυχώς είμαι ολιγαρκής και ιδανικό μου είναι η αυτάρκεια. Να με πετροβολήσουν; Ίσως απλώς να με αγνοήσουν :D

Unknown είπε...

σε μια "ιδανικη" χωρα μπορει να συμφωνουσα με οσα λες, δυστυχως εχουμε μαθει να μη κοιταμε την λυση αλλα τα μεσα κ να σου πω την αληθεια μου?εγω θα ανησυχουσα αν ζουμε σε μια "ιδανικη χωρα" που ολα θα ηταν τελεια κ δεν θα υπηρχαν απεργιες...ομως ατελειες υπαρχουν κ θα υπαρχουν,οι ανθρωποι που τις φωναζουν λιγοστευουν ολο κ περισσοτερο...

Locus Publicus είπε...

Εγώ πάντως δεν θα σε πετροβολήσω Περαστικέ, μου είσαι συμπαθής. Δύσκολο άλλωστε να βρείς τη σημερινή ημέρα καλό σκιτσογράφο..

Αν και συμφωνώ με πολλά απο όσα λές, σε βλέπω λίγο θυμωμένο, γι'αυτό θα σου δώσω λίγο χρόνο ηρεμίας.

Θα σου συγχωρήσω επίσης και εκείνο το
"Μία σύνταξη για όλους μετά από μία ηλικία, ανεξαρτήτως το πού, πώς κα πόσο έχουν εργαστεί...".

Εγώ δουλεύω σκληρά Περαστικέ, και πληρώνω φόρους. Να πάρω συνταξη όσο και ένας υπάλληλος της εφορείας; Υλικό για άλλο πόστ υποθέτω.

Περαστικός είπε...

Stilvi, το θέμα είναι και τι ζητούν όσοι απεργούν.

Locuspublicus, θα έλεγα να δεις τουλάχιστον το πρώτο post όπου παραπέμπω για να δεις ακριβώς τι προτείνω. Αυτό το οποίο υποστηρίζω είναι η αποκοπή της έννοιας σύνταξη από την έννοια εργασία. Από τη στιγμή που συμφωνούμε ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε κανένα γέρο, ανάπηρο ή οποιονδήποτε ανήμπορο προς εργασία να λιμοκτονεί, τότε συμφωνούμε ότι η σύνταξη είναι κοινωνικό αγαθό και όχι ανταποδοτικό, όπως π.χ. μια επένδυση. Και εγώ δεν έχω παιδιά, αλλά από τους φόρους μου χρηματοδοτείται π.χ. η παιδεία και πολλά άλλα κοινωνικά αγαθά από τα οποία δεν πρόκειται να ωφεληθώ άμεσα ο ίδιος. Σε όλες αυτές τις δαπάνες μετέχουμε όλοι αναλογικά, ο καθένας με τις δυνάμεις του, συμφωνώντας ότι πρόκειται για κάτι αναγκαίο για την κοινωνία. Η βάση λοιπόν του συνταξιοδοτικού συστήματος προτείνω να μην είναι ο εργαζόμενος και ο εργοδότης, αλλά, όπως και στη φορολογία, όλος ο παραγόμενος εθνικός πλούτος. Δηλ. ουσιαστικά ενσωμάτωση των εισφορών για την κοινωνική ασφάλιση στη φορολογία και ελάφρωση των βαρών και για τον εργοδότη και για τον εργαζόμενο και οικονομία από την κατάργηση ή περιορισμό των συναφών γραφειοκρατικών μηχανισμών.

Σε αυτή τη βάση που προτείνω, δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να παίρνει κάποιος μεγαλύτερη σύνταξη από κάποιον άλλο, όπως και κάποιος με μεγαλύτερο μισθό δεν σκέφτεται να πει ότι δικαιούται μεγαλύτερη συμμετοχή σε κάποιο κοινωνικό αγαθό επειδή έχει πληρώσει περισσότερους φόρους. Για να το πω πιο απλά, η ανταμοιβή σου όσο εργάζεσαι σκληρά είναι οι υψηλές αποδοχές σου, όταν θα πάψεις να εργάζεσαι, δεν θα δικαιούσαι ούτε υπάρχει αιτιολόγηση για να δικαιούσαι ως κοινωνική παροχή τίποτε παραπάνω από οποιονδήποτε άλλο που θα έχει πάψει να εργάζεται. Το σύστημα θα εξασφαλίζει μια ενιαία σύνταξη, ελπίζω άνετης, διαβίωσης για όλους. Από εκεί και πέρα, τίποτε δεν εμποδίζει εσένα που είσαι εργατικός και έχεις υψηλές αποδοχές να έχεις μια παράλληλη ιδιωτική ασφάλιση ή συνταξιοδοτικό πρόγραμμα για να έχεις παραπάνω αποδοχές, αλλά αυτό θα είναι σε καθαρά ιδιωτική βάση και δική σου απόφαση. Καμία ισοπέδωση δεν υπάρχει συνεπώς και μακριά από εμένα τέτοιες λογικές. Αυτό το οποίο λέω είναι ότι η ανταποδοτική αντίληψη της σύνταξης και της κοινωνικής ασφάλισης οδεύει προς χρεοκοπία και το σύστημα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί σε άλλη βάση. Αλλά βέβαια δεν έχω πολλές ελπίδες ότι θα υλοποιηθεί ένα τέτοιο σύστημα που θα είχε πολλά πλεονεκτήματα για την παραγωγή, την οικονομία και τις επιχειρήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό το οποίο συμβαίνει στην Ελλάδα με τον καθορισμό της σύνταξης δεν έχει να κάνει τίποτα με το πόσο εργατικός είσαι και πόσο υψηλή είναι η θέση σου και τα προσόντα σου. Μιλάμε για ένα πολυδιασπασμένο σύστημα με δεκάδες ταμεία, άλλα με καλύτερους και άλλα με χειρότερους πόρους και όρους ασφάλισης. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, ακόμη και διατηρώντας τη λογική της ανταποδοτικότητας και την παραδοσιακή αντίληψη, η ενοποίηση των ταμείων είναι επιβεβλημένη και τουλάχιστον θα πρέπει να ισχύσουν ενιαίοι όροι για όλους. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν ορισμένοι που ανήκουν σε πιο πλούσια ταμεία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι πληρώνουν περισσότερες εισφορές ή έχουν περισσότερα προσόντα ή έχουν εργαστεί περισσότερο). Αντίθετα, πολλά από αυτά τα «καλύτερα» ταμεία βασίζονται όχι σε εισφορές των εργαζομένων αλλά σε τέλη και ουσιαστικά σε φορολόγηση δραστηριοτήτων της οικονομίας. Π.χ. το αγγελιόσημο των δημοσιογράφων, το τέλος σε κάθε συμβόλαιο υπέρ των δικηγόρων και αντίστοιχα για τους μηχανικούς για κάθε κατασκευή ή κάπως έτσι. Ουδεμία αναλογικότητα και δικαιοσύνη λοιπόν δεν διέπει το υπάρχον σύστημα.

Περαστικός είπε...

Θα το θέσω και αλλιώς, για να δεις ότι το σύστημα που προτείνω δεν είναι άδικο. Αν έχεις εισοδήματα και δεν δουλέψεις ούτε μία μέρα, τη σύνταξη που θα πάρεις πάλι θα την έχεις πληρώσει μέσω της φορολογίας, με βάση το σύστημα που προτείνω. Αντίθετα, με το υπάρχον σύστημα, αν δεν είσαι εργαζόμενος ή εργοδότης, βέβαια δεν λαμβάνεις σύνταξη (αν δεν έχεις μεριμνήσει ο ίδιος), αλλά δεν συνεισφέρεις και τίποτε, αντίθετα, με αυτό που προτείνω, θα συνεισφέρουν άπαντες με βάση τα εισοδήματά τους.

Περαστικός είπε...

Και μιας και ο λόγος περί δικαιοσύνης, να μην πιάσω να συγκρίνω τι παίρνει μια ασφαλισμένη στον ΟΑΕΕ όταν κάνει παιδί σε σχέση με τις παροχές που έχει π.χ. μια εργαζόμενη στο δημόσιο, πολύ λιγότερο "σκληρά" εργαζόμενη. Να μην πω επίσης για το πώς υπολογίζονται οι εισφορές με βάση αυθαίρετες κλίμακες στον ΟΑΕΕ (αναφέρομαι στον ΟΑΕΕ διότι για αυτόν ξέρω). Να μη πω επίσης για το αν υπάρχει οποιαδήποτε λογική που να υπαγορεύει ότι άνθρωποι με τα ίδια ή αντίστοιχα προσόντα και ευθύνες που είναι ασφαλισμένοι σε διαφορετικά ταμεία πρέπει να λαμβάνουν διαφορετικές συντάξεις και άλλες κοινωνικές παροχές και να καταβάλλουν διαφορετικές εισφορές. Οι των λιγότερο καλών ταμείων μάλιστα μάλλον είναι και αυτοί που συνήθως εργάζονται σκληρότερα και πληρώνουν περισσότερα. Αυτό λοιπόν είναι το δίκαιο σύστημα που έπρεπε να υπερασπιστώ εχθές; ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Περαστικός είπε...

Ευχαριστώ πάντως για το "καλός σκιτσογράφος" και είμαι θυμωμένος, αλλά όχι με τους επισκέπτες μου.

Περαστικός είπε...

Και επανέρχομαι ξανά, πού είναι η δικαιοσύνη δηλαδή όταν την καλύτερη σύνταξη που παίρνεις θέλεις να σου την εγγυάται ή και να στη συμπληρώνει (όταν δεν επαρκούν πλέον οι εισφορές σου) από τους φόρους που πληρώνει κάποιος με χαμηλότερη σύνταξη που ενδεχομένως έχει πληρώσει και υψηλότερες εισφορές; Είναι αυτό πιο δίκαιο από το σύστημα που προτείνω; Ας μην πιάσουμε καλύτερα το θέμα δικαιοσύνη σε σχέση με την κοινωνική ασφάλιση γιατί τότε πραγματικά θα αρχίσω να παραφέρομαι. Καλύτερα χωρίς ασφαλιστικό σύστημα και πλήρης ιδιωτικοποίηση, παρά με αυτό το ασφαλιστικό σύστημα.

Περαστικός είπε...

"Εγώ δουλεύω σκληρά Περαστικέ, και πληρώνω φόρους. Να πάρω συνταξη όσο και ένας υπάλληλος της εφορείας;"

Μα... το ωραίο Locus Publicus είναι ότι ο υπάλληλος της εφορίας στην Ελλάδα θα πάρει ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ σύνταξη από εσένα :)

Xo xo, συγγνώμη για τα απανωτά αυτο-σχόλια αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Το όλο θέμα του ασφαλιστικού είναι χαρακτηριστικό της κατάντιας των θεσμών στην Ελλάδα, αλλά και της αυτοτύφλωσης, της υποκρισίας και του στρουθοκαμηλισμού της ελληνικής κοινωνίας.

Περαστικός είπε...

Μητέρα γεννά παιδί στην Ελλάδα:

α) Δημόσιος υπάλληλος /ΔΕΚΟ : 2 χρόνια άδεια μετ' αποδοχών με δυνατότητα ανταλλαγής του δεύτερου χρόνου με άλλες άδειες και παροχές + άλλες παροχές ανάλογα και με τη ΔΕΚΟ. (Και αν δεν τα θυμάμαι ακριβώς, κάπως έτσι είναι, το ξέρω από το περιβάλλον μου).

β) Αυτοαπασχολούμενη ΤΕΒΕ: 700-800 ευρώ περίπου (μπορεί να λέω και πολλά) και όξω από την πόρτα (αυτό είναι το ποσό για μια μητέρα που αναγκάζεται να διακόψει το επάγγελμά της για μήνες και μετά πρέπει να συνεχίσει να φροντίζει το βρέφος), α και νομίζω καμία εξαίρεση από κρατήσεις για κανένα διάστημα! Αυτό είναι κοροϊδία δεν είναι κοινωνική παροχή και κοροϊδία είναι να σου λέει και ο άλλος έλα να αγωνιστούμε μαζί για να μη μου πειράξουν το ταμείο μου και για εξίσωση προς τα πάνω. Είναι ή δεν είναι για να πας να το σπάσεις το μπ*****λο το ΤΕΒΕ και να μην ξαναπληρώσει κανένας επαγγελματίας πεντάρα σε εισφορές και φόρους, σε αγγελιόσημα και σκ***σημα και να δούμε μετά πόσο υγιή θα είναι τα υγιή ταμεία; Όχι φίλοι μου, όταν σας χρηματοδοτώ και εγγυώμαι με τους φόρους μου τα ταμεία σας, πρώτα θα έχουμε εξίσωση και ενοποίηση και μετά θα αγωνιστούμε από κοινού για οτιδήποτε. Δεν θα δίνει ο μη έχων για τον έχοντα.

Locus Publicus είπε...

Θα διαβάσω τα κείμενά σου μέσα στο Σάββατο Περαστικέ, τα κοίταξα λίγο, δυστυχώς δεν είχα χρόνο τώρα. Θα επανέλθω. Καλογραμμένα όπως πάντα.

Περαστικός είπε...

Μόνο αν σε ενδιαφέρουν και έχεις την υπομονή, δεν θέλω να σε υποβάλω στο μαρτύριο την ανάγνωσης των θεωριών μου :)

Ανώνυμος είπε...

Μια 'ασχετη' με το ποστ δηλωση(αλλωστε δεν εχουμε υπογραψει και κανα συμβολαιο που να λεει πως ο,τι λεμε πρεπει σωνει και καλα να ειναι σχετικο,σωστα?): Εκανα μια συντομη 'περιηγηση' σε προηγουμενες αναρτησεις σου και επεσα πανω σε ενα καταπληκτικο σκιτσο εμπνευσμενο απο την Ιλιαδα.Εμεινα αφωνη καθως η συγκεκριμενη σκηνη ειναι η αγαπημενη μου απ το επος!Απο τη στιγμη που ο Αχιλλεας πληροφορειται το θανατο του Πατροκλου μεχρι τη στιγμη που ο Πριαμος ζητα πισω το πτωμα του γιου του, το εργο απογειωνεται.Το αποκορυφωμα δε(my favorite scene)ειναι ακριβως αυτο:'αφηνιασμενος' ο Αχιλλεας συρει με το αρμα του το σωμα του Εκτορα!Προτρεπω λοιπον τους επισκεπτες σου να ριξουν μια ματια με την πρωτη ευκαιρια...Οσον αφορα τη μορφη που συρεται στο εδαφος ομολογω οτι ειναι βγαλμενη απο κομικ.Δεν ηξερα οτι μπορεις να σχεδιασεις και 'ετσι'.
Και τωρα σταματω να πλεκω το εγκωμιο του Περαστικου.

Urfurslaag είπε...

είμαι ζωγράφος, θέλω πολύ να απεργήσω. Τι να κάνω;

Ανώνυμος είπε...

"Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, δηλαδή, μια από τις κατηγορίες ελλήνων εργαζομένων χωρίς κανένα κεκτημένο, υποκείμενος σε ένα από τα πλέον άδικα συστήματα ασφάλισης...""

Αυτό το απόσπασμα (και είναι και στην αρχή, που να πάρει...) αποδυναμώνει τα υπόλοιπα.

Δηλαδή ΟΛΟΙ οι ελευθ. επαγγ. είναι "χωρίς κανένα κεκτημένο"; Ο φίλος μου είναι ελεύθερος επαγγελματίας, υδραυλικός συγκεκριμένα. Εχει στα "κεκτημένα" του μια βίλα στη Χαλκιδική, μια μερσεντές, ένα οπελ τίγκρα και ένα παχυλό λογαριασμό τράπεζας.
Πως;
Πολύ απλά σχεδόν ποτέ στη ζωή του δεν έκοψε αποδ. παροχ. υπηρ. Αυτό σημαίνει οτι αυτά (τα κοψίδια που λες οτι παίρνει ο Κράτος), είναι ελάχιστα σε σχέση με τα αυτά που παίρνει ο Κράτος από κάποιον, που ως εργάτης η υπάλληλος, δεν μπορεί να γράψει ότι θέλει στη φορολογική του δήλωση.

Ο υδραυλικός μας λοιπόν, φορολογείται για 50, βγάζει 500 και από δω παν κι άλλοι. Δεν ενδιαφέρεται για το ταμείο του - το κομπόδεμά του άλλωστε του εξασφαλίζει καλύτερα γηρατειά από οποιαδήποτε σύνταξη.

Σκέφτηκες ποτέ μήπως κάτι παρεμφερές είναι η αιτία που το ταμείο ασφάλισής σας έχει αυτά τα χάλια;

Οσοι απήργησαν, δεν είναι συδικαλοτραμπούκοι, υπάρχουν μεταξύ τους εργαζόμενοι που τα βγάζουν πέρα όσο δύσκολα τα βγάζεις και συ!

Να σε βάλω λοιπόν στην ίδια κατηγορία με τον υδραυλικό φίλο μου, δεν θα ήταν άδικο;
Εσύ γιατί με βάζεις στη κατηγορία των συδικαλοτραμπούκων; Εγώ απήργησα για να ΠΡΟΛΑΒΩ να πάρω σύνταξη (στην οικοδομή ξέρεις είναι πολύ ζόρικα τα πράγματα. Αν αρχίσουν να μας δίνουν σύνταξη στα 67, δεν θα ζεί κανείς για να τη πάρει. Είναι βέβαια και αυτή μια λύση του ασφαλιστικού - Δεν υπάρχουν συνταξιούχοι, δεν υπάρχει πρόβλημα...

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Nelly.

Urfurslaag, υποθέτω ότι μπορείς να απεργήσεις, αλλά το δύσκολο θα είναι να το πάρουν χαμπάρι οι άλλοι.

Οικοδόμε, δεν βλέπω να εκφράζεις διαφωνία επί της ουσίας όσων γράφω. Αυτά που περιγράφεις με τον υδραυλικό φίλο σου είναι επίσης μια θλιβερή πραγματικότητα. Αυτό δεν αλλάζει τους απαράδεκτους όρους στους οποίους υπόκειμαι και δεν μπορεί να με κάνει να αγανακτώ λιγότερο, καθώς εγώ κόβω όλες τις αποδείξεις και ας μισώ μέχρι παροξυσμού αυτό το κράτος. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να θεωρήσω ούτε να αποδεχθώ ότι είμαι το νόμιμο αντιστάθμισμα και το θύμα για τις παρανομίες ή τη συμπεριφορά άλλων, όπως ο εκλεκτός φίλος σου. Αντίθετα, οργίζομαι ακόμη περισσότερο καθώς δεν αποδέχομαι να τιμωρούμαι για λογαριασμό άλλων με τους οποίους δεν έχω καμία σχέση, ούτε την πιο απομακρυσμένη. Για εμένα, άνθρωποι σαν το φίλο σου ή αργόμισθοι και διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, πολιτικοί, φακελάκηδες γιατροί, συνδικαλιστές-οικοδόμοι-κομουνιστοπραιτοριανοί κ.λπ κ.λπ. πάνε πράγματι σε ένα τσουβάλι, της ατιμίας.

Το να μην κόβεις αποδείξεις δεν είναι κεκτημένο των ελεύθερων επαγγελματιών. Ίσως να είναι κεκτημένο του φίλου σου. Πάντως, ευτυχώς, δεν τα βγάζω πέρα δύσκολα όπως αναφέρεις, κυρίως επειδή έχω ελάχιστες υποχρεώσεις. Και υπάλληλος έχω υπάρξει και αύριο, ποιος ξέρει, μπορεί να ξαναγίνω, αυτό δεν επηρεάζει την ισχύ όσων γράφω.

Όσο για τους συνδικαλοτραμπούκους, όπως σαφώς αναφέρω, είναι αυτοί που βάλανε τις αφίσες μπροστά από τα φανάρια χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες, κάτι που είναι ενδεικτικό της γενικότερης συμπεριφοράς τους. Αλλά εσύ γιατί θίγεσαι; Έβαλες αφίσα μπροστά στα φανάρια; Είσαι συνδικαλιστής; Δεν είπα απεργοτραμπούκοι. Μη ζητήσεις μόνο τη γνώμη μου για τους συνδικαλιστές. Δεν πιστεύω να είσαι, ε;

«Εγώ απήργησα για να ΠΡΟΛΑΒΩ να πάρω σύνταξη...» Μήπως πιστεύεις λοιπόν ότι αν δεν αλλάξει κάτι στο ασφαλιστικό σύστημα θα πάρεις τη σύνταξή σου από ένα ταμείο που θα έχει χρεοκοπήσει; Μετά από πόσες απεργίες θα συμβεί αυτό;

Περαστικός είπε...

Οικοδόμε, δεν σου είπα το σημαντικότερο, “Σκέφτηκες ποτέ μήπως κάτι παρεμφερές είναι η αιτία που το ταμείο ασφάλισής σας έχει αυτά τα χάλια;”
ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.
Ο υδραυλικός σου θα πλήρωνε τις ίδιες εισφορές είτε δηλώνει 50 είτε 500 στην εφορία. Το μόνο κριτήριο για τις εισφορές είναι τα χρόνια που ασκείς το επάγγελμα και απολύτως καμία σχέση δεν υπάρχει με το πραγματικό εισόδημα και το τι δηλώνεις στην εφορία. Άρα, τουλάχιστον ως προς το ασφαλιστικό, η συμπεριφορά του φίλου σου και άλλων παρόμοιων επαγγελματιών δεν έχει καμία επίδραση και δεν είναι δικαιολογία για τις παροχές του ταμείου μας. Καλό;

Ανώνυμος είπε...

Περαστικέ, δεν μπορώ να γράφω (ακόμα) τόσο καλά όσο εσύ, αλλά κάποτε θα τα καταφέρω. Δυστυχώς άρχισα να καλλιεργώ τον εαυτό μου πολύ αργά.

Κάπου συμφωνούμε, κάπου αλλού διαφωνούμε, αν η συμφωνία μας είναι στην ουσία ή στις λεπτομέρειες δεν ξέρω. Δεν ξέρω επίσης αν η διαφωνία μας είναι στην ουσία ή στις λεπτομέρειες, αλλά αυτό ενδιαφέρει λίγο, νομίζω.

Δεν πιστεύω οτι δεν χρειάζεται να αλλάξει κάτι στο ασφαλιστικό. Ισα-ίσα, χρειάζεται αλλαγή. Ομως όχι με τον τρόπο που μας σερβίρει ο Μαγγίνας.

Μπορεί να λένε οτι η σχέση εργαζομένων/συνταξιούχων έχει "πέσει" και αυτό είναι το βασικό πρόβλημα του ασφαλιστικού, δηλαδή παλιά είχαμε 3 και 4 εργαζόμενους για έναν συνταξιούχο και σήμερα έχουμε 1 με 2, αλλά έχει αλλάξει όμως (προς το καλύτερο) και η παραγωγικότητα του εργαζόμενου!
Οταν είχαμε 3 και 4 εργαζόμενους για έναν συνταξιούχο, ο κάθε εργαζόμενος παρήγαγε 1 προιόν, δηλαδή οι 3-4 παρήγαγαν 3 με 4 προιόντα, δηλαδή 3 με 4 ευρώ ας πούμε.
Σήμερα όμως, με τη πρόοοδο της τεχνολογίας, ο κάθε εργαζόμενος παράγει 5 προιόντα, ή 5 ευρώ, άρα οι 1-2 εργαζόμενοι, 5-10 ευρώ.

Αρα, μπορεί παλιά να δούλευαν 3-4, αλλά ο πλούτος τους ήταν 3-4 ευρώ για να πληρωθεί η σύνταξη ενός.
Σήμερα, μπορεί να δουλεύουν 1-2, αλλά ο πλούτος που παράγουν είναι 5-10 ευρώ για να πληρωθεί η σύνταξη ενός.
Αυτόν τον πλούτο τον έχουν κλέψει οι τράπεζες (αν δεις με τι ρυθμούς αυξάνονται τα κέρδη τους θα σε πιάσει μελαγχολία!) και μας λένε οτι υπάρχει πρόβλημα με τη γήρανση του πληθυσμού και λοιπά. Ε, όχι.
Το πρόβλημα με το ασφαλιστικό δεν είναι η γήρανση του πληθυσμού, είναι το γνωστό "οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι" γι αυτό δεν περισσεύουν λεφτά για τις συντάξεις.

Ξαναλέω οτι δεν μπορώ να γράφω τόσο καλά όσο εσύ, αλλά ελπίζω να βγαίνει νόημα... (τελείωσα τη φάση της ορθογραφίας, τώρα αρχίζω συντακτικό!)

Οπως όλοι ξέρουμε, οι οικοδόμοι δηλαδή, οι συνδικαλιστές μας είναι έμισθα στελέχη του ΚΚΕ/ΠΑΜΕ. Αν ήμουν συνδικαλιστής δεν θα καθόμουν να γράφω στο ημερολόγιο ενός ταξικού εχθρού (χε χε).

Το μεγάλο θέμα είναι να συνενοηθούμε και να συνφωνήσουμε μεταξύ μας, πριν μας πεθάνουν πριν την ώρα μας οι Γκαργκάνες και οι Μαγγίνες. Αλλά αυτό θέλει πολύ δουλιά ε;

Περαστικός είπε...

Οικοδόμε, μια χαρά γράφεις και επισημαίνεις σωστά πράγματα. Ακριβώς λόγω της «καραμέλας» της σχέσης εργαζομένων / συνταξιούχων και επειδή ο πλούτος αυξάνεται και δεν θεωρώ πλέον σωστό η κοινωνική ασφάλιση να θεωρείται ως κάτι ανταποδοτικό και αποκλειστικά σχετιζόμενο με την εργασία, προτείνω όσα προτείνω - την ένταξη του συνταξιοδοτικού συστήματος στη φορολογία με κατάργηση των ταμείων και του σπάταλου και διεφθαρμένου γραφειοκρατικού μηχανισμού τους. Αυτό θα έχει οφέλη και για την οικονομία. Η συγχώνευση των ταμείων είναι πάντως ένα σωστό βήμα, καθώς μας απαλλάσσει αν μη τι άλλο από τη συντήρηση πολλαπλών γραφειοκρατικών μηχανισμών που κάνουν την ίδια δουλειά. Έχουμε οφέλη και μόνο δηλαδή από τις οικονομίες κλίμακας. Σε κάθε περίπτωση, το σύστημα πρέπει να εξορθολογιστεί. Οι Έλληνες σύμφωνα με έρευνες πληρώνουμε περισσότερα από άλλους Ευρωπαίους σε εισφορές και έχουμε μικρότερες παροχές. Ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται σε πολλούς τομείς. Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας.

Είμαι υπέρμαχος της ελεύθερης οικονομίας, ώστε το κράτος να έχει πόρους μέσω της φορολογίας για να κάνει κοινωνική πολιτική και όχι να συντηρεί καρκινώματα που εξουθενώνουν την κοινωνία, αλλά συμφωνώ επίσης ότι ο πλούτος συγκεντρώνεται σήμερα σε συγκεκριμένα κέντρα, σε πολύ μεγάλο βαθμό στους τοκογλύφους (βλ. τράπεζες), οι οποίοι μάλιστα με την ανεύθυνη συμπεριφορά και την πλεονεξία τους μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα (βλ. πρόσφατη κρίση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων σε Αμερική και αλλού).

Δυστυχώς, υπάρχουν οικονομικά κέντρα που έχουν λάβει προνομιακή και προστατευμένη θέση στο οικονομικό σύστημα και δρουν ως μεσάζοντες όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων απομυζώντας παρασιτικά και σταθερά πόρους. Για να μην εθελοτυφλούμε, το άνοιγμα των αγορών του τρίτου κόσμου έφερε επίσης σε κάποιο βαθμό ένα αποτέλεσμα συγκοινωνούντων δοχείων, με μεταφορά κεφαλαίων από τις ανεπτυγμένες χώρες εκεί. Ίσως αυτό να ήταν αναπόφευκτο και σίγουρα έχει και θα έχει μεγαλύτερα οφέλη, αν αντέξει ο πλανήτης μας τις συνέπειες της ανάπτυξης του υπερπληθυσμού μας. Με τα θέματα αυτά έχω ασχοληθεί σε διάφορα κείμενα και σκοπεύω να ασχοληθώ ξανά.

Χαίρομαι που δεν ανήκεις στην κατηγορία των έμμισθων συνδικαλιστών. Ομολογώ ότι ακριβώς το ότι γράφεις συγκροτημένα με έβαλε σε υποψίες ότι μπορεί να μην ήσουν τόσο «ορίτζιναλ» οικοδόμος. Καλή σου μέρα.