ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ.
Παρασκευή, Μαρτίου 24, 2006
Στην τράπεζα
Εχθές πήγα σην τράπεζα. Στο συγκεκριμένο υποκατάστημα, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να τοποθετήσει καθρέπτες μπροστά από τα ταμεία, με το παραπάνω ευτράπελο αποτέλεσμα. Με δυσκολία συγκρατήθηκα για να μη γελάσω περιμένοντας στην ουρά.
Μας λες για τους καθρέφτες, δεν μας λες όμως για το τι είδες να καθρεφτίζεται εκεί...;-) Πάντως η αισθητική δεν είναι κάτι που δυστυχώς αντιπροσωπεύει τη χώρα μας...
Γεια σου ou ming, πάντως μια χαρά τα κατάφερε ο ιντίριορ ντιζάινερ, μα αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν μόνο εγώ να το πρόσεξα ή πρόκειται για μια κλασσική περίπτωση όπου κανείς δεν μιλάει για αυτό που βλέπει, μέχρι να μπει κάποιο παιδάκι και να αρχίσει να γελάει και να λέει στη μαμά του "Κοίτα! Κοίτα μαμά!!!";
Ευχαριστώ cysusgeo.
Μα, αφού σας δείχνω τι είδα ladychill. Αν εννοείς για κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον... νομίζω θα έπρεπε να τους είχαν βάλει στο πάτωμα :p Μου θύμισε κάτι μεγάλες σοκολάτες που μου έπαιρναν όταν ήμουν παιδί. Είχαν δύο διαφορετικές σειρές με διάφορους χαρακτήρες, άντρες και γυναίκες, τις οποίες μπορούσες να μετακινήσεις κάνοντας τρελούς συνδυασμούς (από τη μέση και πάνω καουμπόης ή πειρατής και από τη μέση και κάτω ινδιάνα ή κάτι άλλο). Για την αισθητική συμφωνώ απόλυτα.
Εχθές πήγα σην τράπεζα. Στο συγκεκριμένο υποκατάστημα, κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να τοποθετήσει καθρέπτες μπροστά από τα ταμεία, με το παραπάνω ευτράπελο αποτέλεσμα. Με δυσκολία συγκρατήθηκα για να μη γελάσω περιμένοντας στην ουρά.
10 σχόλια:
:)))))))
Ωραία σκίτσα
Ωραίο blog
(περαστικά...!)
:-)))
Καλημερα Παρατηρητικέ, περαστικέ.
Γεια σου ellinida.
Ευχαριστώ a.f.marx.
Καλησπέρα the resident.
Σκοπός του ιντίριορ ντιζάινερ του φουκαρά δεν ήτανε φαντάζομαι να διασκεδάζει την ουρά.
Παρεμπιπτόντως, τα σκίτσα σου είναι πράγματι υπέροχα. Μακάρι να τα δούμε κάποτε και σε χαρτί...
Καλό βράδυ.
Μας λες για τους καθρέφτες, δεν μας λες όμως για το τι είδες να καθρεφτίζεται εκεί...;-) Πάντως η αισθητική δεν είναι κάτι που δυστυχώς αντιπροσωπεύει τη χώρα μας...
Γεια σου ou ming, πάντως μια χαρά τα κατάφερε ο ιντίριορ ντιζάινερ, μα αναρωτιέμαι, είναι δυνατόν μόνο εγώ να το πρόσεξα ή πρόκειται για μια κλασσική περίπτωση όπου κανείς δεν μιλάει για αυτό που βλέπει, μέχρι να μπει κάποιο παιδάκι και να αρχίσει να γελάει και να λέει στη μαμά του "Κοίτα! Κοίτα μαμά!!!";
Ευχαριστώ cysusgeo.
Μα, αφού σας δείχνω τι είδα ladychill. Αν εννοείς για κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον... νομίζω θα έπρεπε να τους είχαν βάλει στο πάτωμα :p
Μου θύμισε κάτι μεγάλες σοκολάτες που μου έπαιρναν όταν ήμουν παιδί. Είχαν δύο διαφορετικές σειρές με διάφορους χαρακτήρες, άντρες και γυναίκες, τις οποίες μπορούσες να μετακινήσεις κάνοντας τρελούς συνδυασμούς (από τη μέση και πάνω καουμπόης ή πειρατής και από τη μέση και κάτω ινδιάνα ή κάτι άλλο). Για την αισθητική συμφωνώ απόλυτα.
χμ, και ΠΟΥ ξέρεις αν κάπως έτσι δεν ήταν ντυμένος ο ταμίας, ε;;; τον είδες;;;
πολύ καλό σκίτσο :))))
Ομολογώ πως αυτό δεν το σκέφτηκα raffinata, ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου