Blogbusters!

Άμα είσαι εξουσία

Τα ‘χεις κάνει σκατά και σου βρίζουνε τα θεία

Who ya gonna call?

Blogbusters!!!

I ain't afraid a no blog…

Άντε πάλι με την ανωνυμία των blog. Η είδηση εδώ και εδώ, ενδεικτικά, αφού έχει βουίξει ο κόσμος. Το προσπάθησαν και οι προηγούμενοι, αλλά δεν το ολοκλήρωσαν. Είχα γράψει και τότε σχετικά, εδώ, εδώ, εδώ.

Τα προσχήματα περί εγκληματικότητας δεν περνάνε, καθώς, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, όταν υπάρχει ζήτημα διάπραξης εγκλημάτων ή δημοσίευσης απειλών καθόλου δεν αποτελεί εμπόδιο η ανωνυμία για τον εντοπισμό των «διαχειριστών ιστολογίων» (τι όρος, μου θυμίζει διαχειριστή πολυκατοικίας). Μου αρέσει επίσης η χρήση του όρου «κουκουλοφόροι του διαδικτύου». Μαρτυρά την ποιότητα των επιχειρημάτων και την προσπάθεια να δημιουργηθεί κλίμα. Όσο για τα περί συκοφαντίας, στην Ελλάδα έχουμε πήξει στους λεβεντομαλάκες που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. Κάποια από αυτά που θεωρούνται συκοφαντία εδώ θα έκαναν κάθε δικαστή πολιτισμένης χώρας να γελάει. Τεκμαίρεται αυτό και από αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων που ανατρέπουν σχετικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων. Δεν μπορείς κύριε να είσαι δημόσιο πρόσωπο/οργανισμός/πατριωτικός σύλλογος/μητροπολίτης  και να μηνύεις όποιον σε επικρίνει, κατακρίνει ή σε λέει ανίκανο, χαζό ή ακόμη και μαλάκα σε κάποιο κείμενό του.

Δεν με πείθει επίσης ούτε η όποια αναφορά σε διάκριση μεταξύ «απλών» ιστολογίων και ειδησεογραφικών ιστολογίων που διαχειρίζονται δημοσιογράφοι. Εξ όσων γνωρίζω η ελευθερία του λόγου δεν επιδέχεται διακρίσεις μεταξύ απλών πολιτών και δημοσιογράφων. Και οι δημοσιογράφοι έχουν το δικαίωμα να έχουν ιστολόγια. Ίσως βέβαια να ενοχλούνται οι εργοδότες τους που βλέπουν κάποια κίτρινα ιστολόγια να ανταγωνίζονται τις ακόμη πιο κίτρινες φυλλάδες τους… αλλά ξύδι. Οι εισπράξεις τους δεν αποτελούν λόγο δημόσιου συμφέροντος και περιστολής των ελευθεριών. Όσο για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, διαπρέπουν κάτι αξιόπιστα έντυπα. Τουλάχιστον, όποιος διαβάζει ιστολόγια ξέρει ότι αυτά δεν έχουν κανένα τεκμήριο αξιοπιστίας πέραν του έντιμου πρότερου βίου τους και ότι πρέπει να διασταυρώνει όποια είδηση διαβάζει σε αυτά.

Όσο για την ανωνυμία (ψευδωνυμία ίσως να είναι πιο σωστό για τα μπλογκ και τις περισσότερες περιπτώσεις), γενικά, όχι μόνο δεν θεωρείται κάτι κακό, αλλά αναφέρεται συχνά και ως απαραίτητη δυνατότητα για την ελευθερία του λόγου. Για παράδειγμα, ο ανώνυμος λόγος προστατεύεται με βάση διατάξεις του αμερικανικού συντάγματος. Πολλές ιστορικές προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό επέλεξαν κατά διαστήματα να αρθρογραφήσουν και γενικά να δημοσιεύσουν κείμενα ανωνύμως/ψευδωνύμως, όχι απαραιτήτως για να αποφύγουν διώξεις. Γιατί να επιλέξει κάποιος να διατηρεί ανωνύμως ένα ιστολόγιο; Το πιο απλό από όλα, για να γράφει πιο ελεύθερα, απαλλαγμένος από την αυτολογοκρισία που προκύπτει από την πιθανότητα να μάθει κάποιος άλλος ορισμένα πράγματα για αυτόν, όπως π.χ. ο εργοδότης του τις πολιτικές του ή άλλες πεποιθήσεις ή για να αποφύγει να πληγώσει κάποια άτομα ή να πληροφορηθεί ο περίγυρός του κάποια πράγματα που τον αφορούν και που θα μπορούσαν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο για τον ίδιο ή άλλους.

Ας αφήσουμε όμως τη θεωρία. Θεωρώ προφανή τα κίνητρα και όλη αυτή την πρεμούρα να καταργηθεί η ανωνυμία των μπλογκ. Το θέμα δεν είναι να εντοπίζονται ευκολότερα οι παρανομούντες, αλλά να φιμώνονται οι δυσαρεστούντες και οι ενοχλούντες, ακόμη και όταν δεν υπάρχει ποινικό θέμα. Κάποιοι έχουν βαθιές τσέπες, δικηγόρους και νομικά τμήματα στη διάθεσή τους και άντε εσύ κακομοίρη να γράφεις ελεύθερα τις απόψεις σου όταν ξέρεις ότι υπάρχει κίνδυνος να σε τραβολογάνε στα δικαστήρια για χρόνια, αλλά και να εξουθενωθείς οικονομικά πριν καν να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Ζούμε στη χώρα όπου οι μηνύσεις πάνε σύννεφο, όπου εταιρείες διανομής ταινιών μηνύουν κριτικούς κινηματογράφου επειδή δεν τους αρέσουν οι κριτικές τους και όπου λογής-λογής πατριωτικά δίκτυα και μητροπολιτάδες έχουν λυμένο το ζωνάρι τους για μηνύσεις (και ας έρχονται μετά τα ευρωπαϊκά δικαστήρια να αποκαθιστούν τις αδικίες και να επιβάλλουν αποζημιώσεις στο ελληνικό δημόσιο). Για τόλμα να πεις χαζό ή ανίκανο τον δείνα ή τον τάδε μεγαλόσχημο.

Δεν ξέρω πώς ελπίζουν να περάσουν τέτοια νομοθετήματα, που από όσο ξέρω δεν ισχύουν σε καμία πολιτισμένη, ελεύθερη και δημοκρατική χώρα, χωρίς να τους πέσει ο φερετζές της δημοκρατικότητας και να προκαλέσουν και τη διεθνή κατακραυγή. Ζήλεψαν φαίνεται το Ιράν και την Κίνα.

Στην πράξη, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα προχωρήσουν στην εφαρμογή τέτοιων μέτρων. Για ποιους θα ισχύουν οι ρυθμίσεις; Για όσους γράφουν από Ελλάδα; Για όσους γράφουν στα ελληνικά όπου και αν βρίσκονται στον πλανήτη; Τι γίνεται αν κάποιος Έλληνας αρθρογραφεί και τους βρίζει στα Αγγλικά ή αν κάποιος αλλοδαπός φιλέλληνας τους βρίζει στα Ελληνικά από το Λονδίνο; Τι είδους νομοθετικές ρυθμίσεις θα είναι αυτές; Θα ορίζουν γενικά και αόριστα ότι όποιος έχει μπλογκ πρέπει να δηλώσει την ταυτότητά του; Αν δεν το πράξει πώς θα εντοπίζεται και ποιες θα είναι οι κυρώσεις; Θα συνεργαστεί η Google και άλλες διεθνείς υπηρεσίες ιστολογίων σε αυτό; Μήπως πρόκειται να θέσουν κάποιο τεχνολογικό φραγμό πρόσβασης στις πλατφόρμες μπλογκ σε εθνικό επίπεδο και αν θες να έχεις δυνατότητα πρόσβασης θα πρέπει να δηλώνεις τα στοιχεία σου; Εδώ είναι που θα γελάσει κάθε παρδαλό κατσίκι και θα μπούμε στο κλαμπ των χωρών που λογοκρίνουν το Διαδίκτυο.

Επειδή δεν θεωρώ ότι οι ανερμάτιστοι που μας κυβερνούν έχουν τέτοια κότσια ή ότι αντιλαμβάνονται τις πρακτικές δυσκολίες, αποτελώντας απολιθώματα άλλων εποχών, νομίζω ότι τα όσα εξαγγέλλουν οφείλονται περισσότερο στην άγνοιά τους. Μάλλον μπερδεύουν την περίπτωση των μπλογκ με αυτή της ταυτοποίησης των καρτοκινητών τηλεφώνων χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για κάτι ουσιωδώς διαφορετικό. Θέλω να πιστεύω ότι πρόκειται για κάτι που σκέφτηκε ο κύριος υπουργός μέσα στη ζέστη του Αυγούστου και θα ξεχάσει τον Σεπτέμβριο. Σε διαφορετική περίπτωση, προβλέπονται τραγελαφικές καταστάσεις. Το φιάσκο της καθολικής απαγόρευσης των ηλεκτρονικών παιχνιδιών που μας εξέθεσε ήδη μια φορά διεθνώς δεν θα είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα ακολουθήσει. Ίσως ο Γιωργάκης και η νέα γενιά πασόκων που παίζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα δάχτυλα να παρέμβουν παρασκηνιακά και να αποσοβήσουν το ρεζιλίκι.

Οι προθέσεις αυτές ανακοινώθηκαν παράλληλα με τα πολύ σωστά μέτρα περί αποποινικοποίησης, σε κάποιο βαθμό, της χρήσης ναρκωτικών, ακόμη και της καλλιέργειας χασίς για προσωπική χρήση. Επιβεβαιώνεται ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ασύγκριτο στο να αυτοπυροβολείται σκεπάζοντας ό,τι θετικό κάνει με δύο αρνητικά και κάνοντας δύο βήματα πίσω για κάθε βήμα εμπρός. Πρώτα πεθαίνει ο πασόκος και μετά του βγαίνει του χούι.

Πέρα από όλα αυτά, οι σαρωτικές διεθνείς και οι συνακόλουθες αναμενόμενες εγχώριες εξελίξεις φαίνεται ότι δύσκολα θα αφήσουν σε αυτές τις παλαιολιθικές πασοκικές αντουανέτες τα χρονικά περιθώρια να επιχειρήσουν να υλοποιήσουν τα οράματά τους, που θα μείνουν θλιβερές υποσημειώσεις της ιστορίας.

Με μπλογκ ή χωρίς μπλογκ, δεν προβλέπεται να το γλυτώσουν το βρωμόξυλο, μεταφορικά ή κυριολεκτικά (δεν απειλώ εγώ κανέναν, εκτιμήσεις κάνω, να το ξεκαθαρίσουμε, ε κύριε όργανο;).

Μια τελευταία σχετική είδηση που είδα μετά τη δημοσίευση της παραπάνω ανάρτησης, εδώ. Ελπίζω να καταλάβουν.
.