Βγήκα προχθές να πάω στο σουπερμάρκετ και στο δρόμο μου είδα μια κυρία με δύο σχετικά μεγαλόσωμα σκυλιά. Τίποτα το ασυνήθιστο. Καθώς προσπερνούσα, κρατώντας, όπως πάντα, απόσταση από τα σκυλιά, όχι επειδή τα φοβάμαι, αλλά για να τους δίνω χώρο, το ένα από τα δύο, ξαφνικά, πήδηξε πάνω μου και άρχισε τις χαρές και τις γλυψιές. Πανικοβλήθηκε η ιδιοκτήτρια, που ποιος ξέρει πόσα έχει ακούσει, όπως εξάλλου σχεδόν κάθε ιδιοκτήτης σκύλου στην Ελλαδάρα, και άρχισε τις συγγνώμες, τραβώντας το από το λουρί. «Παρακαλώ» της είπα, χαϊδεύοντας τη συμπαθέστατη σκυλίτσα, «αγαπώ τα ζώα, δεν χρειάζεται να ζητάτε συγγνώμη.». Ανακουφίστηκε η καημένη η ιδιοκτήτρια και μου έλεγε τι καλός χαρακτήρας είναι η σκυλίτσα της και πώς την προστατεύει..
Δεν έμεινα πολύ και παρέλειψα να της πω ότι όχι μόνο δεν με πείραξαν τα αυθόρμητα χάδια της σκυλίτσας, αλλά μου έφτιαξαν απίστευτα τη διάθεση. Δίνω βαρύτητα στη γνώμη που έχουν τα ζώα για εμένα, ιδίως μάλιστα όταν αυτά δεν με γνωρίζουν από πριν, ενώ αντιθέτως η γνώμη των ανθρώπων, ιδίως αυτών που δεν γνωρίζω, ελάχιστα έως καθόλου με ενδιαφέρει. Είναι ανακούφιση να σε εγκρίνουν τα ζώα, αυτά δεν ξέρουν από ψέματα και κολακείες… εμ… συνήθως..
Υ.Γ. Ελπίζω να συναντήσω και άλλα τέτοια πρόσχαρα σκυλάκια συνοδευόμενα από νεαρότερες υπάρξεις…
21 σχόλια:
θα σου'γραφα τωρα ένα υπεροχα κολακευτικο σχόλιο...αλλα αφου ειναι να το υποτιμησεις έτσι κι αλλιως...:(
δε στο γραφω ;)
(ενας ευκολος τροπος για να γνωρίσεις απειρες νεαρες και πολυ ενδιαφερουσες υπαρξεις με σκυλάκια, ειναι να πάρεις ο ίδιος ένα...άκου που σου λεω ;) )
Είμαι βέβαιος ότι τα σκυλιά προαισθάνονται τους καλούς ανθρώπους.
Γεια σου Περαστικέ,
Φαντάζομαι τι εχει ακούσει η γυναίκα για να αντιδράσει με αυτον τον τρόπο.
Σε αυτή τη χώρα ειναι αθλος να εχεις κατοικίδιο :(
Τα σκυλιά πραγματι δεν ξερουν απο ψέματα και κολακειες.
Η αγάπη του σκύλου ειναι ισως η μόνη αληθεια γυρω μας.
H Scarlett εχει δίκιο. Πολλές φιλίες, έρωτες ακόμα και γάμοι εχουν προκύψει λόγω τετραπόδων.
Μην το πολυσκέφτεσαι :P
Καλημέρα σας και ευχαριστώ για καλά λόγια!
Scarlett, πράγματι, υπάρχουν γυναίκες που προσελκύονται από σκυλάκια και γατάκια και άλλες που προσελκύονται από γρήγορα αυτοκίνητα και γεμάτα πορτοφόλια. Προτιμώ τις πρώτες :)
Greek Rider, για αυτό χάρηκα... εκτός αν απλά είχα ενδιαφερουσα οσμή :Ρ
Aria, γάμοι; Α πα πα πα! Μακριά από μας! :Ρ
Φιλε Περαστικε, ακου με τον εμπειρο ;-)
Ο σκυλος και το παιδικο καροτσακι ειναι η τέλεια γυναικοπαγιδα.
Μολις σε δουν να βολταρεις με σκυλο, η να σπρωχνεις καροτσακι με μωρο, πεφτουν πανω σου και αρχιζουν τις γλυκες.
Στην περιπτωση του μωρου ειναι λιγακι δυσκολο να επεκτεινεις τις γλυκες απο το μωρο στο προσωπο σου (σπρωχνεις το ζωντανο τεκμηριο οτι ανηκεις σε αλλη).
Αλλα στην περιπτωση του σκυλου ειναι πανευκολο να σου κανουν τα γλυκα ματια ολες οι αιθεριες υπαρξεις ηλικιας 7 εως 97 χρονων. Ιδιως αν ο σκυλος ειναι πρωην αδεσποτο.
Δεν δινω λεπτομερειες εδω στο μπλογκ, για να μην αποκαλυπτουμε και τα μυστικα μας ;-)
Ενα μονο κολπο θα φανερωσω εδω: μην παρεις πολλους σκυλους μαζι. Ενας η δυο φτανουν. Κατα προτιμηση ενας γερακος η αναπηρος μαζι με ενα κουταβι.
Καλες βολτες ;-)
Υ.Γ. Προσυπογραφω 100% αυτο που ειπε ο Greek Rider
Jolly Roger, φαντάζομαι ότι καλοπερνάτε με τον σκίπερ τζούνιορ :Ρ
Γουστάρω τα σκυλιά με τα χίλια αλλά πέρσι περπάταγα στον δρόμο στην Αθηνάς βράδυ να πάω στο ενοχλητικά πολύβουο Ψυρρή και στο πεζοδρόμιο που βάδιζα σχεδόν βιαστικά, βλέπω να έρχεται προς το μέρος μου ένα μικρό τσούρμο τουριστών ντυμένων στα λευκά(!) κι ένας κόπρος να τρέχει περήφανος μπροστά τους.
Τον κοίταξα και χαμογέλασα στοργικά από μέσα μου. Μόλις με πήρε χαμπάρι έχοντας πλησιάσει στο τσούρμο - αναπόφευκτα αφού είχαμε αντίθετη κατεύθυνση - άρχισε να γαβγίζει κι όρμιξε να με δαγκώσει, όπου και κατάφερε να με γδάρει στην πλάτη με νύχια και δόντια, ευτυχώς χωρίς να τρυπήσει ή σχίσει τα χοντρά ρούχα (ήταν Χειμώνας). Τον απομάκρυνα ήρεμα με κλωτσιές που δεν τον πέτυχαν φυσικά και μόλις βεβαιώθηκα ότι απομακρύνθηκε, έφυγα κι εγώ, μην ζητώντας εκδίκηση από ένα ζώο που "σκέφτεται" εντελώς διαφορετικά από εμένα.
Αυτό το περιστατικό πάντως, με έκανε να περνάω δίπλα από σκυλιά κάπως επιφυλακτικά.
Ειδικά μετά που πήρα ποδήλατο και κυκλοφορώ πλέον στην Αθήνα; Πάρα πολλά τα περιστατικά κυνηγητού από σκυλιά, κολιές, σπινιαρίσματα, γαβγίσματα, ήχος κλείσιμου σιαγώνας που βρίσκει αέρα κι εγώ εκεί, σχεδόν απαθής, σαν να γυρίζω ντοκιμαντέρ και να είμαι μέρος του. Να προφυλάσσω μόνο την ακεραιότητά μου από τους φίλους μου τα σκυλιά με τα τρελά κολήμματα.
Πάντως, έχω έναν γάτο τον οποίο δεν μπορώ να βγάλω βόλτα με λουρί, γιατί ναι μεν μπορεί να εκπαιδευτεί αλλά τα σκυλιά της γειτονιάς μου δε δεν θα το επέτρεπαν ποτέ.
Οπότε, ούτε γκόμενα δεν μπορώ να βγάλω :Ρ
Ναι, χρειάζεται και προσοχή. Τα αδέσποτα είναι και αυτά θύματα της ανευθυνότητας και της αδιαφορίας των ανθρώπων. Για τον επιθετικό χαρακτήρα πολλών ζώων υπεύθυνοι είναι επίσης οι άνθρωποι. Γάτος με λουρί; Χα χα, αυτό δεν το έχω δει.
Δημοσίευση σχολίου