Τα είδα για πρώτη φορά το καλοκαίρι. Ένα μικρό σημαδάκι στον τοίχο. Πλησιάζεις και βλέπεις ένα μικρό σκουλήκι, το μισό μέσα σε ένα σακουλάκι που το σέρνει πίσω του πασχίζοντας να σκαρφαλώσει στον τοίχο. Όταν φτάσει σε κάποιο ύψος που βρίσκει ικανοποιητικό ή, αν είναι αρκετά εργατικό, στο ταβάνι, κλείνεται μέσα στο σακουλάκι που έχει υφάνει το ίδιο, από σκόνη, χνούδια και λίγο μετάξι που παράγει μόνο του, και μένει εκεί μέχρι να ξαναβγεί στον κόσμο σε μερικές εβδομάδες μεταμορφωμένο σε μια μικρή πεταλούδα/σκόρο.
.
Στην αρχή δεν ήξερα τι είναι, αλλά κατάφερα να εντοπίσω τον κύκλο τους και να βρω και τη λατινική ονομασία τους, Tinea pellionella (αν είναι κάτι παραπλήσιο και κάνω λάθος, οι ειδικοί διορθώστε). Καταλαβαίνω ότι τα θηλυκά δεν πετάνε, αλλά μένουν κρυμμένα σε ρούχα, κάτω από χαλιά και γωνίες και περιμένουν τους ιπτάμενους εραστάς τους.
Στην αρχή αδιαφόρησα, αλλά όταν είδα ότι ήταν σχετικά ευάριθμα, για να αποφύγω πληθυσμιακή έκρηξη, βρήκα μια αποδεκτή και για τα δύο μέρη (ελπίζω) λύση. Σε ένα μπαλκόνι στον ακάλυπτο έχω πάντα κλειστό ένα πατζούρι. Τα απομάκρυνα λοιπόν τα σκουληκάκια με τα σακουλάκια τοποθετώντας τα προσεκτικά έξω (καθώς είναι ντροπαλά, τραβιούνται μέσα στη θήκη τους όταν ενοχληθούν), στον προστατευμένο χώρο ανάμεσα στο τζάμι και στο πατζούρι, όπου είδα με ικανοποίηση ότι συνέχιζαν εκεί το έργο τους. Με τους μικρούς σκόρους τα πράγματα ήταν πιο απλά, ακολουθούσα τη γνωστή μέθοδο.
Οι αριθμοί τους έχουν μειωθεί πλέον, αλλά πού και πού βλέπω πάλι κανένα. Λόγω του χειμώνα, τα σκουληκάκια (προνύμφες) δεν τα βγάζω πλέον έξω, αν ο καιρός είναι καλός, μπορεί να βγάλω αν εντοπίσω κάποιο σκόρο (δεν ξέρω τι είναι αυτό το διαρκές καλοκαίρι που βιώνουμε φέτος). Όπως και να έχει, τα συγκεκριμένα έντομα δεν αποτελούν απειλή για τα ρούχα και, εδώ που τα λέμε, τα βρίσκω συμπαθητικά. Έχουν και αυτά δικαιώματα στο χώρο που μοιραζόμαστε και ας μην έχουν πολυσέλιδα συμβόλαια με υπογραφές και σφραγίδες.
Τις φωτογραφίες που ακολουθούν τις τράβηξα ο ίδιος και δείχνουν τις ικανότητές μου ως φωτογράφου της άγριας φύσης. Μην τρομάζετε, τα πλασματάκια είναι πολύ μικρά.
.
.
.
Τελικώς, υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα που μπορεί να βρει κάποιος ακόμη και μέσα στους τοίχους του σπιτιού του. Ποιος ξέρει, με επιμονή μπορεί να ανακαλύψεις και κάποιο σπάνιο ή νέο είδος και να σου ανακηρύξουν το σπίτι σε προστατευμένο βιότοπο.
9 σχόλια:
Μήπως έχει έρθει από εκεί και ο Γκάρι γιατί από εδώ έχει μήνες να φανεί!
Μάλλον εκεί θα είναι και θα βόσκει στο χορταράκι της αυλής σας ή σε κανένα άλλο μπαλκόνι :)
Εμένα το σπίτι μου που είναι εκτός χωριού, έχει μέσα πολλά "Σαμιαμιδάκια" που είναι ουσιαστικά μικρές-μικρές σάυρες που κυνηγάνε έντομα όπως μύγες, κουνούπια κ.α...
Έχουν πολύ πλάκα. Εννοείται πως όχι μόνο δεν τα πειράζω, αλλα όταν καμιά φορά πέφτουν κάτω, τα πιάνω και τα βάζω πάλι πίσω στον τοίχο.
Οι "παλαιοί" τα θεορούσανε γούρι μέσα στο σπίτι.
Wikipedia
Σαμιαμίδι
Ναυτίλε, μα βέβαια, αυτοί είναι συμπαθέστατοι τύποι, τους ξέρω και εγώ από χωριά και εξοχικά.
Ομολογώ, αν και ντρέπομαι λιγάκι, ότι επαληθεύτηκε η ρήση της γιαγιάς - Σοφίας "εσύ παιδί μου κάποτε θα πιάσεις σκουλήκια". Μπλιάχ! Και όμως στο κομοδίνο μου ένα πορωινό Κυριακής βρήκα ένα μικρό λευκό σκουληκάκι που βολτάριζε αμέριμνο, πιθανώς λόγω μερικών Kinder Bueno που φυλάω για δύσκολες ώρες ανάγκης! Έπρεπε να γλυτώσω αφενός το εγκεφαλικό και αφετέρου να το μαζέψω και να το βγάλω στα παρτέρια του πεζόδρομου! Αίσχος!
Ένα σκουλήκι δεν είναι και τρομερό πράγμα :D Εύγε για το σεβασμό που του έδειξες.
Εγώ να πω την αλήθεια μου φαν των εντόμων δεν είμαι αλλά κάποια τα γουστάρω. Οι σκώροι δεν είναι ανάμεσα σ' αυτά γιατί έχω αδυναμία στα μάλλινα πουλόβερ, κασκόλ, γαντάκια, σκουφάκια κλπ
Δεν θα τα σκότωνα αλλά θα τα έβγαζα έξω από το σπίτι και θα τα άφηνα στην τύχη τους.
Πριν λίγες μέρες οι γάτες έφεραν πάλι έναν πόντικα με μιά τεράστια ουρά. Διεσώθη κι' αυτός και το καταχάρηκα.
Ολο περιπέτειες εμείς στας εξοχάς όπως βλέπεις. Στιγμή δεν ησυχάζουμε.
Καλημέρα.
Γεια σου, Ellinida. Πάντως, τα συγκεκριμένα, από ό,τι διάβασα, δεν είναι επικίνδυνα για τα ρούχα. Πολύ κυνηγιάρες οι γάτες σου :)
εψαχνα ολο το πρωι να βρω τι ειναι αυτο το σκουλικι.επειδη δεν ειχα ξανα δει νομιζα οτι αυτο που κουβαλαει ,επειδη ειναι σαν χνουδι,του εχει κολεισει επανω και δεν μπορει να το ξεφορτωθει.βρηκα κανα 2 τροπους να το βοηθησω ν απαλαγει αλλα τελικα καταλαβα οτι ειναι ενσωματωμενο.(αχχαχαχχαχχα) τρομαξα στην αρχη αλλα τωρα που διαβασα το αρθρο οκ.
Δημοσίευση σχολίου