Περπατούσα εχθές το βράδυ στο κέντρο της πόλης. Στην Ερμού, μέσα στην πολυκοσμία, αισθάνθηκα κάτι υγρό. Ετοιμάστηκα να χειροδικήσω εναντίον εκείνου που με έφτυσε, αλλά δεν τον εντόπισα και σκέφτηκα μήπως ήταν κλιματιστικό. Μετά από αρκετά μέτρα, με τη δεύτερη σταγόνα, κατάλαβα ότι ψιλόβρεχε. Τελικώς, όταν βρέχεσαι, δεν σημαίνει ότι σε φτύνουν, μπορεί και να ψιχαλίζει.
.
Η εύθυμη πλευρά των πραγμάτων, μετά από λίγο, τα παπούτσια μου αρχίζουν να βγάζουν τσιριχτούς ήχους πάνω στο βρεγμένο πεζοδρόμιο.
Μπροστά στην παλιά εκκλησία ένας μαύρος ξελαρυγκιάζεται γρατζουνώντας μια κιθάρα «You took my heart!». «You took my ears» σκέπτομαι. Αν και κατά του παραεμπορίου και της πειρατείας, δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό να σκεφθώ «δεν πα να πουλήσεις και συ κάνα σιντί ρε μεγάλε!».
Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, στην κάτω πλευρά, ένα τεράστιο τζιπ έχει κάνει προκλητικά στάση στον λεωφορειόδρομο, αυτόν που πάει ανάποδα στο ρεύμα κυκλοφορίας και δεν μπορεί και να παρακαμφθεί. Το λεωφορείο πλησιάζει, ο οδηγός, ευσυνείδητος, ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο κυνηγώντας με το τανκ τους πεζούς.
.
Μυρίζω μια ζεστή, γλυκιά μυρωδιά, ένας καστανάς! Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια, σκέφτομαι να αγοράσω δυο-τρία καστανάκια που τα 'ρέχτηκα, αλλά τελικά συνεχίζω το δρόμο μου.
16 σχόλια:
Εγώ ακόμα δεν έχω πειστεί ότι ψιχαλίζει και δεν μας φτύνουν...
Χρόνια πολλά για το μπλογκάκι, Περαστικέ!
πολύ εμπνευσμένο το σημερινό σου σκίτσο, περαστικέ !τέσσερα χρόνια...εεε;
ναι... μπορεί και να ψιχάλιζε...γι' αυτό μη σκέφτεσαι το χειρότερο
μπορεί και να χιόνιζε...
κακώς που δεν πήρες τα καστανάκια, την επόμενη φορά να τα πάρεις
καλή χρονιά, περαστικέ
και χρόνια όμορφα, δημιουργικά, γεμάτα υγεία και να έχουν εκπλήξεις μέσα τους
Χρόνια Πολλά, Καλά για την προσωπική υγεία και Δημιουργικά για το blog.
Εύχομαι να σε έχουμε κοντά μας για πολλά χρόνια ακόμα :)
Greek Rider, δεν ξέρω τι έγινε, αλλά το σχόλιό σου χάθηκε όταν πάτησα δημοσίευση, μου ήλθε όμως σε mail και το παραθέτω εδώ, σε ευχαριστώ για τα τόσο καλά λόγια (ίσως να έκανε σαμποτάζ ο επίσημος πικρόχολος):
Τελικά αυτό το εγχείρημα είχε τεράστια επιτυχία αφού έχεις ένα από τα πιο διαφοροποιημένα και ποιοτικά blogs που υπάρχουν, μεταξύ 2-3 άλλων επίσης πολύ καλών blogs ανάμεσα σε χιλιάδες μετριότητες.
Εγώ προσωπικά θεωρώ - και το ξέρεις ότι δεν έχω κανένα συμφέρον να στα λέω αυτά αν δεν τα πιστεύω - ότι κάνεις το κόσμο αυτό που ζούμε όλοι πολύ καλύτερο και με τα σκίτσα σου και με τα όσα γράφεις και με τις καταθέσεις ψυχής σου.
Cyrus, είναι αλήθεια ότι είμαστε λιγουλάκι για φτύσιμο, σε ευχαριστώ για τις ευχές!
Scarlett, καλή χρονιά και σε σένα!
Πράγματι, έχουμε εθιστεί να σκεφτόμαστε το χειρότερο και να παραβλέπουμε τα καστανάκια :)
Άσπρο Καναρίνι, ευχές και σε εσένα.
Gaidara, ευχαριστώ, και εσένα!
Προς επισημο πικρόχολο (sic) σχολιαστή:
Μπορεί και να βρέχει καταρρακτωδώς (ακόμη και ροχάλες), όταν θα θέλεις να πάρεις κάστανα...
Περαστικέ, καλή χρονιά, με υγεία και χαρές !!
Καλή χρονιά και σε εσένα, sag!
Θα ήθελα να σας προτρέψω να επισκεφθείτε το ιστολόγιο του Greek Rider για να διαβάσετε τις ανταποκρίσεις του NP από το Gaza Freedom March, η τελευταία, σε αυτή τη διεύθυνση:
http://greekrider.blogspot.com/2010/01/np.html
Keep walking...
I will :)
Να τα εκατοστήσει το μπλογκ! Χρόνια πολλά, Περαστικέ!
Περαστικός κατά λάθος το έγραψα σε εκείνη την πρώτη δημοσίευση που έκανες πριν 4 χρόνια.
Καλή συνέχεια.
Ευχαριστώ, Ou Ming, αλλα για να τα εκατοστήσει το μπλογκ εγώ θα πρέπει να υπερβώ κατά πολύ τα εκατό και δεν είμαι σίγουρος ότι θα το ήθελα αυτό :D
Greek Rider, δική μου ανοησία, έπρεπε να το είχα προσέξει :)
Χρόνια Πολλά επίσημε πικρόχολε:)
Ευχομαι το μπλογκ να τα εκατοστήσει.
Μην γίνεσαι ξινός με τις υπερβάσεις.
Προσπάθησε λίγο και που ξέρεις? Μπορεί να σου αρέσει.
Κι αλλες πολλες ομορφες αναρτησεις Περαστικε - σαν αυτες που συνηθιζεις.
Το αν θα γινουν σε περισσοτερα η λιγοτερα απο 100 χρονια, θα δειξει. Αλλα γιατι να μην ζησουμε 100+ χρονια;
Με τα καστανα στον δρομο εχω κι εγω αντιφατικα αισθηματα. Απο την μια αποτελουν ομορφη παιδικη αναμνηση [*]. Απο την αλλη οσες φορες αγορασα σαν ενηλικας μου φανηκαν μουφα. Αψητα, ανοστα. Ισως εξιδανικευω παιδικες αναμνησεις, ισως εχουν χαλασει αντικειμενικα απο τοτε.
[*] εχεις προσεξει οτι οι ωραιοτερες αναμνησεις ειναι ειτε οσφρητικες ειτε γευστικες; Ακομα μια αποδειξη της πεποιθησης μου, οτι η οσφρηση ειναι η πιο δυνατη αισθηση ;-)
Γεια σου, Aria.
Ευχαριστώ για τις ευχές, Jolly Roger! Ίσως να μην μου αρέσει τόσο η ζωή. Αν ήταν έτσι τα κάστανα, ίσως να είναι καλύτερα που τα άφησα. Η όσφρηση πράγματι ξυπνάει αναμνήσεις όσο καμία άλλη αίσθηση.
Δημοσίευση σχολίου