Εχθές, τη νύχτα, έβρεχε καταρρακτωδώς, στον ύπνο μου, έβρεχε για μέρες, οι τοίχοι είχαν αρχίσει να σαπίζουν, η υγρασία εισχωρούσε από παντού, στο μπάνιο έσταζε. Ανησυχία. Το πρωί ξύπνησα με δυσφορία, μετά το πρωινό, διαπίστωσα ότι το τηλέφωνο δεν λειτουργούσε, πανικός, είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, το τηλέφωνο είναι ένα από τα βασικά εργαλεία μου. Καλώ τον ΟΤΕ, βλάβη στο δίκτυο, η αποκατάστασή της μπορεί να απαιτήσει μία ή δύο ημέρες, τι να πω στην τηλεφωνήτρια, δεν έχει νόημα, μιλώ με ένα γρανάζι μιας ΔΕΚΟ, με το λέπι ενός Λεβιάθαν. Ευτυχώς, έχω Internet. Θέλω να υποβάλω τη φορολογική μου δήλωση, θέλω να τελειώνω με αυτό. Μια εντολή αγοράς έχει καθυστερήσει από έναν πελάτη, τους είχα γράψει εχθές, μου είχαν απαντήσει ότι το σύστημά τους άλλαξε, την εντολή, μου έγραψαν, θα τη βρω στο site τους για να την κατεβάσω, δεν υπάρχει ούτε εκεί, τους ξαναγράφω, τους ζητώ να ελέγξουν, δεν αντέχω την ασυνεννοησία, αυτό θα έπρεπε να το γνώριζαν. Έχουν και απαιτήσεις για έκδοση της απόδειξης σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, οι ημερομηνίες έχουν παρέλθει, αλλά δεν έχω την εντολή με το ποσό, πρέπει να κόψω αποδείξεις και σε άλλους πελάτες, τα νεύρα μου τεντώνονται. Μου απαντούν εν τέλει ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα στο σύστημά τους, μου στέλνουν την εντολή μέσω email. Προσπαθώ να οργανώσω τις εργασίες της ημέρας. Πηγαίνω στο μπάνιο, κτυπά το κινητό, δεν το προλαβαίνω, επιστρέφω στο μπάνιο, το κινητό ξανακτυπά, τρέχω, το προλαβαίνω στο τσακ, ένας πελάτης, θέλουν να προτείνουν ένα έργο, θα μου το στείλουν να το δω. Μου αναφέρουν τον αριθμό των λέξεων, διαπιστώνω ότι το έργο είναι ένα ξινό κείμενο και επιπλέον υπάρχουν λέξεις σε εικόνες, που δεν μετρώνται και άρα ο αριθμός των λέξεων που μου ανέφεραν δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, στέλνω μήνυμα, ζητάω μεγάλη προθεσμία, φοβάμαι προβλήματα και στο Internet, αν πιεστώ για οτιδήποτε θα εκραγώ. Οι ειδήσεις στο ραδιόφωνο με καταθλίβουν, η χώρα στο έλεος των συνδικαλοστρατών, οργανωμένες μαφίες και διακοπτάκηδες που εκβιάζουν, οι στρατοί των κομμάτων της αριστεράς. Καλά που έχω Internet, το σημαντικότερο εργαλείο της εργασίας μου. Ο πελάτης απαντάει, ευτυχώς οι εικόνες δεν χρειάζεται να μεταφραστούν, ευτυχώς και η εξωπραγματική προθεσμία που ζητώ γίνεται αποδεκτή, κάτι καλό. Είμαι αποφασισμένος να ξεμπερδεύω με τη φορολογική δήλωση, η θέα του φακέλου με τα έντυπα με καταθλίβει. Συνδέομαι και αρχίζω να συμπληρώνω τις φόρμες στο Internet. Δεν εμπιστεύομαι κανέναν, ούτε το λογιστή μου, τα ελέγχω όλα, ευτυχώς, πιάνω ένα λάθος, αντί να συμπληρώσει ένα κελί, έχει συμπληρώσει το από πάνω του, το λάθος είναι προφανές, οι εισφορές μου στο ΤΕΒΕ έχουν καταχωριστεί ως έξοδα νοσηλείας. Επιβεβαιώνω συγκρίνοντας και με την περυσινή δήλωση. Βρίζω με λέξεις που κανένας δεν με έχει ακούσει να χρησιμοποιώ, δεν είμαι σίγουρος αν τις εκστόμισα ή αν τις είπα από μέσα μου, δεν υπάρχει κανένας να με ακούσει στο σπίτι. Να που και το Internet εμφανίζει προβλήματα, όπως περίμενα, διακοπές, άλλες βρισιές, αδιευκρίνιστο αν τις εκστόμισα και αυτές. Με τα πολλά, καταφέρνω να καταχωρίσω τις φόρμες. Ευτυχώς, οι διακοπές στο Internet σταματούν. Καταφέρνω την τελευταία στιγμή να αποφύγω άλλο ένα λάθος, το μήνυμα επιβεβαίωσης με ρωτά αν το ποσό των εσόδων στο Ε1 έχει ληφθεί από το έντυπο Ε3, εννοεί αυτόματα; Βλέπω μια επιλογή άκυρο, την πατώ για να επιστρέψω στη φόρμα να ελέγξω, μεγάλο λάθος, το άκυρο σημαίνει ότι ακυρώνεται η αυτόματη περαίωση χωρίς έλεγχο, το συνειδητοποιώ και ακυρώνω την υποβολή. Έπρεπε να επιλέξω «Ναι», επαναλαμβάνω τη διαδικασία, τα καταφέρνω. Άλλο ένα βάρος φεύγει, ακολουθούν εκτυπώσεις, αντίγραφα ασφαλείας, τα γνωστά, ταξινομήσεις εγγράφων σε φακέλους και ντοσιέ. Έχει φτάσει μεσημέρι, διάλειμμα για φαγητό, ξανά στο γραφείο. Πρέπει να κόψω την απόδειξη για την εντολή αγοράς που μου έχουν στείλει, αθροίζω και υπολογίζω τα ποσά, καθαρό ποσό, ΦΠΑ, παρακράτηση φόρου, πληρωτέο, συνολικό ποσό, ξανά και ξανά, προσθέσεις, διαιρέσεις, πολλαπλασιασμοί, αφαιρέσεις, μέχρι να πειστώ ότι δεν έχω κάνει λάθος, ξέρω ότι ποτέ δεν θα αισθάνομαι εντελώς ικανοποιημένος, εντελώς ασφαλής, απλώς κάποια στιγμή οι συνεχείς επαναλήψεις με εξαντλούν. Ετοιμάζω την απόδειξη, την επιστολή, το φάκελο. Ο Πελάτης έχει αλλάξει διεύθυνση, ξέχασα να αναφέρω παραπάνω ότι τηλεφώνησα από το κινητό μου για να επιβεβαιώσω την νέα διεύθυνση πριν να ολοκληρώσω τη συμπλήρωση της απόδειξης παροχής υπηρεσιών. Ετοιμάζω το φάκελο, γράφω τις διευθύνσεις, θα βγω σε μερικές ώρες να στείλω την επιστολή ως συστημένη και επείγουσα από το κεντρικό ταχυδρομείο που είναι ανοικτό το βράδυ, θα περπατήσω και λίγο με αυτή την ευκαιρία. Συμπληρώνω το φύλλο excel όπου παρακολουθώ τη διαδικασία πληρωμών για τον συγκεκριμένο πελάτη. Κάπως ηρεμώ, τα πράγματα έχουν τεθεί υπό έλεγχο. Βγαίνω το απόγευμα, στέλνω την επιστολή, ακόμη δεν έχω σταθερό τηλέφωνο, τουλάχιστον έχω Internet. Όλα μοιάζουν τώρα ασήμαντα, αλλά και η ίδια η ζωή μοιάζει ένα άθροισμα από ασημαντότητες, ένα κυνήγι φασμάτων, ένα ελαττωματικό παιχνίδι που ξεχαρβαλώνεται με το παραμικρό, όπου τίποτε δεν λειτουργεί όπως περιγράφεται στο φυλλάδιο οδηγιών, μια άνοστη μασημένη τσίχλα που συνεχίζω να μασώ από συνήθεια. Ευτυχώς, έχω Internet.
.
Μην ξεχάσετε. Για όσους φοβούνται ότι το να διαδηλώσουν καρναβαλικά τους γελοιοποιεί, υπενθυμίζω ότι ένας νομάρχης έκανε δηλώσεις για το μακεδονικό στα κανάλια ντυμένος Ζορό... ΟΚ, μπορεί να έχετε κάποιο δίκιο.
.
Όταν ο Αντώνιος ανήρτησε CD στο μπαλκόνι του για να μην κουτσουλούν εκεί τα πτηνά, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτά θα προέβαιναν σε τόσο σκληρά αντίποινα. 
Βρώμικη καθαριότητα ονομάζω τη στάση του τσιμεντανθρώπου που αποστρέφεται τη φύση και τα πλάσματά της, επικαλούμενος της καθαριότητα, κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη βρωμιά από τη δική του, ότι με τη στάση του έχει γεμίσει τον κόσμο με σκληρότητα και ασχήμια και έχει μετατρέψει τη φύση σε σκουπιδότοπο και αφοδευτήριό του. Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι γύρω μας είναι τσιμεντάθρωποι, οι χειρότεροι από αυτούς δηλητηριάζουν τα ζώα και τα πουλιά δολοφονώντας τα (κυριολεκτώ, ο δόλος συνίσταται στην προσφορά δηλητηριασμένης τροφής) με φρικτούς πόνους. Σε αυτούς, εύχομαι να γευθούν τις φόλες τους και να γίνουν πίσσα τα κόκαλά τους. Υποκρισία, το υπ’ αριθμόν ένα γνώρισμα του σύγχρονου ανθρώπου.
Αφίσα από πολυκατάστημα.
Η φωτογραφία από τα φοιτητικά χρόνια μου στην Αγγλία, όταν συμμετείχα σε μια ομάδα του πανεπιστημίου για την υποστήριξη του Θιβέτ, με την κάρτα μέλους και κάποια έντυπα. 
Η σημαία του Θιβέτ, όπως είχε χρησιμοποιηθεί στις αρχές του 20ου αιώνα (από 
