Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007

Το μέτρημα των κουκιών

Όχι ΝΔ, όχι ΠΑΣΟΚ, όχι αποχή/άκυρο/λευκό, όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές,
ψηφίστε μικρά κόμματα!
- Άντε να τους μαντρώσεις τώρα.

Πολλοί ιστολόγοι έχουν επισημάνει τους λόγους για τους οποίους, όσοι πιστεύουν ότι τα δύο μεγάλα κόμματα πρέπει να υποστούν μια μείωση δύναμης και ότι το δικομματικό μας σύστημα έχει υπερβεί πλέον τα όριά του, πρέπει να ψηφίσουμε κάποιο μικρό κόμμα και όχι να απέχουμε ή να ρίξουμε άκυρη ή λευκή ψήφο.

Αισθάνομαι την ανάγκη να συνοψίσω και εγώ αυτούς τους λόγους, για όσους δεν τους έχουν αντιληφθεί ακόμη, και να επισημάνω και μια παγίδα που κρύβει το εκλογικό μας σύστημα.

1. Τα ποσοστά των κομμάτων που ανακοινώνονται δεν υπολογίζονται επί του συνόλου των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, αλλά επί του συνόλου των έγκυρων ψήφων.

2. Ποιες είναι οι έγκυροι ψήφοι; Είναι οι ψήφοι που έχουν λάβει τα κόμματα και μετρώνται κανονικά στα εκλογικά τους αποτελέσματα. Στις έγκυρες ψήφους ΔΕΝ περιλαμβάνονται τα λευκά και τα άκυρα και, φυσικά, όχι οι αποχές. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Αν έχουμε 100 ψηφοφόρους και το πρώτο κόμμα λάβει 35 ψήφους, αν έχουμε 10 αποχές, 10 λευκά και 10 άκυρα (δηλαδή, όλα τα κόμματα έχουν λάβει 70 έγκυρες ψήφους), το ποσοστό του πρώτου κόμματος δεν είναι 35%, αλλά 50%!!! (τα ποσοστά των κομμάτων υπολογίζονται με βάση τις 70 έγκυρες ψήφους και όχι τους 100 εγγεγραμμένους ψηφοφόρους). Στις προηγούμενες εκλογές, η ΝΔ έγινε κυβέρνηση με ένα υψηλό ποσοστό της τάξης του 45,36%. Από τότε ακούμε πολλούς βουλευτές της να καυχώνται ότι τους εξέλεξε σχεδόν το ήμισυ του ελληνικού λαού. Αν δούμε όμως εδώ τα στοιχεία των προηγούμενων εκλογών (επιλέξτε αποτελέσματα εκλογών), θα διαπιστώσουμε ότι η ΝΔ είχε λάβει 3.359.058 ψήφους και οι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους ήταν 9.897.626. Δηλαδή, αν οι ψήφοι υπολογίζονταν με τον τρόπο που νομίζουν κάποιοι που απέχουν ή ψηφίζουν λευκό/άκυρο, το ποσοστό της θα ήταν 33,9%!!! Δηλαδή, η ΝΔ έγινε κυβέρνηση με τις ψήφους του 1/3 του ελληνικού λαού (όσων είχαν δικαίωμα να ψηφίσουν), κάτι που σε μεγάλο μέρος το οφείλει σε όσους «συνειδητά» απείχαν ή έριξαν λευκό/άκυρο.

3. Η παγίδα! Ο βασικός τύπος με βάση τον οποίο υπολογίζεται η κατανομή των 260 από τις 300 έδρες στη βουλή (οι υπόλοιπες 40 είναι η «προίκα» του πρώτου κόμματος), για κάθε κόμμα που υπερβαίνει το 3% (το όριο εισόδου στη βουλή), είναι ο εξής:

Έδρες κόμματος Χ που υπερβαίνει το 3% = (ψήφοι που έλαβε το κόμμα Χ / σύνολο έγκυρων ψηφοδελτίων σχηματισμών που μετέχουν στην κατανομή εδρών) x 260

Το σημείο κλειδί είναι «...που μετέχουν στην κατανομή εδρών». Δηλαδή, όταν φτάνουμε στην κατανομή των εδρών, αν το κόμμα που ψηφίσατε δεν έπιασε το 3%, είναι σαν να ψηφίσατε λευκό, άκυρο ή να απείχατε. Καλό ε; Δηλαδή, το 45,36% της ΝΔ στις προηγούμενες εκλογές, για τον υπολογισμό των εδρών, διογκώνεται ακόμη περισσότερο (περίπου 48%), καθώς οι ψήφοι της διαιρούνται με ακόμη μικρότερο αριθμό ψήφων. Βεβαίως, ο εκλογικός νόμος δεν είναι τόσο απλός, υπάρχουν οι μονοεδρικές και άλλες διατάξεις του άρθρου 100 του προεδρικού διατάγματος 96/2007 που τροποποιούν κάπως τα αποτελέσματα, αλλά αυτή είναι η γενική ιδέα του εκλογικού μας συστήματος, όσοι ενδιαφέρεστε, μπορείτε να κατεβάσετε το προεδρικό διάταγμα που καθορίζει τα των εκλογών από εδώ (για τον τρόπο υπολογισμού των εδρών, δείτε τα άρθρα 99 και 100).

Συμπεράσματα:
Όπως είδατε, αν δεν θέλετε να είστε αόρατοι και δεν θέλετε να ενισχύσετε άθελά σας το πρώτο κόμμα, αυξάνοντας τις πιθανότητές του για αυτοδυναμία, και αν θέλετε να αποδυναμώσετε τα δύο μεγάλα κόμματα, δεν έχετε άλλη επιλογή από το να επιλέξετε κάποιο άλλο, μικρότερο κόμμα. Τώρα ως προς το σημείο 3 και τη συμμετοχή στην κατανομή των εδρών, αν κλίνετε προς τα αριστερά, η αλήθεια είναι ότι έχετε κάποιες επιλογές, καθώς υπάρχουν δύο μεγάλοι εναλλακτικοί σχηματισμοί που είναι βέβαιο ότι θα εισέλθουν στη βουλή. Ωστόσο, αν, όπως εγώ, δεν συμφωνείτε με αυτή την ιδεολογία και θα θέλατε να ψηφίσετε ένα σοβαρό, πραγματιστικό, προς το φιλελεύθερο κόμμα, την πατήσατε (προτιμώ να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ παρά ΛΑΟΣ). Βεβαίως, υπάρχουν επιλογές μικρότερων κομμάτων (έχω κάνει τη δική μου επιλογή, που δεν πρόκειται να σας αποκαλύψω), που όμως είναι απίθανο να εισέλθουν στη βουλή. Ωστόσο, αυτό δεν είναι επιχείρημα για να απέχετε ή να ρίξετε λευκό/άκυρο. Η επιλογή οποιουδήποτε κόμματος σας καθιστά «ορατούς» στα αποτελέσματα, στα ποσοστά των κομμάτων. Κανένας δεν θα μπορεί να σας χρησιμοποιήσει για να φουσκώσει τα ποσοστά του και... πού ξέρετε, το απίθανο δεν είναι αδύνατον και σε κάθε περίπτωση θα μπορείτε να είστε ήσυχοι με τη συνείδησή σας. Εξάλλου, η δημοσκόπηση που μετράει είναι η κάλπη και με τόσο υψηλά επίπεδα αναποφάσιστων, όλα είναι στο παιχνίδι.

Υ.Γ. Παρακαλώ, αν έχω κάνει κάποιο λάθος ή σημαντική παράλειψη, διορθώστε με.

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ego protimo kai epilego na psifiso pasok
pisteuo na exoun parei to mathima tous, tous theoro pio sovarous kai sigoura pio ikanous,
sta mikra komata peran tou syriza den boro na do mia ousiastikh tekmiriomenh apopsh gia to pos tha kibernousan peran apo laikistikes attakes mh oertologistikou periexomenou

Περαστικός είπε...

Γεια σου Ανώνυμε, σεβαστή η άποψή σου, αλλά εγώ δεν διαπιστώνω να έχει πάρει κανένας οποιοδήποτε μάθημα. Τις θέσεις μου για το πολιτικό σύστημα τις αναλύω σε προηγούμενα ποστ και δεν θέλω να τις επαναλάβω πάλι εδώ, αλλά για εμένα υπάρχει ένα γενικότερο ζήτημα πέραν της απλής εναλλαγής κομμάτων και αυτό είναι να συνειδητοποιηθεί μια ομάδα ψηφοφόρων που θα ψηφίζουν ανεπηρέαστοι από τις πελατειακές σχέσεις που ορίζουν το σημερινό πολιτικό σκηνικό, αναγκάζοντας και το σύνολο των κομμάτων να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Τα δύο μεγάλα κόμματα βασίζονται στη νομή της εξουσίας και στο επιλεκτικό μοίρασμα του κοινού πλούτου, είτε με υποσχέσεις και παροχές σε ομάδες εργαζομένων, είτε με διαπλοκές με επιχειρηματίες που χαρακτηρίζονται «δικοί μας», είτε με τη διείσδυσή τους σε κάθε πτυχή της δημόσιας, ακόμη και της ιδιωτικής οικονομίας και ζωής (συνδικαλιστές, προώθηση ημετέρων σε βάρος της αξιοκρατίας κ.λπ.). Το παλιό καλό ρουσφέτι και οι υποσχέσεις για διορισμό του παιδιού, είναι νομίζω γνωστά πράγματα που εξακολουθούν να υφίστανται. Το ίδιο το κομματικό σύστημα κυριαρχείται από την οικογενειοκρατία και την αναξιοκρατία, με γαρνιτούρα από μερικούς πρώην συνδικαλιστές που εισπράττουν για τις καλές τους υπηρεσίες και μερικές γλάστρες για μια δόση γκλάμουρ. Αυτά ενδεικτικά. Αν εσύ τώρα πιστεύεις ότι στο κόμμα που αναφέρεις έχει αλλάξει κάτι από αυτά, ψήφισέ το! Θα σου συνιστούσα όμως να το σκεφτείς λίγο περισσότερο πριν.

Τώρα για τις θέσεις των μικρών κομμάτων ή την ικανότητά τους να κυβερνήσουν. Η αλήθεια είναι ότι περιορισμένη μόνο αξία έχουν αυτοί οι παράγοντες. Λόγω των πελατειακών σχέσεων που προανέφερα και των μεγάλων διαφορών στη χρηματοδότηση (φανερή και «μαύρη»), υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας ενός μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων, όπως και ο, έστω περιορισμένος πλέον, φανατισμός, που εξασφαλίζουν ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν για ένα μεγάλο διάστημα ακόμη τη μερίδα του λέοντος από την εξουσία. Συνεπώς, δεν χρειάζεται να ανησυχεί κανένας για το αν ο Αλαβάνος ή ο Καρατζαφέρης ή η Παπαρήγα κάνουν για πρωθυπουργοί. Αυτό το οποίο με ενδιαφέρει είναι να υπάρξει μια μεγάλη ψήφος διαμαρτυρίας και μη αυτοδυναμία, ώστε να προκληθεί ένα ισχυρό σοκ στο υπάρχον σύστημα που θα βοηθήσει στην ανάδυση νέων δυνάμεων στα υπάρχοντα κόμματα ή στη σύσταση νέων, αξιόπιστων κομμάτων. Η παγίωση αυτού του συστήματος φαίνεται πλέον ότι επιφέρει τη σήψη και είναι επικίνδυνη. Κάποτε, τρέμαμε την ακυβερνησία, σήμερα η κατάσταση έχει αντιστραφεί, η απειλή είναι να συνεχιστούν όλα ως έχουν, κάτι που ειλικρινά πιστεύω θα σωρεύσει περισσότερα δεινά και ακόμη περισσότερη διαφθορά και ανικανότητα. Βέβαιο δεν είναι τίποτα στην πολιτική, αλλά ήλθε πια η ώρα που δεν πάει άλλο.

Ανώνυμος είπε...

Σκέψεις για την Αριστερά έχω παραθέσει στο blog μου, Πέρασμα

Η αντιπολίτευση γίνεται στους δρόμους.

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

πω πω έχω πολύ διάβασμα... :P

Π είπε...

περαστικέ, αντί επευφημιών για το παραπάνω διαυγές και εύστοχο, ως συνήθως, σχόλιό σου, μπορώ να το βάλω ως λινκ στο δικό μου αντίστοιχο ποστ;

Περαστικός είπε...

Καλημέρα σας,
Γαϊδάρα, θα σε εξετάσω :P
Π, βεβαίως!

Περαστικός είπε...

Π, μπορείς και να το αντιγράψεις ή ό,τι θέλεις από αυτό, όπως σε εξυπηρετεί.

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

έκανα και μια εργασία για την εξέταση... αλλά την έφαγε ο σκύλος μου... αλήθεια!!! :P

Unknown είπε...

Ερώτημα. Αν ψηφίσω ΚΚΕ μ-λ(μαοικοι) που δεν φτάνει το 3% ακόμα και αν βάλουμε όλους τους κινέζους που ζουν στην Ελλάδα. Στην κατανομή των εδρών δεν υπολογίζεται η ψήφος μου. Καλά κατάλαβα; Άρα είναι περίπου σαν άκυρο. Σωστά; ή κατάλαβα κάτι λάθος;

Περαστικός είπε...

Καλημέρα Γαϊδάρα, καλά, γράφ' την πάλι :)

Σωστά Karpidis, στην κατανομή εδρών δεν υπολογίζεται. Ωστόσο, υπάρχει διαφορά με λευκό/άκυρο/αποχή και αυτή είναι ότι ψηφίζοντας ένα μικρό κόμμα δεν "φουσκώνουν" τα ποσοστά των άλλων κομμάτων, κάτι που έχει τη σημασία του, και δεν "γίνεσαι αόρατος". Θα ήθελα να αναφέρω ότι σε πρόσφατη συζήτηση οπαδός ενός εκ των δύο μεγάλων κομμάτων μου είπε "και πώς προεξοφλείς ότι αυτοί που απέχουν ή ψηφίζουν λευκό άκυρο δεν θα ψήφιζαν, αν ήταν αναγκασμένοι να επιλέξουν, κάποιο μεγάλο κόμμα;". Θεωρητικά, ο άνθρωπος έχει δίκιο, το λευκό/άκυρο/αποχή ούτε ως διαμαρτυρία δεν είναι ορατό, ο καθένας το ερμηνεύει όπως τον συμφέρει. Επίσης, αλλιώς είναι να φαίνεται ότι κυβερνά ένα κόμμα π.χ. με ένα 38% ελέω εκλογικού συστήματος και αλλιώς είναι να λένε ότι τους ψήφισε σχεδόν ο μισός ελληνικός λαός. Αν κάποιος αισθάνεται ότι θα μπορούσε να ψηφίσει κάποιο κόμμα που είναι σχεδόν βέβαιο ή έχει αρκετές πιθανότητες να εισέλθει στη βουλή χωρίς να έχει πρόβλημα συνείδησης, ας το κάνει.

Περαστικός είπε...

Και για να μην ξεχνιόμαστε, το πόσους ψήφους θα πάρει ένα κόμμα και το αν θα υπερβεί το 3% εξαρτάται από εμάς, τους ψηφοφόρους, αντίθετα, η αποχή και το λευκό/άκυρο είναι ένα αδιέξοδο, ένα πληρεξούσιο στους υπόλοιπους που θα ψηφίσουν.

Ανώνυμος είπε...

εργατη, ντροπη να ψηφισεις το ιδιο κομμα με το αφεντικο σου..