Η υπερβολική ζέστη, τέτοια που δεν θυμάμαι άλλοτε, πήζει λες τον αέρα και κάνει τα στερεά να μοιάζουν ρευστά. Η δουλειά αρκετή άλλα έχω μια αίσθηση παραίτησης, μια αίσθηση σαν να πλησιάζει το τέλος του κόσμου. Αν αληθεύει αυτό ας με ενημερώσει κάποιος, θα προτιμούσα σε αυτή την περίπτωση να παρατήσω τον υπολογιστή και το κυνήγι τον προθεσμιών και να βρω μια ήσυχη, κάπως δροσερή γωνιά να πίνω παγωμένες μπύρες, περιμένοντας να δω, με το ενδιαφέρον με το οποίο παρακολουθεί κάποιος τις διαφημίσεις στην τηλεόραση, τον κόσμο να χάνεται... κάτι σαν το εστιατόριο στο τέλος του σύμπαντος, όπου μπορεί κάποιος να απολαύσει το δείπνο του μαζί με εξαιρετικά πυροτεχνήματα. Αυτή η αναφορά από το The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy (The Restaurant at the End of the Universe) του πρόωρα αποχωρήσαντος από τον μάταιο τούτο κόσμο Douglas Adams... το βιβλίο αυτό θα έπρεπε να διδάσκεται στη θέση των θρησκευτικών, αν μη τι άλλο περιέχει το τελικό μήνυμα του Θεού προς τα δημιουργήματά του.
Σοβαρά τώρα, αν το τέλος του κόσμου με βρει μέσα σε αυτή τη ζέστη να μεταφράζω ηλιθιότητες θα εκνευριστώ πολύ. Βέβαια, υπάρχει πάντα το χειρότερο και δυστυχώς περισσότερο πιθανό, να μην έλθει το τέλος του κόσμου και να περιμένω μερικές δεκαετίες για την ατομική μου λύτρωση, αναγκασμένος να ανταλλάσσω σφαλιάρες με τους συγκρατούμενούς μου από κάποιον αόρατο, σαδιστή χωροφύλακα. Προς το παρόν αρκούμαι στο να φαντασιώνομαι, ενώ ιδρώνω πάνω από το πληκτρολόγιο, ότι κάθομαι σε μια σκιερή αυλή, κάπου στην γκρίζα πόλη όπου μεγάλωσα, απολαμβάνοντας παγωμένες μπίρες χωρίς να με απασχολεί το έργο που πρέπει να παραδώσω, η επιταγή που πρέπει να κόψω, η επιστροφή από την εφορία που δεν ήλθε ακόμη, οι υπόλοιπες «έγνοιες μικρές και λύπες». Μόνιμη μουσική επένδυση αυτού του έργου η κακόφωνη συμφωνική ορχήστρα της πόλης με κυρίαρχο το ακατάπαυστο βουητό των κλιματιστικών. Των κλιματιστικών που κάθε καλοκαίρι γίνονται όλο και περισσότερα, συμβάλλοντας στην υπερθέρμανση του πλανήτη και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, ώστε του χρόνου να πωληθούν ακόμη περισσότερα κλιματιστικά και η θερμοκρασία του πλανήτη να ανέβει ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα τον επόμενο χρόνο να πωληθούν ακόμη περισσότερα κλιματιστικά και η θερμοκρασία του πλανήτη να ανέβει ακόμη περισσότερο κ.ο.κ., μέχρι τελικής ανάφλεξης.
Black hole sun, won’t you come and wash away the rain...
9 σχόλια:
Δεν παλεύεται η ζέστα,Περαστικέ!
Εχουμε τον δυνατότερο καύσωνα απο ποτέ!
Υ.Γ.
Ναι το "Γυρίστε" πρέπει να διδάσκεται αντι θρησκευτικών.
Περαστικέ, μην περιμένεις το τέλος του κόσμου. Πιες μια μπίρα.
Καλημέρα σας,
Yellow Kid, δεν παλεύεται, όσο για το "Γυρίστε", είχα αγοράσει την τριλογία σε πέντε μέρη στην Αγγλία στις αρχές ης δεκαετίας του 90. Από τα βιβλία-ορόσημα της εποχής μας.
Ou Ming, δίκιο έχεις, αρκεί να έλθει το τέλος της δουλειάς που κάνω τώρα.
Ότι οδεύουμε προς την τελική ανάφλεξη οδέυουμε, το θέμα είναι θα την προλάβουμε ζωντανοί ή όχι!;
Γεια σου Seaina, το θέμα πλέον είναι εάν στην Ελλάδα θα έχει μείνει τίποτε για να καεί κατά την τελική ανάφλεξη.
δροσιστικό το κείμενό σου περαστικέ!
...αντιστάθηκα... κατέβαλα όλες μου τις δυνάμεις και εξάντλησα κάθε όριο αντοχής μου ώστε να μην πάρω κλιματιστικό... αλλά με νίκησε... τώρα απλά το λειτουργώ λίγο πριν λιποθυμίσω... νικήθηκα... και δεν μου αρέσει καθόλου...τουλάχιστον όχι όταν με νικά ο εαυτός μου...
Περαστικέ έχεις δίκιο σε όλα και για το "γυρίστε" και για το τέλος και για τις σφαλιάρες. Το μόνο που πιστεύω πως δεν είναι έτσι είναι ότι ο σαδιστής δεσμοφύλακας μας δεν είναι αόρατος.
Ξέρουμε ποιός είναι και τον αφήνουμε.
Γεια σου Γαϊδάρα, προσωπικά δεν έχω κλιματιστικό και παλεύω με τους ανεμιστήρες... υποφέροντας. Πάντως δεν κατηγορώ κανέναν ατομικά για τη χρήση κλιματιστικού, το θέμα είναι ότι όλη μας η ζωή έχει μπει σε ένα φαύλο κύκλο, ξεκινώντας από τη ιεράρχηση των αξιών μας και την αντανάκλασή τους στη μορφή των πόλεών μας και των κατοικιών μας.
Αόρατος δεν σημαίνει άγνωστος Urfurs :) OK καταλαβαίνω ότι μπορεί να είχες υπόψη σου κάτι πιο συγκεκριμένο.
...κάποτε πρέπει να αρχίσουμε να κατηγορούμε τους εαυτούς μας κάνοντας μια γενναία αυτοκριτική... όλο αυτό που βιώνουμε σήμερα είναι αποτέλεσμα την δική μας βίαιης επέμβασης στη φύση... έχω κι εγώ μερίδιο ευθύνης, ίσως μικρότερο απο άλλους αφού πάλεψα και νικήθηκα αφού η κατάσταση έγινε αφόρητη και όχι νωρίτερα, αλλά ίσως αν είχα αφυπνιστεί έγκαιρα θα είχα επηρεάσει τα πράγματα και ίσως και τους γύρω μου (μιλάω για την ατομικότητα που γεννά την συλλογικότητα)... η ενασχόληση όμως με τα "δικά" μου απορροφούσε το μεγαλύτερο μέρος της ενεργητικότητας και του χρόνου μου μην αφήνοντας έτσι να ασχοληθώ με αυτά τα ζητήματα... νομίζουμε ότι αυτά που μας συμβαίνουν άμεσα είναι πιο σοβαρά... αλλά να που βλέπουμε πια ότι τα πραγματικά κρίσιμα ζητήματα είναι αυτά που αφορούν όλους μας, το σύνολο και όχι τον καθένα ξεχωριστά... θα μου πεις και τι κάνω γι αυτό... τίποτα... τώρα πια δεν γυρνάει πίσω... απλά προσπαθούμε να το αναβάλλουμε...
Δημοσίευση σχολίου