Μελισσάκιον, επίστρεψον, πού υπάγεις;!

Και ενώ φιλοσοφούμε και πολιτικολογούμε και φιλοκαλούμεν μετά πλείστης μαλακίας, ασχολούμενοι με την επίλυσιν μεγάλων και σημαντικών ζητημάτων, όπως το ενεργειακό, διάφοροι πόλεμοι και το ενδεχόμενο να πληγεί ο πλανήτης υπό αστεροειδούς, και ενώ κλέβομεν και υποκλέπτομεν ο εις τον έτερον, διογκούται έτερον πρόβλημα, πλέον σοβαρόν και σημαντικόν, του οποίου ελάχιστοι έχουσι γνώσιν. Αι μέλισσαι εγκαταλείπουσι μαζικώς τας κυψέλας, άγνωστον διατί ή δια πού, με αποτέλεσμα να απειλείται ουχί μόνον η επάρκεια εις μέλιν, αλλά το σύνολον της τροφικής αλυσίδος, ζωτικός κρίκος της οποίας διατελεί το πλέον ίσως συμπαθές των εντόμων. Την είδησιν δια τα τεκταινόμενα εις τας κυψέλας δύνασθε να αναγνώσετε εδώ, περισσότερα στοιχεία και πιθανά αίτια εδώ, αναλυτικό υλικόν, εδώ.

Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν καλοί αναγνώσται ότι εάν το πρόβλημα επιδεινωθεί, έτερα σημαντικά ζητήματα, όπως οι γάμοι και αι ρομαντικαί σχέσεις λαϊκών αοιδών και αστέρων της τηλεοράσεως, διάφοραι πολιτικαί αντιπαραθέσεις, υπεξαιρέσεις, πόλεμοι, τηλεπραγματικά θεάματα, ο τηλεοπτικός δίαυλος εις τον οποίον μετεκινήθη ο κ. Χατζηνικολάου και τα παρόμοια θα ωχριούν έμπροσθεν των συνεπειών του φαινομένου (καλούμενον και σύνδρομον καταρρεύσεως αποικίας). Ας ευχηθώμεν λοιπόν άπαντες, οι πιστεύοντες εις διάφορα θρησκεύματα ας προσευχηθώσιν εις τας αντιστοίχους θεότητας, όπως το συμπαθές έντομον συνεχίσει να επιτελεί κανονικώς το έργον του, άλλως, το μόνο το οποίο θα μας μείνει δια να τρεφόμεθα θα είναι τα σιτηρά, αφού όχι μόνο δια σχεδόν πάσαν άλλην γεωργικήν παραγωγήν, αλλά ακόμη και δια την κτηνοτροφίαν (μέσω της παραγωγής ζωοτροφών) είναι απαραίτητος η συνδρομή του εντόμου. Η ανθρωπότης επεβίωσε δια χιλιετίας άνευ πετρελαίου, ωστόσο, άνευ μελισσών είναι απίθανον να αντεπεξέλθει.

Εις την βικιπαίδειαν, στον προαναφερθέντα σύνδεσμον, αναφέρεται ένα ρητόν το οποίο αποδίδεται, δίχως αυτό να είναι βέβαιον, εις τον Αλβέρτον Άινσταϊν και μεταφράζεται ελευθέρως ούτως: «Ει η μέλισσαν εξέλιπεν από προσώπου γης, εις τον άνθρωπον δεν θα απέμενον πλέον των τεσσάρων ετών υπάρξεως. Άνευ μελισσών, δεν θα υπήρχε επικονίασις, δεν θα υπήρχον φυτά, δεν θα υπήρχον ζώα, δεν θα υπήρχε άνθρωπος (If the bee disappears from the surface of the earth, man would have no more than four years to live. No more bees, no more pollination, no more plants, no more animals, no more man.) Ακόμη και εάν το ρητόν δεν ανήκει εις τον σοφόν άνδραν, ούτο δεν παύει να εκφράζει μιαν πραγματικότηταν.

Μελισσάκιον, επίστρεψον, πού υπάγεις;!

Υ.Γ. Έχω την αίσθησιν ότι τα πλάσματα αυτού του πλανήτου, όσα δεν έχωμεν ήδη εξαλείψει, έχουν αρχίσει σταδιακώς, ας μου συγχωρεθεί η λαϊκή έκφρασις, να «την κάμνουν».