Αναφορά από το Πεδίον του Άρεως

Στο προηγούμενο post σάς ανακοίνωσα ότι σήμερα, Κυριακή 29 Απριλίου, επρόκειτο να γίνει εκείνη η δενδροφύτευση-διαμαρτυρία στο Πεδίον του Άρεως. Γενικά, αποφεύγω τις μαζικές συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις κ.λπ. Φταίει ίσως για αυτό και ο μισανθρωπισμός μου. Πάντα πίστευα ότι σε κάτι τέτοια ο άνθρωπος χάνει μέρος της ατομικότητας, της ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας και γενικότερα της υπόστασής του ως λογικού, ηθικού και πνευματικού όντος (ξέχασα κάτι;). Ωστόσο, λίγο η αγανάκτησή μου που έχει φτάσει στο κόκκινο, λίγο το γεγονός ότι χρησιμοποιώ το χώρο του Άλσους για να τρέχω, ίσως και ο φόβος ότι θα μετάνιωνα και θα είχα τύψεις αν δεν έκανα επιτέλους κάτι πέραν του να γράφω post για όσα απαράδεκτα συμβαίνουν, με έκαναν να πάρω τη μεγάλη απόφαση.

Στις 11 το πρωί λοιπόν ήμουν στο άγαλμα του Κωνσταντίνου. Ο κόσμος ήταν αρκετός, περισσότερος ίσως από ό,τι περίμενα. Η υπόθεση είχε προωθηθεί αρκετά από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση του ΣΚΑΪ. Αστυνομία αυτή τη φορά δεν υπήρχε πουθενά. Κάποια στιγμή, οι διοργανωτές ανακοίνωσαν ότι είχαν εντοπίσει στο πλήθος μια υπαστυνόμο του τμήματος Κυψέλης με πολιτικά (την ανέφεραν ονομαστικά), την οποία παρακάλεσαν είτε να προχωρήσει μπροστά, ομολογώντας τη μεταμέλειά της για τα επεισόδια της προηγούμενης Κυριακής (αν είναι δυνατόν) είτε να αποχωρήσει. Υποθέτω ότι αποχώρησε. Το ετερογενές πλήθος που συγκεντρώθηκε με έπεισε ότι πολλοί είχαν πάει εκεί όπως εγώ, χωρίς καμία κομματική ή πολιτική ταυτότητα. Υπήρχαν ηλικιωμένοι κύριοι με τα κυριακάτικα κοστούμια τους, στολισμένες μεσόκοπες κυρίες και γιαγιάδες πού, από κάποιες συνομιλίες, κατάλαβα ότι ορισμένες είχαν έλθει από την εκκλησία, οικογένειες με τα παιδιά τους, σκυλάκια που είχαν φέρει αφεντικά τους, νεαροί και μικρές παρέες. Υπήρχε μια παρουσία στελεχών της αυτοδιοίκησης, κυρίως αριστερών κομμάτων, ήταν και ο υποψήφιος δήμαρχος του Συνασπισμού, Αλέξης Τσίπρας. Ελπίζω να μη διαβρώθηκε ο συντηρητικός χαρακτήρας μου.

Μετά από κάποιες ομιλίες και χαιρετισμούς, πήραμε την άγουσα για το χώρο της δενδροφύτευσης, μπροστά από την παράνομη και τσιμεντοστρωμένη είσοδο του Πανελληνίου εντός του πάρκου, κάποιοι με τα δεντράκια, τα υλικά και τα εργαλεία κηπουρικής. Η όλη ατμόσφαιρα ήταν ευχάριστη και κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει ότι επρόκειτο για κάποιο πλήθος που πάει να παρακολουθήσει κάποια υπαίθρια πολιτιστική εκδήλωση. Ενδεικτικό είναι ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των επικεφαλής με τη ντουντούκα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που σποραδικά επαναλάμβαναν κάποιο σύνθημα. Ούτε ΜΑΤ ούτε δακρυγόνα αυτή τη φορά, επικρατούσε μια χαρούμενη ατμόσφαιρα, με συζητήσεις, απολαμβάνοντας το ευχάριστο περιβάλλον του άλσους. Τα τσιμέντα ξηλώθηκαν και τα δένδρα φυτεύτηκαν και ποτίστηκαν ενώ εκφωνούνταν ομιλίες από τους διοργανωτές και όποιον άλλον ήθελε να πάρει το λόγο από ό,τι κατάλαβα. Υπήρχαν και ένας ή δύο αρκετά απολαυστικοί τύποι, κάτοικοι της περιοχής. Κάποια στιγμή, έκανε την εμφάνισή του και κάποιος διαφωνών, ο οποίος ήταν αρκετά προκλητικός και ενεπλάκη σε αρκετά έντονες συζητήσεις. Κάποια στιγμή, ενώ βρισκόταν σε μικρή απόσταση από εμένα, έφτασε στο σημείο να πει ότι όλοι οι συμμετέχοντες ήταν «κομματικοί». Φυσικά, αυτό με εξόργισε και μιλώντας του σε υψηλό τόνο, αλλά πάντα ευγενικά και τυπικά, τον διόρθωσα, όπως και πολλοί άλλοι που αισθάνθηκαν ότι θίγονταν. Η αλήθεια είναι ότι αυτό το περιστατικό με έκανε να χαρώ, καθώς το γεγονός ότι κάποιος εξέφραζε, με όποιο τρόπο, τη διαφωνία του μέσα στο πλήθος χωρίς να προπηλακίζεται ήταν μία ακόμη επιβεβαίωση ότι εκεί ήταν μια συγκέντρωση πολιτών και όχι όχλος ή χούλιγκανς.

Στο βάθος του μονοπατιού υπήρχαν μερικές κάμερες τηλεοπτικών συνεργείων. Ορισμένοι παράγοντες της αυτοδιοίκησης έδιναν εκεί συνεντεύξεις και κάποια στιγμή άκουσα και από εκεί να ανεβαίνουν οι τόνοι ενώ κάποιοι κινήθηκαν προς τα εκεί. Δεν κατάλαβα τι ακριβώς γινόταν, αλλά μάλλον κάποιο μέλος παράταξης (μήπως του ΠΑΣΟΚ;) της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, του φορέα που άφησε ανυπεράσπιστο το πάρκο, έδινε συνέντευξη προσπαθώντας να προβληθεί με θετικό τρόπο εκμεταλλευόμενος την εκδήλωση, γεγονός που έκανε πολλούς που τον γνώριζαν να σπεύσουν για να τον «κράξουν».

Παρέμεινα στο χώρο μέχρι να ολοκληρωθεί η δενδροφύτευση και η εκδήλωση, οπότε και αποχώρησα για να παρευρεθώ στο κυριακάτικο τραπέζι της οικογένειάς μου. Αποχωρώντας, είδα ένα παρκαρισμένο, μοναχικό περιπολικό σε αρκετή απόσταση από την εκδήλωση. Ένοιωσα καλά για την απόφασή μου να πάω εκεί.

Η είδηση, εδώ, προηγούμενο σχετικό κείμενό μου, εδώ.

Υ.Γ. Ελπίζω τα δενδράκια να παραμείνουν εκεί και να μην τολμήσει να τα αγγίξει κάποιος. Θα περνάω από μπροστά τους καθώς θα κάνω τους γύρους μου, τρέχοντας στο πάρκο. Ελπίζω να τα βλέπω ψηλά και δυνατά δένδρα σε μερικά χρόνια και να θυμάμαι αυτή την Κυριακή, που σηκώθηκα για λίγο από την οθόνη του υπολογιστή μου.

Υ.Γ. 2. Λέτε η είδηση να αναφέρθηκε από τον ΑΝΤ1; (χε χε) Ενημερώστε με αν συνέβη αυτό.