Έκπτωτο δεν θα τον πουν

Σαν είδαν το κορμί του να σέρνεται στη σκόνη, μακάβριο λάφυρο

Έρμαιο στου πλήθους την οργή

Από των τηλεοράσεων τις οθόνες

Πολλοί απόρησαν με τούτη την επιμονή

Σαν να μην του είχαν γίνει τόσες προτάσεις και διαβήματα

Αλλού να πάει να ζήσει, σε κάποια λαμπερή πρωτεύουσα της Δύσης

Με πλούτη, όσα είχε περισώσει, και με ανέσεις

Τα χρόνια του περνώντας έκπτωτος, με τις ενασχολήσεις των πλουσίων

Είχε και μετοχές σε κάποιες ποδοσφαιρικές ομάδες δυνατές θαρρώ

Και άλογα που κάλπαζαν σε κούρσες ιπποδρόμων

Σε γήπεδα του πόλο με γαλαζοαίματους να ευφυολογεί ανέμελα

Με ακριβοπληρωμένους έρωτες τις νύχτες τα θρασύτατα σχόλια της μέρας να ξεχνά

Μα, αντί για αυτά, προτίμησε μέχρι το φριχτό του τέλος στην εξουσία να κρατηθεί

Σαν πεισματάρης σκακιστής, που την αναπόδραστη ήττα δεν παραδέχεται

Και ας έχει μείνει με τον βασιλιά και ένα πιόνι, μάταιη ελπίδα, στη μέση της σκακιέρας

Και παίζει ακόμη για δυο ή τρεις κινήσεις, σε όλους είναι φανερό

Mάταια να αντιμάχεται πύργους απειλητικούς και άλογα

Από τετράγωνο σε τετράγωνο κυνηγημένος

Μέχρι η μοιραία λέξη να ακουστεί

Μα η απάντηση ήταν φανερή στο τελευταίο του, απορημένο βλέμμα

Που μάταια έψαχνε, καθώς τον αποτέλειωνε το πλήθος

Να διακρίνει τα εμβλήματα στρατεύματος πιστού

Πως αν μπορούσε τις δελεαστικές προτάσεις να δεχτεί των πρεσβευτών

Θα ήταν άλλος και όχι εκείνος που, νεαρός ακόμη λοχαγός

Είχε το θρόνο αυτό με το σπαθί κερδίσει

Παίρνοντας την παρτίδα από έναν άλλο βασιλιά.

 Υ.Γ. Μπορεί η ποίησή μου να μην τρώγεται με τίποτα, αλλά ζύμωσα πάλι εχθές φανταστικό ψωμάκι, που σίγουρα τρώγεται.