Πριν από μερικούς μήνες, σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, είχα ανεβάσει αυτή την ανάρτηση. Πρόσφατα, διαπίστωσα ότι πολύ κοντά στο σπίτι μου, στην πολύπαθη
περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, υπάρχει και άλλο κάλυμμα φρεατίου με αναγραφόμενη
χρονολογία 1932. Ορίστε και η φωτογραφία (αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν να αφαιρεθεί πλέον αυτό το κάλυμμα, έτσι όπως είναι καλυμμένο από άσφαλτο).
Μέχρι τώρα, λοιπόν, έχω εντοπίσει δύο καλύμματα με έτος χύτευσης, υποθέτω ότι πρόκειται για αυτό,
1932. Προσέξτε ότι αναγράφεται «ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΩΝ» και όχι «ΔΗΜΟΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ».Έχω δει αρκετά καλύμματα με αναγραφόμενο έτος της δεκαετίας του 1960,
νομίζω 1965 κυρίως. Αν κάποιος έχει εντοπίσει κάλυμμα με χρονολογία παλαιότερη
από 1932, θα με ενδιέφερε να το μάθω, καθώς και την περιοχή.
17 σχόλια:
1. Φρεάτιο <> δεν το σχολιάζω
2. Αγ. Παντελεήμονας <> έχω απορία: πως κυκλοφορείς σ'αυτή την περιοχή? Να υποθέσω ντυμένος "αλλοδαπός"? Δεν ατειεύομαι
3. Αφου είσαι μιά χαρά τι το ψάχνεις πιά! Σου αρέσει το τραμακτικό μηχάνημα της Αξονικής?
Φιλιά
υγ το βιβλιο θα το παρω γιατι εχω εμπιστοσύνη και στις δικές σου προτάσεις και στου Ψυχογιού τις εκδόσεις.
Mary Ginger,
2. Ζώντας στην περιοχή, μπορώ να σου πω, και ας ακούγεται κλισέ, ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα περιγράφουν. Θα τρόμαζα περισσότερο αν ήμουν αλλοδαπός, λόγω της δράσης της ΧΑ.
3. Δεν έγινα κατανοητός, τις εξετάσεις μου τις ζητούν οι γιατροί, δεν είναι δική μου επιλογή. Άλλα είναι αυτά που κάνω εγώ, αναφέρομαι στην υγιεινή διατροφή και σε μια απλή, φυσική εναλλακτική αγωγή θεραπείας και πρόληψης που ακολουθώ.
Το βιβλίο να είσαι σίγουρη ότι είναι πολύ καλό, αρκεί να σε ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα.
Να είσαι καλά.
Μονο 80 χρονών φρεάτιο; Μπα! :)
(Στην αρχή βλέποντας τον τίτλο της ανάρτησης και την σύνοψη να αναφέρεται στον Αγ. Παντελεήμονα, φοβήθηκα οτι εννοούσες "άλλο" 1932.)
Πρώτον, κρίνοντας από το σκίτσο, εγώ θα έστρεφα την κάμερα 180 μοίρες. Αλλά, γούστα είναι αυτά...
Δεύτερον, ίσως ο δήμος θα μπορούσε να δωρίσει το κάλυμμα στα καλόπαιδα της Χ.Α.
Είναι ό,τι πρέπει για βάση στο Άγαλμα του Μεταξά.
"Το βιβλίο να είσαι σίγουρη ότι είναι πολύ καλό, αρκεί να σε ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα." Hδη έψαξα το ιντερνέτ και διαβάζω τη σχετική σελίδα μέχρι να μπορέσω να βρω το βιβλίο αγγλικά ή ελληνικά σε ebook μορφή. Καλή σου μέρα
Το υστερόγραφό σου μας δίνει πολύ χαρά ....
http://www.scribd.com/doc/28025438/David-S-schreiber-Anticancer εδω ειναι το βιβλιο.Καλα τα νεα περαστικε!RESIDENT
eilidh, αν έχεις βρει παλιότερο στην Ελλάδα, να μου το πεις :)
Φοβάμαι ότι έχει έλθει και αυτό το «άλλο» 1932.
Avonidas, υπήρχε μια κυρία με σκυλάκι όταν το φωτογράφιζα, αλλά ήταν αρκετές δεκαετίες μεγαλύτερη από την εικονιζόμενη. Απλώς έβαλα τη φαντασία μου να δουλέψει :Ρ
Mary-Ginger, καλό απόγευμα!
Ανώνυμος, να είσαι καλά!
RESIDENT, όντως καλά τα νέα, να είσαι καλά. Η έκδοση του βιβλίου που έχω είναι αρκετά μεγαλύτερη, περίπου 500 σελίδες. Ίσως αυτή να είναι παλιότερη έκδοση. Όπως και να έχει δεν εγκρίνω που κάποιος διαθέτει ένα βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα έτσι, ελεύθερα, υποθέτω χωρίς άδεια. Αν ξεχάσουμε τον συγγραφέα και τους εκδότες του εξωτερικού, που κάποιος μπορεί να πει ότι έβγαλαν πολλά χρήματα και πίνουν το αίμα του κόσμου, οι άνθρωποι που το μετέφρασαν και όλοι όσοι εργάστηκαν για την ελληνική έκδοση δεν πρέπει κάπως να συντηρηθούν και να πληρωθούν για την εργασία τους; Προτρέπω όποιον θέλει να το διαβάσει να το αγοράσει νομίμως, είτε σε τυπωμένη είτε σε ηλεκτρονική μορφή.
Τι ιδιαίτερο, λεπταίσθητο, υπαινικτικα ευαίσθητο το σκίτσο σου· και το θέμα!
Μέ συγκινεί αυτή η περιπατητική εμπειρία της αναζήτησης και παρατήρησηs των λεπτομερειών (ασήμαντων ή και αφανών για τους περισσότερους ) μέσα σ' αυτή τη θολούρα της μεγαλούπολης.
Και τα δίκτυα της μνήμης,που κάνουν το χρόνο δημιούργημα του επίμονου περαστικού νά βιώνεται αντίθετα από τον ιλιγγιώδη- ακίνητο χρόνο της πόλης.
Τα παλιά φρεάτια..., ερμητικά κλειστά, αλλά ανοιχτά για όποιον μπορεί να βλέπει... Πολύ καλό Περαστικέ!
-- Και το καλύτερο, τα ευοίωνα αποτελέσματα!
Το βιβλίο θα το αναζητήσω.
Κρατάω τα καλά νέα του υστερόγραφου και το γιορτάζω με έναν (κλασικό) χορό:
http://www.youtube.com/watch?v=kxV7551rlUQ&feature=related
Κι επειδή αντί να κοιτάω εκεί που πατάω (μήπως βρω και κανένα φρεάτιο), κοιτάω τον ουρανό ("ψηλοτήρα" με έλεγε η γιαγιά μου), θυμάμαι που κάποτε ένας ταξιτζής παραλίγο να με πατήσει, όσο εγώ επιδιδιδόμουν στην αγαπημένη μου ενασχόληση διασχίζοντας τη Φιλολάου:
-Κοπελιά, 'γαπάς;
Να κοιτάς εκεί που πας, γιατί αλλιώς, θα πας εκεί που κοιτάς!! (Και μου έδειξε τον ουρανό...)
Τότε που οι ταξιτζήδες είχαν χιούμορ...
Τι τραβάει ένα μπλογκ! Μέχρι και αναμνήσεις από τα αρχαία χρόνια μπορεί ν' ακουμπήσει κανείς...
κ.κ.
Περαστικέ πολύ καλά τα νέα σου. Και πολύ καλά κάνεις που προσέχεις για να έχεις. Τίποτα δεν πάει χαμένο.
Όμως αυτό με τα φρεάτια παράξενο συνήθειο. Να το κοιτάξεις στην επόμενη εξέταση.(Κάνω χιούμορ, ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις.)
Ρίνα, ευχαριστώ για τα καλά λόγια και χαίρομαι που σου ξύπνησε αυτά τα συναισθήματα η αναρτησούλα μου :)
κ.κ., ευχαριστώ για το μουσικό κομμάτι, είσαι η DJ του ιστολογίου :)
Ωραία η ιστοριούλα σου, αλλά να προσέχεις όταν περπατάς στο δρόμο. Μια φορά κοιτώντας ψηλά είδα μια αιώρα κρεμασμένη ψηλά, ανάμεσα σε δύο πολυκατοικίες. Έχω και αναρτήσει και φωτογραφία: http://perastikos.blogspot.gr/2011/09/blog-post_18.html.
zizugataki, έχω και πιο παράξενα ενδιαφέροντα. Ανίατη περίπτωση :Ρ
πάντα τέτοια νέα!
ellinida, να είσαι καλά.
Αυτά τα καπάκια χρεοκόπησαν την Ελλάδα το 1932! (Τουλάχιστον ήταν ανθεκτικά).
Να 'σαι καλά βρε!
polsemannen, όντως, ανθεκτικά. Να είσαι και εσύ καλά.
Δημοσίευση σχολίου