Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2012

Τώρα που ψυχραίνει ο καιρός…



...θα μου λείψει αυτή η καλοκαιρινή μόδα με τα καυτά σορτάκια. Κλασική αξία ένα μικρό τζιν σορτάκι που το φοράει μια λυγερή νεαρά. Πολλές φορές πίνοντας το παγωμένο τσάι μου στην καφετέρια απήλαυσα, διακριτικά, κορίτσαρους με μακριά πόδια. Αδυναμία μου τα ωραία γυναικεία πόδια.

Δεν ξεχνάω ωστόσο πόσο εύκολα πέφτουν οι άνδρες σε μια παγίδα που οι ίδιοι στήνουν στον εαυτό τους, λησμονώντας ότι ο κορίτσαρος με τα μακριά πόδια δεν είναι μόνο αντικείμενο της ανδρικής επιθυμίας ή κάποιο είδος δηλητηριώδους αράχνης που αποσκοπεί: α) να μας παρασύρει στην αμαρτία (παλαιότερα κυρίως αυτό), β) να μας παρασύρει στην οικονομική καταστροφή (το οικονομικό κίνητρο υπάρχει πάντα και στα δύο φύλα, κάποτε οι γυναίκες εστίαζαν περισσότερο σε αυτό διότι η κοινωνία επέβαλε σε αυτές να εξαρτώνται οικονομικά από τους άντρες), γ) να παίξει μαζί μας και να μας ραγίσει την καρδιά (αναρωτιόνται ποτέ αυτά τα «θύματα» και οι πληγωμένοι «ευαισθητούληδες» αν προσέφεραν σε μια σχέση αυτό που η σύντροφός τους ήθελε και γιατί ο τερματισμός μιας σχέσης πρέπει να είναι αποκλειστικά δικό τους προνόμιο;) κ.λπ., αλλά άνθρωπος με τις δικές του επιθυμίες και μια σύνθετη προσωπικότητα. Αυτό οδηγεί σε πολλές παρεξηγήσεις και δεινά που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Πολλές φορές οι άνδρες που σκέφτονται έτσι και έχουν πρόβλημα να διαχειριστούν την ήδη στρεβλωμένη από την πατριαρχία σεξουαλικότητά τους, που την προσλαμβάνουν ως απειλή της δικής τους κυριαρχίας και πατριαρχικής εξουσίας, εκδηλώνουν επιθετικότητα απέναντι στις γυναίκες που φτάνει ακόμη και στον βιασμό ή, σε κοινωνικό επίπεδο, στον ασφυκτικό περιορισμό και καταπίεση των γυναικών, οι οποίες φορτώνονται όλες τις αδυναμίες των ανδρών. Σε ένα επίπεδο από τα πολλά επίπεδα των σχέσεων των φύλων, είναι θέμα στρεβλής ατομικής και συλλογικής διαχείρισης της (σεξουαλικής) ενέργειας.

Τι κάνουμε λοιπόν όταν εκτιθέμεθα στη θηλυκή ομορφιά; Απάντηση: τίποτα, δεν αρνούμεθα, δεν πολεμάμε, δεν καταπιέζουμε και, κυρίως, δεν προσπαθούμε να αιχμαλωτίσουμε, ελέγξουμε, κατακτήσουμε με το ζόρι. Απλώς παραδινόμαστε, στη στιγμή, αφήνουμε την αίσθηση να ποτίσει το είναι μας και ευχαριστούμε τη φύση για το δώρο που μας έκανε. Αν υπάρξει συνέχεια, τόσο το καλύτερο! Αν όχι, πάλι κερδισμένοι είμαστε, νοιώσε πόση ζωή μπήκε μέσα σου. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι απίστευτο πώς και στα χειρότερα της ασθένειάς μου μια όμορφη γυναικεία παρουσία, μια νοσοκόμα, μια άγνωστη, μπορούσε να με κάνει να ξεχάσω για λίγο τον πόνο και την ταλαιπωρία και να με κάνει να νοιώσω πάλι ότι «οι μπαταρίες μου είναι γεμάτες».

Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να έχουμε την επίγνωση ότι ο κορίτσαρος είναι και αυτός από σάρκα, νου και καρδιά, με ανάγκες, σωματικές και συναισθηματικές, και όχι κάποια νεράιδα ή θεά που παίζει διαρκώς ένα σεξουαλικό ρόλο για χάρη μας - μια αντίληψη που πίσω από υποτιθέμενα κοπλιμέντα υποκρύπτει τη συνειδητή ή ασυνείδητη πρόθεση άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης της γυναίκας. Πόσο εύκολα ορισμένοι άνδρες λένε «είσαι θεά» και εννοούν θέλω να είσαι η ερωτική μου σκλάβα» και πόσο εύκολα το «είσαι θεά» γίνεται «είσαι πουτάνα» όταν έρχεται η απόκρουση των διαβημάτων τους.

Για σκεφθείτε τα αυτά λίγο εσείς του ιδίου φύλου με εμένα. Οι «θεές» είναι θεές και όταν μας λένε «όχι», είναι δικαίωμά τους.

Σεβασμός λοιπόν στις γυναίκες και δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου θα μπορούν να κυκλοφορούν άνετα με τα καυτά σορτάκια τους και τα μίνια τους, βασανίζοντάς μας ανελέητα, μα και τόσο γλυκά και ωφέλιμα!

Το μυστικό στη ζωή είναι να παραδίνεσαι άνευ όρων. Πολλές φορές οι λύσεις στη ζωή είναι αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν «counterintuitive» (το αντίθετο από αυτό που νομίζεις), όταν νομίζεις ότι πρέπει να κρατήσεις, συνήθως πρέπει να αφήσεις, όταν νομίζεις ότι πρέπει να σπρώξεις, μάλλον πρέπει να τραβήξεις, και το αντίστροφο, κάπως σαν τις πολεμικές τέχνες.

17 σχόλια:

sousou είπε...

Φίλε περαστικέ, χαρμόσυνα νέα! Οι μόδιστροι προτείνουν σορτσάκια και για τη σεζόν Φθινόπωρο-Χειμώνας 2012/2013... Για να δούμε αν το μαυρισμένο δέρμα θα έχει τον ίδιο αντίκτυπο με ένα οπάκ καλσόν! :-)

Ανώνυμος είπε...

Αδύνατον να αντισταθώ στο εκπληκτικό ποίημα
του λατρεμένου Τίτου Πατρίκιου:

Ρόδα Αειθαλή


Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας
βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις
δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια
όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες
όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.
Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν
στα λόγια που έφτασαν έστω αργά
στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας
στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια
στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.
Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή
μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι αυτές
ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμά τους
ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.

(Τίτος Πατρίκιος )

http://www.youtube.com/watch?v=VjPiK4UdbRs

κ.κ.

Jolly Roger είπε...

Το σεξουαλικο μας οργανο δεν βρισκεται αναμεσα στα σκελια μας, αλλά αναμεσα στ' αυτια μας. Αυτο ισχυει για ολα τα φυλα.
Οπερ σημαινει, οτι αν δεν θελει το μυαλο σου, δεν ερεθιζεσαι ουτε με καυτα σορτσακια ουτε με οτιδηποτε άλλο. Αντιθετα, αν θελει το μυαλο σου να ερεθιστει, τοτε αρκει και μια φωτογραφια στο ιντερνετ.

Εννοειται οτι η καθε γυναικα εχει δικαιωμα στην ελευθερια. Απο μεριας μου, απσολουτλυ νο προμπλεμ. Ας βαλει σορτσακια, ας βαλει φτερα και χαλκαδες σε οποιο σημειο του κορμιου της θελει και ας βαφτει ροζ, πρασινη ειτε παπαγαλί.

Αν το κανει αποκλειστικα για τον εαυτο της, τοτε δεν με αφορα και δεν με ενδιαφερει. Αμφιβαλλω ομως στο 99% των περιπτωσεων, οτι το κανει μονο για τον εαυτο της. Ολα αυτα ειναι τοσο δαπανηρα, χρονοβορα και πολλες φορες τοσο επωδυνα (εχεις περπατησει με 12ποντη; ), που δεν μπορει να γινονται έτσι για την πλακα τους, χωρις σκοπο.

Αν μια γυναικα κατεφευγει σε σορτσακια και βαψιματα προκειμενου να ελκυσει το άλλο φυλο, τοτε (για μενα παντα) το εχει χασει εντελως το παιχνιδι.
Μπορεις να τον ελκυσεις τον άλλο με ένα βλεμμα; Μπορεις να τον ελκυσεις με αυτο που εχεις στην ψυχη σου;

Αν ναι, δεν τα χρειαζεσαι τα στολιδια και τα "καυτα" ρουχα (καυτα δεν ειναι, άβολα ειναι).
Αν οχι, εισαι για κλαμματα.

Βλεπω ολα αυτα τα σορτσακια και τα μινια και με πιανει μαυρη απελπισια. Μα τοσο αποτυχημενες ειναι; Ουτε έναν αρσενικο δεν μπορουν να ριξουν με το χαμογελο τους;

Υποσημειωση: οι γυναικες ειναι εκεινες που (ετσι λενε τουλαχιστον) δινουν την μεγαλυτερη σημασια στον ερωτα, απορριπτουν τις εφημερες σχεσεις, τα o.n.s. θελουν μονιμοτητα, ψυχικο κοσμο κλπ κλπ κλπ.
Ταυτοχρονα ειναι εκεινες που δινουν και την μεγαλυτερη σημασια στην εξωτερικη εμφανιση.

Δεν καταλαβαινεις οτι ακομα και αν ελκυσεις τον άντρα με χαλκαδες και σορτσακια, αυτος θα εχει ερθει μονο για τα μπουτια σου;
Δεν καταλαβαινεις οτι θα τρεξει στην επομενη που θα εχει πιο τορνευτα μπουτια απο σενα στην πρωτη ευκαιρια;

Τετοιους αντρες ψαχνετε; Και αν ναι, τοτε γιατι μας πρηζετε τα @@ με ψυχικους κοσμους, μονιμοτητες και τα ρεστα;

eilidh είπε...

Μ'αρέσει το "Like a sir" cameo στο σκίτσο σου! XD

Σου βγάζω το καπέλο για την υπόλοιπη ανάρτηση. Είναι σύνθετο το ζήτημα όπως και να'χει, αλλά ποτέ δεν βλάπτει να συμπεριφερόμαστε στους άλλους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου, σαν... άλλους ανθρώπους. Οι υπάρχουσες δυναμικές μάλλον μας ωθούν να βλέπουν οι μεν τους/τις δε σαν αντικείμενα. Υπάρχει όμως ελπίδα, μου το επιβεβαιώνεις! :)

Περαστικός είπε...

sousou, τέλεια, έστω και με καλσόν :Ρ

κ.κ., νομίζω ότι οι αναρτήσεις μου χωρίς το σχόλιό σου είναι ημιτελείς! :)

Jolly Roger, πολύ σύνθετο και υποκειμενικό πράγμα η σεξουαλικότητα. Και εμένα δεν μου αρέσουν γενικά οι γυναίκες που αφιερώνουν υπερβολικό χρόνο στην εξωτερική τους εμφάνιση ή είναι πολύ φτιασιδωμένες, αλλά, ομολογώ την αμαρτία μου, ότι για εμένα προϋπόθεση για να ενδιαφερθώ ερωτικά για μια γυναίκα είναι να με ελκύει εκτός από το πνεύμα της και η εξωτερικής της εμφάνιση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχω υπερβολικές απαιτήσεις. Απλώς θέλω να μου «κάνει κλικ» το σύνολο εξωτερικής εμφάνισης/προσωπικότητας/εσωτερικού κόσμου. Πέρα από αυτό, όταν βλέπω μια ωραία γυναίκα στο δρόμο, το ευχαριστιέμαι χωρίς ενοχές και χωρίς υποσημειώσεις, τώρα, αν τύχει να τη γνωρίσω προσωπικά και να ανακαλύψω ότι ο χαρακτήρας της δεν συμβαδίζει με την εμφάνισή της ή ότι είναι ο πιο βαρετός άνθρωπος του κόσμου, αυτό είναι άλλο θέμα. Θαυμάζω την ομορφιά όπως θαυμάζω την εξυπνάδα ή οποιοδήποτε άλλο εκ γενετής χάρισμα, αυτό δεν σημαίνει κάτι άλλο πέρα από αυτό. Σίγουρα ο χαρακτήρας είναι το σημαντικότερο για έναν άνθρωπο, αλλά είπαμε, τώρα μιλάμε για σεξ, όχι για φιλία. Νομίζω πάντως ότι οι αντιφάσεις είναι αναπόσπαστο μέρος των ερωτικών σχέσεων και των προσδοκιών μας σε αυτό τον τομέα. Τώρα που το σκέφτομαι, η ίδια η ζωή είναι αντιφατική.

eilidh, ευχαριστώ για τα καλά λόγια! Είναι ευκολότερο να θυμόμαστε τι είναι ο άλλος όταν φέρνουμε στο νου μας τις ανάγκες του, ότι έχει φόβους, ελπίδες, ανησυχίες, ότι αρρωσταίνει. Θυμάμαι μια μέρα στο νοσοκομείο, να μπαίνει στην αίθουσα αναμονής μια πολύ όμορφη κοπέλα, ντυμένη κομψά. Ξεχώριζε ανάμεσα σε όλους και σκέφτηκα ότι θα της ταίριαζε περισσότερο να έμπαινε σε ένα κλαμπ ή ένα ακριβό εστιατόριο.

scarlett είπε...

Εμενα παντως μου αρεσε η ειλικρινεια και η ευγενεια που βγαινει μεσα απο την αναρτηση σου Περαστικε :)
Και αν και ειμαι γυναικα, θα ελεχα πως εχουμε το ιδιο φετιχ :)
Ειναι το σημειο που ζηλευω περισσοτερο όταν βλεπω μια πολυ ομορφη γυναικα. Τα πόδια. Τι να κανουμε...ανασφαλειες ειναι αυτες :)

Κι επισης μπορει ο πειρατης να λεει τα δικα του, αλλα προσωπικα δεν εχω γνωρισει αντρα που να μην καρφωνει το βλεμμα του στα θελγητρα μιας ωραιας γυναικειας παρουσιας. Οταν μαλιστα εμεις ειμαστε οι συνοδευομενες υπαρξεις νιωθουμε λιγακι αβολα...απο την άλλη ..δεν μπορουμε να σας αλλαξουμε.
Μπορουμε ;

Το ομορφο σας τραβαει σαν μαγνητης

;-)

Ανώνυμος είπε...

Ως γυναίκα, ντύνομαι, βάφομαι, βάφω τα μαλλιά μου κλπ "περιττά" γιατί μ'αρέσει και μπορώ. Δε θα είμουν γυναίκα, αν δεν είμουν αυτάρεσκη. Φυσικά το περιβάλλον υπογραμμίζει το look (όχι σούπερ-μινι στη δουλειά, όχι καλογερίστικα στην παραλία). Αν κάποιος μένει σ'αυτό και αρέσκεται να κοιτάει, καλώς. Αν θέλει και να με γνωρίσει, δεδομένου ότι το θέλω κι εγώ, επίσης καλώς. Το ίδιο φυσικά ισχύει και από μένα προς τους άντρες.

ΥΓ: τα ψηλά παπούτσια είναι πιο άνετα απ'ότι φαντάζεστε κύριοι. Άσε που κάνουν και θαύματα για το στήσιμο της γάμπας και ... γενικώς :-)

Ανώνυμος είπε...

Συνήθως εστιάζω σε σημεία που μάλλον δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τους άλλους.
Μήπως είμαι πάντα εκτός θέματος;

Και μη με δουλεύετε (don't work ...me, please!)

H Ομορφιά από μόνη της είναι διαβατήριο για όλα τα βλέμματα. Και όχι μόνον...
Όσο για το συνδυασμό ομορφιάς-εσωτερικότητας-χαρακτήρα, εσείς δεν ζητάτε πολλά...
Μόνο τον ουρανό με τ' άστρα! Δηλαδή ...Ο Λ Α!!!

Ως αυτόκλητη dj θα κάνω τη μουσική επένδυση αυστηρά επί των κάτω άκρων. Μη έχοντας έμπνευση για κάτι καλύτερο, διαλέγω αυτό:

http://www.youtube.com/watch?v=VIfaYHB7LRM


κ.κ.

Περαστικός είπε...

scarlett, ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Η ομορφιά τραβάει τα βλέμματα, αλλά σημασία έχει ποια τραβάει και την καρδιά! :)

Ανώνυμη, αρκεί αυτά που κάνετε για την εμφάνισή σας οι γυναίκες να μην είναι βλαπτικά για την υγεία σας και την άνεσή σας. Από εκεί και πέρα κανόνες δεν υπάρχουν. Προσωπικά μου αρέσει ση γυναίκα ένα σοφιστικέ/κάζουαλ στυλ, της γυναίκας που δεν μοιάζει τόσο με «Μπάρμπι», αλλά κανόνες δεν υπάρχουν και το ωραίο το θαυμάζω πάντα!

κ.κ., είναι ωραίο να εντοπίζεις αυτά που οι άλλοι παραβλέπουν. Το τραγούδι Α Π Ι Θ Α Ν Ο !

Ανώνυμος είπε...

Ομορφιά και Ποίηση


Ζούσε κάποτε σε μια σπηλιά μια κοπέλα που δεν γερνούσε ποτέ. Είχε κατακόκκινα μαλλιά που έπεφταν μπρος στα μάτια της, μπλέκονταν ανάμεσα στα στήθη της, άγγιζαν και χάιδευαν τα άσπρα αγαλματένια πόδια της. Την έλεγαν Ομορφιά. Ήταν πολύ όμορφη μα εκείνη δεν το ήξερε γιατί δεν είχε κανένα να της το πει. Έτσι πέρασαν οι μέρες, τα χρόνια, οι αιώνες, χωρίς τίποτα να συμβαίνει. Κι έτσι γι αυτήν ήταν σαν μην είχε περάσει ούτε στιγμή, κι ίσως να ήταν κι έτσι ... Μια μέρα όμως εμφανίστηκε ένα αγόρι που το έλεγαν Έρωτα. Μόλις την είδε θαμπώθηκε απ' την ομορφιά της, ζαλίστηκε, έπεσε στην αγκαλιά της και τη ρώτησε πώς τη λένε. Εκείνη δεν του απάντησε κι έτσι εκείνος πήρε το θάρρος να της δώσει ένα όνομα που σκέφτηκε μόλις εκείνη τη στιγμή. Είσαι η Ποίηση που όλα τα βλέπει όπως δεν είναι κι όλα τα κάνει όπως τα θέλει.Κι έτσι η Ομορφιά έγινε Ποίηση, κι από τότε κάθε ποιητής που γεννιέται στον κόσμο πλάθει βήμα-βήμα το κορμί της, μέχρι που μια μέρα ομορφιά και κόσμος θα έχουν γίνει ένα.
HAPPY LAND

Η αντιγράφουσα:
κ.κ.

Ανώνυμος είπε...

περαστικε επιτελους και ενα γηινο post που βασανιζει το <> στα λογια φυλλο αχ το καλοκαιρι τα σορτσακια και τα δροσερα κοριτσια τα τελευταια χρονια ειναι οτι καλυτερο εμεις οι μεγαλυτεροι εχουμε αυτο το παραπονο ουτε οι κοπελες τοτε ηταν τοσο προσεγμενες εξωτερικα ουτε αυτη η μοδα θανος

aerostatik είπε...

να επισημάνω και πόσο χαριτωμένες είμαι οι τσέπες των σορτς που είναι χαμηλότερες, διακρίνονται καθαρά πάνω στο γυμνό δέρμα και πόσο θέλω να τις αγγίξω...

Περαστικός είπε...

κ.κ., ωραίο :)

θάνος, θυμάμαι πάντως κάτι ανάλογες εμφανίσεις και τη δεκαετία του 80, τότε που ζούσα τα εφηβικά μου καλοκαίρια.

aerostatik, α, και αναρωτιόμουν γιατί κρέμονται αυτές οι φόδρες :)

Ανώνυμος είπε...

Πέρασα να πω μια μελωδική καλημέρα...

http://www.youtube.com/watch?v=4DG_ZfTxXI8&feature=plcp


κ.κ.

Περαστικός είπε...

κ.κ., μια μεγάλη καλημέρα και σε εσένα, και ας κοντεύει 1! :)

Ανώνυμος είπε...

Και αναρωτιέται η κοπελιά του προηγούμενου σκίτσου σου πώς γίνεται να προτιμάς τα φρεάτια από τα κάλλη της. ;)

Δημήτρης

Περαστικός είπε...

:)