Τώρα που ψυχραίνει ο καιρός…

...θα μου λείψει αυτή η καλοκαιρινή μόδα με τα καυτά σορτάκια. Κλασική αξία ένα μικρό τζιν σορτάκι που το φοράει μια λυγερή νεαρά. Πολλές φορές πίνοντας το παγωμένο τσάι μου στην καφετέρια απήλαυσα, διακριτικά, κορίτσαρους με μακριά πόδια. Αδυναμία μου τα ωραία γυναικεία πόδια.

Δεν ξεχνάω ωστόσο πόσο εύκολα πέφτουν οι άνδρες σε μια παγίδα που οι ίδιοι στήνουν στον εαυτό τους, λησμονώντας ότι ο κορίτσαρος με τα μακριά πόδια δεν είναι μόνο αντικείμενο της ανδρικής επιθυμίας ή κάποιο είδος δηλητηριώδους αράχνης που αποσκοπεί: α) να μας παρασύρει στην αμαρτία (παλαιότερα κυρίως αυτό), β) να μας παρασύρει στην οικονομική καταστροφή (το οικονομικό κίνητρο υπάρχει πάντα και στα δύο φύλα, κάποτε οι γυναίκες εστίαζαν περισσότερο σε αυτό διότι η κοινωνία επέβαλε σε αυτές να εξαρτώνται οικονομικά από τους άντρες), γ) να παίξει μαζί μας και να μας ραγίσει την καρδιά (αναρωτιόνται ποτέ αυτά τα «θύματα» και οι πληγωμένοι «ευαισθητούληδες» αν προσέφεραν σε μια σχέση αυτό που η σύντροφός τους ήθελε και γιατί ο τερματισμός μιας σχέσης πρέπει να είναι αποκλειστικά δικό τους προνόμιο;) κ.λπ., αλλά άνθρωπος με τις δικές του επιθυμίες και μια σύνθετη προσωπικότητα. Αυτό οδηγεί σε πολλές παρεξηγήσεις και δεινά που μαστίζουν την ανθρωπότητα. Πολλές φορές οι άνδρες που σκέφτονται έτσι και έχουν πρόβλημα να διαχειριστούν την ήδη στρεβλωμένη από την πατριαρχία σεξουαλικότητά τους, που την προσλαμβάνουν ως απειλή της δικής τους κυριαρχίας και πατριαρχικής εξουσίας, εκδηλώνουν επιθετικότητα απέναντι στις γυναίκες που φτάνει ακόμη και στον βιασμό ή, σε κοινωνικό επίπεδο, στον ασφυκτικό περιορισμό και καταπίεση των γυναικών, οι οποίες φορτώνονται όλες τις αδυναμίες των ανδρών. Σε ένα επίπεδο από τα πολλά επίπεδα των σχέσεων των φύλων, είναι θέμα στρεβλής ατομικής και συλλογικής διαχείρισης της (σεξουαλικής) ενέργειας.

Τι κάνουμε λοιπόν όταν εκτιθέμεθα στη θηλυκή ομορφιά; Απάντηση: τίποτα, δεν αρνούμεθα, δεν πολεμάμε, δεν καταπιέζουμε και, κυρίως, δεν προσπαθούμε να αιχμαλωτίσουμε, ελέγξουμε, κατακτήσουμε με το ζόρι. Απλώς παραδινόμαστε, στη στιγμή, αφήνουμε την αίσθηση να ποτίσει το είναι μας και ευχαριστούμε τη φύση για το δώρο που μας έκανε. Αν υπάρξει συνέχεια, τόσο το καλύτερο! Αν όχι, πάλι κερδισμένοι είμαστε, νοιώσε πόση ζωή μπήκε μέσα σου. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι απίστευτο πώς και στα χειρότερα της ασθένειάς μου μια όμορφη γυναικεία παρουσία, μια νοσοκόμα, μια άγνωστη, μπορούσε να με κάνει να ξεχάσω για λίγο τον πόνο και την ταλαιπωρία και να με κάνει να νοιώσω πάλι ότι «οι μπαταρίες μου είναι γεμάτες».

Σε κάθε περίπτωση, καλό είναι να έχουμε την επίγνωση ότι ο κορίτσαρος είναι και αυτός από σάρκα, νου και καρδιά, με ανάγκες, σωματικές και συναισθηματικές, και όχι κάποια νεράιδα ή θεά που παίζει διαρκώς ένα σεξουαλικό ρόλο για χάρη μας - μια αντίληψη που πίσω από υποτιθέμενα κοπλιμέντα υποκρύπτει τη συνειδητή ή ασυνείδητη πρόθεση άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης της γυναίκας. Πόσο εύκολα ορισμένοι άνδρες λένε «είσαι θεά» και εννοούν θέλω να είσαι η ερωτική μου σκλάβα» και πόσο εύκολα το «είσαι θεά» γίνεται «είσαι πουτάνα» όταν έρχεται η απόκρουση των διαβημάτων τους.

Για σκεφθείτε τα αυτά λίγο εσείς του ιδίου φύλου με εμένα. Οι «θεές» είναι θεές και όταν μας λένε «όχι», είναι δικαίωμά τους.

Σεβασμός λοιπόν στις γυναίκες και δημιουργία ενός περιβάλλοντος όπου θα μπορούν να κυκλοφορούν άνετα με τα καυτά σορτάκια τους και τα μίνια τους, βασανίζοντάς μας ανελέητα, μα και τόσο γλυκά και ωφέλιμα!

Το μυστικό στη ζωή είναι να παραδίνεσαι άνευ όρων. Πολλές φορές οι λύσεις στη ζωή είναι αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν «counterintuitive» (το αντίθετο από αυτό που νομίζεις), όταν νομίζεις ότι πρέπει να κρατήσεις, συνήθως πρέπει να αφήσεις, όταν νομίζεις ότι πρέπει να σπρώξεις, μάλλον πρέπει να τραβήξεις, και το αντίστροφο, κάπως σαν τις πολεμικές τέχνες.