Δευτέρα, Μαΐου 24, 2010

Σαφάρι στην Αθήνα

Ακούω ξαφνικά το ποδοβολητό τους στο απέναντι πεζοδρόμιο της Πατησίων. Μια ομάδα πανικόβλητες αφρικανικές γαζέλες ανεβαίνουν την Χαλκοκονδύλη. Τρέχουν προερχόμενες από την Γ΄ Σεπτεμβρίου όπου έκαναν πιάτσα και ξεχύνονται στην Πατησίων. Πίσω τους, ένα τζιπ στο οποίο επιβαίνουν οι διώκτες τους παίρνει τη στροφή μπαίνοντας στο αντίθετο ρεύμα της Πατησίων προσπαθώντας να τις προλάβει. Κάποιες κρατούν τα πέδιλά τους στα χέρια για να τρέχουν γρηγορότερα. Οι κυνηγοί, καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορούν να τις προλάβουν πεζοί, γκαζώνουν και λίγο παρακάτω ανεβαίνουν με το τζιπ κάθετα στο πεζοδρόμιο σε μια προσπάθεια να τους κόψουν το δρόμο. Μάταιος κόπος. Τα λυγερά μαύρα κορμιά σκορπάνε αστραπιαία σε όλες τις κατευθύνσεις με μεγάλους διασκελισμούς και άλματα. Λίγο πιο κάτω, στη γωνία με τη Στουρνάρη, μια από τις γαζέλες ρίχνει μια τελευταία ματιά πίσω της, με τα πεδιλάκια στα χέρια, σε μια αθέλητα χαριτωμένη χειρονομία, και μετά χάνεται στο δάσος των Εξαρχείων.

.

Μη ξεχνάτε...

Υπογράψτε...

6 σχόλια:

ELvA είπε...

Τι ωραια που περιγραφεις μια αλλιωτικα συνηθισμενη σκηνη με την αστυνομια να κυνηγα τις ομορφες γαζελες απο Αφρικη, που ηρθαν για μια καλυτερη τυχη και δες που κατεληξαν...


Καλη σου μερα, φιλε Περαστικε!

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα, Elva. Συνηθισμένη... πού έχουμε φτάσει. Το ωραίο είναι ότι τις περισσότερες φορές αστυνόμοι και πόρνες, αστυνόμοι και έμποροι ναρκωτικών ή πρεζόνια, αστυνόμοι και παράνομοι μικροπωλητές συνυπάρχουν, περιοδικά κάποιος από πάνω δίνει μια εντολή να γίνει κάτι για τα μάτια του κόσμου και μετά ξανά όλα επιστρέφουν στην ανώμαλη ομαλότητα μέχρι το επόμενο κυνηγητό.

Dormammu είπε...

Όταν το λιοντάρι κυνηγάει, επικεντρώνει την προσοχή του σε ένα θήραμα και επιτίθεται μόνο σε αυτό. Τα αρπακτικά που περιγράφεις, έκαναν το λάθος να ορμήσουν στα τυφλά μέσα στο κοπάδι με τις μαύρες γαζέλες και εν τέλει να τις χάσουν όλες. Νομοτελειακά λοιπόν και σύμφωνα με την θεωρία της εξέλιξης, καλώς έμείναν νηστικά και ξελιγωμένα. Συνεχίζοντας να ακολουθούν τέτοιες τακτικές, αμφιβάλλω αν πιάσουν ποτέ καμία στα νύχια τους.

Περαστικός είπε...

Dormammu, εξαιρετική παρατήρηση!

Jolly Roger είπε...

Εεεεε, γκουχ, γκουχ...
Λυπαμαι που θα στεναχωρησω τον Dormammu αλλα δεν ειναι ακριβως ετσι τα πραγματα.

Το λιονταρι *δεν* κυνηγαει. Οι λιονταρινες κυνηγανε. Οι οποιες επιτιθενται συντονισμενα οχι σε ενα τυχαιο ζωο αλλα στο πιο αδυναμο μελος της αγελης (ασθενικα, αρρωστα, υπεργηρα, μικρα με τις μητερες τους).

Το λιονταρι θα κυνηγησει σπανια, οταν ειναι πολυ νεο και ορμητικο. Ειτε οταν το θηραμα ειναι πολυ μεγαλο για την ομαδα απο τις 3-4 λιονταρινες (σπανια).

Κατα τα αλλα, το λιονταρι ειναι μονο για μοστρα. ;-)
Και για την διαιωνιση του ειδους.

Εννοειται οτι αφου οι λιονταρινες σκοτωσουν το θηραμα, το λιονταρι τις διωχνει για να παρει την πρωτη + καλυτερη μεριδα. Αφου χορτασει το λιονταρι, μπορουν οι λιονταρινες να πλησιασουν.

Υ.Γ. Διαμαρτυρομαι σφοδρα γιατι ο μπλογγερ μου εκοψε 2 σχολια σε προηγουμενα ποστ. Ελπιζω να φτασει τουλαχιστον αυτο στα χερια σου Περαστικε.

Περαστικός είπε...

Καλημέρα, Jolly Roger! Δεν εμφανίστηκε κανένα προηγούμενο σχόλιό σου, φοβάμαι ότι τα έφαγε ο πεινασμένος δαίμων της τεχνολογίας. (Για αυτό όταν εγώ έχω να γράψω κάποιο μεγάλο σχόλιο το γράφω πρώτα σε κανένα word και το σώζω, για κάθε ενεδεχόμενο ;-) )