Μια σημαντική μέρα

Κάνω μια εξαίρεση αυτή τη φορά και ανεβάζω φωτογραφία.

Είχα γράψει εδώ για εκείνον τον σπόρο τομάτας που είχε βλαστήσει στην αποχέτευση του νεροχύτη. Για μια στιγμή είχα πετάξει το βλαστάρι στα σκουπίδια, αλλά με μια δεύτερη σκέψη το είχα ανασύρει και τελικά είχα φροντίσει να φυτευτεί σε μια γλάστρα στη βεράντα των γονιών μου, χωρίς να γνωρίζω τι φυτό είναι. Εχθές, 16 Σεπτεμβρίου, ήταν μια πολύ σημαντική μέρα. Εχθές, το φυτό αυτό μου προσέφερε μια μικρή τομάτα. Μπορεί να ήταν σε μέγεθος κορόμηλου, αλλά ήταν η πιο γλυκιά τομάτα που έχω φάει. Ετοιμάζει μάλιστα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία, και δεύτερο καρπό, δεν ξέρω αν θα ωριμάσει και αυτός, αλλά αυτό δεν έχει τόση σημασία, το μικρό φυτό με δικαίωσε, όταν άλλοι αστειεύονταν με τις "ευαισθησίες" μου. Σημασία έχει επίσης ότι υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίζουμε τη ζωή.

Ο ένας τρόπος είναι μηδενιστικός, απορριπτικός, πάει κατευθείαν στο τελικό άθροισμα που και εγώ πιστεύω ότι δεν είναι απλώς το μηδέν, αλλά είναι αρνητικό. Σε αυτή την περίπτωση, μικρές διαφοροποιήσεις μικρά αποτελέσματα, μικρές βελτιώσεις είναι πάντα αμελητέες, για πέταμα, ασήμαντες. Τι να πας να ψηφίσεις μωρέ, κάτσε σπίτι ή ρίξε μια μούντζα, ρίξε λευκό, ρίξε άκυρο, γιατί να ψηφίσεις π.χ. Πράσινους Οικολόγους; Όλα είναι λεπτομέρειες, είναι στημένα, καταδικασμένα. Δεν είναι λάθος αυτό, αλλά αν παίρνεις την απόφαση να παραμείνεις σε αυτό τον κόσμο και να συμμετάσχεις στο γίγνεσθαι, δεν έχεις άλλη επιλογή από να υιοθετήσεις, τουλάχιστον μέσα στη δράση σου, μια πιο πραγματιστική άποψη. Μια ματιά που μπορεί να διακρίνει τις μικρές διαφοροποιήσεις, που σε κάνει να προσέχεις τι πετάς και τι αφήνεις. Δεν λέω ότι θα γίνει καλύτερη έτσι η ζωή, αλλά με αυτό τον τρόπο έχεις πιθανότητες κάποτε να γευθείς γλυκό καρπό. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγος σεβασμός, λίγη αγάπη, λίγη προσοχή, να μη διστάζεις να ανασύρεις από τα σκουπίδια αυτό που σου μοιάζει κάπως σημαντικό.

Κάτι άλλο βέβαια που με έκανε να σκεφθώ αυτή η φίλη μου, η τοματιά (ο μικρός πρίγκιπας είχε λουλούδι - εμένα μου έλαχε ντοματιά), είναι ότι καλή και σοβαρή υπόθεση η πολιτική, αλλά τα σημαντικά συμβαίνουν και χωρίς αυτήν, εξάλλου, μπορούν να συμβαίνουν και χωρίς εμάς τους ίδιους. Η πολιτική είναι ένα από τα πολλά φύλλα του κρεμμυδιού που είναι η ζωή μας, και σίγουρα είναι ένα εξωτερικό φύλλο, αν και σημαντικό, δεν αντιλέγω.

Πέραν αυτού, πολλά γράφτηκαν και θα γραφτούν για αυτές τις εκλογές. Δεν θα ασχοληθώ ιδιαίτερα, θα πω μόνο ότι εκεί που πολλοί επιμένουν στα αγκάθια, εγώ είδα και μερικά καλά βλαστάρια. Είδα αρκετό κόσμο να προσπαθεί, με τις διαθέσιμες επιλογές που είχε, να προσπαθεί να αντιδράσει και να εκφράσει την αντίθεσή του σε αυτό το καθεστώς. Είδα τους Πράσινους Οικολόγους, με μηδενική προβολή, να προσεγγίζουν το 1%. Βλέπω στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δρομολογούνται διαδικασίες που τουλάχιστον υπάρχουν κάποιες πιθανότητες να οδηγήσουν σε κάτι καλύτερο, σε μια απεξάρτηση από το κακό παρελθόν του, την οικογενειοκρατία και σε περιθωριοποίηση των παλιών, ύποπτων προσώπων. Ελπίζω βέβαια αυτά τα βλαστάρια να μην καταλήξουν στα σκουπίδια, τουλάχιστον όχι όλα, για κάποια από αυτά είναι και στο χέρι μας.

Αξίζει να προσπαθείς, αξίζει να γεύεσαι κάπου - κάπου γλυκό καρπό.

Εντάξει, τέρμα η αισιοδοξία, επιστρέφω στις ωραίες, άνετες, σκοτεινές αβύσσους μου.

Λυπηρό: Ο ένας στους τέσσερις απείχε. Η Ντόρα Μπ. είπε σήμερα σε ένα δελτίο ειδήσεων ότι η ΝΔ ψηφίστηκε από το 42% του λαού, χωρίς βέβαια να λαμβάνει υπόψη αυτή την τεράστια αποχή. Ε λοιπόν, τελικά πιστεύω ότι είχε δίκιο. Όποιος δεν επιλέγει στις εκλογές, νίπτει τας χείρας του και εξουσιοδοτεί εν λευκώ τους άλλους να αποφασίσουν για λογαριασμό του. Όποιος ψηφίζει λευκό, είναι τόσο υπεύθυνος όσο και αυτός που ψηφίζει το "κακό" κόμμα. 29 επιλογές είχατε φίλτατοι, 29, καθίστε τώρα στο καλάμι σας και enjoy the ride! Θέλω να δω αν κάτι γραφικοί που προπαγάνδιζαν το λευκό με την υπόσχεση ότι θα προσφύγουν στα δικαστήρια για να ζητήσουν να εκκενωθούν έδρες στη βουλή, ανάλογες με το ποσοστό για το λευκό (αν και μου φαίνεται ότι δεν έπιασε το λευκό μόνο του το όριο του 3%) θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους και, αν τελικά προχωρήσουν, τα αποτελέσματα των ανόητων προσπαθειών τους.