Οργανωμένοι εμπρηστές / ανοργάνωτο κράτος;

Το ζήτημα δεν είναι πόσο οργανωμένοι είναι οι εμπρηστές, αλλά πόσο οργανωμένο (ανοργάνωτο) είναι το κράτος.

Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες υπερβαίνουν τις εμπειρίες μου και τις γνώσεις μου, συνεπώς, δεν πρόκειται να ασχοληθώ με το ποιο ποσοστό των πρόσφατων πυρκαγιών, που ακόμη μαίνονται, οφείλονται σε εμπρησμό, σε αμέλεια ή σε άλλα αίτια. Ωστόσο, καθώς ολοκληρώνω την τέταρτη δεκαετία της ζωής μου, τα σενάρια συνομωσιών πίσω από κάθε μεγάλη πυρκαγιά δεν μου είναι κάτι πρωτόγνωρο. Θυμάμαι μικρός να φαντάζομαι μυστηριώδεις φιγούρες, ενσαρκώσεις του απόλυτου κακού, που υπακούοντας σε κελεύσματα κάποιων εχθρών δρούσαν ανεξέλεγκτα, πάντοτε ασύλληπτοι (αν εξαιρέσουμε κάποιες γιαγιάδες και δυσαρεστημένους/απολυμένους εποχικούς πυροσβέστες) εναντίον των αθώων και άσπιλων πολιτών αυτής της χώρας και του αγαθού κρατικού μηχανισμού που μαχόταν για να μας προστατεύσει. Τα σενάρια αυτά μάλιστα μεταλλάσσονταν κάθε φορά, ανάλογα με τις εγχώριες και διεθνείς εξελίξεις, ανάλογα με τα πρότυπα του εχθρού που κυριαρχούν κάθε φορά στο συλλογικό ασυνείδητο. Πρώτα ήταν ακροδεξιά κατάλοιπα της χούντας, μετά ήταν οι μυστικές υπηρεσίες γειτονικών χωρών, σήμερα οι πιθανοί εχθροί είναι πολλοί. Φανατικοί πασόκοι, αντιεξουσιαστές (δικές τους είναι οι βίλες που φυτρώνουν στα βουνά;), τρομοκράτες, ξένοι, πράκτορες ξένων υπηρεσιών ή όλοι αυτοί μαζί. Διάλεξε και πάρε ό,τι προτιμάς. Πάρε κόσμε εμπρηστές, οι «κακοί» έρχονται και παρέρχονται, όμως, η ανικανότητα και η έλλειψη σοβαρότητας παραμένουν.

Βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η όλη κατάσταση σαν μια 11η Σεπτεμβρίου αλά ελληνικά. Το πρόβλημα είναι ότι όταν ως κυβέρνηση υιοθετείς αυτή τη στάση, πρέπει να είσαι σε θέση να παρουσιάσεις και συγκεκριμένες αποδείξεις και να κατονομάσεις με σαφή τρόπο τους ενόχους, αλλιώς, εμφανίζεσαι δύο φορές ανίκανος. Μία φορά για την ανικανότητά σου να αντιμετωπίσεις τις πυρκαγιές και άλλη μία φορά για την ανικανότητά σου να συλλάβεις κάποιους ή έστω κάποιον από όλη αυτή τη στρατιά των πρακτόρων που οργώνουν πάνω κάτω τη χώρα κατακαίοντάς την (εκτός της γιαγιάς και του βλαμμένου του χωριού). Επίσης, καθίστασαι και επικίνδυνος καθώς οι θεωρίες συνωμοσίας δεν δίνουν καλή σοδειά. Ακούμε πολλά για συλλήψεις υπόπτων, ας ελπίσουμε να μην πρόκειται πάλι για συνήθεις ύποπτους ή για άτομα «των οποίων η φάτσα δεν άρεσε στο όργανο» που θα κάνουν την κοινή γνώμη να ησυχάσει λίγο μέχρι να περάσει η μεγάλη μπόρα και να επιστρέψουμε πάλι σιγά- σιγά όλοι στην καθημερινότητα. Πάντως, για ένα μπορούμε να είμαστε σίγουροι, κανένας δεν θα συλλάβει κανέναν κρατικό ή τοπικό άρχοντα ή ιδιώτη ή καταπατητή που εγκληματεί κατά του φυσικού περιβάλλοντος και δημιουργεί ή επιτρέπει να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για αυτές τις πυρκαγιές (παράνομες χωματερές, μπάζα, ρύπανση, έλλειψη μέτρων πυροπροστασίας και δασοπροστασίας, μη καθαρισμός ξερών χόρτων, μη συμμόρφωση με τη νομοθεσία).

Οργανωμένοι εμπρησμοί ή όχι, το πρόβλημα της ανικανότητας στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών παραμένει. Η πυρκαγιά, σε αντίθεση με ένα σεισμό ή μια έκρηξη ηφαιστείου, δεν έχει καθορισμένο μέγεθος και καταστροφικότητα. Ο τρόπος και η ταχύτητα αντίδρασης διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στο πώς θα εξελιχθεί αυτή, στο αν θα κάψει δύο πουρνάρια ή έναν νομό. Το πόσο σημαντικό είναι αυτό φάνηκε κατά την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων και μια χρονιά πριν, όταν, προς στιγμήν, νομίσαμε ότι είχαμε πλέον απαλλαγεί από αυτό τον εφιάλτη. Προφανώς, εκείνη την περίοδο κάναμε κάποια πράγματα ή μας επεβλήθησαν κάποια πράγματα τα οποία είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Άκουσα σε κάποια ΜΜΕ ορισμένους να λένε ότι το κόστος τότε ήταν μεγάλο (-και δεν έμενε τίποτα για να φάμε εμείς - θα προσέθετα εγώ). Προφανώς, μπορούμε σήμερα να πούμε με βεβαιότητα ότι το κόστος δεν ήταν τόσο μεγάλο, συγκρινόμενο με το κόστος του γνωστού, κακού εαυτού μας.

Για το θέμα της Ολυμπίας, δεν μπορώ να βρω τρόπο να εκφράσω την αγανάκτησή μου. Δεν ξέρουμε ποιες ακριβώς ζημιές υπέστη ακόμη, ενώ το πρωί άκουσα στο ραδιόφωνο ότι άλλοι αρχαιολογικοί χώροι, ακόμη και της προϊστορικής περιόδου, έχουν καταστραφεί σε διάφορα σημεία. Μνημεία χιλιετιών που θα έπρεπε να παραδώσουμε στις γενιές των χιλιετιών που θα ακολουθήσουν. Οι πολιτικοί υπεύθυνοι για την προστασία τους θα έπρεπε να είχαν αλυσοδεθεί σε αυτά και ή να σωθούν ή να χαθούν μαζί τους!!! Η άποψή μου είναι ότι καμία απώλεια ανθρώπινης ζωής δεν θα μπορούσε ποτέ να αντιπαραβληθεί με τυχόν απώλεια αυτών των μνημείων. Οι άνθρωποι είθισται να δίνουν τη ζωή τους για την προστασία αυτών των μνημείων. Τι τα ήθελες τα βιβλία για το μπουσίντο υπουργέ; Δεν έγραφες καλύτερα τίποτα για το μπου-χε-σίντο; Τι να μας πουν οι δηλώσεις σου υπουργέ βαρβαρότητες που επαίρεσαι ότι επί υπουργίας σου δεν χάθηκαν (παρά γουρουνότριχα και με φθορές) τα μνημεία του ελληνισμού και όλης της ανθρωπότητας; Είναι δυνατόν αυτοί οι άνθρωποι να σταθούν αύριο σε ένα μπαλκόνι και να διεκδικήσουν το να ηγηθούν αυτού του λαού και, ακόμη χειρότερα, να υπάρχουν άνθρωποι που θα τους δώσουν την ψήφο τους; Φυσικά, δεν θεωρώ τους της αξιωματικής αντιπολίτευσης περισσότερο ικανούς ή λιγότερο διεφθαρμένους, αλλά, εν πάσει περιπτώσει, τώρα αυτοί μας κυβερνούν. Η θέση μου για τις εκλογές είναι γνωστή από τα προηγούμενα ποστ μου.

Τέλος πάντων, ελπίζω να πιαστούν αυτοί οι οργανωμένοι ή ανοργάνωτοι εμπρηστές, μαζί με τον πρακτορικό εξοπλισμό τους, τα τζιπ τους και να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση (ΒΟΝΤΑΦΟΟΟΟΟΟΟΟΟΝ - ΟΜΟΛΟΓΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ φωνάζει μια φωνή από το υπερπέραν), για να μπορούν όλοι οι ανευθυνοϋπεύθυνοι να συνεχίσουν να κοιμούνται ήσυχοι, αδιαφορώντας πλήρως για καθετί πέραν των μικροσυμφερόντων τους, των συμφερόντων των πελατών τους και των επόμενων εκλογών. Ας περιμένουμε λοιπόν να δούμε τους οργανωμένους εμπρηστές σιδηροδέσμιους να περιφέρονται σε κάρα (δέκτες τηλεοράσεων) μέσα από πόλεις και χωριά, θα είναι οι άνθρωποι αυτοί μια κάποια λύσις.

Μην παραλείψετε να πάτε εδώ.

Υ.Γ. Πρόταση για την τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής φλόγας του χρόνου: Να τοποθετηθούν απομιμήσεις δέντρων από πυρίμαχο υλικό στη θέση όσων κάηκαν.