Οι δύο λέξεις

Όταν ο κακός μάγος εκάλεσε το δαιμόνιον, διεπίστωσε ότι αυτό δεν ήτο ακριβώς όπως το περίμενε.

Ήταν πριν από πολλά χρόνια, όταν είδα ένα από αυτά τα όνειρα που τα θυμάσαι για χρόνια, σαν μερικές ταινίες, και τα οποία έχω την τάση να βλέπω αρκετά συχνά. Πρέπει να ήμουν στον ύπνο μου θυμωμένος για κάποιο λόγο, όταν κάποιος μου ψιθύρισε δυο λέξεις. Τα λόγια ακριβώς δεν τα θυμάμαι, μα μου ανέφερε τη μία λέξη για να τη χρησιμοποιήσω εάν θελήσω κάποτε ένα δαίμονα να καλέσω και την άλλη λέξη για όταν θελήσω να τον στείλω πίσω. Όταν ξύπνησα θυμόμουν πολύ καλά και τις δύο λέξεις. Τις θυμόμουν και τις δύο για καιρό πολύ, μα η πρώτη λέξη με τρόμαζε και ποτέ δεν τη χρησιμοποίησα. Τώρα πια, την πρώτη λέξη την έχω ξεχάσει, ίσως από φόβο να μην τη χρησιμοποιήσω κάποια στιγμή. Τη δεύτερη λέξη όμως τη θυμάμαι ακόμη και σήμερα καλά, "Ασπέκειεθ".

Σκέφθηκα αργότερα ότι η λέξη αυτή μοιάζει και ίσως να προέρχεται από μια φράση που το μυαλό μου συντόμευσε σε μία μόνο λέξη μέσα στον ύπνο μου. Ίσως η φράση αυτή να ήταν, σε αρμονία με τη χρήση της λέξης που γέννησε, «Απ’ εκεί όθεν» (από εκεί από όπου) ή «Ας πας εκεί όθεν». Φαίνεται ότι στον ύπνο μου έπαιζα κάποιο είδος σκραμπλ και ανακάτευα γράμματα και λέξεις. Κρίμα που δεν θυμάμαι την πρώτη λέξη για να την αναλύσω με παρόμοιο τρόπο. Κρίμα επίσης διότι, τώρα, που έχω το θάρρος (της απελπισίας), δεν τη θυμάμαι για να τη δοκιμάσω.