Κάποιον τον έφτυναν και έλεγε πως ψιχαλίζει

Θέλω να δηλώσω πόσο υπερήφανος είμαι για τη σοβαρότητα που επιδεικνύει πλέον η ελληνική κυβέρνηση στο χειρισμό καταστάσεων που μπορούν να βλάψουν τις σχέσεις μας με την Τουρκία και να οδηγήσουν σε εντάσεις. Σήμερα, για όσους δεν το πληροφορήθηκαν, σημειώθηκε νέα κρίση στα Ίμια. Αυτή τη φορά όμως ήμαστε καθ' όλα έτοιμοι. Απλά κάναμε εξ' αρχής πως δεν συνέβη τίποτα. Επίσης, τίποτα δεν συνέβη στην Κρήτη με τους Τούρκους εργαζομένους - συντηρητές ηλεκτρονικών συστημάτων (;;;) που φωτογράφιζαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Σούδα. Πάντως, σε μια κίνηση που δείχνει πόσο σταθερή και ακλόνητη είναι η ελληνική στάση απέναντι στην Τουρκία, η υπουργός εξωτερικών δήλωσε πως η πολιτική της Αθήνας έναντι της Άγκυρας δεν αλλάζει. Να μου το θυμηθείτε, αυτό το κορίτσι θα πάει μπροστά. Διαπιστώνω μια τάση οι μελλοντικοί αρχηγοί κομμάτων να προαλείφονται στο θώκο του υπουργείου εξωτερικών, όπου έχουν την ευκαιρία να επιδεικνύουν στους συμμάχους μας πόσο πιστοί τούς είναι και πόσο χαμηλά σκύβουν.

Θα μου πεις, γιατί τα λες αυτά; Τι θέλεις; Πόλεμο; Όχι, σας διαβεβαιώνω, προσωπικά, έχω φτάσει πλέον στο σημείο να θεωρώ τον εαυτό μου παρατηρητή αυτής της κοινωνίας, την οποία αποστρέφομαι. Τους γείτονές μου (στην πολυκατοικία εννοώ) τους απεχθάνομαι και τους περιφρονώ, σκεφθείτε πόση διάθεση έχω να τους υπερασπιστώ ή να συμπαραταχθώ μαζί τους στο πεδίο της μάχης. Θα πολεμούσα αν με καλούσαν για προσωπικούς λόγους ίσως, να, κάπως παρόμοιους με αυτούς που οδήγησαν τον Λιαντίνη στην αποχώρησή του, ας μη λέω όμως μεγάλη κουβέντα και με πάρετε και στις ντομάτες. Απλές διαπιστώσεις κάνω. (Προς θεού, μη μας κρεμάσουν και την ταμπέλα του εθνικιστή.)

Κάποτε, υπήρχε ένα χαζό νήπιο που του έδειξαν για πρώτη φορά την υδρόγειο και τη θέση τής Ελλάδας σε αυτήν. Σοκαρισμένο από το πόσο μικρή φαινόταν η χώρα του, που νόμιζε τόσο μεγάλη, άρχισε να κλαίει, μέχρι που η μητέρα του το διαβεβαίωσε ότι η αξία μιας χώρας δεν καθορίζεται με τα στρέμματα αλλά από το μέγεθος του πολιτισμού της, "το διαμάντι είναι πιο μικρό από το κοτρόνι". Σιγά-σιγά το νήπιο μεγάλωσε και μέσα από την πείρα του έμαθε πλέον ότι, όντως, η χώρα του ήταν κάποτε μεγάλη, αλλά σήμερα είναι πολύ μικρή, πάρα πολύ μικρή.

Παρεμπιπτόντως, και λόγω των ημερών, άκουσα μια αναφορά στα ΜΜΕ περί Κερκόπορτας και εβραϊκής συνοικίας. Για το ποιοι ήταν οι αληθινοί προδότες, διαβάστε το χρονικό της άλωσης από τη Θεοδώρα Φραντζή ή βρείτε σχετικές αναφορές. Έχετε ακούσει ονόματα όπως Ιωάσαφ Κόκας (Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μερικά χρόνια μετά την άλωση) ή Μέγας Δούκας Λεόντειος; "Η Πόλη παραδόθηκε, δεν πάρθηκε με σπάθιον", δήλωνε άλλος Πατριάρχης στον Σουλτάνο τον 16ο αιώνα, προσπαθώντας να διαφυλάξει τα προνόμια της εκκλησίας. Έχετε διαβάσει την Ελληνική Νομαρχία, για να μάθετε την άποψη ενός Έλληνα πατριώτη που έζησε την εποχή προ της επαναστάσεως για το ρόλο της εκκλησίας κατά την τουρκοκρατία; Αν ο ελληνικός λαός ήξερε ιστορία... Χρειάζεται πολύ θράσος για να μιλούν μερικοί για συνομωσίες που εξυφαίνονται εναντίον τους και για παραποίηση της ιστορίας. Αλλά τελικά, δεν χρειάζονται μεγάλες συνομωσίες για την απόκρυψη της αλήθειας, η κάθε μορφής εξουσία μπορεί να βασίζεται πάντα στην αμάθεια και την πνευματική οκνηρία. Αν κάτι θέλει ο λαός από την ηγεσία του, αυτό είναι να τον προστατεύει από την αλήθεια, όχι να του την προσφέρει (κάτι τέτοιο δεν λέει και ο Ιεροεξεταστής στον Χριστό στους Αδελφούς Καραμάζοφ;). Τελικά, αυτό που επιθυμεί ο λαός είναι μια "αλήθεια" που θα τον βολεύει και θα τον κολακεύει.

Επιστρέφω στην εργασία μου. Πολύς κόσμος κλείνει ιστολόγια τελευταία, προσωπικά σκέπτομαι να κλείσω την εργασία μου για να ασχολούμαι απερίσπαστος με το ιστολόγιό μου. Αστειεύομαι πελάτες μου.