Κυριακή, Μαΐου 14, 2006

Ένας τρελός θεός και άλλα


Ένας τρελός θεός:

Διάβασα πρόσφατα το ευαγγέλιο του Ιούδα που εξέδωσε το National Geographic. Το κείμενο διέπεται από την αντίληψη των γνωστικών (θρησκευτικές ομάδες που πίστευαν στη σωτηρία μέσω της απόκτησης κάποιων μυστικών γνώσεων) ότι αυτός ο κόσμος είναι από τη φύση του κάτι κακό και η φυσική ύπαρξη ένα δυσβάστακτο βάρος. Η ανάσταση, φυσικά, δεν έχει καμία θέση σε αυτό το ευαγγέλιο. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο Ιησούς θα ήταν να ξανα-φυλακιστεί στο ανθρώπινο σώμα του. Υπάρχει μια χαρακτηριστική σκηνή, όπου ο Χριστός βλέπει τους μαθητές να προσεύχονται στον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης και ξεσπάει σε τρανταχτά γέλια. Οι μαθητές θυμώνουν, ο μόνος που καταλαβαίνει είναι ο Ιούδας. Με βάση τις αντιλήψεις των γνωστικών, ο θεός που δημιούργησε αυτό τον κόσμο, υποβοηθούμενος από άλλες δύο κατώτερες θεότητες, είναι ένας εκφυλισμένος τρελός, ανόητος που ξέπεσε από τη θεϊκή σφαίρα και δεν αξίζει κανένα σεβασμό. Η όλη υπόθεση της δημιουργίας του υλικού κόσμου είναι ένα κοσμικό ατύχημα. Μια συμπαθητική θεώρηση των πραγμάτων θα έλεγα...

Περί επικαιρότητας και κοινής γνώμης:

Τι αστείο πράγμα που είναι αυτό που καλούμε "κοινή γνώμη". Πριν από καιρό δημιουργήθηκε θόρυβος μόνο για την υπόνοια να έχουν συμβεί στη χώρα μας απαγωγές μεταναστών από εγχώριες και ντόπιες μυστικές υπηρεσίες (ξέρετε, Θου Βου, των πρακτόρων τη σχολή την αγαπώ πολύ, δώστε μας κονδύλια να τα μοιράζουμε όπως εμείς θέλουμε). Ο υπουργός δημόσιας αταξίας εκείνων των ημερών και νυν υπουργός βαρβαρότητας διαβεβαίωνε ότι τίποτε τέτοιο δεν συνέβη και κατακεραύνωνε όσους υποστήριζαν το αντίθετο. Αυτές τις μέρες, η δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι τέτοιες απαγωγές όντως συνέβησαν, από όργανα κρατικών υπηρεσιών, και προέβη σε ποινικές διώξεις. Αν δεχθούμε αυτό το πόρισμα, μόνο δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Ο τότε υπουργός δικαιοσύνης έλεγε ασύστολα ψέματα ή είχε άγνοια των ενεργειών των υπηρεσιών που υπάγονταν σε αυτόν. Διαλέξτε, ψεύτης ή καραγκιόζης; Άλλες επιλογές δεν υπάρχουν. Η κατάσταση είναι τραγική, και όμως, όλα περνούν πολύ ελαφριά, ελάχιστοι ασχολούνται με το θέμα. Εξάλλου, τώρα υπάρχουν καινούρια θέματα επικαιρότητας για να ασχοληθούμε και οι επαναλήψεις δεν είναι δημοφιλείς, αμάν πια με τις μονομανίες ορισμένων. Και ποιος νοιάζεται αν κάποιος έκανε καψόνια σε κάνα-δυο Πακιστανούς, και ποιος νοιάζεται αν αύριο κάποιος Έλληνας πολίτης με "ύποπτες ιδέες" κερδίσει ταξιδάκι με LearJet για μια σπέσιαλ ανακρισούλα, για να είμαστε σίγουροι. Ξεχνάμε ότι έννοιες όπως νόμος και τάξη δημιουργήθηκαν για να προστατεύουν τον αδύνατο από τον δυνατό και από την αυθαιρεσία της εξουσίας. Τελικά, όντως, είμαστε όλοι καραγκιόζηδες. Αλλά θα μου πείτε, αν η κοινή γνώμη διακρινόταν για τη σοβαρότητά της, δεν θα ήταν "κοινή", σωστά;

Έχω κέφια σήμερα. Γιο χο χο Γιο χο χο και ένα μπουκάλι ρούμι.... Είδατε τι έγινε με τους οπαδούς δημοφιλούς ομάδας που λεηλάτησαν ένα πλοίο, προπηλάκισαν το πλήρωμα και λίγο έλειψε να πάρουν και τον έλεγχό του; Πολύ γέλασα. Κρίμα, θα ήθελα να το είχαν καταφέρει. Νομίζω ότι τέτοια περιστατικά μας βοηθούν να αντιληφθούμε το επίπεδο της κοινωνίας όπου ζούμε και να αφήνουμε τις αυταπάτες μας. Επίσης, η είδηση μου έδωσε μια ιδέα. Κάποιο σαββατοκύριακο, θα έπρεπε να διοργανωθούν πολύ τέτοιοι αγώνες σε γήπεδα της Κρήτης και σε άλλα νησιά. Οι οπαδοί των ομάδων θα μεταφέρονται φυσικά με πλοία. Στα μέσα της διαδρομής, τα πληρώματα θα εγκατέλειπαν τα σκάφη φορτωμένα με τους οπαδούς των ομάδων και, κατόπιν, αυτά θα χρησιμοποιούνταν ως στόχοι για ασκήσεις των μονάδων επιφανείας και των υποβρυχίων του ναυτικού. Ξέρω, ξέρω, αλλά δεν μπορώ να ονειρεύομαι;

"Ο αρχιεπίσκοπος είναι η φωνή του Θεού" δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος σε μικρούς μαθητές. Άραγε, ο Θεός "αερίζεται";

Η πρόταση για βιβλίο του ιστολογίου: E. M. Cioran "Ο κακός Δημιουργός" εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kαλησπερα,θα μπορούσες να δώσεις μερικά στοιχεία για το βιβλίο που προτείνεις.

(α,και στην εικόνα που έχεις βάλει,κορυφαία η λεπτομέρεια)

Περαστικός είπε...

Καλησπέρα Regina. Ο Cioran είναι φιλόσοφος που γεννήθηκε στη Ρουμανία αλλά έζησε και εργάστηκε στη Γαλλία. Είναι βαθύτατα πεσιμιστής, αλλά δεν συντρίβεται από τον πεσιμισμό του. Έχει επηρεαστεί από τον Νίτσε και τον Σοπενάουερ και τον Βουδισμό. Το βιβλίο του αυτό με γοήτεψε. Ισορροπεί σε ένα λεπτό σχοινί πάνω από το μηδενισμό. Είναι ένα κατηγορητήριο ενάντια στον Δημιουργό, αλλά με μεγάλη μαεστρία, είναι σαν μια ματιά στην άβυσσο. Η τελευταία φράση του βιβλίου είναι "βρισκόμαστε στον πάτο μιας κόλασης όπου κάθε στιγμή της είναι ένα θαύμα".

cyrus είπε...

Ο Περαστικός με κέφια... χμ...

Εύχομαι να σου συμβαίνει συχνότερα.

Το βιβλίο του Cioran μπήκε ήδη στην shortlist των βιβλίων που θα αγοράσω το καλοκαίρι (αν μεγαλώσει κι άλλο αυτή η λίστα, βέβαια, δεν ξέρω αν θα προλάβω να τα διαβάσω -- αλλά αυτό είναι άλλο θέμα).

Ως γνωστόν, η δογματική σκέψη τρέμει στην πιθανότητα να ακουστεί και κάποια διαφορετική άποψη. Γι' αυτό τώρα τελευταία, με Ευαγγέλια του Ιούδα και με Κώδικες Ντα Βίντσι, ο αρχιεπισκοπίξ νιώθει τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του και καταφεύγει ξανά και ξανά στους γνωστούς λαϊκισμούς (μας πολεμάνε, θέλουν να καταστρέψουν την πίστη μας, κ.τ.ό.).

Σ' αφήνω, γιατί έχει πέσει τρελή δουλειά -- και μουσική και μεταφραστική -- κι έχω και εξετάσεις από τώρα μέχρι τις 15 Ιουνίου. Δράμα, δράμα...

Π είπε...

Προσωρινό βιαστικό σχόλιο: νομίζω πως στη στρατιωτική ορολογία αυτό ονομάζεται ανάπτυξη δυνάμεων για πολυμέτωπη επίθεση!

Περαστικός είπε...

Γεια σου Cyrusgeo, ε καλά, όχι και με τόσα κέφια, που λέει ο λόγος. Και εγώ εξακολουθώ να είμαι πηγμένος.

Γεια σου Π, μάλλον στην ανάπτυξη θα μείνω, η δουλειά είναι πολλή.