Μεγάλος φόρτος εργασίας δεν μου επιτρέπει να γράφω τόσο συχνά όσο θα ήθελα στο blog μου τον τελευταίο καιρό. Απόψε ξέκλεψα λίγο χρόνο και είπα να διατυπώσω κάποιες σκόρπιες σκέψεις για την επικαιρότητα. Τα παρακάτω είναι μόνο αφορμές για περαιτέρω έρευνα και συζήτηση, καθώς δεν είχα χρόνο για εκτεταμένη έρευνα.
Θυμήθηκα τότε που αποφασίστηκε να υπηρετήσει η Ελλάδα ως μη μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Πόσο χαιρόντουσαν τότε ορισμένοι δημοσιογράφοι. Υποτίθεται ότι αυτό θα ενίσχυε τη διεθνή μας θέση, θα μας προσέδιδε κύρος και θα μας επέτρεπε να προωθήσουμε αποτελεσματικότερα τα δικά μας θέματα (η σκέψη ότι η Ελλάδα θα διαπραγματευόταν π.χ. την ψήφο της στο ΣΑ απέναντι στις ΗΠΑ για σημαντικά θέματα είναι λίγο για να γελάς, αλλά τέλος πάντων). Είχα κάνει τότε τη σκέψη ότι καλά είναι όλα αυτά, αρκεί να μην είχαμε την ατυχία να παρουσιαστεί κάποια κρίση κατά τη διάρκεια της θητείας μας. Και να λοιπόν που προέκυψε Ιράν. Τελικά, για τις μικρές χώρες, η συμμετοχή στο Συμβούλιο Ασφαλείας είναι κάτι σαν σκοπιά. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περιμένεις να περάσει το νούμερό σου και να ελπίζεις ότι δεν θα σου τύχει καμιά "στραβή". Τώρα να δω πώς θα καταφέρουμε να ξεμπλέξουμε. Ήδη είναι φανερό πώς ζητάμε κάλυψη προσπαθώντας να "κρυφτούμε" πίσω από κάποια συλλογική θέση (ό,τι πει η Ευρώπη). Εάν η ΕΕ ή τουλάχιστον ο κεντρικός πυρήνας της (Γαλλία - Γερμανία) αποφασίσει σε κάποια στάση, αυτό θα είναι κάποια ανακούφιση για εμάς (μη μας κτυπάτε, δεν φταίμε, εμείς... η Ευρώπη το αποφάσισε).
Με διασκεδάζουν λίγο όλες αυτές οι συζητήσεις για τη θέση της Ελλάδας και για τις διευκολύνσεις που θα "δώσουμε" στις ΗΠΑ σε περίπτωση κλιμάκωσης της κρίσης κ.λπ. κ.λπ. Η ελευθερία κινήσεων που έχουμε είναι πολύ περιορισμένη. Ουσιαστικά, η συζήτηση του θέματος από τα κόμματα συνίσταται στην προσπάθεια της αντιπολίτευσης να κερδίσει κάποιους πόντους εκμεταλλευόμενη τα αντανακλαστικά της κοινής γνώμης (στο βαθμό που δεν θα θυμώσουν τον πρεσβευτή ξέρετε ποιας χώρας) και την προσπάθεια της κυβέρνησης να περιορίσει το πολιτικό κόστος υπενθυμίζοντας την "ηρωική" στάση που είχε τηρήσει το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση σε ανάλογες περιπτώσεις (όπως πάντα, δεν έχει σημασία αν εμείς είμαστε καλοί, αλλά ότι εσείς είστε χειρότεροι). Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα παράσχουμε όποια διευκόλυνση μας ζητηθεί (αν μπουν στον κόπο να μας τη ζητήσουν) και ότι το θέμα είναι να γίνουν όλα κάπως διακριτικά. Είμαστε λαός που μας αρέσει να ζούμε με τις αυταπάτες μας και αποφεύγουμε να κοιτάζουμε στον καθρέπτη για να σκεπτόμαστε σοβαρά πάνω στη ρότα που έχουμε χαράξει, με βάση αυτό που πραγματικά θέλουμε και είμαστε ικανοί να κάνουμε.
Αυτά αναφορικά με την Ελλάδα.
Τώρα, για την ίδια την κρίση, δεν πιστεύω ότι θα αποφευχθεί η σύγκρουση. Μακάρι να μείνει αυτό το κείμενο στο blog ως απόδειξη του λάθους μου. Πάντως, μέχρι τώρα, σε όλες τις περιπτώσεις (Πόλεμους του Κόλπου, Αφγανιστάν, Ιράκ) αυτοί που αποδείχθηκε ότι έκαναν λάθος ήταν αυτοί που εκτιμούσαν ότι τα πράγματα θα εκτονώνονταν. Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο τρένα που κατευθύνονται με όλη τους την ταχύτητα το ένα προς το άλλο. Και το ΗΠΑ και το Ιράν φαίνεται να έχουν αποφασίσει να πατάξουν το "σατανά", τον οποίο βλέπουν ο ένας στο πρόσωπο του άλλου. Οι μεν ΗΠΑ δεν πρόκειται να δεχθούν ποτέ ούτε καν μια αυξημένη πιθανότητα να αποκτήσει το Ιράν δυνατότητα κατασκευής πυρηνικών όπλων και το Ιράν, ένα θεοκρατικό κράτος που κυβερνάται από φανατικούς, μοιάζει να έχει βρει την ιερή αποστολή του (ιδίως αυτή την περίοδο που η νεολαία του μοιάζει να κάνει βήματα μακριά από το δρόμο του θεού). Τέλος, υπάρχει φυσικά και άλλος "παίκτης" (για να μην ξεχνάμε και τη θεωρία παιγνίων) ο οποίος φροντίζει έξυπνα να διατηρεί εξαιρετικά χαμηλό προφίλ σε αυτή τη φάση, αλλά μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι κάθε άλλο παρά ασήμαντο ρόλο διαδραματίζει. Πρόκειται φυσικά για το Ισραήλ.
Με δεδομένες τις θέσεις του Ιράν περί μη δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ, κάθε σκέψη απόκτησης πυρηνικής τεχνολογίας από την πλευρά του σίγουρα κάνει πολλούς στο Τελ Αβίβ να χάνουν τον ύπνο τους, όχι αδικαιολόγητα. Είμαι βέβαιος ότι ακόμη και αν οι ΗΠΑ είχαν κάποια διάθεση συμβιβασμού στην παρούσα φάση, το Ισραήλ δεν θα επέτρεπε ποτέ να προχωρήσει το Ιράν το πυρηνικό του πρόγραμμα, ίσως ακόμη και για ειρηνικούς σκοπούς. Θυμηθείτε την καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράκ από το Ισραήλ τη δεκαετία του 80. Αν το Ισραήλ έχει όντως πυρηνικά όπλα (κάτι σχεδόν σίγουρο) είναι βέβαιο ότι δεν θα διστάσει να τα χρησιμοποιήσει πρώτο εναντίον της Τεχεράνης, πριν αυτή να αποκτήσει τη δική της βόμβα. Αυτό το γνωρίζουν οι ΗΠΑ και σίγουρα είναι ένα κίνητρο για αυτές να δράσουν, καθώς αν δράσει το Ισραήλ τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα (αν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο). Ένας βομβαρδισμός από τις ΗΠΑ θα έχει πολύ μεγάλες συνέπειες, ένα βομβαρδισμός όμως από το Ισραήλ... μην το σκέπτεστε καν.
Τώρα, σε περίπτωση που θα φτάσουμε όντως σε σύγκρουση, τι θα πρέπει να περιμένουμε; Δεν μπορώ να κάνω σοβαρές εκτιμήσεις για αυτό. Πάντως, το Ιράν είναι αρκετά καλά εξοπλισμένο και απαιτούνται σοβαροί στρατιωτικοί πόροι για να πληγεί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι είναι μια χώρα με πληθυσμό 70 εκατομμυρίων. Διάβασα ότι είναι πολύ πιο υπολογίσιμος αντίπαλος από το Ιράκ την εποχή του Πολέμου του Κόλπου. Δεν ξέρω αν θα φτάσουν οι ΗΠΑ στο σημείο να χρησιμοποιήσουν τακτικά πυρηνικά όπλα, αυτό θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο μπορούν να έχουν να επιθυμητά αποτελέσματα με συμβατικά όπλα. Το Ιράν από την άλλη πλευρά μάλλον δεν διαθέτει χημικά ή βιολογικά όπλα, αλλά έχει ένα εξαιρετικά ανεπτυγμένο πυραυλικό πρόγραμμα, εικάζεται ότι μπορεί να αποκτήσει τη δυνατότητα να εκτοξεύει δορυφόρους στο διάστημα ενώ αναπτύσσει και έναν διηπειρωτικό πύραυλο! Ήδη διαθέτει πυραύλους μεσαίας εμβέλειας που φτάνουν εύκολα μέχρι την Ευρώπη... Σκεφθείτε το λίγο αυτό (άκουσα και στις ειδήσεις ότι ο Ιρανός πρέσβης στην Ελλάδα έκανε κάποιες σχετικές δηλώσεις για χώρες που θα παράσχουν βοήθεια στις ΗΠΑ για να εξαπολύσουν επίθεση εναντίον της χώρας του). Ίσως να μην πρέπει να μιλάμε πολύ για τη Σούδα...
Η ώρα όμως βλέπω ότι περνάει και αύριο, Σάββατο, θα εργάζομαι πάλι μπροστά στον υπολογιστή. Κάπου εδώ θα σας αφήσω. Πω, πω, κατάντησα σαν κάτι "στρατηγικούς αναλυτές" σε κάτι μικρά κανάλια. Ελπίζω να πέφτω έξω στις δυσοίωνες προβλέψεις μου.
Προσθήκη: Ανακάλυψα ότι post με τον ίδιο τίτλο, αλλά με θέμα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα φωτογραφία που θα σας κάνει να χαμογελάσετε, ανέβασε ο Old Boy την Πέμπτη, 27 Απριλίου.
13 σχόλια:
Ειλικρινά, μου άρεσε πολύ η στρατηγική σου ανάλυση, αν και τέτοια προχωρημένη ώρα, με τη νύστα που έχω, δεν είμαι σε θέση να το ψάξω περισσότερο. Η αναφορά στον ρόλο του Ισραήλ είναι όλα τα λεφτά, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Έχω κι εγώ την αίσθηση πως θα γίνει η σύγκρουση :(
Όπως και άλλοι βεβαίως, την είχα "προβλέψει" εδώ και πολύ καιρό και μετά τις πρώτες δηλώσεις του Αχμαντινετζάντ ως "φρέσκου" Προέδρου και το γενικότερο ύφος του, ήμουν απόλυτα βέβαιος πως ήταν απλά θέμα χρόνου - υποψιάζομαι μάλιστα πως η άνοδός του στο αξίωμα δεν είναι και πολύ ...τυχαία, αλλά δε μου αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας ;)
Όπως γράφεις κι εσύ:
"Μακάρι να μείνει αυτό το κείμενο στο blog ως απόδειξη του λάθους μου."
Καλό τριήμερο!
Όχι, βρίσκω πολύ εύστοχη την ανάλυση.
Και τον τίτλο. Αυτά τα ψευδοδιλήμματα του τύπου "αν δεν είσαι μαζί μου είσαι εναντίον μου" με ενοχλούν.
Επίσης, με ενοχλεί η στάση φίλων μου που υποστηρίζουν το Ιράν μόνο και μόνο για να δείξουν τον αντιαμερικανισμό τους.
Νομίζω πως υπάρχει λύση στο (πραγματικό) δίλημμα της Ελλάδας. Το διεθνές δίκαιο, όπως αυτό εκφράζεται στο πρόσωπο του ΟΗΕ. Πολλοί θεωρούν ότι ο ΟΗΕ είναι όργανο των Αμερικάνων. Κάνουν λάθος. Στον πόλεμο του Ιράκ ο ΟΗΕ ήταν εναντίον, σε σημείο μάλιστα που μέσα στην Αμερική υψώθηκαν (συντηρητικές) φωνές που απαιτούσαν την κατάργησή του. Το διεθνές δίκαιο και ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ είναι επαρκή εργαλεία, αρκεί να μην τα απαξιώνουμε σε πρώτη ευκαιρία. Την τελευταία φορά που έγινε αυτό ακολούθησε ο 2ος Π.Π.
Το πρόβλημα είναι ότι στις ΗΠΑ έχουν επικρατήσει τα τελευταία χρόνια δυνάμεις που αποδεικνύουν σε κάθε ευκαιρία ότι δεν βλέπουν τα πράγματα με το σωστό μάτι (το τσακίρικο)...
Μερικα στοιχεια:
Οι "παιχτες" μεχρι στιγμης ειναι οι ΗΠΑ, οι εβραιοι των ΗΠΑ [*], το Ισραηλ, η Ρωσια, ο ΟΗΕ και το Ιραν.
[*] οι εβραιοι των ΗΠΑ ειναι ενα παμπλουτο υπερσυντηρητικο λομπυ, που ανεβοκατεβαζει (αμερικανικες) κυβερνησεις. Επειδη ζουν στις ΗΠΑ δεν ξερουν τι τους γινεται, δεν ξερουν τις συνθηκες επι τοπου, δεν θα πληγουν αν γινει πολεμος και το μονο που τους ενδιαφερει ειναι η "καθαροτητα" των λογων του Κυριου. Ψηφιζουν τοσο σαν αμερικανοι, οσο και σαν εβραιοι (επηρρεαζουν δηλ. και την ισραηλινη κυβερνηση).
Οι εβραιοι του Ισραηλ ανεχονται τους εβραιους των ΗΠΑ σαν αναγκαιο κακο. Χωρις τους δευτερους, δεν θα υπηρχε το κρατος του Ισραηλ (λεφτα!). Αλλα οι εβραιοι που ζουν επι τοπου δεν εχουν καθολου φιλικα αισθηματα προς τους αμερικανους ομοεθνεις τους.
Απο ολους τους "παιχτες" που αναφερω πιο πανω, μονο οι ΗΠΑ και οι εβραιοι των ΗΠΑ νομιζουν οτι θα την βγαλουν καθαρη με την χρηση πυρηνικων. ΟΛΟΙ οι αλλοι ξερουν, οτι θα βλαψουν πρωτιστα τον εαυτο τους. Αν το Ιραν ριξει βομβα στο Ισραηλ, θα σκοτωσει αυτοματα 10 εκατομμυρια Παλαιστινιους αδελφους.
Αν ο οποιοσδηποτε ριξει βομβα στο Ιραν, θα χασει ΟΛΑ τα πετρελαια. Με τι θα χειριζονται τις πετρελαιοπηγες; Με τηλεκοντρολ;
Δια ταυτα: ΜΟΝΟ οι Αμρικανοι ειναι επικινδυνοι. Λογω βλακειας, οχι λογω πυρηνικων. Μονο οι αμερικανοι νομιζουν, οτι υπαρχουν "καθαρες" πυρηνικες βομβες.
Αυτα δεν τα λεω επειδη ειμαι αντιαμερικανος (καθε αλλο μαλιστα).
Την καλημερα μου
Καλησπέρα σε όλους.
Τα πράγματα είναι αρκετά σύνθετα και μέσα στο Ιράν mickey, συντελούνται κοινωνικές αλλαγές, οι αντιλήψεις των νέων αλλάζουν (είχα δει και ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ πρόσφατα) και μια σύγκρουση, ανεξαρτήτως έκτασης και αποτελέσματος, θα τους στείλει μάλλον αρκετά πίσω, δυστυχώς.
Πράγματι cyrusgeo, o OHE βάλλεται πολύ στις ΗΠΑ, παρά τον τρόπο με τον οποίο τον χειραγωγούν. Υποθέτω ότι η μία υπερδύναμη δεν ανέχεται εύκολα περιορισμούς, έστω και περιορισμένους.
Ναι, τα κομμάτια του παζλ αυξάνονται όσο πιο κοντά κοιτάζεις oldskipper. Ως προς τη χρήση πυρηνικών όπλων, δεν ξέρω αν θα συμβεί πράγματι, ίσως πολύ μικρός αριθμός "συσκευών" "μικρής" ισχύος. Πάντως, η κατάσταση είναι τρομακτική.
Είναι καλό να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ήδη μια ισλαμμική δύναμη με πυρηνικά όπλα και πυραυλική ικανότητα (Πακιστάν) με καθεστώς βέβαια που ελέγχεται από τις ΗΠΑ. Το ερώτημα είναι πόσο θα μπορούσε να αποσταθεροποιηθεί από ενδεχόμενες αρνητικές εξελίξεις.
Δεν γνωριζω αν ξερετε τον Ταλω και το ιστολογιο του εδω.
Ο Ταλως εχει μακρια παραδοση εξαιρετικων ποστς με καταπληκτικη τεκμηριωση και επιχειρηματα.
Εγραψε χθες για το ιδιο θεμα. Συστηνω επισκεψη στο μπλογκ του.
Πράγματι oldskipper, είναι πολύ καλό. Αποστομωτικό και για αυτούς που ισχυρίζονται ότι το να τα δίνεις όλα είναι μονόδρομος. Ξεχνάμε πόσο (δεν) κόστισε στην Τουρκία τελικά η άρνησή της να βοηθήσει τους Αμερικακούς κατά την εισβολή στον Ιράκ. Βέβαια, μια υπεύθυνη, πραγματιστική εξωτερική πολιτική λαμβάνει υπόψη κάθε ιδιαιτερότητα και κάθε διαπραγματευτική δύναμη που μπορεί να έχει μια χώρα. Δυστυχώς, έχω πάντα την εντύπωση ότι οι δικοί μας πολιτικοί είναι από χομπίστες έως γκαφατζήδες :)
Σημείωση, ακούω κάτι ότι προωθείται νομοσχέδιο στη βουλή το οποίο παραχωρεί νέες αρμοδιότητες και ελευθερία δράσης στο ΝΑΤΟ στην Ελληνική επικράτεια, χωρίς να απαιτείται άδεια από τις Ελληνικές αρχές. Το αναφέρω με κάθε επιφύλαξη, λεπτομέρειες δεν ξέρω ακόμη. Μήπως πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι είμαστε προτεκτοράτο;
περαστικέ ωραία ανάλυση,θα συμφωνησω κι εγώ για το ρόλο του Ισραήλ αλλά και για το ρόλο του εβραΐκού λόμπυ.
Οσο για το αν θα πρέπει να πάρουμε απόφαση το ότι είμαστε προεκτοράτο,νομίζω ότι ήδη το έχουμε πάρει.Βλέπεις να υπάρχει σοβαρή αντίδραση;
Καλημέρα και καλό μήνα,
σου αρέσουν οι Genesis ή ειναι ιδέα μου ?
Sorry που ρωτώ αλλά στις εικόνες που συναπτεις το Selling England By the Pound και πολλά άλλα περνούν απο τα μάτια μου.
Η θεματολογία σου έχει και ένα άλλο σκεπτικό ως απάντηση. Ο Μπούς ξέρει πως δεν μπορεί να ΞΑΝΑκοροιδέψει το σύμπαν με άλλον ένα ψεύτικο πόλεμο. Όμως, δεν είναι αυτός ο σκοπός του. Στον -απο τριετίας - πόλεμο με την Ευρώπη, στόχος του, που πλέον τον επέτυχε, είναι η οικονομική αδυναμία. Η εξάρτηση. Το ΠΛΗΓΜΑ το έχει ήδη καταφέρει. 76 euro το βαρέλι !!!!!. Μέχρι και το πασχαλινό αρνί μύρισε πετρέλαιο !.
Απο την άλλη πλευρά, η μόνη ωφελημένη χώρα είναι η -πρώην- Ρωσσία. Με αυτη την τιμή ξεχρέωσε σε μια νύχτα οφειλές σε Γερμανούς και λοιπή Ευρώπη και τώρα, άκουσον, άκουσον, μας απειλούν και με πάυση τροφοσδοσίας φυσικού αερίου !. Γιατί όχι άλλωστε, δώρο Bush πήραν. Σκόπιμα. USA - USSR - CHINA, ας γονατίσουμε την Ευρώπη με τον μόνο τρόπο που ξέρουμε.
Η Γερμανία, μετά τον WW2 και μέχρι σήμερα αποτελούσε το πόδι της Αμερικής στην Ευρώπη. Τώρα, έχει προστεθεί και η Αγγλία η οποία αγωνιά να αποδείξει ότι το saying ''kiss ass'' ισχύει περίτρανα.
Ο λαός μας λέει, ''άν δεν μπορείς να χτυπήσεις ε΄να χε΄ρι, τότε φίλα το...''. Αφιερωμένο στην Αγγλία -ακόμη με την Λίρα- υποσκελής...
Επίλογος, καλέ μου περαστικέ.... Ο ''πόλεμος'' έχει ήδη τελειώσει και έχει ήδη κερδηθεί.
Δυστυχώς, οι τυχάρπαστοι ''reporters'' της εποχής στη χώρα μας, για άλλη μια φορά, δημιουργούν για να ... έχουν.
Καλημέρα
Πάνος
Παρασκευή βράδυ, για κάποιο σατανικό λόγο, είδα ειδήσεις των 20:00 στο Mega. Έχω να δω ειδήσεις από το Μάρτιο (με τα μπλογκς έκοψα το TV και βασικά τις ειδήσεις). ΄Ολο το δελτίο αφιερωμένο στον πόλεμο. Μετά από 5 λεπτά τα πόδια μου πάγωσαν. Μετά από 10 λεπτά μούδιασα από τη μέση και κάτω. Στα 11 λεπτά χτυπάνε οι συναγερμοί του μυαλού μου: "Δέχεσαι τρομολαγνικό χτύπημα! Σύνελθε!" Εν συντομία, "όλοι οι παλαβοί θ' αμολήσουν τα πυρηνικά τους και όλοι και όλα θα γίνουμε στάχτη και μπούρμπελη".
Πάντως, φαίνεται να έχεις δίκιο για το Ισραήλ. Σιγά-σιγά θα ξεμυτίσει από την τρούπα του; Να δούμε.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=9884172
Diabase edw! twra to proseksa :S
Καλό μήνα σε όλους,
Έχεις δίκιο regina.
alexandros apilianos, καλά κάνεις και θίγεις και αυτές τις παραμέτρους, παίζονται τεράστια οικονομικά παιχνίδια (έχετε ακούσει όλα αυτά περί φυσικού αερίου και τις προτροπές της Κοντολίζας να μην εξαρτόμαστε πολύ από το φυσικό αέριο της Ρωσίας;) Εύχομαι μόνο να μη συνοδευτούν όλα αυτά και από αίμα, όπως έχει γίνει ήδη τόσες φορές. Για τους Genesis, έχω ακούσει και μου αρέσουν, το Selling England by the pound είναι σπουδαίο κομμάτι, κυρίως όμως ακούω κλασσική μουσική, έχουν τίποτα παρόμοιο οπτικό υλικό που σου θυμίζει τα σκίτσα μου;
Αχ Artanis, μακάρι όλα αυτά τα σενάρια να μείνουν στο χαζοκούτι. Εγώ δεν βλέπω πολλή τηλεόραση, αλλά είμαι κάπως απαισιόδοξος, κρίνοντας και από την πρόσφατη ιστορία. Βλέπω και το Ιράν σχεδόν να προκαλεί να γίνει κάτι... έτσι, για να διευκολύνει τους γνωστούς-αγνώστους στην Ουάσιγκτον.
derek, ευχαριστώ για το link. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος έγινε νομίζω για μικρότερες αφορμές :)
Αυτό δεν είναι ανάλυση, είναι ψυχογραφία! Αριστούργημα! Ευτυχώς που υπάρχουν φίλοι να μας υποδεικνύουν ενδιαφέροντα πράγματα!
Ευχαριστώ basik, αν και μάλλον υπερτιμάς το κειμενάκι :)
Δημοσίευση σχολίου