Σάββατο, Σεπτεμβρίου 29, 2012

Σαν το αυγό του Κολόμβου

Ο Κολόμβος παρουσιάζει το αυγό του (ή αβγό αν προτιμάτε) - γκραβούρα που βρέθηκε στα υπόγεια του μεγάρου Παλαβρίνι του ιστολογίου.

Τώρα που οι ελεύθεροι επαγγελματίες απειλούνται με αφανισμό λόγω υπερφορολόγησης, τώρα που όλη η χώρα στενάζει κάτω από νέους επικείμενους φόρους και η φοροδιαφυγή και η καταπολέμησή της έχουν πάρει διαστάσεις μύθου και ανεκδότου, ο παράφρων οικονομολόγος του ιστολογίου, Δρ. Αμπντούλ Αλ Παλάβρ έχει τη δική του πρόταση: Μια χώρα και οικονομία που λειτουργεί πρακτικά χωρίς φορολογία και, συνακόλουθα, χωρίς φοροδιαφυγή!


Μα είναι αυτό δυνατόν;
Κατά τον παράφρονα οικονομολόγο Δρ. Αμπντούλ Αλ Παλάβρ, συγγραφέα μεταξύ άλλων και του περίφημου μυθικού και σκοτεινού έργου Νεκροοικονομικόν (ή Η ελληνική οικονομία μετά τα μνημόνια), η απάντηση είναι σαφώς ναι.

Φυσικά, για να γίνει αυτό θα πρέπει ή η Ελλάδα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης να επιστρέψει στο δικό της νόμισμα ή η πρότασή του να υιοθετηθεί για το ίδιο το Ευρώ.

Σε τι συνίσταται όμως αυτή η πρόταση; Πόσοι τόμοι χρειάζονται για να την περιγράψουν; Λοιπόν, για τη γενική περιγραφή της αρκούν μερικές γραμμές και πρόκειται για την επιτομή της απλότητας.

Τα βασικά σημεία είναι:

1) Το χρήμα παύει να εκδίδεται μέσω δανεισμού ούτε και συνδέεται με κάποιο αγαθό, αλλά καθίσταται νόμιμο μέσο συναλλαγής που εκδίδεται με αποκλειστική ευθύνη και απόφαση του κράτους ή κάποιας ημιανεξάρτητης ή ανεξάρτητης νομισματική αρχής (fiat money).

2) Το κράτος αντλεί τους πόρους που χρειάζεται για τη λειτουργία του και για την κοινωνική ασφάλιση (έχω μιλήσει ήδη για την ενοποίηση φορολογικού και ασφαλιστικού συστήματος σε αυτές τις αναρτήσεις) «απευθείας από το τυπογραφείο» (σχήμα λόγου), από την έκδοση του νομίσματος, ίσως σε κάποιο καθορισμένο ποσοστό ή με κάποια φόρμουλα που, τελικά, λειτουργεί σαν ενιαίος φορολογικός συντελεστής ολόκληρης της οικονομίας από τον οποίο de facto δεν μπορεί να ξεφύγει κανείς. Προβλέψεις και έλεγχοι, ενδεχομένως και με τη μορφή ανεξάρτητων αρχών διαχείρισης του χρήματος, υπάρχουν ώστε να μη γίνεται κατάχρηση αυτής της εξουσίας από το κράτος με αποτέλεσμα απώλεια της αξίας του χρήματος και μεγάλο πληθωρισμό. Επίσης, η υγεία του συστήματος διασφαλίζεται με την απόλυτη διαφάνεια (τι ποσότητα χρήματος εκδίδεται, πώς διατίθεται κ.λπ.). Τα υπουργεία, οι οργανισμοί και κάθε φορέας του δημοσίου οφείλουν να εκδίδουν ακριβείς οικονομικές καταστάσεις, όπως οι εταιρείες, και υπόκεινται σε περιοδική αξιολόγηση για τα αποτελέσματά τους.

Μια σημείωση: δεν είμαι ειδικός στα νομισματικά, αλλά, εάν απαιτείται, ενδέχεται το χρήμα να επανεκδίδεται και να αντικαθίσταται με κάποιο συντελεστή ανά διαστήματα που θα ανακοινώνονται έγκαιρα, ώστε η κοινωνία να επαναφορολογείται με προβλέψιμο και τακτικό τρόπο. Για παράδειγμα, το χρήμα μπορεί να παύει να αναγνωρίζεται και να αντικαθίσταται με νέα μονάδα ανά πενταετία με κάποιο καθοριζόμενο ανάλογα με τις ανάγκες συντελεστή φορολόγησης της οικονομίας, π.χ. 1 μονάδα παλαιού χρήματος προς 0,70 μονάδες νέου χρήματος (όπως και όταν έγινε η αλλαγή στο Ευρώ, οι καταθέσεις θα μετατρέπονται αυτόματα ενώ τα μετρητά θα μπορούν να αντικαθίστανται στις τράπεζες), σημειωτέον ότι αν ο πλούτος έχει αυξηθεί σημαντικά, ενδέχεται η μονάδα του παλαιού χρήματος να αντικαθίσταται με περισσότερες μονάδες νέου χρήματος ακόμη και μετά την αφαίρεση των πόρων για το κράτος. Αυτά όμως είναι θέματα που μπορούν να επιλυθούν από όσους ειδικεύονται στον τομέα και δεν τα θεωρώ αξεπέραστα εμπόδια.

3) Οι περισσότεροι πολίτες δεν έχουν καμία συναλλαγή πλέον με το κράτος για φορολογικά θέματα. Η φορολόγησή τους γίνεται διαφανώς, αλλά «αόρατα» (χωρίς κάποια διαδικασία). Η αναδιανομή πλούτου και η ενίσχυση των πλέον αδύναμων γίνεται μέσω της κοινωνικής ασφάλισης και των κοινωνικών παροχών που το κράτος χρηματοδοτεί από τους πόρους που κατακρατεί για τον εαυτό του κατά την έκδοση του χρήματος. Οι μόνοι που απομένουν να φορολογούνται μέσω ειδικού τρόπου είναι α) οι εταιρείες και β) όσοι συγκεντρώνουν μεγάλο πλούτο (π.χ., θα μπορούσαν να φορολογούνται μόνο όσοι έχουν περισσότερα από δύο σπίτια ή ακίνητα ή όσοι έχουν ακίνητα που υπερβαίνουν κάποια επιφάνεια κ.λπ.). Φορολογούνται επίσης οι τόκοι από καταθέσεις, όπως και τώρα, αυτοτελώς, με κάποιο συντελεστή. Ενδέχεται το κράτος να είναι υποχρεωτικός μέτοχος όλων των τραπεζών, ώστε να αντλεί έσοδα και από εκεί.

Νομίζω ότι τελειώσαμε! Αυτό είναι, οι λεπτομέρειες μπορούν να συζητηθούν.

Σκεφτείτε τα οφέλη όχι μόνο από την ουσιαστική εξάλειψη της φοροδιαφυγής, αλλά και από την εξάλειψη της γραφειοκρατίας, την ανάγκη ύπαρξης ενός τεράστιου φοροεισπρακτικού και φοροελεγκτικού μηχανισμού. Σκεφθείτε την απλότητα, την αναβάθμιση της ίδιας της ποιότητας ζωής όλων των φυσικών προσώπων, την απαλλαγή από τόσα άγχη, την απαλλαγή από φόρους άμεσους, έμμεσους, ενδιάμεσους, ΦΠΑδες, παρακρατούμενους, διακρατούμενους, κατανάλωσης και ανάλωσης και καυσίμων και δεν συμμαζεύεται.

Ποιος διάβολος λοιπόν μας κρατάει σε αυτά τα δεσμά, σε αυτή την κόλαση που λέγεται σύγχρονο οικονομικό σύστημα; (Έτσι τελειώνει η οικονομική πρόταση του Δρ. Αμπντούλ Αλ Παλάβρ).

Σημείωση: Άνθρωποι με περισσότερο εξειδικευμένες γνώσεις θα μπορούσαν ίσως να επεξεργαστούν αυτή την πρόταση και τις διαστάσεις της.

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν το άρθρο είναι χιουμοριστικό τότε μπράβο!
Εαν όχι,τότε πρότεινω να σβήσεις την ανάρτηση, να πας να διαβάσεις ένα οποιοδήποτε πανεπιστημιακό εγχειρίδιο νομισματικής θεωρίας και ΜΕΤΑ αν θες να την ξαναγράψεις από την αρχή.

Φιλικά
Ανώνυμος

Jolly Roger είπε...

Το (1) ισχυει ηδη. Ολα τα σημερινα νομισματα ειναι fiat. Ακριβως το fiat money ειναι εκεινο που γενναει τοσο τον (υπερ)δανεισμο οσο και τον (υπερ)πληθωρισμο.
Πως θελεις να εχεις "fiat money που δεν εκδιδεται μεσω δανεισμου" ; Αυτα τα 2 παντα πηγαινουν μαζι.

Το (2) ισχυει επισης. Οι ανεξαρτητες ελεγκτικες αρχες που ζητας ειναι εδω. Οι μισητοτατοι οικοι αξιολογησης δεν ειναι παρα ανεξαρτητες αρχες ελεγχου (στην θεωρια τουλαχιστον).
Η ΕΚΤ και 2-3 αλλοι θεσμικοι οργανισμοι ειναι απολυτα διαφανεις. Π.χ. η ΕΚΤ παντα ανακοινωνει το ποσο χρημα τυπωσε και τον συνολικο ογκο του χρηματος που κυκλοφορει (το ονομαζει Μ1 νομιζω). Ευρωπαικοι ανεξαρτητοι παραγοντες ελεγχουν (υποτιθεται) ηδη ολο το τραπεζιτικο μας συστημα. Αυτες τις μερες μαλιστα, συζηταμε την αυξηση των αρμοδιοτητων τους.

Στο (2) εχω δυο αποριες. Πως θελεις να επιβαλλεις εναν ενιαιο φορολογικο συντελεστη σε συνδεση με το τυπωμα χρηματος; Άλλο πραγμα το να τυπωνεις χρημα, άλλο το να φορολογεις. Πως συνδεονται αυτα;
Η δευτερη απορια: γιατι προκρινεις τον *ενιαιο* φορολογικο συντελεστη;
20% θα πληρωνει η γιαγια με την πενιχρη συνταξουλα, 20% θα πληρωνει και ο βιομηχανος με το πουρο;

Το (3) ισχυει επισης. Θεωρητικα παντα.

* * *
Συμπερασματικα, δεν βλεπω στο αυγο σου καποια καινοτομια. Οσα προτεινονται, ειναι ηδη εν ενεργεια.

Εννοειται οτι ολα αυτα εφαρμοζονται στην θεωρια, αλλά οχι στην πραξη. Π.χ. οι ελεγχοι των κυβερνησεων απο τις ανεξαρτητες αρχες ειναι στην πραξη εντελως σαθροι.
Η προταση σου λοιπον ειναι ( ; ) να λειτουργησουν ολα ετσι οπως προβλεπει η θεωρια. Δυστυχως, εκει μας διαψευδει η ζωη, που ποτέ δεν πηγαινει οπως εχουμε προβλεψει θεωρητικα.

Σαν τελευταια επιφυλαξη βαζω την καταταλαιπωρημενη Δημοκρατια μας (κακιά και τρισαθλια, αλλά δεν ξερω κατι καλυτερο).
Ακομα και αν ολες οι προτασεις σου εφαρμοστουν, θα εχουμε καποιες "ανεξαρτητες" αρχες που θα ελεγχουν τις κυβερνησεις. Ουσιαστικα θα λυνουν και θα δενουν τα παντα (οποιος ελεγχει το χρημα, ντε φακτο κυβερναει).

Οι κυβερνησεις μας ομως ειναι δημοκρατικα εκλεγμενες. Η ΕΚΤ, η τροικα και οι οικοι αξιολογησης δεν εχουν καμμια δημοκρατικη νομιμοποιηση.

Ακομα και αν ολα λειτουργουσαν 100% οπως τα λες, παλι δεν θα μου αρεσε να με κυβερναει ενας μη εκλεγμενος οργανισμος.
Προφανως και σιχαινομαι τα λαμογια που μας κυβερνανε. Δεν παυουν ομως να ειναι δημοκρατικα εκλεγμενα λαμογια.

Περαστικός είπε...

Ανώνυμος, είναι ανάμεσα στα δύο, για να κρατάω και πισινή. Έχω ένα ταπεινό μεταπτυχιακό στα χρηματοοικονομικά, αν και πλέον οι εξελίξεις έχουν καταφέρει σοβαρό πλήγμα και στις σχετικές θεωρίες και στους σχετικούς τίτλους και στα σχετικά εγχειρίδια και στο κύρος των οικονομικών ως επιστήμης γενικότερα. Αν δεν γίνεις πιο συγκεκριμένος, δεν μπορώ να σου απαντήσω. Φιλικά, ψυχραιμία.

Jolly Roger, φυσικά και μπορείς να έχεις fiat money χωρίς δανεισμό. Απλώς δεν εκδίδεις ομόλογα και δεν αναλαμβάνεις υποχρέωση έναντι κανενός τραπεζίτη.
Ορισμός του fiat money:
χρήμα που δεν έχει καμία εγγενή αξία και δεν συνοδεύεται από καμία εγγύηση για ανταλλαγή με κάποιο αγαθό, αλλά αντλεί την αξία του αποκλειστικά κατά διαταγή της κυβέρνησης, η οποία απαιτεί να πληρώνεται για τις υποχρεώσεις των πολιτών της σε αυτήν στο συγκεκριμένο νόμισμα και πληρώνει για τις συναλλαγές της στο εσωτερικό με αυτό το νόμισμα.
Η έκδοση του χρήματος με δανεισμό, που σημαίνει τόκο, προϋποθέτει την ανάπτυξη με κάθε τίμημα, τουλάχιστον μεσο-μακροπρόθεσμα, διαφορετικά το σύστημα οδηγείται σε αδιέξοδα - αν δεν υπάρχει ανάπτυξη και συνακόλουθη αύξηση των δημόσιων εσόδων, οι τόκοι δεν μπορούν να πληρωθούν και το σύστημα οδηγείται σε αδιέξοδο και χρεοκοπία. Αυτή η βάση της ανάπτυξης ως αναγκαίας μακροπρόθεσμης συνθήκης του οικονομικού συστήματος είναι που αμφισβητείται σήμερα και από μεγάλους οικονομολόγους ενώ έχει και αρνητικές περιβαλλοντικές διαστάσεις. Υπάρχει μεγάλος προβληματισμός σήμερα για την αντικατάσταση του μοντέλου της ανάπτυξης με κάθε κόστος με ένα μοντέλο βιωσιμότητας και αειφορίας.

Οι ελεγκτικές αρχές που αναφέρεις δεν είναι ανεξάρτητες, αλλά ιδιωτικές ή εκπροσωπούν ιδιωτικά συμφέροντα. Όπως και να έχει, αυτή η παράμετρος συζητιέται. Θέλουμε δημοκρατία; Ωραιότατα, σε συστήματα με δύο κοινοβούλια θα μπορούσε το ένα κοινοβούλιο να καταρτίζει τον προϋπολογισμό και το άλλο να επιβλέπει τη νομισματική πολιτική, αντιστοίχως σε προεδρικά συστήματα η μία αρμοδιότητα θα μπορούσε να ανήκει σε φορέα που ελέγχεται από τον εκλεγμένο πρόεδρο. Θα μπορούσε επίσης να επιβάλλονται έλεγχοι μέσω του συντάγματος ή της νομοθεσίας. Αν και δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει αυτός ο ανεξάρτητος έλεγχος, τον θεωρώ καλό για να αποφεύγονται καταχρήσεις με μικροπολιτικές σκοπιμότητες που θα οδηγούσαν σε πληθωρισμό. Τη διαφάνεια την αναφέρω για την περίπτωση που θα μεταβούμε πάλι σε εθνικό νόμισμα.

Η σύνδεση του τυπώματος χρήματος με τη φορολογία στο σύστημα που μισο-προτείνω είναι η εξής: Ως κράτος, τυπώνω 100 ευρώ ή δραχμές, από αυτά κρατάω εκ των προτέρων τα 40 για τις υποχρεώσεις μου και τα υπόλοιπα τα διαθέτω με μηδενικό ή πολύ χαμηλό επιτόκιο. Αυτά τα 40 που κρατάω ισοδυναμούν ουσιαστικά με ένα φόρο που επιβάλλω στο σύνολο της κοινωνίας, καθώς αντλώ από αυτήν πλούτο (μέσω της αγοράς αγαθών και της πληρωμής μισθών) δίνοντας ως αντάλλαγμα ένα χρήμα χωρίς εγγενή αξία, χαρτί. Ο ενιαίος συντελεστής είναι υποχρεωτικός, διότι το κράτος δεν φορολογεί πλέον ατομικά τους πολίτες, αλλά, για να το πούμε απλά, πάει στο τυπογραφείο και παίρνει όσα χρειάζεται. Πώς αποκαθίσταται η αδικία; Όπως έγραψα, θα εξακολουθεί να υπάρχει φορολογία για όσους έχουν μεγάλο πλούτο, για να αποφεύγεται και η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίων από λίγους, ενώ όσοι είναι αδύναμοι θα απολαμβάνουν τις κοινωνικές παροχές, συντάξεις, δωρεάν περίθαλψη κ.λπ.. Εκτός όμως από όσους έχουν σημαντική περιουσία, τις ανώνυμες επιχειρήσεις, τους τόκους των καταθέσεων και αν υπάρχει και κάποια άλλη περίπτωση που δεν έχω σκεφθεί, δεν θα καταβάλλοντα φόροι. Αν μάλιστα κάποιος δεν είναι υπόχρεος φόρου λόγω σημαντικής περιουσίας, ανεξαρτήτως του αν είναι δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος ή επαγγελματίας, ίσως να μη χρειάζεται να υποβάλλει καν δήλωση εισοδήματος ή οποιαδήποτε οικονομική κατάσταση. Αν θέλεις να δεις φορολογικές αδικίες και διαφορετική μεταχείριση, δες τι γίνεται τώρα στην Ελλάδα.

Μια μισομαγειρεμένη ιδέα έριξα για σκέψη και όχι ένα έτοιμο σύστημα για εφαρμογή αύριο.

Jolly Roger είπε...

Επειδη ακριβως εριξες μια ιδεα για σκεψη, το συζηταω μαζι σου. Παρακαλω τα οσα λεω να εκληφθουν σαν απλες σκεψεις, οχι σαν (κακοπιστη) κριτικη.

Το fiat money χωρίς δανεισμό ειναι κατι σαν το σεξ χωρις να μενεις εγγυος ;-)
Δυσκολο και σπανιο.

Εστω οτι το κρατος χρειαζεται 100 δις, αρα τα τυπωνει. Ωραια μεχρι εδω. Αλλά τα ατιμα τα 100 δις του σωνονται πριν τελειωσει το ετος (συμβαινει σε ολα τα κρατη σε ολες τις εποχες).
Εδω εχει την επιλογη ειτε να ξανατυπωσει κι άλλα 100 δις για τις αναγκες του, ειτε να δανειστει.

Αν τυπωσει, ο (υπερ)πληθωρισμος ειναι πολυ κοντα. Με ολα τα αρνητικα που φερνει αυτο. Αν δανειστει, τοτε παραβαινει την προταση σου και επανερχομαστε στην σημερινη κατασταση.

Η μοναδικη σωστη λυση θα ηταν ουτε να τυπωσει, ουτε να δανειστει. Κατι τετοιο προτεινει π.χ. εδω και 3 χρονια η τροικα και της πεταμε λεμονοκουπες.
Αν δεν τυπωσει, ουτε δανειστει, θα πρεπει να περιορισει τα εξοδα του (απολυσεις) και να αυξησει τα εσοδα του (φορολογια). Ποιος τα θελει αυτα;

Η συνδεση του fiat money εξακολουθει να ειναι νεφελωδης για μενα. Οπως γραφεις στην απαντηση σου, το κρατος τυπωνει 100 και κραταει 40 για φορολογια. Τι γινονται τα υπολοιπα 60;
Σε ποιον πηγαινουν; Υποτιθεται οτι με τα εσοδα απο την φορολογια (τα 40) το κρατος θα καλυψει ολα του τα λειτουργικα εξοδα, ολες του τις υποχρεωσεις.

Αν εγω δουλεψω για εσενα και εσυ βγαλεις απο την τσεπη σου 4000 ευρω να μου δωσεις, εσυ θα εχεις εξοδα και εγω θα εχω εσοδα. Πως θα φορολογηθουν αυτα;

Συμφωνα με την προταση σου, εγω θα εχω κερδισει 4000 ευρω αφορολογητα. Δεν εχω αντιρρηση σ' αυτο ;-) αλλά αν το κρατος δεν με φορολογησει, θα πρεπει να τυπωνει συνεχως καινουργιο χρημα.
Αν δεν παρει φορους απο εμενα που κερδιζω 4000/μηνα, απο ποιον θα παρει;

Ισως μου απαντησεις οτι θα τυπωνει οσα χρειαζεται. ΟΚ, αλλά παλι εχουμε το τερας του υπερπληθωρισμου να μας χτυπαει την πορτα.

Αν το κρατος δεν παιρνει λεφτα απο κανεναν, αλλά μονο τυπωνει καθε χρονο καινουργια, αναγκαστικα ο συνολικος ογκος του χρηματος θα μεγαλωνει διαρκως. Ακομα και το πιο συνετο και τιμιο κρατος, σε ελαχιστο χρονο θα καταρρευσει (οπως το 1943 που χρειαζοσουν 30 δισεκατομμυρια δραχμες για να αγορασεις ενα καρβελι ψωμι).

* * *
Για να μην μεινει το σχολιο χωρις δημιουργικη αντιπροταση:
δεν εχω ολοκληρωμενη λυση (αλλιως θα πηγαινα γαι το νομπελ οικονομικων).
Πιστευω οτι εχουμε 2 επιλογες. Ειτε ξαναγυρναμε στον κανονα του χρυσου. Ο οποιος ειναι τελειος για εμας τα ανθρωπακια. Ο κανονας του χρυσου περιοριζει απλα τα κρατη απο το να κανουν πολεμους.

Ειτε (εναλλακτικα) μενουμε οπως ειμαστε στο σημερινο συστημα, αλλάζοντας τις παραμετρους του. Δλδ. περιοριζουμε αυστηρα τις τραπεζες. Φορος Τομπιν, υποχρεωτικη ανακεφαλαιοποιηση με πραγματικα λεφτα (οχι δανεικα), περιορισμος της μοχλευσης κλπ. κλπ.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Περαστικός είπε...

Jolly Roger, το ξέρω ότι δεν ασκείς ποτέ κακόπιστη κριτική. Είμαι σίγουρα εναντίον του δανεισμού, αυτός πρέπει να περιορίζεται στο απολύτως αναγκαίο και να έχει σαφή όρια, διαφορετικά μπορεί να οδηγήσει στον εξανδραποδισμό λαών, όπως συμβαίνει σήμερα. Στο σύστημα που περιγράφω το κράτος εξακολουθεί να έχει έσοδα από όσους έχουν σημαντική περιουσία, τις ανώνυμες επιχειρήσεις, τους τόκους των καταθέσεων και τα έσοδα από επενδύσεις, τη συμμετοχή του στο τραπεζικό σύστημα. Το αν θα είναι αυτά αρκετά σε συνδυασμό με τη λελογισμένη έκδοση χρήματος κατά διαστήματα, απλώς δεν μπορώ να το υπολογίσω γιατί δεν έχω τα δεδομένα. Θα μπορούσε επίσης το κράτος να έχει έσοδα από κάθε εκμετάλλευση φυσικών πόρων σαν κάποιο είδος ενοικίου, από εκδόσεις αδειών για διάφορους σκοπούς κ.λπ. Επίσης, κάτι άλλο που σκέφτηκα είναι ότι το χρήμα θα αντικαθίσταται από νέα έκδοση σε τακτά διαστήματα με ανταλλαγή των παλιών μονάδων με νέες με κάποιο συντελεστή (όπως όταν έγινε η μετάβαση στο ευρώ, αλλά με πιο τυποποιημένο τρόπο), με αυτό τον τρόπο η «φορολόγηση κατά την έκδοση» θα επαναλαμβάνεται σε διαστήματα, π.χ. πενταετίας, αλλά αυτό θέλει περισσότερη ανάλυση, διότι έχει διάφορε συνέπειες. Όσο για τα υπόλοιπα 60 που αναφέρεις, μπορεί να διατίθενται στην οικονομία με τη μορφή άτοκων δανείων μέσω του τραπεζικού συστήματος ή και με πολύ μικρό τόκο, ώστε το κράτος να έχει έσοδα και από αυτό. Γενικά όμως, πιστεύω στη μετάβαση σε ένα μη τοκογλυφικό σύστημα όπου η ανάπτυξη δεν είναι πρώτη προτεραιότητα, αλλά αντικαθίσταται από τη βιωσιμότητα και την ποιότητα ζωής για όλους. Η απάντηση στο θέμα της φορολογίας είναι ότι αν βγάζεις πολλά ή θα τα βάλεις στην τράπεζα, όπου θα φορολογηθούν, ή θα τα τοποθετήσεις σε ακίνητα, όπου πάλι θα φορολογηθούν, αν υπερβαίνουν μια ορισμένη αξία.

Καταλαβαίνω όλα όσα λες και τα σκέπτομαι και εγώ. Αυτή η ανάρτηση ήταν μια σκέψη για τη διερεύνηση εναλλακτικών συστημάτων σε αυτό που έχουμε ήδη. Σκέφτομαι ότι αυτά που αναφέρεις για ανάγκη συνεχούς τυπώματος που οδηγεί σε πληθωρισμό τέρας και αδιέξοδο είναι ανάλογο αυτού που ζούμε τώρα, αλλά από την άλλη πλευρά, με μια ανάγκη συνεχούς δανεισμού, με τόκους επί τόκων που οδηγεί σε χρέος τέρας και ελλείμματα που είναι περίπου αδύνατον να αντιστραφούν καθώς δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο ύφεσης και όλο και μεγαλύτερης αδυναμίας εξυπηρέτησής τους. Τελικά τι θα πρέπει να γίνει; Να πουλήσουν όλοι οι κάτοικοι των νοτίων χωρών τα όργανά τους σε πλούσιους κατοίκους βορείων χωρών; Για πόσο καιρό θα πρέπει να τιμωρηθούν τα κακά παιδιά με παραμονή στην οικονομική κόλαση μέχρι να βγουν έξω και πώς θα γίνει η έξοδός τους; Ναι, τα λάθη έγιναν, αλλά αποδεικνύεται περίτρανα όσο περνάει ο καιρός ότι δεν υπάρχει πρόβλημα μίας χώρας, αλλά ένα συστημικό πρόβλημα που εξαπλώνεται παντού. Είναι πλέον και χώρες του βορά που έχουν πρόβλημα, είναι και οι ΗΠΑ, είναι σχεδόν όλος ο κόσμος. Η Γερμανία αντέχει ακόμη επειδή είναι ο πιο επιτυχημένος και ανταγωνιστικός εξαγωγέας που συναλλάσσεται με τις ανερχόμενες οικονομίες, αλλά για πόσο καθώς η ύφεση θα εξαπλώνεται και θα δημιουργούνται πλέον και γεωπολιτικά ζητήματα;

Περαστικός είπε...

Η Δύση για καιρό βάσιζε την ευημερία της στη συγκράτηση των κεφαλαίων, αλλά από τη στιγμή που τα κεφάλαια άρχισαν να κυκλοφορούν ελεύθερα και να χάνουν την εθνική τους ταυτότητα, άρχισαν να λειτουργούν οι νόμοι των συγκοινωνούντων δοχείων, και δοχεία όπως αυτά της Κίνας είναι τεράστια. Η στάθμη λοιπόν του πλούτου άρχισε να κατεβαίνει δραματικά. Ποιος ωφελείται κυρίως; Όπως πάντα, αυτοί που κατέχουν τα μεγάλα κεφάλαια, καθώς μεγιστοποιούν τα κέρδη τους χωρίς να δεσμεύονται από σύνορα. Ωφελούνται σε κάποιο βαθμό, αν και αυτό χωρά συζήτηση, οι πληθυσμοί των αναπτυσσόμενων χωρών που αποκτούν πλέον μεσαία τάξη, ικανότητα για κατανάλωση κ.λπ. Κάθε άλλο βέβαια παρά δημοκρατικοί παράδεισοι με υψηλή ποιότητα ζωής γίνονται αυτές οι χώρες, αλλά ότι υπάρχουν βελτιώσεις για τμήματα του πληθυσμού είναι βέβαιο. Όταν τα συγκοινωνούντα δοχεία είναι μεγάλα, η στάθμη ισορροπίας είναι χαμηλή.

Όπως και να έχει, ο φαύλος κύκλος στον οποίο έχουν πλέξει τα κράτη, από την Ελλάδα έως τη Γαλλία πρέπει κάπως να αντιμετωπιστεί. Πιστεύω ότι πέρα από τα νοικοκυρέματα και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί κάποιος, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος το σύστημα να πάψει να είναι τόσο τοκογλυφικό. Πρέπει ο δανεισμός να περιοριστεί τουλάχιστον σε σημαντικό επίπεδο ως μέρος του συστήματος. Όχι άλλη πίστωση, δεν θέλω κανέναν να δανείζεται και να δημιουργεί χρέη στο όνομά μου, όταν εγώ δεν δανείστηκα ποτέ τίποτα!

Ας πάμε στον κανόνα του χρυσού, ας πάμε και στον κανόνα των Αρειανών βοτσάλων, αλλά δεν θέλω το σύστημα λειτουργίας της οικονομίας να παραδίδεται άνευ όρων σε τραπεζίτες και τοκογλύφους. Σίγουρα αυτά που έγραψα μπορεί να είναι ανεφάρμοστα, ή μπορεί να περιέχουν ένα ψήγμα που να μπορεί να ενσωματωθεί κάπου ή να δώσει μια ιδέα για κάτι άλλο, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτό που έχουμε τώρα είναι ιδιαίτερα λογικό ή βιώσιμο. Αυτό που βιώνω εδώ είναι ολική κατάρρευση και τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί και αυτά που ακούω ότι έρχονται βλέπω σαφώς να οδηγούν την οικονομία, κάθε προοπτική ανάκαμψης, αλλά και το δικό μου επάγγελμα που κάποτε με συντηρούσε μια χαρά σε μία μόνο κατάληξη, στο λουκέτο.

Δεν ξέρω πόσο θεμιτό είναι να τιμωρούνται αδιακρίτως πληθυσμοί για να διασώζονται δανειστές και για λάθη κυβερνήσεων (αλήθεια, οι ευρωπαίοι δεν ήξεραν που οδηγούνταν τα πράγματα σε μια ομάδα χωρών ή μήπως έτρεφαν ευσεβείς πόθους ότι η ανάπτυξη θα τα διορθώσει όλα;). Προσωπικά βέβαια σε διαβεβαιώνω ότι δεν έχω καμία διάθεση να τιμωρηθώ. Ίσως και εδώ που φτάσαμε να μην υπάρχει πλέον δυνατότητα επιστροφής και σωτηρίας, φοβάμαι όμως ότι τελικά θα χυθεί αίμα, και μεταφορικά και κυριολεκτικά, όπως ξανάγινε σε περασμένες περιόδους, όπου πάλι είχαν επικρατήσει ηθικολογίες περί τιμωρίας λαών που βέβαια υπέκρυπταν επιθυμίες αρμέγματος και εκποίησης, όπως και τώρα. Τότε βέβαια ο λαός που τιμωρούνταν ήταν οι κακοί Γερμανοί που έπρεπε να πληρώσουν τα σπασμένα ενός πολέμου. Δεν είναι λίγο ειρωνικό;

Περαστικός είπε...

Ανώνυμος, το σχόλιο διαγράφηκε διότι δεν είχε καμία σχέση με την ανάρτηση, ήταν απλή συνθηματολογία και εδώ δεν είναι τοίχος αναγραφής συνθημάτων, αλλά προσωπικό ιστολόγιο.

Jolly Roger είπε...

Καλημερα, ξεκιναω τα θεματα αναποδα.

Στα περι τιμωριας. Κανενας δεν θελει να τιμωρησει κανεναν. Το να πιστευουμε οτι οι άλλοι λαοι θελουν να μας εξευτελισουν και να μας τιμωρησουν ειναι μια βολικη θεωρια συνωμοσιας (οι κακοι ξενοι φταινε).

Στην οικονομικη σκεψη του καιρου μας κυριαρχουν δυο αντιθετες αποψεις για τις κρισεις. Η μια λεει οτι σε περιοδους κρισης τυπωνουμε λεφτα και η αλλη λεει οτι σε περιοδους κρισης συμμαζευουμε τα οικονομικα του κρατους.

Η γερμανικη πολιτική ελιτ που εχει το πανω χερι αυτον τον καιρο, ειναι οπαδος της δευτερης αποψης. Τοσο απλα. Καμμια σχεση δεν εχει αυτο με τους ελληνες. Αλλωστε το ιδιο λενε και για ολα τα κρατη στην ιδια θεση με την δικη μας, το ιδιο κανουν και στον εαυτο τους. Ειχαν αρχισει να κοβουν τις κρατικες δαπανες απο το 2001, οταν εμεις κολυμπουσαμε σε ωκεανους θαλασσοδανειων.
Αν θεωρουσαν την πολιτικη των περικοπων σαν τιμωρια, τοτε γιατι την εφαρμοζουν εδω και 12 χρονια στον εαυτο τους;

* * *
Στα περι φορολογιας. Μετά το τελευταιο σου σχολιο καταλαβα (επι τελους) τι εννοεις. Το "μυστικο" βρισκεται στην τακτικη επανεκδοση νεου νομισματος.

Τα ευρω του 2012 θα ειναι λοιπον αποδεκτα μεχρι το 2014, και θα απαγορευτουν απο 1/1/2015. Στην 1/1/2015 θα μπορει ο καθενας να ανταλλαξει τα παλια του ευρω με εκεινα νεας κοπης, αλλά το κρατος θα παρακραταει ενα 30% σαν φορο.

Αντι δλδ να σε κυνηγαει (ανεπιτυχως) καθε χρονο για να σου παρει ενα ποσοστο των εισοδηματων σου (που μπορει και να τα αποκρυπτεις), θα σου παιρνει σταθερα ενα 30% της περιουσιας σου στο τελος καθε πενταετιας - αφου θα σε υποχρεωνει στην ανταλλαγη παλιου με νεο νομισμα.

Καλη ιδεα ακουγεται, αλλά βλεπω 2 κινδυνους. Πρωτον το κρατος ποτέ δεν θα μπορεσει να ελεγξει την απαγορευση του παλιου νομισματος. Αν ξερω οτι θα μου παρει 30% της περιουσιας μου, θα προτιμησω να ανταλλαξω μονο ενα μικρο μερος. Την υπολοιπη περιουσια μου την κραταω στο παλιο νομισμα (οπως ολοι οι άλλοι) και κανω τις συναλλαγες μου σε παλιο νομισμα.
Θα υπαρχουν δλδ. πολλαπλα νομισματα μεσα στο ιδιο κρατος. Ενα επισημο χωρις αξια και 2-3 παλιοτερης κοπης.

Το ιδιο εκαναν τα κρατη του πρωην ανατολικου μπλοκ, το ιδιο κανει σημερα το κοσοβο, η ουκρανια, η λευκορωσια και μερικες άλλες ανεπτυγμενες χώρες ;-)

Η δευτερη αντιρρηση μου ειναι η φουσκα των ακινητων που θα δημιουργηθει. Ξεροντας οι πολιτες οτι στο τελος της 5ετιας θα φορολογηθουν με 30% θα προτιμησουν να ξοδεψουν τα παλια τους νομισματα, οσο αυτα εχουν αξια.
Θα υπαρξει ενας αλογιστος υπερκαταναλωτισμος σε μικροπραγματα και πολλες φουσκες στα ακινητα, στον χρυσο και σε οτι θεωρειται πολυτιμο.

Jolly Roger είπε...

Συνεχιζω στα περι φορολογιας. Οι φοροι παντοτε ενθαρρυνουν ορισμενες συμπεριφορες και αποθαρρυνουν άλλες.
Αν π.χ. σε μια κοινωνια φορολογουνται ολοι εκτος των αγροτων, τότε ολοι θα θελησουν να γινουν αγροτες.
Ετσι εξηγουνται οι εκατονταδες χιλιαδες αγροτες-μαιμου που εχουμε στην Ελλαδα.

Εσυ προτεινεις ενα φορολογικο συστημα στο οποιο οι ιδιωτες απαλασσονται απο καθε φορο και φορολογουνται οι εταιρειες, οι καταθεσεις και η καταναλωση φυσικων πορων.

Με αυτον τον τροπο θα καταργηθουν οι εταιρειες και ολοι θα κανουμε τις συναλλαγες μας ιδιωτικα. Σε ενα απεραντο ανατολιτικο παζαρι.
Επισης θα "εξαφανιστουν" οι καταθεσεις, αφου θα ειναι προτιμοτερο να τα κρυβεις στο σεντουκι.

Δεν λεω οτι ειναι αρνητικα αυτα, απλα οτι αποτελουν τεραστιες αλλαγες στην δομη της κοινωνιας μας.

* * *
Σαν τελευταιο αφησα τον κανονα του χρυσου και τον φορο στην καταναλωση φυσικων πορων, που αναφεερρεις κι εσυ.

Οπως κι εσυ, ετσι κι εγω βρισκω παρανοικο να υπαρχουν χρεη οσο το 7πλασιο του παγκοσμιου ΑΕΠ. Ειναι ηλιθιο, γελοιο. Ποιος θα ξεπληρωσει ποτέ αυτα τα χρεη;
Αυτην την στιγμη παιζονται στοιχηματα πανω στην τιμη προιοντων, που ανερχονται σε 14 φορες οσο τα ιδια τα προιοντα !
Για καθε ποσοτητα ρυζιου με τιμη 1$ παιζονται στοιχηματα αξιας 14$ πανω στο αν η τιμη του παει στα 0.99$ η στα 1.01$.
Εντελως καταστροφικο.

Η δικη μου αντιπροταση ειναι μια επιστροφη στον κανονα του χρυσου, αλλά χωρις χρυσο.

Ο κανονας του χρυσου ειναι σοφος, γιατι λεει χοντρικα οτι δεν μπορεις να καταναλωνεις περισσοτερα απο οσα παραγεις. Επισης περιοριζει τον δανεισμο, αφου δεν μπορεις να δανεισεις λεφτα, αν δεν διαθετεις αντιστοιχο χρυσαφι στο συρταρι σου.

Εκεινο που δεν μου αρεσει στον κανονα του χρυσου, ειναι ο χρυσος. Ενα αυθαιρετο μεταλλο, που επιλεχτηκε μονο και μονο επειδη ειναι σπανιο.

Προτεινω λοιπον την επιστροφη στον κανονα του χρυσου, μονο που ο χρυσος αυτην την φορα θα ειναι το περιβαλλον μας. Οι φυσικοι μας ποροι.
Κατι απειρα πιο πολυτιμο απο ενα κομματι μεταλλο.

Μια ανεξαρτητη επιτροπη ειδικων (ΟΗΕ π.χ.) θα καθοριζει καθε χρονο ποση Γη (νερο, αερας, χωμα, βιοποικιλοτητα) μπορουμε να καταναλωσουμε, διατηρωντας ταυτοχρονα μια αειφορα αναπτυξη.

Αυτοι οι φυσικοι ποροι θα ειναι ο καινουργιος μας χρυσος, και ολα τα νομισματα, ολες οι τιμες ολων των προιοντων θα καθοριζονται απο την αντιστοιχια τους σε αυτον τον νεο-χρυσο.

Περαστικός είπε...

Jolly Roger, τιμωρία - ξετιμωρία, εδώ γίνεται φοροληστεία και εξόντωση, όχι νοικοκύρεμα. Τα μέτρα που λαμβάνονται και το αποτέλεσμα είναι που με ενδιαφέρει. Το θέμα είναι αν θα δεχθούν οι άνθρωποι εδώ και σε άλλες χώρες να οδηγηθούν στην εξαθλίωση. Επιχειρήσεις κλείνουν, άνθρωποι μένουν άνεργοι, αλλά και αυτοί που εργάζονται αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Θάνατοι από τα προβλήματα στο χώρο της υγείας, για να μην αναφέρω άλλες αιτίες, καταγράφονται ήδη. Ξέρεις τόσο καιρό ποιες είναι οι απόψεις μου, είχα γράψει παλιότερα ότι πριν να αλλάξει αυτό το πελατειακό κράτος θα μας πεθάνει όλους. Ωστόσο, και η τρόικα σήμερα πιέζει όχι για αλλαγές, νοικοκύρεμα και αναδιαρθρώσεις, αλλά για «ρεαλιστικά» μέτρα για να μαζευτεί χρήμα, δηλαδή, για φόρους, φόρους, φόρους, περικοπές, περικοπές, περικοπές στα εισοδήματα, σε μισθούς σε συντάξεις. Νομίζω ότι ενημερώνεσαι και γνωρίζεις την κατάσταση.

Αυτό που λες για την κυκλοφορία του παλιού νομίσματος δεν ξέρω πόσο θα ήταν δυνατόν, από τη στιγμή που οι τράπεζες δεν θα το έκαναν δεκτό από ένα σημείο και πέρα και το κράτος δεν θα το έκανε δεκτό για την εξόφληση υποχρεώσεων και δεν ξέρω ποιος έμπορος θα έκανε δεκτό ένα νόμισμα που δεν αναγνωρίζεται πλέον. Για τη φούσκα των ακινήτων, όπως αναφέρω, τα ακίνητα πέρα από την ιδιοκατοίκηση ή και το δεύτερο σπίτι και πέρα από μια αξία ή εμβαδόν θα φορολογούνται. Οι εταιρείες δεν βλέπω γιατί θα επηρεάζονταν αρνητικά. Να μην ξεχνάμε ότι και σήμερα τα κέρδη των εταιρειών φορολογούνται διπλά (μία φορά ως εταιρικά κέρδη και μία φορά ως μερίσματα), στο σύστημα που περιγράφω θα φορολογούνται μόνο μία φορά, αφού τα φυσικά πρόσωπα δεν θα φορολογούνται. Τα οφέλη από τη σύσταση εταιρειών είναι άλλα και το αντιστάθμισμα για αυτά είναι η διπλή φορολόγηση. Αν κάποιος θέλει να ρισκάρει να έχει χρήματα στο σεντούκι, και υπενθυμίζω ότι αυτό γίνεται ήδη λόγω του φόβου για το τραπεζικό σύστημα, ας το κάνει, αλλά κάθε πέντε χρόνια θα πρέπει να τα τρέχει στην τράπεζα για να τα αλλάζει με νέο νόμισμα. Εννοείται ότι αλλαγές όπως αυτές που φαντάστηκα, ως ενδεχόμενο και όχι ως ολοκληρωμένη πρόταση, θα σήμαιναν ριζικές ανατροπές. Ίσως να χρειάζονταν και έλεγχοι στην εξαγωγή κεφαλαίων.

Χμμμ, το πρόβλημα με το δικό σου σύστημα είναι ότι μου φαίνεται εξαιρετικά πολύπλοκο και δύσκολο να μετρώνται και να παρακολουθούνται όλα αυτά.

Για να δούμε αν οι καιροί θα γεννήσουν κάτι νέο.

Jolly Roger είπε...

Οπως κι εσυ, ειμαι περιεργος να δω τι θα γεννησουν αυτες οι συνθηκες. Ελπιζω οτι θα αναδειχτουν οι καλές πλευρες μας, φοβαμαι ομως οτι θα αναδειχτουν (γινεται ηδη) οι χειροτερες.
Οι λοβοτομημενοι με τα μαυρα μπλουζακια παιζουν ηδη σε δικο τους γηπεδο με δικο τους διαιτητη.

Οσο για τα κλεισιματα των εταιρειων, τους ανεργους, την εξοντωτικη φορολογια που επισημαινεις, πιστευω οτι υλοποιουν μια ανακατανομη (απο τους ασθενεστερους στους πιο καπατσους) που υπηρχε εξαπανεκαθεν.
Τωρα με την κριση (που οφειλεται σε εξωγενεις παραγοντες) οι δικοι μας βρηκαν ευκαιρια να εντεινουν αυτην την ανακατανομη υπερ των λαμογιων.

Υποφερουν οι γιατροι; φακελακια επαιρναν πριν, φακελαρες παιρνουν τωρα. Υποφερουν οι φαρμακοποιοι; υποφερουν οι εργολαβοι; Εδω και 40 χρονια τσιμεντωνουν την Ελλαδα. Χρησιμοποιωντας μαυρα, καταμαυρα λεφτα (και με τις ευλογιες του κρατους, βλεπε χαωδη διαφορά αναμεσα σε αντικειμενικες και εμπορικες αξιες). Οι εργολαβοι απο μονοι τους θα μπορουσαν να μας καλυψουν τα ελειμματα για 5 χρονια με αυτα που εχουν στην Ελβετια. Και θα τους περισσευαν αρκετα για να ζησουν καλα τα δισεγγονα τους.
Υποφερουν οι αγροτες μας; (1 εκατομμυριο νοματαιοι, το 20% του εργατικου δυναμικου). επιδοτησαρες επαιρναν πριν, επιδοτησαρες παιρνουν και τωρα.
Υποφερουν οι δικηγοροι; Υποφερει ο τραπεζιτικος κλαδος;

Ολοι αυτοι οι φοροι και οι περικοπες / απολυσεις που αναφερεις αφορουν *αποκλειστικα* τους αδυναμους. Δλδ. ενα κομματι των δημοσιων υπαλληλων (οσους τιμιους δ.υ. εκαναν και κανουν παραγωγικο εργο), τους συνταξιουχους, κατι οικογενειακες μικροεπιχειρησεις, τους χαμηλομισθους ιδιωτικους υπαλληλους και οσους ελευθερους επαγγελματιες ειναι τιμιοι.

Δεν υπαρχει κριση φιλε μου. Ανακατανομη γινεται. Απανθρωπη, βιαιη, αδικη, ατιμη. Αλλά παντως ανακατανομη.

Ανώνυμος είπε...

Eπειδή μπορεί να σας ενδιαφέρει, να κάτι που μου έστειλε ένας φίλος:

http://gobanknoteless.wordpress.com/2012/01/27/gobanknoteless-%ce%b7-%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%83%ce%b7-%ce%bb%cf%85%cf%83%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%87%cf%81%ce%b5%ce%bf%cf%85%cf%83-%cf%84%ce%b7/

κ.κ.

Περαστικός είπε...

Jolly Roger, να δούμε πού θα οδηγήσουν αυτά, ενδιαφέροντες και δύσκολοι καιροί.

Περαστικός είπε...

κ.κ. το έχω ακούσει και από αλλού. Έχω κάποιες επιφυλάξεις (αν θέλω να δώσω 300 ευρώ σε ένα φίλο ή σε συγγενή μου, θα μπορώ να το κάνω εύκολα; Τα παιδιά έχουν έξοδα, θα εκδίδονται κάρτες στο όνομά τους;).
Τραγουδάκι δεν έχει; :Ρ

Ανώνυμος είπε...

Eκεί που λέω να σοβαρευτώ, μου βάζετε ιδέες...
(Άλλο που δε θέλω...)

Το πρώτο που θα διάλεγα (ως ασχετο-σχετικό) είναι το ΙMAGINE.

Περνώντας από το TAXMAN (BEATLES),
MONEY (PINK FLOYD),
PAY MY MONEY DOWN (BRUCE SPRINGSTEEN),
FREE MONEY (PATTI SMITH) κτλ. κτλ. -για να το ...εξειδικεύσω-, να πού κατάληξα (φευ!):

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ETxmCCsMoD0#!


κ.κ.

Περαστικός είπε...

κ.κ., δεν ξέρω αν θα με πιστέψεις, αλλά το περίμενα ότι αυτό θα διάλεγες :Ρ