Αχ, βρε Δήμητρα…

 

Έκανα την Κυριακάτικη, απογευματινή βόλτα μου, για να χωνέψω μετά το φαγοπότι στο σπίτι των γονιών μου. Στην Κοραή με πλησίασε μια εξαιρετικά αδύνατη, πολύ μικροκαμωμένη και καταπονημένη γυναίκα. Αρκετά εύγλωττη και επικοινωνιακή, σε αντίθεση με τα πρεζόνια που συνήθως συναντώ να επαιτούν, μου ζήτησε να της πάρω κάτι να φάει. Μου συστήθηκε με το όνομά της και με ρώτησε το δικό μου. Ζήτησε την άδειά μου να μου μιλάει στον ενικό. Περπατήσαμε μαζί ως το κοντινότερο περίπτερο και στη διαδρομή μου είπε ότι ήταν σε πρόγραμμα μεθαδόνης, με διαβεβαίωσε ότι δεν έκανε πλέον χρήση, κάτι όχι εντελώς απίθανο με δεδομένη τη συμπεριφορά και τον τρόπο ομιλίας της, αλλά ήταν άστεγη. Επωφελήθηκα και της έκανα και εγώ κάποιες ερωτήσεις. Φτάνοντας στο περίπτερο, το αίτημα για φαγητό άλλαξε σε δύο πακέτα τσιγάρα και ένα μπουκαλάκι πορτοκαλάδα.

Της αγόρασα αυτά που ήθελε και τη ρώτησα αν η ουσία στην οποία είχε εθιστεί ήταν η ηρωίνη. Μου απάντησε καταφατικά και μετά τη ρώτησα πώς γίνεται όταν βλέπεις παντού γύρω σου πώς καταντάει αυτή η ουσία τους ανθρώπους να αποφασίσεις να γίνεις ο ίδιος χρήστης. Μήπως βλέποντας αυτή την εξαθλίωση, τους ακρωτηριασμένους από τη γάγγραινα, τα ζόμπι (δεν χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη) σκέφτεσαι «α, να, θέλω και εγώ να γίνω σαν και αυτούς, σίγουρα αυτό είναι καλή ιδέα»; Γέλασε και μου απάντησε ότι ξεκίνησε παλιά να κάνει χρήση (έχουμε, όπως μου είπε, την ίδια ηλικία, αν και φαινόταν μεγαλύτερη λόγω των καταχρήσεων και των κακουχιών) και είναι από επαρχιακή πόλη, είχε σε μεγάλο βαθμό άγνοια, ήταν πάντα πνεύμα αντίδρασης, «αν της έλεγαν να καθίσει έτσι στο ποδήλατο, εκείνη καθόταν αλλιώς», και παρασυρόταν από τους έρωτές της. Εκείνος που της γνώρισε τον κόσμο των ναρκωτικών ήταν ένας από τους πρώτους έρωτές της που και ο ίδιος ήταν εθισμένος. Παρεμπιπτόντως, είχε παντρευτεί και είχε χωρίσει. Μου είπε ότι γενικά τα πρεζόνια λένε πολλές ιστορίες για το πώς ξεκίνησαν, πολλές φορές ψεύτικες και κάποιες  φορές αληθινές.

Μιλήσαμε κάποια ώρα και φάνηκε ότι το ήθελε αυτό. Αρκετά καταφερτζού, θα ήταν θαυμάσια πωλητής ή ικανή σε κάποιο επάγγελμα με απαιτήσεις διαπροσωπικής επικοινωνίας. Παρά τη ζημιά που είχε πάθει μου φάνηκε αρκετά ευφυής και συγκροτημένη. Είπαμε διάφορα, ακόμη και θέματα που άπτονταν της πολιτικής. Μου είπε ότι το νέο νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά θα βοηθήσει πολύ κόσμο. Καθώς χωρίζαμε την ευχήθηκα καλή τύχη.
Βρε, τη Δήμητρα… τη συνομήλική μου.

Η φωτογραφία παρακάτω, αιώρα ψηλά, στην Αιόλου, από τη σημερινή μου βόλτα.