Η άλλη πλευρά

Αλλά μια χώρα δεν πρέπει να ελέγχει τα σύνορά της; Μια κοινωνία και μια οικονομία δεν έχουν όρια στον αριθμό των μεταναστών που μπορούν να ενσωματώσουν ομαλά σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα; Ακόμη και αν αυτά τα όρια δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια, η υπέρβασή τους δεν καθίσταται προφανής; Αν οι νεοεισερχόμενοι είναι φορείς μιας ριζικά διαφορετικής, φονταμενταλιστικής κουλτούρας, απολυταρχικών πολιτικών αρχών και αξιών δεν δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα; Δεν οδηγούμαστε στη γκετοποίηση, στη σύγκρουση ή στην επιβολή των αξιών των νεοεισερχομένων σε περιοχές ή αναγκάζοντας το σύνολο σε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς σε θέματα ελευθεριών και δικαιωμάτων; Μπορεί να γίνεται ανεκτή η καταπάτηση αυτών των ελευθεριών στο εσωτερικό αυτών των κοινοτήτων χωρίς να διασπάται και να πλήττεται το κοινωνικό κεκτημένο; Και τα θύματα αυτών των καταπατήσεων; Το ότι κάποιος είναι φτωχός και πεινασμένος σήμερα σημαίνει ότι έχει και καλές προθέσεις ή ότι δεν θα προσπαθήσει να μας φορτώσει τα δικά του «ιερά και όσια»; (Λες και δεν μας έφταναν οι εγχώριοι ορθόδοξοι ταλιμπάν.) Αυτά τα ερωτήματα δεν αρέσουν σε πολλούς.

.

Δεν μπορείς να ζητάς από έναν άνθρωπο να γίνει θυσία στο βωμό του ιδεαλισμού σου. Δεν μπορείς να εθελοτυφλείς και να παραπέμπεις κάποιον που βλέπει τη γειτονιά του να γκετοποιείται, για τα όποια τρέχοντα και πιεστικά προβλήματα ασφάλειας και ομαλής κοινωνικής συμβίωσης, στην επίλυση των μεγάλων ζητημάτων της εποχής. Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η χώρα βουλιάζει κάτω από μια συνεχή ροή εκατοντάδων χιλιάδων εξαθλιωμένων ατόμων που είναι ανεπιθύμητα εκεί από όπου προέρχονται και ανεπιθύμητα εκεί όπου κατευθύνονται, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μετατρέπεται ολόκληρη σε μια no man’s land, κάτι σαν ένα τερματικό σταθμό αεροδρομίου γεμάτο με εγκλωβισμένους ταξιδιώτες όταν απεργούν οι αερογραμμές, αλλά στο χειρότερο. Αυτό οφείλεται σε συρράξεις και προβλήματα που δημιούργησαν οι καλοί μας σύμμαχοι, αλλά δεν είναι μόνο πολιτικό το θέμα, οφείλεται και στο γενικότερο πρόβλημα του υπερπληθυσμού. Όσοι οικολόγοι το θίγουν αυτό χαρακτηρίζονται από ορισμένους ναζί, αλλά είναι μια πραγματικότητα. Η μοίρα της Ελλάδας σήμερα είναι η μοίρα του πλανήτη αύριο.

.

Δυστυχώς, για κάποιο μυστηριώδη λόγο, τα περισσότερα ανθρώπινα πλάσματα νοιώθουν μια υπαρξιακή έλξη στο να προβούν στην αποτρόπαιη πράξη της αναπαραγωγής τους μέχρι ο πλανήτης αυτός να μοιάζει με σβώλο τροφής που έχει καλυφθεί εντελώς από μυρμήγκια, μόνο που αντί για μυρμήγκια θα καλύπτεται από ανθρώπινα πλάσματα που θα έχουν οδηγήσει στην εξαφάνιση κάθε άλλο πλάσμα. Ίσως η τροφή τότε να προέρχεται από υπόγειες εγκαταστάσεις όπου θα εκτρέφονται και θα καλλιεργούνται μεταλλαγμένα ζώα και φυτά, ειδικά προσαρμοσμένα μόνο για την παραγωγή τροφής… Δεν ξέρω αν και τότε κάποιοι θα προσπαθούν να πείσουν την τρελαμένη από το συνωστισμό ανθρωπότητα ότι «όλοι χωράμε». Υπερβάλλω; Σίγουρα. Εξάλλου, πιστεύω ότι, πολύ νωρίτερα, η παραφροσύνη που φέρνει ο συνωστισμός και η εξαφάνιση των ανοικτών οριζόντων θα μας έχει οδηγήσει σε ένα δολοφονικό παροξυσμό πολέμων με θρησκευτικά, οικονομικά, πολιτικά ή όποια άλλα προσχήματα. Όπως και να έχει, δεν θα ήθελα να προσεγγίσουμε μια τέτοια κατάσταση περισσότερο από το σημείο που ήδη βρισκόμαστε τώρα. Είμαστε ήδη υπερβολικά πολλοί!

.

Μοιάζει να αντιφάσκω με την προηγούμενη ανάρτησή μου; Ίσως επειδή η ατομική στάση είναι ένα πράγμα, αλλά το να αποφευχθεί η βία και ο φασισμός στην κοινωνία είναι κάτι άλλο, ίσως επειδή αναγκαίο συστατικό είναι αυτό της ευθύνης και του πραγματισμού πριν να φτάσουν τα προβλήματα στα άκρα, ίσως επειδή έχουμε ήδη εισέλθει στην εποχή των συμπληγάδων. Βλέπω τα βράχια να συγκλίνουν σκοτεινιάζοντας τη μέρα ενώ διάφοροι παλαβοί γύρω μου μαζεύονται στα δεξιά ή τα αριστερά του πλοίου, προτιμώντας τον ένα ή τον άλλο βράχο, μη καταλαβαίνοντας ότι όλοι μαζί θα συντριβούμε και από τα δύο βράχια. Η διέξοδος είναι μπροστά ή, ακόμη καλύτερα, προς τα πάνω, αλλά θα μπορέσει κάποτε η ανθρωπότητα να απαλλαγεί από τα βάρη της ιστορίας της; Θα απαλλαγεί από τα θρησκευτικά της σκουπίδια; Θα απαλλαγεί από τα ελαττωματικά αξιακά συστήματα, από την πλεονεξία, από την επιθυμία επιβολής και υποταγής του άλλου; Ίσως όταν η εποχή του κανιβαλισμού θα μας βυθίζει σε ακόμη μεγαλύτερη φρίκη.

.

Άκουγα έναν από τους καταληψίες λαθρομετανάστες της Νομικής να διαβεβαιώνει με προκλητικό ύφος ότι θα πεθάνουν από την απεργία πείνας αν δεν νομιμοποιηθούν. Κρίμα, σκέφτηκα σαρκάζοντας, που οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν την ίδια αποφασιστικότητα για να αγωνιστούν μέχρι θανάτου στις πατρίδες τους για δημοκρατία, δικαιοσύνη, γεμάτη κοιλιά. Υποθέτω ότι τελικά όλοι κάνουμε τον μάγκα όπου νομίζουμε ότι μας παίρνει. (Αργότερα έμαθα ότι δεν ήμουν ο μόνος που έκανες παρόμοιες σκέψεις.)

.

Από την άλλη, σκέφτομαι μετά πόσοι κοιλαράδες δυτικοί, ίσως και Έλληνες, έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση οργάνων που προέρχονται από νεαρούς ή και παιδιά με πιο μελαμψό δέρμα και που είτε τα πώλησαν για λίγα ευρώ είτε τους αφαιρέθηκαν χωρίς να μπει κάποιος στον κόπο να ζητήσει τη συναίνεσή τους. Είπαμε, ζούμε στην εποχή του κανιβαλισμού και ακόμη χειρότερα. Σκέφτομαι ότι στους εκατοντάδες χιλιάδες που περνούν τα σύνορά μας αντιστοιχούν πολλοί εκατοντάδες χιλιάδες από τις ίδιες πατρίδες που έχουν σκοτωθεί σε συγκρούσεις και βομβαρδισμούς για να γεμίζουμε το αμάξι με βενζίνη. Όχι, κύριε Έλληνα, δεν έχεις το δικαίωμα να βγάζεις την ουρά σου απέξω ρίχνοντάς τα όλα στους ισχυρούς. Μπορεί να μην κρατάς το όπλο στα αδύναμα, υπερχρεωμένα χεράκια σου, αλλά είσαι τσιλιαδόρος στη ληστεία και καρπώνεσαι και εσύ κάποια από τα προϊόντα του εγκλήματος (και δεν βγάζω απέξω τον εαυτό μου). Σκέφτομαι και τον υπερήφανο Έλληνα αγρότη που χρησιμοποιεί τον λαθρομετανάστη για να του μαζέψει τη σοδειά με εξευτελιστική αμοιβή και παρέχοντας άθλιες συνθήκες διαβίωσης και μετά τον καταγγέλλει στις αρχές, για να μην του πληρώσει ούτε τα ψίχουλα που του υποσχέθηκε. Μπορείς μετά να κατηγορείς για θράσος τον λαθραίο που διαμαρτύρεται; Ας μην είμαστε λοιπόν «μαγιατίδες».

.

Έχουν κάποια χρησιμότητα αυτά που έγραψα παραπάνω; Ίσως καμία. Ίσως να προσπαθώ απλώς να βάλω σε τάξη σε κάποιες σκέψεις μου πάνω σε αυτό που δεν επιδέχεται τάξη. Ίσως να έχουν τεθεί ήδη σε κίνηση δυνάμεις που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε, όχι μόνο εμείς, αλλά και ο κόσμος συνολικά, με δεδομένες τις υπάρχουσες (αν-)ισορροπίες και συσχετισμούς του. Είναι σαν να ζεις στην εποχή των μεγάλων μετακινήσεων των λαών, στο τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και να σκέφτεσαι, έπαρχος κάποιας συνοριακής επαρχίας, αν πρέπει να δίνεις ή όχι και ποια δικαιώματα σε όσους περνούν τον Ρήνο… Εντάξει, κάτι θα προσπαθήσεις να κάνεις, αλλά… Υποψιάζομαι ότι ακόμη και οι όροι που χρησιμοποιούμε μιλώντας για το θέμα είναι λάθος.

.

Όπως και να έχει, δεν θα λογοκρίνω τη σκέψη μου προς χάριν της όποιας συνέπειας. Πιστεύω εξίσου και σε αυτά που έγραψα στην προηγούμενη ανάρτηση και σε αυτά που γράφω εδώ. Βλέποντας όλους να έχουν τόσες βεβαιότητες και παγιωμένες απόψεις, ίσως να χρειάζεται λίγη αβεβαιότητα και ασυνέπεια. Σίγουρα πάντως δεν θα μπω στα στρατόπεδά σας.