Σε λάθος μέρος, τη λάθος ώρα

Νέο παιδί καθόμουνα, τον ήλιο απολάμβανα και το θαλασσινό αεράκι,

Ο Αμφίνομος όταν πέρασε με την αστραφτερή του πόρσε,

τους ίππους της θα ζήλευε και ο ίππιος Ποσειδώνας.

Απ’ το σχολειό τον ήξερα και τον πατέρα μου ο πατέρας του στη δούλεψή του είχε. Αμέσως εσταμάτησε, σκόνη σηκώνοντας πολλή, και έτσι από μακριά μου φώναξε:

.

«Ρε συ μαλ*κα, τι κάθεσαι και σκέφτεσαι, αν θα σε πάρουνε στο LSE, κουφάλα;

Έλα και μπες στ’ αμάξι, πάμε να πιούμε ένα καφέ, απάνω, στο παλάτι,

να δεις και τη θεά, τη MILF, τη σέξι τη βασίλισσα, που όλο για αυτήνε με ρωτάς.»

Να του αρνηθώ δεν ήθελα, να πει ότι τον κοντράρω, μα μπήκα και σε πειρασμό.

Τη γκλαμουριά τη θέλουνε, μα και την ιν παρέα, όσοι είναι νιούτσικοι πολύ.

.

Σκέφτηκα και τις γκόμενες, που λέγαν’ ότι είναι εύκολες και λάγνα πως χορεύαν κουνώντας τους γοφούς τους, καθώς η φίρμα, ο Φήμιος, τραγούδαε σουξεδάκια.

Στ’ αμάξι του έτσι μπήκα, που σείονταν απ’ τα μπάσα,

Το γκάζι κάτω πάτησε, σπινιάρισε, και αμέσως φτάσαμε στο μούρικο παλάτι.

.

Πρώτη φορά στη σάλα τη μεγάλη μπήκα και πάρτι τρελό γινόταν,

Κάποια στιγμή μου είπανε για ένα ιβέντ με τόξα, δεν επολυκατάλαβα.

Όλα ήταν λίγο μούφα, πρώτος του Οινόπου ο γιος, το τόξο ούτε που λύγισε

και είπε μαύρα λόγια και έτσι και χειρότερα πήγανε κι όλοι οι άλλοι,

.

Τότε έγινε ένα σκηνικό και ένας γέρος το τόξο έπιασε, ντυμένος διόλου τρέντι,

και αφού εύκολα το τέντωσε, τους έκανε όλους σκόνη…

.

Μετά, τι να πω, τα ξέρετε. Αρχίσανε όλοι να πέφτουνε ο ένας μετά τον άλλο, σαν τις μύγες. Πολύ σπλάτερ. Κάποια στιγμή έτρεξα να καλυφτώ πίσω από μια τηλεόραση και ίσα που πρόλαβα να φωνάξω «Ρε παιδιά, εγώ για έναν γαμοκαφέ ήλθα!», όταν με πήρε και εμένα ένα βέλος και πήγα άδικα, σαν το σκυλί στ’ αμπέλι, για πάντα ανώνυμος κομπάρσος ενός έπους. Αδικία, ρε παιδιά, αδικία.