Τρίτη, Ιουλίου 21, 2009

Είσαι το Σανιδάκι μου;

Θα ασκήσουν δίωξη ίσως και στην Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών ως ηθικής αυτουργού για τα αδικήματα της υπόθαλψης εγκληματία και απείθειας και πάλι κάποιοι θα κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι οι άνθρωποι που μας κυβερνούν απλώς θέλουν να γυρίσουν το χρόνο πίσω καμιά τριανταριά χρόνια, στις παλιές καλές ημέρες όπου δεν υπήρχαν Διαδίκτυο, ιστολόγια, κινητά και άλλα πράματα του Σατανά. Στις παλιές καλές ημέρες όπου ο πολίτης δεν αμφισβητούσε την εξουσία και το πολύ-πολύ να πήγαινε σε καμιά επιθεώρηση την Κυριακή. Τότε, που τα καλά προβατάκια έπρεπε να κάθονται ήσυχα-ήσυχα και να κρέμονται από τη γραφίδα των μεγαλο- και μικρο- δημοσιογράφων που τους υπαγόρευαν τι έπρεπε να σκέπτονται και το παιχνίδι ήταν καλά στημένο. Τότε, που όλοι νόμιζαν ότι η Δικαιοσύνη μας είναι ανεξάρτητη και τυφλή και κανένας δεν τολμούσε να πει το προφανές, ότι η είναι η λεκανατζού* στον οίκο ανοχής μιας διεφθαρμένης εξουσίας!

Όλα αυτά κατευθύνονται από πολύ ψηλά, κάποιος που παρακολουθεί τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και τις κατά καιρούς αναφορές του στα μπλογκ θα αντιλαμβάνεται τι εννοώ. Δεν είναι ένα και δύο μέτρα, είναι μια ολόκληρη δέσμη μέτρων που αποσκοπούν στην αποδυνάμωση του λόγου του πολίτη, ακόμη και στον έλεγχο της πληροφόρησής του. Είναι ενδεικτικό και το μέτρο της επαναφοράς της απαγόρευσης της δημοσίευσης και όχι διεξαγωγής των δημοσκοπήσεων - όπως σωστά επισημαίνεται στο ιστολόγιο Left Liberal Synthesis - για διάστημα δύο εβδομάδων πριν από τις εκλογές. Είναι κατάπτυστα τα κόμματα της Αριστεράς που το ένα υπερψήφισε (να σας ζήσει το απόκομμα του 18%), ενώ το άλλο ήθελε επέκταση της απαγόρευσης στον ένα μήνα, αποκαλύπτοντας για άλλη μα φορά πόσο λεπτή είναι η τσίπα της δημοκρατικότητάς τους. Τι πιο αντιδημοκρατικό από την ασύμμετρη πληροφόρηση; Εγώ, ο πολιτικός, μπορώ να γνωρίζω, εσύ, ο τιποτένιος, δεν μπορείς, δεν είσαι ικανός και ώριμος να διαχειριστείς την πληροφορία. Οι μόνες πληροφορίες που πρέπει να προστατεύονται είναι όσες σχετίζονται με θέματα εθνικής ασφάλειας ή όταν θίγονται υπέρτερα ατομικά δικαιώματα ή θεμιτά δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Όλες οι άλλες πληροφορίες πρέπει να διακινούνται ελεύθερα και όσοι τις παρεμποδίζουν είναι αυτοί που βρίσκονται εν αδίκω.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι γενικοί γραμματείς υπουργείων αυτής της κυβέρνησης βάζουν τις υφισταμένες τους να τους παίρνουν πίπες υποσχόμενοι προαγωγές, αλλά ότι αυτή η κυβέρνηση πηδάει την ίδια τη δημοκρατία παίζοντας τον νταβατζή με πόρνες όλους μας και πελάτες τα διάφορα συμφέροντα που εκπροσωπεί... ακόμη και κοινών εγκληματιών όπως φάνηκε πρόσφατα. Πρώτα βάζουν πλάτες και κάνουν ρουσφέτια σε εγκληματίες, πρώτα οι εργολάβοι τους ξεπλένουν χρήματα που προέρχονται από απαγωγές και ληστείες και μετά στέλνουν μερικά εκατομμύρια κόσμο να δηλώνει τα καρτοκινητά του σε ουρές και περιορίζουν ατομικά μας δικαιώματα... για την ασφάλειά μας.

Μπόλεμος; Μπόλεμος!

Πρόσφατο και σχετικό, εδώ.

Γρήγορα να γυρίσω στη δουλειά τώρα.

* Η γυναίκα που πλένει τα σεντόνια στους οίκους ανοχής.

13 σχόλια:

sousou είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Σοκαριστικό από πολλές απόψεις το σκίτσο σου!

Jolly Roger είπε...

Χμμμμ, 30 χρονια πιο πριν ειχαμε αρχες του '80. Μπορει εσυ λογω ηλικιας να μην εχεις βιωσει, αλλα εγω ξερω (τα διαβασα κι εγω, οχι, οχι, δεν ημουν τοτε παρων ;-) ) οτι ο κοσμος ηταν πολυ πιο πολιτικοποιημενος τοτε. Και πολυ περισσοτερο στους δρομους απο σημερα.

Και οι αντιστασιακοι στην χουντα (40 χρονια πιο παλια) αλλα και οι ανταρτες στην γερμανικη κατοχη, μονο κινητα, τουιτερ, φεησμπουκ και αλλες μλκς δεν ειχαν. Κι ομως καταφεραν πολλα.

Θελω να πω, τα τεχνικα μεσα δεν κανουν τον "παπα" - στην προκειμενη περιπτωση τον Συνειδητοποιημενο Πολιτη. Παλιοτερα δεν υπηρχαν τεχνικα μεσα (ησουν ευτυχισμενος αν επαιρνες τηλεφωνο και εβγαινε το σωστο νουμερο), αλλα σε πολλες περιπτωσεις ο κοσμος ηξερε και μπορουσε να αντισταθει στην κρατικη βια.

Σημερα ο πολυς κοσμος εχει αποχαυνωθει απο ολα αυτα τα φεησμπουκ και αηδιες. Ναι μεν, ειναι δυνατον μεσω των μπλογκ και του τουιτερ να κανεις αντισταση στο κρατος (παραδειγμα οι προσφατες ταραχες στην Τεχερανη), αλλα μην ξεχναμε οτι το 99.999% του περιεχομενου αυτων των μεσων ειναι αποχαυνωση και τζουμ-τριαλαριλαρο. Δλδ. οταν δεν αποσκοπουν στην εξευρεση γκομενου (κυριως) και -ας (σε μικροτερο βαθμο).

Ολα τα παραπανω δεν σημαινουν βεβαια, οτι η κυβερνηση - με συνεργασια των "αριστερων" κομματων - επιτρεπεται να μας φιμωνει. Ουτε οτι η σημερινη δικαιοσυνη οφειλει να ειναι οπως την δειχνεις στο σκιτσο σου (ανατριχιαστικο οντως, ου μην αλλα και ρεαλιστικοτατο).

Περαστικός είπε...

Γεια σου, Sousou!

Jolly Roger, αναφέρομαι αφενός στην απουσία πλουραλισμού στα μέσα (κρατική τηλεόραση, κρατικό ραδιόφωνο/ αφωνία του πολίτη αν δεν ανήκε «κάπου») και αφετέρου στο γεγονός ότι, παρά την πολιτικοποίηση, υπήρχε ακόμη μια αφέλεια και ευπιστία απέναντι στο σύστημα. Δεν ήμουν τόσο μικρός :) και θυμάμαι ότι η πολιτικοποίηση την εποχή εκείνη, πέραν της επέλασης των συνδικαλοστρατών και της αρχής ενός μέρους των προβλημάτων που μας βασανίζουν σήμερα ήταν σε μεγάλο βαθμό επιφανειακή, αγγίζοντας κάποιες φορές ή ξεπερνώντας τα όρια της γελοιότητας (Έχει κρατήσει κάποιος καμία πινακίδα αποπυρηνικοποιημένης γειτονιάς της Αθήνας;) Θυμάμαι ακόμη υπουργούς να απειλούν ότι θα καταρρίψουν τους δορυφόρους της δορυφορικής τηλεόρασης που απειλούσαν το κρατικό μονοπώλιο στην ενημέρωση και τη σκέψη ότι όποιος έχει προσωπικό υπολογιστή (κάνα σπεκτρουμάκι ή αμστραντάκι ή κομοντοράκι την εποχή εκείνη) θα έπρεπε να τον δηλώνει στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς του σαν να ήταν καραμπίνα ή περίστροφο. Λοιπόν, τώρα που τα θυμήθηκα ξανά, νομίζω ότι είναι σωστή η αναφορά μου :)))))

Συμφωνώ πάντως ότι η αφθονία των μέσων και το ότι βγάζει ο καθένας τον πόνο του δεν σημαίνει συμμετοχή στα κοινά... αλλά είναι κάτι παραπάνω από το προηγούμενο τίποτα και προφανώς κάποιους ενοχλεί σφόδρα.

aerostatik είπε...

δε μ΄αρέσετ το στήθος της δικαιοσύνης...

Jolly Roger είπε...

Ααα, εσυ θυμασαι πολλα και ξερεις ακομα περισσοτερα. Πρεπει να σε προσεχω ;-) Δημιουργησα κι εγω την παρεξηγηση, αδυνατωντας να εκφραστω σωστα στο προηγουμενο σχολιο. Ας τα παρουμε λοιπον 1 προς 1.

Το οτι εχουμε μια ανικανη κυβερνηση που προσπαθει να φιμωσει καθε κριτικη και πηδαει την Δικαιοσυνη δεν χωραει συζητηση. Να επισημανω μονο, οτι την Δικαιοσυνη την πηδανε ολοι οσοι βρισκονται στην εξουσια τα τελευταια 40 χρονια. Αν η Δικαιοσυνη δεν γινει πραγματικα ανεξαρτητη απο την εκαστοτε κυβερνηση, δεν παμε μπροστα.

Το οτι υπαρχουν σοβαρες διαμαρτυριες και γελοιες διαμαρτυριες (οπως οι αποπηρυνικοποιημενες ζωνες της Αθηνας) επισης δεν χωραει κουβεντα. Μονο που μερικες φορες χρειαζομαστε μια χρονικη αποσταση μεχρι να διακρινουμε τις μεν απο τις δε.
Π.χ. σημερα ξερουμε οτι το Πολυτεχνειο ηταν ηρωικο. Τοτε ομως το ΚΚΕ τους ελεγε προβοκατορες. Η εξεγερση στην Τεχερανη ηταν για μερικους μια ηρωικη αντισταση του περσικου λαου σε ενα απολυταρχικο καθεστως. Για αλλους ηταν μια αμερικανικη προβοκατσια και οι συμμετεχοντες νεολαιοι ηταν πληρωμενοι αμερικανοι πρακτορες.

Το οτι 40 χρονια μετα κρινουμε μια ενεργεια σαν γελοια ειτε σαν ηρωικη, δεν σημαινει τιποτα. Η ελευθερια της εκφρασης ισχυει και για τις γελοιες πραξεις, ποσο μαλλον για τις σοβαρες. Μαλλον συμφωνουμε και σε αυτο.

Τελευταιο ειναι το θεμα των τεχνικων μεσων. Για μενα ειναι αδιαφορα. Παλια λογοκρινανε τις εφημεριδες. Σημερα θελουν να ελεγξουν τα μπλογκς. Σαν αμυνα παλια ειχαν τις προκυρηξεις, σημερα εχουν τους anonymizers.
Για καθε κολπο υπαρχει και ενα αντικολπο.

Εκεινο που με ανησυχει πραγματικα, ειναι η θεμελιωδης αλλαγη της νοοτροπιας που βλεπω γυρω μου. Κατι που δεν θα μπορουσε να επιβληθει με κανεναν νομο και καμμια κυβερνηση, εχει ηδη γινει καθεστως, με οικειοθελη συμμετοχη.

Μιλαω για το λαιφσταιλ. Δεκαδες χιλιαδες βλαμμενα δινουν οικιοθελως τα στοιχεια τους στο φεησμπουκ, ελπιζοντας να βρουν γκομενο (κυριως). Μερικα μαλιστα ειναι τοσο απελπιστικα βλαμμενα, που πιστευουν οτι αν οχυρωθουν πισω απο ενα ψευδωνυμο και κανουν κλικ στο τετραγωνακι "δεν θελω να βλεπουν ξενοι τις φωτογραφιες μου", θα ειναι πραγματικα ασφαλη.

Στον καιρο της χουντας χρειαζοσουν 3 χαφιεδες σε αλληλοκαλυπτομενες βαρδιες, για να μαθεις τι κανει και που ειναι ενας υποπτος. Σημερα σου δινει τις πληροφοριες ο ιδιος ο υποπτος στο Τουητερ.

Μα καλα. Δεν εχει αναρωτηθει ΟΥΤΕ ΕΝΑ απο ολα αυτα τα βλαμμενα, γιατι το φεησμπουκ και τα λοιπα ομοια ειναι δωρεαν; Ποιος τα πληρωνει και με τι σκοπους; ΚΑΝΕΝΑΣ δεν εχει την περιεργεια;
Οχι, δεν προκειται για διαφημιση και μαρκετιγκ. Το φεησμπουκ δοκιμασε να βγαλει λεφτα με διαφημισεις και τους εκραξαν. Αρα εχουν καποιο αλλο οφελος: τα προσωπικα δεδομενα ολων των ηλιθιων.[*]

Συμπερασμα: κακως η κυβερνηση προσπαθει να ελεγξει τα μεσα. Εννοειται οτι ειναι αθλιοι.
Αλλα το σημερινο λαιφσταιλ και η σημερινη ηλιθιοτητα τους δινουν πολυ καλυτερα εργαλεια απο εναν καταπιεστικο νομο.

[*] Ηδη το φεησμπουκ δυσκολευει / απαγορευει την χρηση ψευδωνυμων.

Υ.Γ. Σεντονια πουλαμεεεεεεεε ;-) (σορρυ, μου βγηκε μακρυναρι).

ΓΑΪΔΑΡΑ είπε...

Όταν σου λέω πως στέρεψαν πια τα λόγια...

Ανώνυμος είπε...

6.46
ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟ.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ;

Περαστικός είπε...

Aerostatik, δεν ήθελα να αρέσει.

Jolly Roger, τα έχω τα χρονάκια μου :) Μεγάλο εργαλείο ελέγχου το λάιφσταϊλ. Ευπρόσδεκτα τα σεντόνια από φίλους.

Γαϊδάρα, μερικές φορές δεν ξέρω γιατί κάθομαι και τα γράφω αυτά. Ίσως απλώς γιατί δεν μπορώ να πιστέψω όλα όσα καταπίνει αυτή η κοινωνία.

Ανώνυμε, ακριβώς, από ποιους; Αφού τους ψηφίζουν, τους παρακαλούν για ένα ρουσφέτι, προγραμματίζονται και μέσα από το λάιφσταϊλ, όπως γράφει ο Jolly Roger. Ποιος ενδιαφέρεται για λεπτομέρειες; Περιμένουν απλώς το επόμενο αφεντικό τους. Προσπαθώ να ζω με το επικούρειο "λάθε βιώσας". Λάθος μου που τα γράφω (και σκιτσάρω) αυτά.

Ανώνυμος είπε...

@jolly roger: δε νομιζω οτι το lifestyle ειναι η πηγη του προβληματος. Θα το εντοπιζα στην παιδεια (ελλειψη).
Ο λαος χωρις παιδεια, ειναι λουκουμακι για τους πολιτικους.

melen είπε...

Το λάθε βιώσας
και η δίπολη ενοχή.

Σε περίπτωση που συμμετέχεις στα κοινά, η κατάληξη είναι κάτι τραχύ που πρώτα από όλους γδέρνει εσένα.
(Πώς αλλιώς όμως να απαντήσεις στην ασχήμια;)

Σε περίπτωση που δε συμμετέχεις,
πικρή η γεύση της ανεπάρκειας μπροστά σ αυτά που συμβαίνουν γύρω και ενώ τα συνειδητοποιείς, επιλέγεις την αποστασιοποίηση ή την αδιαφορία.(ιδίως σε εποχές που η σιωπή γίνεται συνώνυμο της συνενοχής)

Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι σα να κατάπια μια μύγα που δε με αφήνει σε ησυχία.

Όμως λάθος; Λάθος όχι, δε θά' λεγα.

Καλησπέρα

Περαστικός είπε...

Melen, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Υπάρχει και μια άλλη προσέγγιση, το να μην κάνεις και να μην στηρίζεις αυτό με το οποίο διαφωνείς, αλλά αυτό είναι ίσως το πιο επαναστατικό και πιο δύσκολο και το πιο ηθικό όμως. Ο Θορώ πίστευε ότι ένας αποφασισμένος άνθρωπος με την ατομική του στάση αρκούσε για να γκρεμίσει ένα σάπιο οικοδόμημα εξουσίας και είχε πάει φυλακή αρνούμενος να καταβάλει φόρους σε ένα κράτος που ανεχόταν τη δουλεία και έκανε ανήθικους πολέμους, βέβαια, την επόμενη μέρα πλήρωσε το ποσό μια θεία του, παρά τη θέλησή του, και αφέθηκε ελεύθερος. Μπορείς να φανταστείς ένα αριθμό ανθρώπων που αντί να καίνε και να σπάνε θα αρνούνταν να αναγνωρίσουν την υπόσταση ενός κράτους που θεωρούν ανήθικο, πετώντας το μπαλάκι της βίας σε αυτό; Το δοκίμασε ο Γκάντι εμπνεόμενος και από τον Θορώ. Ο ίδιος γράφει ότι δεν πίστευε στην κατάργηση του κράτους, αλλά σε ένα μικρότερο και καλύτερο κράτος ελεύθερων, ηθικών ατόμων που δεν εκχωρούν την ατομική ηθική τους συνείδηση ούτε στο νόμο ούτε στην εξουσία. Θεωρούσε ότι μόνο αποβράσματα επικαλούνται το νόμο, ένα δημόσιο αξίωμα, μια ιεραρχία, μια διαταγή ή μια στολή ως ανώτερων της ηθικής τους συνείδησης. Χμμμ... μεγάλη συζήτηση, σίγουρα απαιτεί μεγάλη δύναμη χαρακτήρα, δυσεύρετη στο ανθρώπινο κοπάδι, προσόν ηγετών.

Jolly Roger είπε...

Σχετικα ειναι ολα φιλε Περαστικε.

Με το προσχημα της "ανυπακοης" σε ενα κρατος - μπαχαλο, μπορεις να λουφαρεις μια ζωη, να μην πληρωνεις φορους και - αμα βρεις την αφορμη - να καψεις και την Αθηνα.
Η σταση της ανυπακοης στον κρατικο μηχανισμο δεν ειναι παντοτε η πιο ηθικη οπως λες.

Απο την αλλη μερια, η εννοια της civilcourage ειναι απο τις πιο ψηλες ηθικες εννοιες. Υπηρξαν φανταροι που αρνηθηκαν να εκτελεσουν τις απανθρωπες εντολες των ανωτερων τους και κατεστρεψαν εν γνωσει τους την υπολοιπη ζωη τους.

Παραδειγμα μερικοι ισραηλινοι φανταροι στην τελευταια εισβολη στην Γαζα. Οπως ξερουμε, το ισραηλινο κρατος δεν αστειευεται :-(

Ειναι πολυ δυσκολο να ξεχωρισεις την civilcourage απο την λουφα. Τους ισραηλινους φανταρους τους δικασαν σαν λιποτακτες. Λιποτακτης = λουφαδορος.

Αναλογα με την οπτικη σου γωνια, αυτοι οι ανθρωποι ειτε ηταν προδοτες ειτε ηρωες.

Εννοειται οτι υπαρχουν δεκαδες αλλα παραδειγματα, οχι μονο οι ισραηλινοι φανταροι.

Επειδη ακριβως τα πραγματα ειναι τοσο σχετικα, προτιμαω το να ειναι οι κρατικοι μηχανισμοι 100% σωστοι και αποδεκτοι απο την κοινωνια.

Ετσι δεν θα χρειαζεται οι πολιτες να μπαινουν στο διλημμα της ανυπακοης.

Περαστικός είπε...

Jolly Roger, δεν πρέπει να υπάρχει σύγχυση. Δεν μιλάμε για τον τύπο που φοροδιαφεύγει στη ζούλα, δεν δηλώνει τα εισοδήματά του και δεν κόβει αποδείξεις ή για τον φαντάρο που βάζει βύσμα, αλλά για τον άνθρωπο που αρνείται ρητά να καταβάλει φόρους και να συμμορφωθεί ενώπιον του κράτους και τον στρατιώτη που, σύμφωνα με το παράδειγμά σου, αρνείται ευθαρσώς να υπακούσει σε διαταγές που θεωρεί ανήθικες. Βέβαια, υπάρχουν πολλά σημεία που επιδέχονται συζήτηση, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι για τον καθένα μας υπέρτατος κριτής είναι η συνείδησή του και ο θαρραλέος άνθρωπος δεν διστάζει να υπακούσει στη συνείδησή του ακόμη και αν όλοι οι άλλοι τον καταδικάζουν ή τον θεωρούν δειλό. Μερικές φορές σκέπτομαι ότι πολλοί άνθρωποι γίνονται ήρωες από δειλία και άλλοι χαρακτηρίζονται δειλοί λόγω του θάρρους τους που τους επιτρέπει να μη διστάζουν να συγκρούονται με την κοινωνία.

Χα, χα, κοίτα σύμπτωση, τώρα λέει η τηλεόραση για κάποιο φορολογούμενο που αρνήθηκε να καταβάλει μια έκτακτη φορολογική εισφορά που επιβλήθηκε στη χώρα μας και δικαιώθηκε από το δικαστήριο :)))