Για το καλό μας...

- Επ! Τι γίνεται εδώ, γιατί κακολογούμε την υπηρεσία;!

.

Εσείς πόσες αυτοκτονίες αποτρέψατε σήμερα; Αναφέρομαι σε αυτή την είδηση, που ανακοινώθηκε σχεδόν από όλα τα μέσα, σχετικά με τις δεκαεπτά (17) αυτοκτονίες που λέγεται ότι απέτρεψε Διεύθυνση Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Πολύ έντονο μάρκετινγκ αυτή η Διεύθυνση Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Δεν περνούν πολλές μέρες που να μην ενημερωνόμαστε για το πόσες αυτοκτονίες απέτρεψε, πόσα κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας εξάρθρωσε, πόσους «ανώνυμους» συκοφάντες ξετρύπωσε. Οι άλλες υπηρεσίες της αστυνομίας θα πρέπει να παίρνουν μαθήματα. Εντύπωση μου κάνει επίσης ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται παρόμοιες ειδήσεις, Χ, Ψ, Ζ αυτοκτονίες απετράπησαν... μετρημένες ακριβώς, είναι δηλαδή επιβεβαιωμένο ότι θα συνέβαιναν τόσες απόπειρες αυτοκτονίας εάν δεν είχε παρέμβει η καλή Διεύθυνση, απλώς και μόνο επειδή εντοπίστηκαν κάποια άτομα να εκφράζουν το ενδιαφέρον ή έστω στην πρόθεσή τους να αυτοκτονήσουν σε κάποιο φόρουμ. Μου ήλθε στο νου η ταινία Minority Report με τον Τομ Κρουζ, όπου η αστυνομία χρησιμοποιούσε μεταλλαγμένα μέντιουμ για να συλλαμβάνει ενόχους για ανθρωποκτονίες... πριν αυτοί να διαπράξουν το έγκλημα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αν η καλή Διεύθυνση είχε την δυνατότητα να εντοπίζει κάθε έφηβο που σκέφτεται να αυτοκτονήσει, και εντός και εκτός Διαδικτύου, νομίζω ότι θα είχε μερικές δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις καθημερινώς. Όποιος επισκέπτης του ιστολογίου δεν σκέφτηκε ποτέ να αυτοκτονήσει, ιδιαίτερα ως έφηβος, παρακαλείται να σηκώσει το χέρι του.

Προσοχή, δεν κρίνω τον τρόπο με τον οποίο ενήργησε η αστυνομία στις συγκεκριμένες υποθέσεις. Χωρίς να ξέρω περισσότερα, θα έλεγα ότι καλά έκανε και ειδοποίησε τους οικείους αυτών των ανηλίκων ή ενηλίκων, κρίνω όμως τον τρόπο παρουσίασης της είδησης και άλλων παρόμοιων ειδήσεων. Τρομολαγνεία, υπερβολή, καλλιέργεια φοβικού κλίματος απέναντι στο Διαδίκτυο και τις χρήσεις του, ακόμη και σήμερα που πλέον αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας τόσων ανθρώπων. Με το διεστραμμένο μυαλό μου, δεν τα θεωρώ όλα αυτά τόσο αθώα. Όχι αυτή την περίοδο που οι διάφοροι παρατρεχάμενοι των κυβερνήσεων εισαγγελείς Αρείου Πάγου, υπουργοί και άλλοι προσπαθούν να περιορίσουν τα δικαιώματά μας ως ψηφιακών πολιτών. Βλέπε περίεργες γνωμοδοτήσεις εισαγγελέων Αρείου Πάγου για τα μπλογκ, βλέπε άρση απορρήτου για κινητά και Διαδίκτυο, βλέπε άρση ανωνυμίας για καρτοκινητά, βλέπε διάφορες επιθέσεις που εκδηλώνονται από ΜΜΕ που δεν μπορούν να κρύψουν το μένος τους για τα ιστολόγια, βλέπε προσπάθεια υποβάθμισης του ρόλου των ανεξάρτητων αρχών. Παραχωρήστε μας τα ατομικά σας δικαιώματα για να σας προστατεύσουμε... μας είπε ο αναπληρωτής υπουργός με το απονήρευτο βλέμμα. Ακόμη και τον πρωθυπουργό έχω ακούσει σε ομιλίες να κάνει αναφορές στα «μπλογκ».

Βλέπετε, τα πράγματα πρέπει «να μαζευτούν», όσο γίνεται, και αναγκαίο για αυτό είναι να καλλιεργηθεί πρώτα το ανάλογο κλίμα. Πρέπει ο πολίτης να πειστεί πως όλα γίνονται για την ασφάλειά του, όχι για τον περιορισμό της ελευθερίας του. Όλα πρέπει να χρωματιστούν με τον κατάλληλο τρόπο. Πώς θα σας ελέγχουμε αν δεν μπορούμε, κάθε φορά που μας κρίνετε και επικρίνετε, που μας σατιρίζετε ή μας χαρακτηρίζετε, να σας τυλίγουμε σε μια κόλα χαρτί και να σας τραβάμε στα αυτόφωρα, αν δεν μπορεί να μάθει ο εργοδότης ποιος έβγαλε στη φόρα τις απλήρωτες υπερωρίες ή την κακομεταχείριση των εργαζομένων για να τον απολύσει; Πώς θα σκέπτεστε δύο και τρεις φορές πριν να τολμήσετε να γράψετε οτιδήποτε στο μπλογκ σας; Πώς θα σας ρίχνουμε πρόστιμα, πώς θα σας επιβάλλουμε αποζημιώσεις όταν γράφετε ότι η τάδε ταινία είναι μάπα και μην πάτε να τη δείτε;

Όταν λοιπόν ακούω τέτοιες ειδήσεις, ακούω και μια φωνούλα να επαναλαμβάνει παράλληλα με αυτή του εκφωνητή «Αφήστε μας να σας παρακολουθούμε για το καλό σας, αφήστε μας να σας παρακολουθούμε για το καλό σας, αφήστε μας να σας παρακολουθούμε για το καλό σας...» Παλιά, περνούσε ο χωροφύλακας από τον ψιλικαντζή, τον περιπτερά, και μάθαινε τα πάντα για όλη τη γειτονιά, από το τι εφημερίδα αγόραζε ο καθένας μέχρι το ποιος έβρισε τη χούντα στο κυριακάτικο τραπέζι... σήμερα, άντε να κάνεις τη δουλειά σου. Αλλά, θα με μαλώσω, είπαμε, σήμερα έχουμε δημοκρατία, δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί ο οποιοσδήποτε θα ήθελε να έχει ανώνυμο μπλογκ ή γιατί δεν θα ήθελε να μπορούν οι αρχές με «...απλό αίτημά τους στους παροχείς των υπηρεσιών», χωρίς καμία γνωμοδότηση από την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών να γνωρίζουν με ποιους ανταλλάσσει email ή με ποιους μιλάει στο τηλέφωνο, αν δεν κάνει κάτι κακό; Κάνετε εσείς κάτι κακό; Γιατί φοβάστε να παραχωρήσετε λοιπόν ατομικά σας δικαιώματα σε σχέση με το απόρρητο των επικοινωνιών;
.

Κανένα απόρρητο λοιπόν, καμία ανωνυμία, για το καλό μας, για να μπορούν να μας προστατεύουν οι φύλακες... για να μην κάνουμε καμιά τρέλα βρε παιδιά.