Το μυστήριο του λευκού αυτιού

Ήταν πριν από πολλά χρόνια, πρέπει να ήμουν στην πρώτη Δημοτικού, στην πρωινή προσευχή. Ίσως να έβρεχε, καθώς η συγκέντρωση του σχολείου είχε γίνει σε εσωτερικό χώρο. Ο Διευθυντής απευθύνεται στο σχολείο και τότε προσέχω ένα μυστηριώδες, λευκό αντικείμενο να εξέχει από το αυτί του. Μοιάζει να είμαι ο μόνος που το προσέχει. Το θέαμα προξένησε εντύπωση στο παιδικό μυαλό μου και για καιρό σκεφτόμουν τι θα μπορούσε να είναι, χωρίς να βρω ικανοποιητική απάντηση. Πολλά χρόνια αργότερα, σηκώνω το κεφάλι, κοιτάζω στον καθρέπτη, θυμάμαι εκείνη την στιγμή και χαμογελώ. Στο αυτί μου υπάρχει ένα παρόμοιο αντικείμενο. Έχω μόλις ξυριστεί, ξέπλυνα το πρόσωπό μου, αλλά κάποιο κομμάτι αφρού έχει πάει στο αυτί μου και έχει μείνει εκεί.
.
Καθώς μεγαλώνουμε, βρίσκουμε απαντήσεις στα ερωτήματα της παιδικής ηλικίας, όμως, αυτά αντικαθίστανται από άλλα, περισσότερα και βασανιστικότερα. Ποιος είναι ο ενήλικος που θα βρει την προφανή απάντηση χαμογελώντας;