Κάποιον τον έφτυναν και έλεγε πως ψιχαλίζει

Θέλω να δηλώσω πόσο υπερήφανος είμαι για τη σοβαρότητα που επιδεικνύει πλέον η ελληνική κυβέρνηση στο χειρισμό καταστάσεων που μπορούν να βλάψουν τις σχέσεις μας με την Τουρκία και να οδηγήσουν σε εντάσεις. Σήμερα, για όσους δεν το πληροφορήθηκαν, σημειώθηκε νέα κρίση στα Ίμια. Αυτή τη φορά όμως ήμαστε καθ' όλα έτοιμοι. Απλά κάναμε εξ' αρχής πως δεν συνέβη τίποτα. Επίσης, τίποτα δεν συνέβη στην Κρήτη με τους Τούρκους εργαζομένους - συντηρητές ηλεκτρονικών συστημάτων (;;;) που φωτογράφιζαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη Σούδα. Πάντως, σε μια κίνηση που δείχνει πόσο σταθερή και ακλόνητη είναι η ελληνική στάση απέναντι στην Τουρκία, η υπουργός εξωτερικών δήλωσε πως η πολιτική της Αθήνας έναντι της Άγκυρας δεν αλλάζει. Να μου το θυμηθείτε, αυτό το κορίτσι θα πάει μπροστά. Διαπιστώνω μια τάση οι μελλοντικοί αρχηγοί κομμάτων να προαλείφονται στο θώκο του υπουργείου εξωτερικών, όπου έχουν την ευκαιρία να επιδεικνύουν στους συμμάχους μας πόσο πιστοί τούς είναι και πόσο χαμηλά σκύβουν.

Θα μου πεις, γιατί τα λες αυτά; Τι θέλεις; Πόλεμο; Όχι, σας διαβεβαιώνω, προσωπικά, έχω φτάσει πλέον στο σημείο να θεωρώ τον εαυτό μου παρατηρητή αυτής της κοινωνίας, την οποία αποστρέφομαι. Τους γείτονές μου (στην πολυκατοικία εννοώ) τους απεχθάνομαι και τους περιφρονώ, σκεφθείτε πόση διάθεση έχω να τους υπερασπιστώ ή να συμπαραταχθώ μαζί τους στο πεδίο της μάχης. Θα πολεμούσα αν με καλούσαν για προσωπικούς λόγους ίσως, να, κάπως παρόμοιους με αυτούς που οδήγησαν τον Λιαντίνη στην αποχώρησή του, ας μη λέω όμως μεγάλη κουβέντα και με πάρετε και στις ντομάτες. Απλές διαπιστώσεις κάνω. (Προς θεού, μη μας κρεμάσουν και την ταμπέλα του εθνικιστή.)

Κάποτε, υπήρχε ένα χαζό νήπιο που του έδειξαν για πρώτη φορά την υδρόγειο και τη θέση τής Ελλάδας σε αυτήν. Σοκαρισμένο από το πόσο μικρή φαινόταν η χώρα του, που νόμιζε τόσο μεγάλη, άρχισε να κλαίει, μέχρι που η μητέρα του το διαβεβαίωσε ότι η αξία μιας χώρας δεν καθορίζεται με τα στρέμματα αλλά από το μέγεθος του πολιτισμού της, "το διαμάντι είναι πιο μικρό από το κοτρόνι". Σιγά-σιγά το νήπιο μεγάλωσε και μέσα από την πείρα του έμαθε πλέον ότι, όντως, η χώρα του ήταν κάποτε μεγάλη, αλλά σήμερα είναι πολύ μικρή, πάρα πολύ μικρή.

Παρεμπιπτόντως, και λόγω των ημερών, άκουσα μια αναφορά στα ΜΜΕ περί Κερκόπορτας και εβραϊκής συνοικίας. Για το ποιοι ήταν οι αληθινοί προδότες, διαβάστε το χρονικό της άλωσης από τη Θεοδώρα Φραντζή ή βρείτε σχετικές αναφορές. Έχετε ακούσει ονόματα όπως Ιωάσαφ Κόκας (Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως μερικά χρόνια μετά την άλωση) ή Μέγας Δούκας Λεόντειος; "Η Πόλη παραδόθηκε, δεν πάρθηκε με σπάθιον", δήλωνε άλλος Πατριάρχης στον Σουλτάνο τον 16ο αιώνα, προσπαθώντας να διαφυλάξει τα προνόμια της εκκλησίας. Έχετε διαβάσει την Ελληνική Νομαρχία, για να μάθετε την άποψη ενός Έλληνα πατριώτη που έζησε την εποχή προ της επαναστάσεως για το ρόλο της εκκλησίας κατά την τουρκοκρατία; Αν ο ελληνικός λαός ήξερε ιστορία... Χρειάζεται πολύ θράσος για να μιλούν μερικοί για συνομωσίες που εξυφαίνονται εναντίον τους και για παραποίηση της ιστορίας. Αλλά τελικά, δεν χρειάζονται μεγάλες συνομωσίες για την απόκρυψη της αλήθειας, η κάθε μορφής εξουσία μπορεί να βασίζεται πάντα στην αμάθεια και την πνευματική οκνηρία. Αν κάτι θέλει ο λαός από την ηγεσία του, αυτό είναι να τον προστατεύει από την αλήθεια, όχι να του την προσφέρει (κάτι τέτοιο δεν λέει και ο Ιεροεξεταστής στον Χριστό στους Αδελφούς Καραμάζοφ;). Τελικά, αυτό που επιθυμεί ο λαός είναι μια "αλήθεια" που θα τον βολεύει και θα τον κολακεύει.

Επιστρέφω στην εργασία μου. Πολύς κόσμος κλείνει ιστολόγια τελευταία, προσωπικά σκέπτομαι να κλείσω την εργασία μου για να ασχολούμαι απερίσπαστος με το ιστολόγιό μου. Αστειεύομαι πελάτες μου.

εργασία, εργασία, εργασία

Η δουλειά είναι πολλή και δεν αισθάνομαι πολύ καλά. Εντάξει, όσοι με ξέρουν γνωρίζουν ότι δεν είμαι ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος που υπάρχει, αλλά τώρα είμαι ακόμη πιο βαθιά στη σκοτεινή σπηλιά μου (ο μαύρος σκύλος που με ακολουθεί έλεγε νομίζω ο Sir Winston Leonard Spencer-Churchill για την κατάθλιψή του, αν και δεν είμαι καταθλιπτικός - νομίζω).

Για να μην αφήσω τελείως το ιστολόγιό μου ανεβάζω μια ελαιογραφία μου. Έχει έναν κάπως επίκαιρο χαρακτήρα, με τον Κώδικα Da Vinci και όσα λέγονται περί Μαγδαληνής, περί εξοστρακισμού του θηλυκού στοιχείου από τη θεότητα κ.λπ. κ.λπ. (προσέξτε το συμβολισμό με τα ερείπια του ναού/μοναστηριού στο βάθος). Πάντως, υπάρχει τουλάχιστον ένας συγγραφέας που έχει μιλήσει αρκετά καλύτερα και σε μεγαλύτερο βάθος για το γενικό θέμα της μετάβασης από τη θηλυκή στην αρσενική θεότητα και γενικά για τη μητριαρχία-πατριαρχία. Φυσικά, αναφέρομαι στον Ρόμπερτ Γκρέϊβς, έναν από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Έχετε διαβάσει το "Ο Βασιλέας Ιησούς" (εκδόσεις Alien) ή το "η Λευκή Θεά" (εκδόσεις Κάκτος); Το πρώτο το προτείνω σε όλους, είναι μυθιστορηματικό, το δεύτερο είναι μόνο για όσους θέλουν να κάνουν γερή βουτιά, δεν είναι το πιο εύκολο των αναγνωσμάτων και πρόκειται ουσιαστικά για μια συνολική θεώρηση του πολιτισμού υπό αυτό το πρίσμα (τις μητριαρχικές καταβολές του και τη θηλυκή θεότητα με τις υποστάσεις της - κόρη/μητέρα/γραία) - μόνο για όσους ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το θέμα.

Μια και μιλάμε για γυναίκες, βοηθήστε μια γυναίκα που κινδυνεύει. Η Ναζανίν, 18 ετών, κινδυνεύει να καταδικαστεί σε θάνατο στο Ιράν διότι ευρισκόμενη σε άμυνα σκότωσε τον επίδοξο βιαστή της ίδιας και της ανιψιάς της. Μπορείτε να υπογράψετε για να ασκηθεί πίεση ώστε να αποτραπεί αυτό το ενδεχόμενο εδώ.


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
Στο Ηράκλειο της Κρήτης διεξάγεται το 1ο Παγκόσμιο Φιλοσοφικό Συνέδριο, συμμετέχει και ο γνωστός στο ευρύ κοινό Νόαμ Τσόμσκι και πολλοί άλλοι διανοητές. Τι καλά να ακούγαμε περισσότερα για το θέμα, να είχαμε καθημερινές ανταποκρίσεις, αποσπάσματα και άλλες πληροφορίες, τι καλά να υπήρχε περισσότερη προβολή για τέτοιου είδους εκδηλώσεις, κάτι σαν τη Γιουροβίζιον ας πούμε...

Έσεται ήμαρ (;)

Μπλε αεροπλάνο

Μα, καλά, γιατί προσπάθησε τόσο πολύ;
Δεν του είπαν για τα ντιλ των τραπεζών;
Δεν του είπαν για τις μπίζνες, για τον αγωγό;
Δεν του είπαν για τις κουμπαριές, για τα ζεϊμπέκικα, για τις γιορτές;
Δεν του είπαν πως ο ρόλος του είναι πια νατοϊκός;
Δεν του είπαν πως αποστολή του είναι να πατάξει τη διεθνή τρομοκρατία;
Δεν του είπαν πως δεν υπάρχει πια εθνική κυριαρχία;
Δεν του είπαν πως οι εξοπλισμοί είναι υποχρέωση συμμαχική;
Δεν του είπαν για την ελληνοτουρκική φιλία; Πως είμαστε πια φίλοι γκαρδιακοί;
Και ιδού τώρα αγαπητοί, πού οδηγεί η τρέλα η νεανική.

Τουλάχιστον, κράτησε αυτό που πάντα αγαπούσε,
Το μπλε αεροπλάνο που από παιδί ποθούσε
Και αν μπήκανε σε τσέπες οι μίζες, τα λεφτά,
Εκείνου δικά του μείνανε, για πάντα, τα φτερά.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ!!! - Ενημέρωση

ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΝΑ ΓΑΤΑΚΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ, ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΓΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο ART ATTACK!!!

Αν δεν μπορείτε, παρακαλώ μεταβιβάστε το, όπως κάνω και εγώ.

...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Το γατάκι, όπως μπορείτε να δείτε στο ιστολόγιο του Art Attack, δεν είναι πλέον μαζί μας. Ελπίζω να πήγε κάπου όπου θα είναι καλά και τα τέσσερα ποδαράκια του και θα παίζει με άλλα γατάκια. Όποιος μπορεί, ας δείξει την αγάπη του σε ένα αδέσποτο ή ας στηρίξει οικονομικά κάποιο φιλοζωικό σωματείο της επιλογής του. Βοηθάτε και τους ανθρώπους και τα ζώα. Κάπου διάβασα ότι κάθε τι ζωντανό αξίζει τη συμπάθειά μας και μόνο γιατί σκιρτάει.

Οι ιερές αγελάδες της ιστορίας

Ακολουθεί κείμενο "ευαίσθητου" περιεχομένου, παρακαλώ τα γραφόμενά μου να ερμηνευθούν ως έχουν.

Μου είναι πιο ευχάριστο στο ιστολόγιό μου να ασχολούμαι με περισσότερο "φευγάτα" ή λογοτεχνικά θέματα. Ο χρόνος μου είναι λίγος και δεν έχω την πολυτέλεια να ανεβάζω κείμενα και σκίτσα για όλα όσα με ενδιαφέρουν και σκέπτομαι. Για άλλη μια φορά όμως υπάρχει ένα θέμα που άπτεται της ελευθερίας της έκφρασης, υποσκάπτει τα θεμέλια των δυτικών δημοκρατιών και για το οποίο έχω έντονα συναισθήματα. Αυτό το θέμα είναι η ποινικοποίηση της ιστορικής άποψης.

Είναι σωστό να υπάρχουν νόμοι που εμποδίζουν την αμφισβήτηση, την άρνηση ή καθιστούν υποχρεωτική την αποδοχή ιστορικών γεγονότων ή απόψεων; Κατά την άποψη του γράφοντος, η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι αρνητική χωρίς καμία εξαίρεση. Ακόμη και αν κάποιος υποστηρίζει "αιρετικές" απόψεις που είναι αποδεδειγμένα εσφαλμένες ή με απώτερα, πονηρά κίνητρα, και πάλι είναι ανεπίτρεπτο να διώκεται. Υπάρχει πάντα ο αντίλογος, οι αποδείξεις, οι απόψεις των άλλων έγκριτων ιστορικών και ακόμη, αν θέλετε, η ειρωνεία, η διακωμώδηση, η χλεύη και κάθε άλλο μέσο που επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί εναντίον των απόψεων κάποιου. Κανένας όμως δεν επιτρέπεται να οδηγείται στη φυλακή ή να αντιμετωπίζει οποιαδήποτε άλλη δίωξη ή αντίποινα εναντίον του προσώπου του για τις απόψεις του.

Φυσικά, έχω υπόψη μου την περίπτωση Ίρβινγκ και την απαγόρευση άρνησης ή αμφισβήτησης του Oλοκαυτώματος του εβραϊκού λαού που ισχύει σε πολλές χώρες. Δεν μπορεί κάποιος να υπερασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης, να διεκδικεί το δικαίωμα να καταφέρεται εναντίον θρησκειών και ιερών για κάποιους ή εθνικών συμβόλων και μετά να υποστηρίζει ότι υπάρχουν θέσφατα της ιστορίας, δόγματα που είναι πέραν πάσης αμφισβήτησης. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι υπήρχε βάση για τέτοιου είδους απαγορεύσεις τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο, αυτές είναι απαράδεκτο να ισχύουν σήμερα και θα έπρεπε να σαρωθούν από τις νομοθεσίες όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Ποια μπορεί να είναι σήμερα η αιτιολόγηση για αυτές τις απαγορεύσεις; Η προστασία κάποιων ανθρώπων από την αναβίωση του αντισημιτισμού; Μα, θυμηθείτε, εδώ μιλάμε για ιστορία και όχι για την έκφραση απειλών ή για την προτροπή σε βιαιοπραγίες εναντίον ομάδων ανθρώπων. Για αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τους πάντες. Κάθε άνθρωπος στις δημοκρατίες μας προστατεύεται (και σε όποιες περιπτώσεις δεν συμβαίνει αυτό πρέπει να φροντίσουμε ώστε να συμβαίνει) από κάθε απειλή κατά της ακεραιότητας του και από κάθε προσβολή της αξιοπρέπειάς του. Σε μια δημοκρατία όμως, είναι απαράδεκτο πέραν των ανθρώπων να προστατεύονται ιστορικές απόψεις και γεγονότα, φιλοσοφίες, θρησκείες και αφηρημένες έννοιες. Αυτό καταργεί την έννοια της ελευθερίας και δεν προσφέρει υπηρεσία σε κανέναν.

Προσωπικά, θεωρώ ότι το Ολοκαύτωμα συνέβη, μια περίοδο είχα ασχοληθεί με το θέμα, διαβάζοντας και ρεβιζιονιστές (δεν θεώρησα ποτέ ότι αυτό με έκανε αντισημίτη). Το αν τα θύματα ήταν έξι εκατομμύρια ή τρία ή ένα, δεν αλλάζει κάτι ουσιαστικό από ηθική άποψη. Το να αρνείται όμως κάποιος ότι συνέβη, δεν πρέπει να διώκεται με κανέναν τρόπο. Το να προτρέπει κάποιος σε βιαιοπραγίες και διακρίσεις εναντίον ανθρώπων, φυσικά και πρέπει να διώκεται αμείλικτα. Είναι γεγονός ότι η γενοκτονία του εβραϊκού λαού έχει αποτελέσει ένα από τα όπλα της πολιτικής του κράτους του Ισραήλ αλλά και των εβραϊκών ομάδων πίεσης (λόμπι) σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι κάτι αναμενόμενο. Και εμείς αυτό θα κάναμε και κάνουμε, με πολύ μικρότερη αποτελεσματικότητα, προβάλλοντας τις διώξεις που υπέστησαν οι έλληνες και οι αρμένιοι από τους Τούρκους. Τελικά, αυτές οι απαγορεύσεις μόνο την καχυποψία κινούν σε ορισμένους, δίνουν ερείσματα στους αρνητές (γιατί χρειάζονται οι νόμοι αφού υπάρχουν τα στοιχεία;) και συντηρούν το μύθο ότι οι εβραίοι ελέγχουν τα πάντα. Αυτό το αποτέλεσμα έχουν οι συγκεκριμένοι νόμοι. Αφήνει πικρή γεύση να βλέπεις τυράννους και φονταμενταλιστές να κατηγορούν αιτιολογημένα τις δυτικές δημοκρατίες για ασυνέπεια και υποκρισία στην υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης πατώντας σε αυτούς τους νόμους. Ας αφήσουμε την ιστορία στους ιστορικούς, όχι στους εισαγγελείς.

Είδα πρόσφατα στις ειδήσεις Αρμένιους να διαδηλώνουν στο Παρίσι υπέρ μιας πρότασης νόμου που θα καθιστά παράνομη στη Γαλλία την αμφισβήτηση της γενοκτονίας των αρμενίων. Αφού έχουν ανοίξει οι ασκοί του Αιόλου, πολύ καλά κάνουν. Αν οι Γάλλοι θέλουν να είναι συνεπείς και πιστεύουν όντως ότι κάποια ιστορικά γεγονότα δεν πρέπει να αμφισβητούνται, από τη στιγμή που δέχονται ότι η γενοκτονία των Αρμενίων συνέβη, θα πρέπει να αγνοήσουν τις αντιδράσεις της Τουρκίας, να αποδεχθούν το όποιο κόστος για τις διμερείς τους σχέσεις και να ψηφίσουν υπέρ αυτής της πρότασης. Μια πρόταση που, ομολογώ, σε θυμικό επίπεδο την αντιμετωπίζω θετικά, ωστόσο ξέρω ότι είναι λάθος, τόσο λάθος όσο και η νομοθεσία που τιμωρεί την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Ψήφισμα ηθικής καταδίκης και αναγνώρισης, ναι! Νομοθεσία που τιμωρεί τους αμφισβητίες, όχι!

Όταν συναντώ κάποιον που αμφισβητεί το Ολοκαύτωμα ή επιμέρους σημεία της επικρατούσας άποψης, δεν του κολλάω αυτόματα την ταμπέλα του ρατσιστή (έχει γίνει τόση κατάχρηση αυτού του όρου ώστε χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης), του αντισημίτη ή του νεοναζί. Εάν είναι άνθρωπος της συζήτησης, συζητώ μαζί του, δεν αρχίζω τους αφορισμούς και τους εξορκισμούς. Αν κάποιος πιστεύει ότι οι ιστορικές θέσεις ή οι ιδέες πρέπει να οχυρώνονται με νόμους, ας σκεφτεί ότι αυτό κάποτε μπορεί να λειτουργήσει και εναντίον του (αλήθεια, δεν πέρασε τελικά αυτό το ψήφισμα για τα εγκλήματα των κομουνιστικών καθεστώτων, σωστά;).

Αυτό που χρήζει προστασίας από τη νομοθεσία είναι ο άνθρωπος και η ελευθερία του να αμφισβητεί τα πάντα και να τα ανακαλύπτει από την αρχή μόνος του αν νοιώθει αυτή την ανάγκη. Οι απαγορεύσεις και οι δαιμονοποιήσεις (όποιος ενδιαφέρεται σοβαρά να μάθει τα πώς και τα γιατί για τον Ναζισμό και τις αιτίες της ανόδου του, ας κάνει μια βόλτα από τα βιβλιοπωλεία) έχουν συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Όταν θεωρείς ότι ένα ιστορικό γεγονός συνέβη επειδή κάποιοι ήταν τέρατα, αδυνατείς να μάθεις από την ιστορία και τυφλώνεσαι απέναντι στο τέρας που τρέφεις μέσα σου.

Βγάζουν και από τον Ντα Βίντσι ξύγκι!

Όποιος έχει δει τις βιτρίνες των μεγάλων βιβλιοπωλείων στο κέντρο της Αθήνας καταλαβαίνει σε τι αναφέρομαι. Μια Ντα Βιντσομανία έχει σαρώσει τα πάντα. Παντού ο "Κώδικας Da Vinci", βιβλία για τον Κώδικα Da Vinci, βιβλία για τον Ντα Βίντσι, βιβλία περί τον Ντα Βίντσι. Η προβολή του Ντα Βίντσι, αυτού του αξιοθαύμαστου, πολυτάλαντου ανθρώπου το έργο και η προσωπικότητα του οποίου με μάγεψαν από τα παιδικά μου χρόνια, δεν με ενοχλεί, αν και με ξενίζει η ξεδιάντροπη εμπορευματοποίηση, που θυμίζει την προώθηση σκυλοπόπ αοιδών, και η αφορμή (χρειαζόταν ένα ευχάριστο, αλλά μέτριο βιβλίο συνομωσιολογίας και μια ακόμη πιο μέτρια ταινία, σύμφωνα με τις πρώτες εντυπώσεις, για να γνωρίσουμε τον Ντα Βίντσι;). Το ποτήρι ξεχείλισε όμως όταν ανάμεσα στους τίτλους των βιβλίων, σε ένα ή δύο βιβλιοπωλεία, είδα και την Τράπουλα Ταρώ Κώδικας Ντα Βίντσι!

Ένας τρελός θεός και άλλα

Ένας τρελός θεός:

Διάβασα πρόσφατα το ευαγγέλιο του Ιούδα που εξέδωσε το National Geographic. Το κείμενο διέπεται από την αντίληψη των γνωστικών (θρησκευτικές ομάδες που πίστευαν στη σωτηρία μέσω της απόκτησης κάποιων μυστικών γνώσεων) ότι αυτός ο κόσμος είναι από τη φύση του κάτι κακό και η φυσική ύπαρξη ένα δυσβάστακτο βάρος. Η ανάσταση, φυσικά, δεν έχει καμία θέση σε αυτό το ευαγγέλιο. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο Ιησούς θα ήταν να ξανα-φυλακιστεί στο ανθρώπινο σώμα του. Υπάρχει μια χαρακτηριστική σκηνή, όπου ο Χριστός βλέπει τους μαθητές να προσεύχονται στον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης και ξεσπάει σε τρανταχτά γέλια. Οι μαθητές θυμώνουν, ο μόνος που καταλαβαίνει είναι ο Ιούδας. Με βάση τις αντιλήψεις των γνωστικών, ο θεός που δημιούργησε αυτό τον κόσμο, υποβοηθούμενος από άλλες δύο κατώτερες θεότητες, είναι ένας εκφυλισμένος τρελός, ανόητος που ξέπεσε από τη θεϊκή σφαίρα και δεν αξίζει κανένα σεβασμό. Η όλη υπόθεση της δημιουργίας του υλικού κόσμου είναι ένα κοσμικό ατύχημα. Μια συμπαθητική θεώρηση των πραγμάτων θα έλεγα...

Περί επικαιρότητας και κοινής γνώμης:

Τι αστείο πράγμα που είναι αυτό που καλούμε "κοινή γνώμη". Πριν από καιρό δημιουργήθηκε θόρυβος μόνο για την υπόνοια να έχουν συμβεί στη χώρα μας απαγωγές μεταναστών από εγχώριες και ντόπιες μυστικές υπηρεσίες (ξέρετε, Θου Βου, των πρακτόρων τη σχολή την αγαπώ πολύ, δώστε μας κονδύλια να τα μοιράζουμε όπως εμείς θέλουμε). Ο υπουργός δημόσιας αταξίας εκείνων των ημερών και νυν υπουργός βαρβαρότητας διαβεβαίωνε ότι τίποτε τέτοιο δεν συνέβη και κατακεραύνωνε όσους υποστήριζαν το αντίθετο. Αυτές τις μέρες, η δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι τέτοιες απαγωγές όντως συνέβησαν, από όργανα κρατικών υπηρεσιών, και προέβη σε ποινικές διώξεις. Αν δεχθούμε αυτό το πόρισμα, μόνο δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Ο τότε υπουργός δικαιοσύνης έλεγε ασύστολα ψέματα ή είχε άγνοια των ενεργειών των υπηρεσιών που υπάγονταν σε αυτόν. Διαλέξτε, ψεύτης ή καραγκιόζης; Άλλες επιλογές δεν υπάρχουν. Η κατάσταση είναι τραγική, και όμως, όλα περνούν πολύ ελαφριά, ελάχιστοι ασχολούνται με το θέμα. Εξάλλου, τώρα υπάρχουν καινούρια θέματα επικαιρότητας για να ασχοληθούμε και οι επαναλήψεις δεν είναι δημοφιλείς, αμάν πια με τις μονομανίες ορισμένων. Και ποιος νοιάζεται αν κάποιος έκανε καψόνια σε κάνα-δυο Πακιστανούς, και ποιος νοιάζεται αν αύριο κάποιος Έλληνας πολίτης με "ύποπτες ιδέες" κερδίσει ταξιδάκι με LearJet για μια σπέσιαλ ανακρισούλα, για να είμαστε σίγουροι. Ξεχνάμε ότι έννοιες όπως νόμος και τάξη δημιουργήθηκαν για να προστατεύουν τον αδύνατο από τον δυνατό και από την αυθαιρεσία της εξουσίας. Τελικά, όντως, είμαστε όλοι καραγκιόζηδες. Αλλά θα μου πείτε, αν η κοινή γνώμη διακρινόταν για τη σοβαρότητά της, δεν θα ήταν "κοινή", σωστά;

Έχω κέφια σήμερα. Γιο χο χο Γιο χο χο και ένα μπουκάλι ρούμι.... Είδατε τι έγινε με τους οπαδούς δημοφιλούς ομάδας που λεηλάτησαν ένα πλοίο, προπηλάκισαν το πλήρωμα και λίγο έλειψε να πάρουν και τον έλεγχό του; Πολύ γέλασα. Κρίμα, θα ήθελα να το είχαν καταφέρει. Νομίζω ότι τέτοια περιστατικά μας βοηθούν να αντιληφθούμε το επίπεδο της κοινωνίας όπου ζούμε και να αφήνουμε τις αυταπάτες μας. Επίσης, η είδηση μου έδωσε μια ιδέα. Κάποιο σαββατοκύριακο, θα έπρεπε να διοργανωθούν πολύ τέτοιοι αγώνες σε γήπεδα της Κρήτης και σε άλλα νησιά. Οι οπαδοί των ομάδων θα μεταφέρονται φυσικά με πλοία. Στα μέσα της διαδρομής, τα πληρώματα θα εγκατέλειπαν τα σκάφη φορτωμένα με τους οπαδούς των ομάδων και, κατόπιν, αυτά θα χρησιμοποιούνταν ως στόχοι για ασκήσεις των μονάδων επιφανείας και των υποβρυχίων του ναυτικού. Ξέρω, ξέρω, αλλά δεν μπορώ να ονειρεύομαι;

"Ο αρχιεπίσκοπος είναι η φωνή του Θεού" δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος σε μικρούς μαθητές. Άραγε, ο Θεός "αερίζεται";

Η πρόταση για βιβλίο του ιστολογίου: E. M. Cioran "Ο κακός Δημιουργός" εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ

Εκ του αποθέματος...

Εμμ.... η Χιονάτη, εξερχόμενη του λουτρού, και οι επτά νάνοι.

Είναι παλιό σκίτσο, νομίζω ότι πιο πολύ έχω πετύχει ορισμένους από τους νάνους.

Η εργασία συνεχίζεται...

We dig dig dig dig dig dig dig from early morn till night
We dig dig dig dig dig dig dig up everything in sight
We dig up diamonds by the score
A thousand rubies, sometimes more
But we don't know what we dig 'em for
We dig dig dig a-dig dig

Heigh-ho, Heigh-hoHeigh-ho, Heigh-hoHeigh-ho

(Απόσπασμα του Heigh-ho από τη Χιονάτη και τους 7 νάνους του Disney. Εδώ θα βρείτε τους υπόλοιπους στίχους αλλά και άλλα τραγούδια της ταινίας)

Δουλειά και κόκκινα καυτά πιπέρια τσίλι

Έπεσε πολλή δουλειά τελευταία και είναι δύσκολο να ενημερώνεις το ιστολόγιο όταν εκτός του να γράφεις κείμενο θέλεις και να ζωγραφίζεις. Ανεβάζω λοιπόν ένα παλιό σκίτσο μου, από το "απόθεμα", που συμπαθώ παρά τις ατέλειές του. Όπως δήλωσε και ο Tim Burton πρόσφατα, δεν ξέρω να ζωγραφίζω, αλλά ζωγραφίζω αυτό που αισθάνομαι... ή κάτι τέτοιο, δεν το θυμάμαι καλά.

Όταν έχω τόσο πολλή δουλειά, όσο αυτή την περίοδο, η διάθεσή μου γίνεται χάλια. Σήμερα το πρωί όμως μου την έφτιαξε λίγο το βιντεοκλίπ Dani California των Red Hot Chili Peppers, αν έχετε γρήγορη σύνδεση, δείτε το. Εγώ επιστρέφω στην εργασία μου.

Memorandum of understanding? I don't understand.

Έκανα μια αναφορά στα σχόλια του προηγούμενου post για ένα νομοσχέδιο που αφορά στο ΝΑΤΟ και τις νέες εξουσίες που του παραχωρούνται στην ελληνική επικράτεια. Ο φίλτατος derek είχε την ευγενή καλοσύνη να αναφέρει τη διεύθυνση όπου θα βρείτε το άρθρο της Ελευθεροτυπίας που αναφέρεται στο θέμα, εδώ. Το διάβασα και προβληματίστηκα πολύ. Φαίνεται να είναι θέμα μείζονος σημασίας το οποίο έχει θαφτεί από τα ΜΜΕ (ας με διορθώσει κάποιος που ενδεχομένως να παρακολουθεί τηλεόραση ή ραδιόφωνο περισσότερο από ό,τι εγώ). Τη νύσσαν ποιείται και η αντιπολίτευση, έστω και αν δεν το έχει ψηφίσει ακόμη (κανονικά, θα έπρεπε να είχε ξεσηκώσει τον κόσμο, άρα, συμπεραίνω ότι οι πιέσεις που ασκούνται για να περάσει στα "μουλωχτά" το θέμα είναι ισχυρές).

Δεν μου αρέσουν οι κραυγές και τα συνθήματα, αν και μπαίνω στον πειρασμό να πω ότι ο ελληνοϊταλικός πόλεμος έγινε επειδή μας ζήτησαν μικρότερες παραχωρήσεις. Διαβάζω στο άρθρο ότι αυτό το ζήτημα αφορά σε όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ. Έχει κάποιος στοιχεία για το πώς αντιμετωπίζεται εκεί; Τα ερωτήματα που δημιουργούνται είναι πολλά. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια υπεύθυνη ενημέρωση από την κυβέρνηση για κάτι τόσο σημαντικό; Δεν θα έπρεπε να παρουσιαστεί το θέμα στα δελτία ειδήσεων, έστω μεταξύ ευτελοβίζιον και Αθηνάς; Ας μας πουν, γιατί πρέπει να ψηφιστεί κάτι τέτοιο; Κερδίζουμε κάτι; Δείτε στο άρθρο και ποιος πληρώνει τη νύφη. Μοιάζει να γινόμαστε επισήμως πλέον προτεκτοράτο ΙΔΙΑ ΔΑΠΑΝΗ!.

Στο "V for Vendetta", μια ταινία που συμπάθησα παρά το όποια ελαττώματα της καταλογίζουν, ακούγεται η φράση "people shouldn't be afraid of their governments, governments should be afraid of their people". Δεν λέω ότι πρέπει να ισχύει αυτό, ακριβώς έτσι, αλλά έχω πρόβλημα όταν governments sell off and screw up their people! Παρεμπιπτόντως, πόσος χρόνος θα μεσολαβούσε μέχρι να επέμβει ο εισαγγελέας και να εκδηλώσουν την αγανάκτησή τους οι εκπρόσωποι των κομμάτων εάν ελληνική ταινία τελείωνε με τη θεαματική ανατίναξη του ελληνικού κοινοβουλίου; Οι θεσμοί βέβαια πρέπει να διαφυλάσσονται... Εδώ μας πουλάνε με τη βούλα και την υπογραφή τους, όπως κάποτε πουλούσαν οι φύλαρχοι της Αφρικής τους υπηκόους τους για δούλους, και δεν κινείται φύλλο. Αλλά βέβαια, "...οι δούλοι τους είναι τόσον κεχαυνωμένοι και πεφοβισμένοι, οπού ούτε καν γνωρίζουν πως υπόκεινται." (Ελληνική Νομαρχία).