Αυτή τη φορά δεν έχει σκίτσο.
Στα ψιλά η είδηση ότι ένας φοιτητής τραυματίστηκε σοβαρά από άγριο ξυλοδαρμό προσπαθώντας να υπερασπίσει την περιουσία της σχολής του (ακούς ο αντιδραστικός), στη Θεσσαλονίκη, από κουκουλοφόρους "αναρχοαυτόνομους" οι οποίοι επωφελούμενοι από τον αποκριάτικο χορό της σχολής, είχαν πραγματοποιήσει διάρρηξη και είχαν αρχίσει να φορτώνουν υπολογιστές σε φορτηγό!!! Φυσικά, η αστυνομία δεν θα ήταν δυνατόν να επέμβει εναντίον αυτών των "αγνών ιδεολόγων" λόγω του πανεπιστημιακού ασύλου, σκοπός του οποίου προφανώς είναι να προστατεύει τον κάθε παρείσακτο από την αστυνομία και κάθε όργανο έννομης τάξης… ή από τα τανκς (λες και αν βρεθεί κάποιος που θα διαθέτει τανκς και όρεξη να μπουκάρει ξανά στο Πολυτεχνείο θα ντραπεί να το κάνει λόγω του ασύλου), αλλά όχι και τους φοιτητές από το κάθε απόβρασμα της κοινωνίας.
Δεν μπορώ καν να φανταστώ πώς θα αισθάνονται οι γονείς, οι συγγενείς ή οι φίλοι αυτού του παιδιού, αν εγώ νοιώθω τόσο έντονα συναισθήματα. Πώς είναι δυνατόν ένας φοιτητής να ξυλοκοπείται μέσα στη σχολή όπου πήγε να σπουδάσει, υπό αυτές τις συνθήκες, και να μην ακούς ΜΙΑ σοβαρή φωνή διαμαρτυρίας ανάμεσα στα ρεπορτάζ των ΜΜΕ για την ξεφτιλοβίζιον και για "επαναστατημένους" κατοίκους χωριών που βρήκαν την ευκαιρία να κάψουν τα παλιά αυτοκίνητά τους της δεκαετίας του '70 για τον "Καποδίστρια";! Τέτοια θέματα δεν πωλούν και, εξάλλου, η βία που ασκείται από εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου που φόρεσαν την ταμπέλα του αριστερού ή του αναρχικού είναι "ΟΚ".
Δεν ξεχνώ ποτέ ότι ζω σε μια ασόβαρη χώρα που εγκαταλείπει τους πολίτες της στις διαθέσεις του κάθε εγκληματία ή αλήτη από τη μία πλευρά και του κάθε τυραννίσκου ή μεγαλοκλεφτοεργολάβου από την άλλη, αλλά μερικές φορές την αλήθεια αυτή την αισθάνεσαι σα χαστούκι. Μακριά από εμένα η αυθόρμητη αντίδραση να αγιοποιείς την εξουσία όταν υφίστασαι μια εγκληματική ενέργεια ή να μακαρίζεις τους τρομοκράτες όταν υφίστασαι την αυθαιρεσία του κράτους από την άλλη, κλασσική του νεοέλληνα του οποίου ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει, αλλά δεν έχει πρόβλημα να αφήνει να τον σοδομίζουν πού και πού.
Έχουμε μάθει να ζούμε στην άμυνα, ίσως να είναι καιρός να περάσουμε στην επίθεση, ή περνάς με τις λεγεώνες τον Ρήνο και καις τα χωριά των βαρβάρων ή οι βάρβαροι έρχονται και κάνουν ουρητήριο τον Παρθενώνα. Αλλά ποιον κοροϊδεύω... ξέχασα πάλι πού ζω.
Τουλάχιστον, ας στραφούμε στον καθρέπτη, ας αντικρίσουμε το άσχημο πρόσωπό μας και ας βροντοφωνάξουμε με μία καρδιά και μία φωνή:
"Καλό καρναβάλι!!!"
9 σχόλια:
(&).
Tero
Χρησιμοποιήστε το link "&" του tero, τα λέει πολύ καλά και "από μέσα".
Στην Ελλάδα είμαστε μανούλες στο να διαστρέφουμε τα νοήματα όπως μας βολεύει. Το πανεπιστημιακό άσυλο θεσπίστηκε για πολύ συγκεκριμένους λόγους, και όχι για να προστατεύει διαρρήκτες και "επαναστατημένους" αναρχο-φασίστες. Και η βουλευτική ασυλία για τους ίδιους ακριβώς λόγους θεσπίστηκε -- για να μπορεί ο βουλευτής (όπως και ο καθηγητής ή ο φοιτητής) να εκφράζει τις απόψεις του ελεύθερα, και όχι για να προστατεύει απατεώνες και δολοφόνους.
Αλλά βλέπεις λύση;
Δεν έχω λόγια. Μπράβο Περαστικέ! Κάποιος έπρεπε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και το έκανες εσύ. Την είδηση από σένα τη μαθαίνω. Με τους "αναρχικούς" των κλοπών και των εμπρησμών των αυτοκινήτων του κόσμου τα έχω πολύ άσχημα. Λέω με αυτούς συγκεκριμένα γιατί δε θέλω να τους τσουβαλιάσω όλους όσους πιστεύουν στην αναρχία. Μα πότε θα καταλάβουν οτι έτσι δεν επαναστατούν αλλά καταστρέφουν; Και παρεπιμπτόντως, οι περισσότεροι τέτοιοι αναρχικοί που έχω εγώ γνωρίσει ήταν κάτι κακομαθημένα πλουσιόπαιδα που έκαναν την αντίδρασή τους με γκαζάκια.
Το’ χω ξαναγράψει και αλλού: Είναι θέμα παιδείας. Όπως έχουμε παρερμηνεύσει την έννοια της δημοκρατίας, έτσι παρερμηνεύουμε και το τι ακριβώς σημαίνει άσυλο.
Προσωπικά, θα ήθελα κάποτε να δω τους αστυνομικούς να μπαίνουν στο Πολυτεχνείο (για παράδειγμα) και να τουλουμιάζουν αυτούς τους «δήθεν» επαναστάτες που τα σπάνε, καίνε και λεηλατούν χωρίς λόγο κι αφορμή επειδή έτσι είναι το «έθιμο» κάθε 17Ν.
Ίσως αν στην Ελλάδα μαθαίναμε να σκεπτόμαστε ορθολογικά, με βάση την ουσία των πραγμάτων, και όχι με ετικέτες και συνθήματα, να υπήρχε κάποια ελπίδα. Υπάρχει και το φαινόμενο όπου τα ΜΑΤ ή ΜΕΑ ή όπως αλλιώς τα λένε "επεμβαίνουν" εκ των υστέρων μετά από φασαρίες και μαζεύουν μερικούς άτυχους που τυχαίνει να περπατούν στα γύρω στενά για να εκτονωθούν ρίχνοντάς τους μερικές φάπες μέσα στις κλούβες (αυτό είχε τύχει σε φίλο μου τη δεκαετία του 90). Δυστυχώς, μέσα στο γενικό κλίμα ανορθολογισμού, είναι δυσδιάκριτη σε αυτή τη χώρα η διαφορά μεταξύ ελευθερίας και τάξης από τη μία πλευρά και χάους και τυραννίας από την άλλη.
Δεν είμαι υπέρ της διατήρησης του άσυλου αλλά πιστεύω οτι αυτοί οι εγκληματίες τα ίδια θα έκαναν έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει δηλ. νόημα να συζητάμε για το άσυλο, όταν το πρόβλημα είναι αλλού.
Το άσυλο δεν επιτρέπει στην αστυνομία να μπει μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο. Και λοιπόν; Το άσυλο δεν λέει πουθενά οτι ένας εγκληματίας θα μένει εσαεί ατιμώρητος. Δεν βγήκαν κάποτε αυτά τα καθάρματα εξω από το πανεπιστήμιο; Γιατί δεν τα έπιασε η αστυνομία τότε; Καταγγελίες υπάρχουν, μάρτυρες υπάρχουν.
Στο κάτω κάτω, το ίδιο ισχύει και για έναν χώρο χωρίς άσυλο (μια εταιρεία π.χ.). Αν εγώ αφήσω το μαγαζί μου γεμάτο PC και τηλεοράσεις χωρίς ούτε μια στοιχειώδη φύλαξη, τότε θα μου το αδειάσουνε αμέσως (είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει παν. άσυλο).
Πιστευω οτι το παν/μιο πρέπει να φέρεται όπως και μια ιδιωτική επιχείρηση. Οσο πιο πολύτιμα είναι τα αντικείμενα μέσα στον χώρο, τόσο καλύτερη πρέπει να είναι και η φύλαξη τους.
Οσο για την αστυνομία: θα μπορούσε να πιάσει τους εγκληματίες και τώρα. Το άσυλο δεν την εμποδίζει.
Βέβαια στην Ελλάδα υπάρχει ένα άκρατο κλίμα τσαμπουκά. Οποιος μπορεί να εκμεταλλευτεί τον άλλον, το κάνει χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό. Μόνο αν φοβηθεί κανείς την τιμωρία ή τα αντίποινα δεν θα κάνει κάτι.
Η ύπαρξη του ασύλου ενθαρρύνει κατά πολύ τον τσαμπουκά και την ιδεολογία "αφού δεν έχω να φοβηθώ τίποτα, θα τα κλέψω / σπάσω όλα". Αλλά ας μην γελιόμαστε. Η κατάργηση του παν. ασύλου δεν θα σταματήσει τον τσαμπουκά - που τον ζούμε καθημερινά σε 1000 άλλες περιπτώσεις (εκτός παν/μίου).
Υ.Γ. πολύ καλό ποστ - ισχύει και για τον Tero.
Μπράβο Περαστικέ!
Εκτός από τα υπέροχα σκίτσα σου, τολμάς και θίγεις θέματα "ταμπού", στα οποία οι πολιτικοί κάνουν την πάπια και τα ΜΜΕ κάνουν ...νούμερα!
Συγχαρητήρια και στον tero για τη δικιά του δημοσίευση!
Όντως πρέπει να περάσουμε κάποτε στην επίθεση, διαφορετικά θα αναγκαστούμε να μετοικήσουμε πιο "έξω" ή να ζούμε μονίμως απομονωμένοι στον εικονικό μας κόσμο - BTW η μπλογκόσφαιρα είναι ότι πιο προοδευτικό έχω συναντήσει, παρά τις όποιες "παραφωνίες" της ;)
Ευχαριστώ mickey, έχεις δίκιο, αλλά μερικά πράγματα δύσκολα βλέπω να γίνονται. Α, και ξεκίνησε επίτέλους το blog σου! :)
Δημοσίευση σχολίου