"Μετά την μπόρα" Σας χαρίζω την αγαπημένη μου μουσική.
Rene Aubry ~Apres la pluie https://www.youtube.com/watch?v=R4ywCBarWJc
Ποιητική Αδεία
Ακόμη και για «ψύλλου πήδημα» δύναταί τις να γράψει «διήγημα»! Όμως, η ποίηση, μέλος ούσα και επωδός, δεν αρκείται εις λάκτισμα μόνο ποδός, αλλ' απαιτεί πτέρυγας ισχυράς και μεγάλας, για να παράξει Μουσική και Οκτάβας! (Καράγιωργας Χρίστος Κ.)
Rosa Mund/κ.κ., στην Κοραή θυμούμαι μια ωραία νεαρή. Σας ευχαριστώ και για τη μουσική, αλλά για ψύλλου πήδημα θα συνεχίσω να γράφω εγώ στιχάκια, λακτίζοντας τα ποδαράκια :Ρ
Μου αρέσει που κρατάτε χαρακτήρα και απτόητος τολμάτε να ορθώνετε το ανάστημά σας σε όσους σας φέρνουν εμπόδια στο ...θεάρεστο έργο σας.
Ακόμα και για ψύλλου πήδημα το σχολιάζειν μου έγινε στοίχημα, που παλεύει να σας ξεπεράσει -αν και έχετε γενναία κράση- να αναδείξει τα δικά μου τα προσόντα της στιχουργικής μου τέχνης προϊόντα. (Χα!)
Στην άκρη-άκρη πήγαινα, στης Κοραη τα μέρη, βλέπω μια κόρη όμορφη, μια κόρη παινεμενη, να της μιλήσω εσταθηκα, να της μιλήσω στέκω, μ´ αυτη πουλάκι έγινε κι επεταξε ταψηλου.
Έχετε γειά Κατσουφιασμένε ουρανέ! Και λυπημένα δάκρυα της νύχτας. Και έχε γειά κι' εσύ, αλέα των Τριανταφυλλιών, Πουβαψες κόκκινους τους δρόμους. Έχε γειά.
Έχετε γειά, έχετε γειά κι'εσείς Βαρυκορδισμένα σύννεφα. Κι εσύ, απαρηγόρητη βροχή, Και φλαμουριά εσύ στη θλίψη βουτηγμένη. Έχετε γειά.
Βροχή...Βροχή...Βροχή... (Τυράγνια τούτη η επανάλειψη) Μα μιά και είναι να την περάσουμε μαζί- Τούτη την απύθμενη νύχτα Μιά και είναι να περάσουμε Και να ξαναπεράσουμε... Απ'τη χολοσκαμένη "Φλωρεάσκα" Κι απ'την κατάκλειστη πόρτα του "Πεσκαρούς". Μιά και δεν θα υπάρξω απόψε παρά μόνο εγώ. Μόνο εγώ. Και μόνο εσείς. Εσείς από πολλές φορές (Για να ξεχνώ πως είμαι μόνος).
Μιά κι' είναι έτσι...Ελάτε Να την κυλήσουμε μαζί Τούτη την άπατη νύχτα Τούτη την αγιάτρευτη ορφάνια. Κι' αυτή τη μουσκεμένη μοναξιά... Μόνο που μας λείπει το λυχνάρι Για να γίνει το πένθος μας πιό βαθύ Για να τονίσει πιό ευλαβικά Τη θανάσιμη τούτην ελεγεία Και τούτην την ανάνθιστη χαρά.
Μα όχι! Απόψε. Δεν ταιριάζουν -Οι πένθιμες ωδές- Και οι ξεμαλλιασμένες λιτανείες. Απόψε... Τούτη την ώρα του έφημου του Μάη Μόνο οι ερχομοί ταιριάζουν. Μόνο οι ερχομοί Κι' οι αλαλαγμοί, Κι' οι καλπασμοί- Της αμαζόνας Άνοιξης!
Μόνο που λείπει το φεγγάρι... Για να στρώσει τη γης με αναλαμπές Να σπείρει τις αλέες με φώσφορο- Για να περάσει ο Έρωτας. Γιατί είναι πολλά απόψε τα νερά Και μπορεί να λασπώσει τα φτερά του. Και τα σγουρά σου τα μαλλιά. Μα κοίτα! Να το! Πρόβαλε Πίσω απ' την αλέα. Τώρα γλιστρά απ' τη γωνιά Χύθηκε στο δρόμο. Ήρθε! Ήρθε το φεγγάρι Και χάθηκε ο Έρωτας.
14 σχόλια:
Kαι τι είδατε;
Τι είδατε στην Κοραή;
"Μετά την μπόρα"
Σας χαρίζω την αγαπημένη μου μουσική.
Rene Aubry ~Apres la pluie
https://www.youtube.com/watch?v=R4ywCBarWJc
Ποιητική Αδεία
Ακόμη και για «ψύλλου πήδημα»
δύναταί τις να γράψει «διήγημα»!
Όμως, η ποίηση, μέλος ούσα και επωδός,
δεν αρκείται εις λάκτισμα μόνο ποδός,
αλλ' απαιτεί πτέρυγας ισχυράς και μεγάλας,
για να παράξει Μουσική και Οκτάβας!
(Καράγιωργας Χρίστος Κ.)
Μπόρα; Εδώ ζέστη!!!
Rosa Mund/κ.κ., στην Κοραή θυμούμαι μια ωραία νεαρή. Σας ευχαριστώ και για τη μουσική, αλλά για ψύλλου πήδημα θα συνεχίσω να γράφω εγώ στιχάκια, λακτίζοντας τα ποδαράκια :Ρ
Hfaistiwnas, ναι, εχθές έβρεξε πολύ.
Μου αρέσει που κρατάτε χαρακτήρα και απτόητος τολμάτε να ορθώνετε το ανάστημά σας σε όσους σας φέρνουν εμπόδια στο ...θεάρεστο έργο σας.
Ακόμα και για ψύλλου πήδημα
το σχολιάζειν μου έγινε στοίχημα,
που παλεύει να σας ξεπεράσει
-αν και έχετε γενναία κράση-
να αναδείξει τα δικά μου τα προσόντα
της στιχουργικής μου τέχνης προϊόντα.
(Χα!)
Rosa Mund/κ.κ., με αποστομώσατε,
με σας πώς να τα βάλω;
Πάω τα ρούχα να ξεβγάλω :Ο
Στην άκρη-άκρη πήγαινα, στης Κοραη τα μέρη,
βλέπω μια κόρη όμορφη, μια κόρη παινεμενη,
να της μιλήσω εσταθηκα, να της μιλήσω στέκω,
μ´ αυτη πουλάκι έγινε κι επεταξε ταψηλου.
(Δημώδες)
Αλίκη, γεια σου και σένα, με τα στιχάκια σου τα σένια.
Κι εγώ σαν τον σαλίγκαρο ξεγλίστρησα σήμερα και μου ήταν αδύνατο να μην αφήσω ένα...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, να είσαι καλά και πολλά φιλιά.
Περαστικέ ακόμα να γυρισεις απο τις παραλιες;
Ωραίο το γυαλι, σε παει :-P
Νεφελη (ανευ διακοπων)
Γεια σου, Νεφέλη. Μπα, τι διακοπές, δουλειά και κάτι άλλα πραγματάκια. Θα επανέλθω στο μπλογκ πάντως, so stay tuned :Ρ
ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΒΡΟΧΗ
Έχετε γειά
Κατσουφιασμένε ουρανέ!
Και λυπημένα δάκρυα της νύχτας.
Και έχε γειά κι' εσύ, αλέα των Τριανταφυλλιών,
Πουβαψες κόκκινους τους δρόμους.
Έχε γειά.
Έχετε γειά, έχετε γειά κι'εσείς
Βαρυκορδισμένα σύννεφα.
Κι εσύ, απαρηγόρητη βροχή,
Και φλαμουριά εσύ στη θλίψη βουτηγμένη.
Έχετε γειά.
Βροχή...Βροχή...Βροχή...
(Τυράγνια τούτη η επανάλειψη)
Μα μιά και είναι να την περάσουμε μαζί-
Τούτη την απύθμενη νύχτα
Μιά και είναι να περάσουμε
Και να ξαναπεράσουμε...
Απ'τη χολοσκαμένη "Φλωρεάσκα"
Κι απ'την κατάκλειστη πόρτα του "Πεσκαρούς".
Μιά και δεν θα υπάρξω απόψε παρά μόνο εγώ.
Μόνο εγώ. Και μόνο εσείς.
Εσείς από πολλές φορές
(Για να ξεχνώ πως είμαι μόνος).
Μιά κι' είναι έτσι...Ελάτε
Να την κυλήσουμε μαζί
Τούτη την άπατη νύχτα
Τούτη την αγιάτρευτη ορφάνια.
Κι' αυτή τη μουσκεμένη μοναξιά...
Μόνο που μας λείπει το λυχνάρι
Για να γίνει το πένθος μας πιό βαθύ
Για να τονίσει πιό ευλαβικά
Τη θανάσιμη τούτην ελεγεία
Και τούτην την ανάνθιστη χαρά.
Μα όχι! Απόψε. Δεν ταιριάζουν
-Οι πένθιμες ωδές-
Και οι ξεμαλλιασμένες λιτανείες.
Απόψε...
Τούτη την ώρα του έφημου του Μάη
Μόνο οι ερχομοί ταιριάζουν.
Μόνο οι ερχομοί
Κι' οι αλαλαγμοί,
Κι' οι καλπασμοί-
Της αμαζόνας Άνοιξης!
Μόνο που λείπει το φεγγάρι...
Για να στρώσει τη γης με αναλαμπές
Να σπείρει τις αλέες με φώσφορο-
Για να περάσει ο Έρωτας.
Γιατί είναι πολλά απόψε τα νερά
Και μπορεί να λασπώσει τα φτερά του.
Και τα σγουρά σου τα μαλλιά.
Μα κοίτα! Να το! Πρόβαλε
Πίσω απ' την αλέα.
Τώρα γλιστρά απ' τη γωνιά
Χύθηκε στο δρόμο. Ήρθε!
Ήρθε το φεγγάρι
Και χάθηκε ο Έρωτας.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
Θωμαή, ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου