Hfaistiwnas, έχω! Τον Λάρυ! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ασχολείται με τα υδραυλικά του μπάνιου και της κουζίνας. Έβγαζε και το κάλυμμα της αποχέτευσης στο πάτωμα του μπάνιου, μέχρι που αναγκάστηκα να το καλύψω.
Η μητέρα σκεφτική πλένει τα πιάτα Η βρύση στάζει υπομονή κάποτε έσταζε όνειρα Στο σαλόνι το παιδί καλπάζει σε ξύλινο άλογο Ένας στρατιώτης βαδίζει στην έρημο Ένας στρατιώτης σκοτώνεται στην έρημο Η μητέρα στρώνει το τραπέζι με πιάτα καθαρά Η μητέρα κλαίει Έχει τα μάτια βιολετιά σκοτεινιασμένα Το δάκρυ κυλάει στο άδειο πιάτο Η τηλεόραση παίζει πόλεμο Κοπάδια ανθρώπων βαδίζουν στην έρημο Η μητέρα σκουπίζει το δάκρυ το παιδί καλπάζει σε ξύλινο όνειρο Ο στρατιώτης πεθαίνει Οι άνθρωποι κοπάδια ψάχνουν ουρανό Η τηλεόραση ανακοινώνει τα νέα μέτρα τα φαγωμένα χέρια της μητέρας σφίγγονται το δάκρυ στάζει στο βρώμικο πιάτο η βρύση στάζει απόγνωση Η μητέρα και πάλι κλαίει ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ
Μόλις ξημέρωνε η γη εκείνος χαμογελούσε , τραγούδαγε κι έσκυβε κάτω από τη βρύση Προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί κάθε σταγόνα Η βρύση έσταζε ψίχουλα , τις στάλες της Έπαιρνε τη πρώτη - λουζότανε Έπαιρνε τη δεύτερη – πλενότανε τη τρίτη την έπινε Πάντα από κάτω πότε σκύβοντας το κεφάλι άλλοτε ανοίγοντας το στόμα Μια , μια έπεφταν στο πρόσωπό του η σκουριά , η λάσπη , η βρωμιά κι εκείνος μακάριζε τη τύχη του τη δυνατότητα να έχει μια στάλα τη μέρα Χρόνια έμεινε σ αυτή τη θέση Κάποιοι είπαν πως πέθανε κιόλας Κάποιοι ότι πνίγηκε σε μια σταγόνα Απ όλους αυτούς όμως (αν και το ‘ξεραν , δεν είχε χέρια ) κανείς δε του άνοιξε μία φορά τη βρύση ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΡΑΦΟΣ
8 σχόλια:
Έχεις καλό υδραυλικό;;;
Καταγγέλλουμε την συνεχιζόμενη απουσία του ΛΑΡΙ απο τα σκίτσα των πόστ!
Δηλώνουμε οτι αν αυτη παραταθεί θα προχωρήσουμε σε κλιμάκωση κινητοποιήσεων!!
ΟΜΑΔΑ ΠΑΝΛΑΡΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Hfaistiwnas, έχω! Τον Λάρυ! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ασχολείται με τα υδραυλικά του μπάνιου και της κουζίνας. Έβγαζε και το κάλυμμα της αποχέτευσης στο πάτωμα του μπάνιου, μέχρι που αναγκάστηκα να το καλύψω.
Αλίκη, καλά ντεεεεεε!
Λίγο πριν πάντως ήταν δίπλα στο πληκτρολόγιο και κοιμόταν. Τώρα κάπου πήγε.
Η βρύση στάζει
Η μητέρα σκεφτική
πλένει τα πιάτα
Η βρύση στάζει υπομονή
κάποτε έσταζε όνειρα
Στο σαλόνι το παιδί
καλπάζει
σε ξύλινο άλογο
Ένας στρατιώτης βαδίζει στην έρημο
Ένας στρατιώτης σκοτώνεται στην έρημο
Η μητέρα στρώνει το τραπέζι
με πιάτα καθαρά
Η μητέρα κλαίει
Έχει τα μάτια βιολετιά σκοτεινιασμένα
Το δάκρυ κυλάει στο άδειο πιάτο
Η τηλεόραση παίζει πόλεμο
Κοπάδια ανθρώπων
βαδίζουν στην έρημο
Η μητέρα σκουπίζει το δάκρυ
το παιδί καλπάζει σε ξύλινο όνειρο
Ο στρατιώτης πεθαίνει
Οι άνθρωποι κοπάδια
ψάχνουν ουρανό
Η τηλεόραση ανακοινώνει τα νέα μέτρα
τα φαγωμένα χέρια της μητέρας σφίγγονται
το δάκρυ στάζει στο βρώμικο πιάτο
η βρύση στάζει απόγνωση
Η μητέρα και πάλι κλαίει
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ
Μόλις ξημέρωνε η γη
εκείνος χαμογελούσε , τραγούδαγε
κι έσκυβε κάτω από τη βρύση
Προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί κάθε σταγόνα
Η βρύση έσταζε ψίχουλα , τις στάλες της
Έπαιρνε τη πρώτη - λουζότανε
Έπαιρνε τη δεύτερη – πλενότανε
τη τρίτη την έπινε
Πάντα από κάτω
πότε σκύβοντας το κεφάλι
άλλοτε ανοίγοντας το στόμα
Μια , μια έπεφταν στο πρόσωπό του
η σκουριά , η λάσπη , η βρωμιά
κι εκείνος μακάριζε τη τύχη του
τη δυνατότητα να έχει μια στάλα τη μέρα
Χρόνια έμεινε σ αυτή τη θέση
Κάποιοι είπαν πως πέθανε κιόλας
Κάποιοι ότι πνίγηκε σε μια σταγόνα
Απ όλους αυτούς όμως
(αν και το ‘ξεραν , δεν είχε χέρια )
κανείς δε του άνοιξε μία φορά τη βρύση
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΡΑΦΟΣ
ΥΓΡΑΣΙΑ, Δήμητρα Γαλάνη
http://www.youtube.com/watch?v=gKP7Z_BqICY#t=41
Ναι, εγώ είμαι (από την καρακοσμάρα μου).
Ο καθείς και τα έργα του.
κ.κ.
κ.κ., δίνεις προστιθέμενη αξία στις αναρτήσεις μου :)
Οι αναρτήσεις σου έχουν την αξία τους από μόνες τους -άνευ λιβανίσματος.
(Στο τέλος του μηνός θα περάσω για το ΦΠΑ.)
κ.κ.
κ.κ., αμάν, και εσύ ΦΠΑ; Τουλάχιστον μη μου ρίξεις πρόστιμο :Ρ
Δημοσίευση σχολίου