Απογοήτευση
επικρατεί σε ΜΜΕ, Αστυνομία και απλούς τηλεθεατές, καθώς φαίνεται να
διαψεύδονται τα σενάρια που ήθελαν τον μικρό ξανθό άγγελο με τα γαλανά μάτια να
είναι βορειοευρωπαϊκής καταγωγής και να έχει απαχθεί από την πλούσια οικογένειά
του από τους κακάσχημους και μελαμψούς γύφτους που φέρονταν ως γονείς του,
προκειμένου μόλις μεγαλώσει και παχύνει αρκετά να τον σφάξουν για να του
αφαιρέσουν τα όργανά του και να τα πωλήσουν στην κρεαταγορά με το κιλό. Τελικά,
ίσως να πρόκειται για απλό Βουλγαράκι, ίσως ακόμη και γυφτάκι, που δόθηκε από τους
γονείς του για παράνομη υιοθεσία ή για κάποια άλλη μπανάλ υπόθεση. Προσπερνάμε
τώρα τα αναρίθμητα μελαμψά παιδάκια που μοιάζουν με καλικαντζαράκια και πέφτουν
θύματα παντοειδούς εκμετάλλευσης στη χώρα μας και αλλού για να περάσουμε σε
κάποια άλλη είδηση που προκαλεί αισθησιασμό και κινητοποιεί τα κατώτερα
ένστικτά σας, ώστε να μην σκέπτεστε την εξαθλίωση στην οποία σας καταδικάζει το
σύστημα που στηρίζουμε και, ιδανικά, να σας αποβλακώσουμε εντελώς. Πορδ, πορδ,
πορδ.
Δεν ξέρω ποια θα είναι η τελική έκβαση της υπόθεσης ή αν απλώς θα ξεχαστεί,
αλλά το παρόν ιστολόγιο προειδοποιεί: τα ΜΜΕ είναι επικίνδυνα για τη σκέψη και δηλητηριάζουν.
Υ.Γ. Παρατηρώ ότι τελευταία το μπλόγκερ μου σκουραίνει τα σκίτσα που ανεβάζω και το λευκό φαίνεται γκρι. Δεν ξέρω τι γίνεται.
8 σχόλια:
Καλημέρα! :)
Μακριά από ΜΜΕ!! Πάντα!
Καλησπέρα :)
Περαστικέ, δεν είναι φανερό; Το blogger έχει πέσει στα χέρια γύφτων, που σκουραίνουν τα σκίτσα σου για να τα κλέψουν και να τα πουλήσουν για δικά τους! :-P
Ευτυχώς, με ένα "Τεστ Ρομά"(TM) ξεκαθαρίζουν όλα.
Avonidas, γυφτοσκιτσάκια :)
είμαι σίγουρη ότι την λέξη απώλεια θα την ζωγραφίζατε με κόκκινο χρώμα
σαν το τριαντάφυλλο
με μαύρο στυλό θα γράφατε την λέξη αγάπη σαν την λευκή γαρδένια
κάπως έτσι τα παιδιά γίνονται λουλούδια και ο χρόνος, ποίηση
"ένα παιδί σγουρόμαλλο ψαρεύει με την πετονιά,
πεσμένο μπρούμυτα μέσα στα πράσινα νερόχορτα.
ένας διαβάτης του φωνάζει, το ρωτά με χίλια νεύματα.
μα το παιδί-μην και το ψάρι φοβηθεί-δεν απαντά"
(κινέζικη ποίηση)
θωμαή, πολύ όμορφο το ποίημα.
χρονια τωρα το εχω παρατηρησει στη ζωη μου πως "καθε εμποδιο για καλο". Το εμποδιο στην προκειμενη περιπτωση η ξενητεια, το καλό πως εδω δεν εχω απο χρονια πια ελληνικη τηλεοραση. Ετσι η αποτοξινωση ηλθε χωρις καν να το σκεφτω. Οσο για τη μικρη Μαρια πολυ λυπηθηκα που τα βασανα της δεν τελειωνουν εδω. Ειδα αυτη που παρουσιαζεται για πραγματικη της μητερα και καταλαβα πως εχει ακομα πολλα να υποφερει το κοριτσακι. Φιλια περαστικε μου, ποτε δεν σε ξεχνω το ξερεις.
Mary Ginger, να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου