Ο αέρας
Και εκεί που περπάταγα στο δρόμο, εχθές το απόγευμα, φύσηξε ένας αέρας
και στροβίλισε τη σκόνη, τα ξερά φύλλα και τα σκουπίδια και, ειλικρινά σας λέω, σκόρπισε και τις σκέψεις μου για μια εκπληκτική ανάρτηση που όμοιά της δεν θα είχατε ξαναδιαβάσει.
6 σχόλια:
Τι ωραίο!
Εμείς χάσαμε ...όσα παίρνει ο άνεμος!
Από την άλλη όμως,
Ήτανε αέρας.
http://www.youtube.com/watch?v=7gvmSf9sW80
Ή
The Windmills of Your Mind ?
http://www.youtube.com/watch?v=dAGGTVft5Lk
Ή μήπως ήταν ...αέρας Πεχλιβάνης;
http://www.youtube.com/watch?v=nsoER19qGq4
κ.κ.
Αλίκη, ευχαριστώ!
κ.κ. ευχαριστώ για την τριπλή μουσική συνεισφορά σας. Αν και μου αρέσει ο Χρονάς, σε αυτή την περίπτωση ξεχώρισα το τρίτο κομμάτι, κάτι μου έκανε ο αέρας πεχλιβάνης.
χεχε καλό!
υπερβολές. τα πιό ωραία λόγια δεν χάνονται ποτέ!
Hfaistiwnas, καλησπέρα!
θωμαή, σωστά, ζουν μέσα στη σιωπή.
Δημοσίευση σχολίου