Μίνι περιπέτεια

Εχθές καθώς περνούσα, απ’ το Πολυτεχνείο,

Είδα ένα περιστέρι στο δρόμο κουρνιασμένο

Φοβήθηκα πολύ, να μην το κάνουν λιώμα

Μα και υποψιάστηκα πως ήταν πληγωμένο, το καημένο

Όταν το πλησίασα πήγε να ξεφύγει,

Μα να πετάξει δεν μπορούσε, το ένα του φτερό ήταν τραυματισμένο

Σκύβοντας στα γρήγορα το άρπαξα,

Μη γίνουμε και οι δυο (του Μολώχ) της ασφάλτου θύματα

Στο κινητό μου, ευτυχώς, είχα της ΑΝΙΜΑ τον αριθμό

Και μου είπαν να το πάω

Σε ένα κάδο δίπλα, βρήκα ένα κουτί, μέσα να το βάλω

Και πήγα στην Ομόνοια για Ταύρο τον ηλεκτρικό να πάρω
.

Ευτυχώς δεν δυσκολεύτηκα πολύ,

Και οι άνθρωποι ήταν εξυπηρετικοί,

Άφησα και μια συνδρομή, γιατί οι καιροί είναι χαλεποί

Για όσους ζώα ή ανθρώπους φροντίζουν

Για αυτό προτρέπω και εσένα αναγνώστη,

Με την ευκαιρία αυτή, να συνδράμεις και εσύ

Την ΑΝΙΜΑ, την καλή, που τα ζώα περιθάλπει

Και αν θες στοιχεία, θα τα βρεις εδώ

Είθε το πουλάκι να γίνει καλά

Και ελεύθερο πάλι να πετά

Όπου θέλει και όπου προτιμά

Τα έργα των ανθρώπων χαρούμενα να κουτσουλά.



Υ.Γ. Ευχαριστίες στη φίλη μου Σοφία για τη διόρθωση που πρότεινε.