Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί.
Οι έμποροι φωνάζουν για αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα
πεινάνε και όσοι εργάζονται…
Οι έμποροι φωνάζουν για αγορές.
Οι άνεργοι πεινούσαν. Τώρα
πεινάνε και όσοι εργάζονται…
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ από το τραπέζι
κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα,
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό είναι πάρα πολύ δύσκολη…
κηρύχνουν τη λιτότητα.
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα,
ζητάν θυσίες.
Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους
για τις μεγάλες εποχές που θα ‘ρθουν.
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό είναι πάρα πολύ δύσκολη…
Όχι, δεν τα έγραψε κάποιος δικός μας σήμερα, τα έγραψε ο Μπέρτολτ Μπρεχτ τη
δεκαετία του 1930. Μεταφέρω ένα μικρό δείγμα εδώ σε μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη. Αναζητήστε
τα. Τα έχω σε μια έκδοση του 1978, εκδόσεις Θεμέλιο.
8 σχόλια:
προσυπογράφω ταπεινά.
τα σέβη μου στον αρχισυντάκτη Λάρι
Καλωσόρισες, περαστική, ωραίο το ποιήμα σου :)
Το καπνισμενο τσουκαλι λειπει.
Γεια σου, Νεφέλη. Θα θυμηθούμε πολλά όσο περνάει ο καιρός, τι καλά να μην είχαμε ξεχάσει μέσα στον πρόσφατο ευδαιμονισμό μας.
'δεν υπάρχει τίποτε καινούριο,
εκτός ίσως από εκείνα που έχουμε ξεχάσει..'
(χαίρομαι που σου άρεσε)
Γεια σου, Περαστική.
"Τι είναι στ' αλήθεια ο άνθρωπος
Πού να ξέρω ο άνθρωπος τι είναι
Ποιος να το ξέρει τάχα
Δεν ξέρω ο άνθρωπος τι είναι
Ξέρω την τιμή του μονάχα"
-- Μπ. Μπρεχτ, από τη "Μπαλάντα του έμπορα"
Βιαστικά χαιρετίσματα, από τα σύνορα αυτής της περίπου χώρας, κοντά στον Έβρο, όπου σε λίγο μπορεί να σκάβω κι εγώ την τάφρο που θα συγκρατήσει τους "βαρβάρους" (γελάστε ελεύθερα).
Όποτε βλέπω τηλεόραση στο ΚΨΜ, σκέφτομαι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει πετύχει το αδύνατον: να χαίρομαι που είμαι μέσα κι όχι έξω.
ΣΤΡ(ΜΧ) *** *** και, εκτός ωρών υπηρεσίας, Avonidas.
Avonidas, βάστα γερά και καλός πολίτης, αν και δεν έχεις άδικο, τα πραγματικά δύσκολα είναι μετά.
Δημοσίευση σχολίου