…όταν είστε με τον Φωτόπουλο και τη ΓΕΝΟΠ και τα άλλα τα καλά παιδιά; Εγώ που είμαι αγανακτισμένος δεκαετίες τώρα και πιστεύω ότι αυτοί που μουντζώνετε στο Σύνταγμα είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος αυτών που υπερασπίζεστε, εγώ που πιστεύω ότι έπρεπε να είχαμε πουλήσει εδώ και καιρό - όταν μπορούσαμε να το κάνουμε με όρους και επιλεκτικά, σε ποια πλατεία να πάω;
Όπως και να έχει, καλή και άγια η αγανάκτηση, αλλά προέχει να μπούμε σε ένα δρόμο, να συμφωνήσουμε σε ένα πρακτέο και προς αυτό το μεγάλο ζητούμενο δεν βλέπω απάντηση. Εκεί που τελειώνουν οι μούντζες αρχίζουν τα δύσκολα. Δεν μπορούμε να μένουμε μετέωροι σε ένα λίμπο, σε ένα διαρκές κώμα. Πρέπει να παρθούν αποφάσεις για την κατεύθυνση προς την οποία θα βαδίσουμε εδώ και τώρα. Θα πουλήσουμε ή δεν θα πουλήσουμε; Τα θέλουμε τα δανεικά που μας δίνουν; Έχουμε ως στόχο να μείνουμε στο ευρώ και να βαδίσουμε σε μια παράλληλη πορεία με τους άλλους Ευρωπαίους ή όχι; Θα συνεχίσουμε να βασιζόμαστε στο φόβο του διεθνούς και ευρωπαϊκού συστήματος για τις συνέπειες μιας κατάρρευσής μας, με την πίστη ότι μπορούμε να εκβιάζουμε με αυτό τον τρόπο την στήριξη και την ανοχή των άλλων επ’ αόριστο και χωρίς συνέπειες για την εθνική μας κυριαρχία, για τη διεθνή μας θέση ή χωρίς φόβο ότι με την πρώτη ευκαιρία θα μας βάλουν σε κάποιο είδος περιθωρίου; Θα γίνουμε οι τρακαδόροι της υφηλίου, διεκδικώντας τη χρηματοδότηση των κεκτημένων μας από τον Γάλλο και τον Γερμανό φορολογούμενο, ενώ εμείς θα διαδηλώνουμε με τσίγκινες περικεφαλαίες και πλαστικές σημαίες στις πλατείες, καθυβριζόμενοι ανά την υφήλιο; Είναι και αυτό μια άποψη.
Εξάλλου, το φέσι είναι ένα από τα εθνικά σύμβολά μας.
22 σχόλια:
Καλλιτεχνικη παρατηρηση.
Σε ολα τα σκιτσα, ο πρωταγωνιστης εχει μια καταπληκτικη ομοιοτητα με τον ΕΠΣ ;-)
Στο σημερινο, δεν θα μπορουσαν να ειναι πιο διαφορετικοι.
Συμπεραινω, οτι ο ΕΠΣ δεν ταυτιζεται ουτε στο ελαχιστο με αυτον που φοραει το φεσι ;-)
Βαζεις πολλα καίρια ερωτηματα. Δυστυχως, δεν μπορουμε να τα απαντησουμε. Μας εχουν αποκοψει απο τα στοιχεια (χειροτερα: μας δινουν συστηματικα λαθεμενα στοιχεια). Επισης, μας εχουν αφαιρεσει καθε δυνατοτητα δημοσιου διαλογου - ελεγχοντας ολα τα μμε και προπαγανδιζοντας ασυστολα.
Πως ειναι δυνατον να απαντησω σε τοσο σημαντικα ερωτηματα σαν αυτα του ποστ, χωρις να ξερω ουτε το πως ηρθα σ' αυτην την κατασταση, ουτε ποιά ειναι η σημερινη κατασταση, ουτε τις συνεπειες που θα εχει η Α ή η Β επιλογη μου;
Πως ειναι δυνατον να δωσω απαντησεις, οταν μου εχουν καταστρεψει καθε δυνατοτητα διαλόγου;
Δεν μου αρεσει ουτε ο (καθε) φωτοπουλος, ουτε η (καθε) γενοπ. Δεν μου αρεσουν οι συντεχνιες γενικα. Αλλα το χειροτερο δεν ειναι οτι υπαρχουν αυτες οι συντεχνιες, ουτε το οτι ζητανε τοσα πολλα. Το χειροτερο ειναι οτι καποιοι - συστηματικα - τους εχουν επιτρεψει να μας εκβιαζουν ολους.
Στο δια ταυτα: ουτε εμενα με ικανοποιει μια αγανακτηση χωρις οργανωση και χωρις τους στοχους που θεωρω σαν σωστους.
Αλλα καλυτερα μια γενικη αγανακτηση (εστω υπερ της γενοπ) παρα καθολου αγανακτηση.
Οταν μαθουμε να συζηταμε δημοκρατικα και να ιεραρχουμε τις προτεραιοτητες μας σαν κοινωνια (αγνοωντας την χειραγωγηση που κανουν τα μμε) οι φωτοπουλοι θα εξαφανιστουν αυτοματα.
ΥΓ Αν ημουν στην Ελλαδα, θα ημουν καθημερινα στο Συνταγμα και θα επαιζα σε καθε ευκαιρια ξυλο με τα ματ. Αν οχι για τιποτα αλλο, για να ξαναθυμηθω τα νιατα μου ;-)
Θα συμφωνήσω με τον Jolly Roger.
Πάμε πλατεία αγαπητέ μου Περαστικέ και μετά ο καθένας διαλέγει την καλύτερη δυνατή πρόταση, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει.
:)
Περαστικέ, σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις είμαι κι εγώ πλέον διχασμένος.
Από τη μία, βλέπω πως τίποτα καλό δεν πρόκειται να βγει από αυτές (για λόγους που θα εξηγήσω). Από την άλλη, ένα μικρό κομμάτι μέσα μου εύχεται να πουληθεί το σύμπαν, έτσι μόνο και μόνο για να έχω την επιβεβαίωση των προσδοκιών μου. Για να μπορώ να πω "σας τα 'λεγα" σε όλους εκείνους που συναντώ στις ΔΕΚΟ όταν έχω την ατυχία να στήνομαι στην ουρά, και που φωνάζουν "μια ιδιωτικοποίηση σας χρειάζεται". Γιατί ΠΡΟΦΑΝΩΣ έπρεπε να είναι περισσότεροι υπάλληλοι στα ταμεία. Και γιατί ΠΡΟΦΑΝΩΣ ο φωνασκών θα έκανε καλύτερα τη δουλειά.
Τώρα, γιατί δεν πιστεύω στη σωτήρια επίδραση των ιδιωτικοποιήσεων; Διότι στην ελεύθερη αγορά ένας και μόνο παράγοντας ωθεί τον επιχειρηματία να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες: ο ανταγωνισμός. Και στα φυσικά μονοπώλια, όπως είναι τα δίκτυα ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, είναι δύσκολο να δω πώς θα υπάρξει ανταγωνισμός, πέραν του αρχικού σταδίου, όπου οι "μνηστήρες" θα διαγκωνίζονται για τα φιλέτα.
Ο λόγος που οι ιδιωτικοποιήσεις προχώρησαν σχετικά ομαλά σε χώρες όπως η Βρετανία ή η Γερμανία, είναι ότι οργανώθηκαν από ένα σοβαρό ΚΡΑΤΟΣ. Έξω από τέτοια σοβαρά κράτη, σε μπανανίες όπως η Ελλάντα, οι πολιτισμένοι Γερμανοί ιδιώτες της SIEMENS, π.χ., φρόντισαν να λαδώσουν δημόσιους λειτουργούς για να εξασφαλίσουν χάρες. Δεν φαντάζομαι ότι θα το επιχειρούσαν με τη Γερμανική κυβέρνηση - θα τους έκοβε τον κώλο (ορθότατα).
Ο Γερμανικός λαός, τώρα, είναι πυρ και μανία με τους παλιο-Έλληνες, που πρέπει να τους δώσει κι άλλα λεφτά γιατί είναι τεμπέληδες και τρακαδόροι. Είναι επίσης πυρ και μανία με την κυβέρνησή του, που δεν αφήνει αυτούς τους τρακαδόρους να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους. Αλλά - επειδή κανένας λαός δεν είναι τέλειος - δεν φαίνεται να αναρωτιέται ακόμα, στο σύνολό του, ΓΙΑΤΙ η κυβέρνησή του επί σειράν ετών δάνειζε αυτούς τους τρακαδόρους (με υψηλό επιτόκιο, άρα γνωρίζοντας καλά το αυξημένο ρίσκο), τους πουλούσε υποβρύχια που γέρνουν, βιομηχανικά προϊόντα που δεν είχαν τα λεφτά να αγοράσουν, αγροτικά προϊόντα που μπορούσαν να τα παράγουν και επιδοτούνταν να μην το κάνουν και, φυσικά, χρόνο, κι άλλο χρόνο, μέχρι να πέσουν στη λούμπα.
Α όχι, όλα αυτά δεν περνάνε από το μυαλό των νοικοκυραίων βορειοευρωπαίων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Και δόξα τω Θεώ, υπάρχουν κι εκεί πάνω άφθονα και πρόθυμα παπαγαλάκια για να ζωγραφίζουν το πορτραίτο του αρχοντοχωριάτη Έλληνα, μην τυχόν και πάρει κανείς χαμπάρι για πού πλέουν τα λεφτά του Γερμανού φορολογούμενου μαζί με τα φραγκοδίφραγκα του, είλωτα πλέον, Έλληνα.
Αλλά με συγχωρείς, είμαι πάλι εκτός θέματος. Που είναι, φυσικά, τι πρέπει να κάνουμε τώρα.
Ε, λέω λοιπόν, να τα κάψουμε. Όλα! Το Σύνταγμα, τη Βουλή, την Ομόνοια. Τις ΔΕΚΟ, τον Παρθενώνα, την Αθήνα συμπούρμπουλη (να 'ναι καλά ο Δεκέμβρης, η μισή δουλειά έχει γίνει), τα χωριά, τα δάση (κι εδώ τον γαΐδαρο τον φάγαμε το 2007). Κι όταν τελειώσουμε, να τα σπείρουμε όλα αλάτι.
Έτσι, εκείνοι θα γλιτώσουν από μας τους ανεπρόκοπους. Κι εμείς θα γλιτώσουμε από τη διάσωσή μας.
Taedium vitae...
Αντέχονται τα μέτρα των μνημονίων; Έγραφε χτες στη Guardian ένας αρθρογράφος ότι είναι πιο αβάσταχτα και από τις πολεμικές αποζημιώσεις που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Μήπως πάλι η "επιτυχής" εφαρμογή τους θα εξασφάλιζε τους (υποτιθέμενους) στόχους τους; Ούτε μία στο εκατομμύριο, σύμφωνα με όλες σχεδόν τις αναλύσεις. Λοιπόν, τι συζητάμε; Εκείνοι που πρέπει να δώσουν απαντήσεις δεν είναι οι Αγανακτισμένοι, αλλά όσοι επιμένουν στην πειθήνια εφαρμογή ενός "σχεδίου" που μόνο εμάς δεν πρόκειται να σώσει.
Περαστικέ,
Οι Αγανακτισμένοι κατά βάση υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ και όχι τον (κάθε) Φωτόπουλο. Η ενεργειακή πολιτική είναι βαρύνουσας σημασίας και πρέπει να βρίσκεται στα χέρια του κράτους (ας διεκδικήσουμε ένα πιο σοβαρό κράτος λοιπόν, το να το αντικαταστήσουμε με τα καρτέλ του ιδιωτικού τομέα δεν είναι λύση). Σιγά μην αφήσουμε τους ιδιώτες να διαχειρίζονται το μαύρο χρυσό μας (άνθρακας) και να καταρτίζουν την εθνική στρατηγική για την ενέργεια με βάση τη δική τους κερδοφορία. Το ότι το βαθύ κράτος των πράσινων συνδικαλιστών αντιμετωπίζει το κράτος σαν τσιφλίκι του είναι γνωστό, αλλά στην προκείμενη περίπτωση πέρα από τη ΓΕΝΟΠ δε βλέπω ποιος άλλος θα μπορούσε να πολεμήσει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ - οπότε καλώς κάνουν οι αγανακτισμένοι και τους στηρίζουν.
Jolly Roger, είπα να πειραματιστώ με το σκίτσο :) Έχεις ένα δίκιο σε αυτά που λες, αλλά εδώ και οι κορυφαίοι νομπελίστες οικονομολόγοι φαίνεται να έχουν χάσει τον μπούσουλα και λέει άλλα ο ένας και άλλα ο άλλος. Καθόλου ευοίωνα αυτά. Είναι γεγονός όμως ότι έχουμε ένα πολύ ακριβό και αναποτελεσματικό κράτος που σκοπό έχει να εξυπηρετεί τους πελάτες του. Ακόμη και αν μηδενιζόταν το κοντέρ του χρέους, το πρόβλημα παραμένει, το κράτος ξοδεύει πολύ περισσότερα από όσα μαζεύει προσφέροντας πολύ λίγα. Σήμερα η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, δεν είμαι διατεθειμένος ως φορολογούμενος πολίτης να πληρώνω πάλι κερατιάτικα. Λοιπόν, ας πουλήσουν.
Ξύλο; Α πα, πα, μόνο με τον Λάρι παλεύω :Ρ
Nefeli, πολύ τσίκνα η πλατεία, απορώ πώς αντέχεις ως χορτοφάγος :Ρ
Avonidas, σκέφτεσαι ο ΟΤΕ να ήταν ακόμη μονοπώλιο; Χωρίς τους ιδιώτες θα περιμέναμε από το κράτος να φτιάξει το μετρό, το αεροδρόμιο; Μπορεί να τα κάνουμε στραβά τα πράγματα, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε, είμαστε σαν τον λαγό που έχει παγώσει στη μέση του δρόμου ενώ κατευθύνεται πάνω μας μια νταλίκα. Να κάψουμε ό,τι είναι να κάψουμε, αλλά όχι τη φύση, δεν μας φταίνε σε τίποτα τα αθώα πλάσματα, ας πάμε να πνιγούμε εμείς καλύτερα. Θα τα έλεγες όμως αυτά αν είχες παιδιά; (Ευτυχώς ούτε εγώ έχω).
Seppuku, ας μην ξόδευε τουλάχιστον κάθε χρόνο το κράτος περισσότερα από όσα εισπράττει. Θα ήταν μια αρχή και είναι κάτι που θα πρέπει να γίνει έτσι και αλλιώς. Είναι κοινή λογική. Το μνημόνιο περιέχει κάποιους σκληρούς όρους (όπως κάθε δάνειο σε αφερέγγυο δανειστή), αλλά πολλά μέτρα είναι σωστά επί της αρχής. Πού είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές; Πού είναι το δικαίωμα του οποιουδήποτε να ασκεί όποιο επάγγελμα θέλει και εφόσον έχει τυχόν (πραγματικά) αναγκαία προσόντα; Οι κυβερνώντες μας μέχρι τώρα επέλεξαν να εφαρμόσουν μόνο αυτό που ήταν το πιο εύκολο, να βαράνε όσους είναι εκτός του συστήματος. Εγώ, οι άλλοι επαγγελματίες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, δεν έχουμε διακόπτες ούτε μπορούμε να διακόπτουμε τη λειτουργία της υπόλοιπης κοινωνίας. Πάλι στην πλάτη μας τα κεκτημένα των άλλων; Να πάνε να !@*&$#@#!!!***%$#^$ Και εγώ αγανακτισμένος.
Kostis, όχι πάλι με τις «στρατηγικού χαρακτήρα» ΔΕΚΟ! Τα ίδια λέγανε για τα ΜΜΕ όσο είχε το κράτος το μονοπώλιο, τα ίδια λέγανε για τον ΟΤΕ όταν ήθελες πέντε έως δέκα χρόνια ή βουλευτή για να βάλεις νέα τηλεφωνική γραμμή. Τσιφλίκια είναι, όπως τα λες. Πολεμάνε τις ιδιωτικοποιήσεις διότι έχει προηγηθεί η ιδιωποίηση και διότι οι όροι απασχόλησης στο δημόσιο και σε αυτές τις ΔΕΚΟ δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, χώρια τη διαφθορά στη οποία συμμετέχουν όχι λίγο οι εργατοπατέρες. Ιδιωτικοποιήσεις με όρους, με συμφέρον αντίτιμο, με διασφάλιση του ανταγωνισμού. Αν το δίκτυο είναι μονοπώλιο, μπορεί να διαχωριστεί από την παραγωγή, ας παρασχεθεί η εκμετάλλευση πόρων με μακροχρόνια μίσθωση και με όρους για επενδύσεις, υπάρχουν πολλοί τρόποι. Εμείς και η Βόρεια Κορέα είμαστε οι μόνοι που τα κάνουμε σωστά και όλος ο υπόλοιπος κόσμος λάθος; Δεν νομίζω. Ορίστε πού φτάσαμε.
Για τον Κωστη:
γραφεις Η ενεργειακή πολιτική είναι βαρύνουσας σημασίας και πρέπει να βρίσκεται στα χέρια του κράτους...
Σχετικο ειναι αυτο. Η ενεργειακη πολιτικη πρεπει να βρισκεται στα χερια μιας *συνομοσπονδιας* κρατων, που συνεννοουνται μεταξυ τους. Ειναι ανοητο να χτιζει π.χ. η Βουλγαρια πυρηνικα εργοστασια και η Ελλαδα οχι (επειδη τα πυρηνικα ειναι επικινδυνα).
Με το να ακολουθει το καθε κρατος μια δικη του ενεργειακη πολιτικη, ο πλανητης θα παει κατα διαολου μια ωρα αρχυτερα.
* * * *
Αλλα εστω οτι "πρεπει" η ενεργειακη πολιτικη να αποτελει υποθεση του κρατους.
Γιατι πρεπει να ειναι δημοσια η ΔΕΗ για να γινει αυτο;
Δηλαδη στην Γερμανια, την Γαλλια, την Ολλανδια, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνια κλπ. κλπ. κλπ. ειναι ηλιθιοι; Σε αυτες τις χωρες νομιζεις οτι καθοριζουν οι εταιρειες την ενεργειακη πολιτικη;
Το κρατος αποφασιζει, το κρατος βγαζει τους νομους, το κρατος καθοριζει την ενεργειακη πολιτικη.
Οι εταιρειες ειναι υποχρεωμενες να υπακουσουν στους νομους - και ελεγχονται γι αυτο.
Επ ουδενι χρειαζεται να ειναι κρατικη μια εταιρεια προκειμενου να εφαρμοσει τους νομους. Τοσο απλα.
τους λές οτι πονάς στη καρδιά
κι αυτοι σου πρηζουν το συκώτι
τους λές ”δεν αντεχω αλλο να ακουω μαλακιες ”
κιαυτοι σου παίρνουν τα αυτιά με τις φωνές τους
Τους λες ‘Δεν εχω λεφτά
κι αυτοι σου δινουν Αμεση Δημοκρατία
Τους λές Ρε παιδιά πεθαινω (σαν χωρα)
κι αυτοι κανουν Ζαπιγκ…..θέλουν να δουν Λαζοπουλο και να χειροκροτησουν,τι να κανουμε τωρα
καπως ετσι ..δεν πνιγηκε κι ο Ναρκισσος μεσαστο είδωλο του;
Μιας και αναφέρθηκα στην Guardian, βλέπεις στα εκατοντάδες σχόλια των αναγνωστών ότι εκείνοι που μας καθυβρίζουν δεν είναι οι καλύτεροι και αντικειμενικότεροι. Ρατσισμός, εθνικισμός, κυνισμός, κλειστά ώτα σε κάθε στοιχείο/επιχείρημα που τους χαλάει τη μανέστρα, καταπολέμηση οποιασδήποτε παρουσίασης των Ελλήνων ως συμπαθέστερων από έναν σιχαμένο λαό ανατολίτικων κοπρόσκυλων, απόλυτα άξιου της μοίρας του (στην οποία και πρέπει να αφεθεί χωρίς συνειδησιακές ενοχλήσεις). Δεν είναι όμως καθολικά αποδεκτή αυτή η ρητορική. Υπάρχει και σοβαρότερος κόσμος στην Ευρώπη και πρέπει να του δώσουμε να καταλάβει ότι ζητάμε απλώς μια βιώσιμη λύση.
Τα προβλήματά μας δεν τελειώνουν δυστυχώς με το χρέος της χώρας, ή με το αν θα υπάρχουν 2 ή τρείς ΔΕΗ.
Τι σχέση έχει το χρέος με τις κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες που έχουν γεμίσει φόλες και άλλα δηλητήρια τις πόλεις και τα χωριά της χώρας;
Το χρέος τους εμπόδιζε στο να φτιάξουν σωστά καταφύγια προστασίας των αδέσποτων ζώων τόσα χρόνια;
Το χρέος έκανε τον νεοέλληνα να έχει ως σπορ το να βασανίζει ζώα;
Γεμάτη η χώρα από ταλαίπωρα ζωντανά που περνούν όλη τους την ζωή δεμένα σε μια αυλή, σε ένα χωράφι ή σε ένα βαρέλι με μια αλυσίδα 1-2 μέτρων.
Δεκάδες φιλοζωικές οργανώσεις του εξωτερικού διαμαρτύρονται και προτρέπουν τα μέλη τους να αποφεύγουν την Ελλάδα για τις διακοπές τους.
Εμείς όμως είμαστε λάρτζ λαός, δεν καταλαβαίνουμε από τέτοια, αλλά μετά αναρωτιόμαστε γιατί ο τουρισμός μας συρρικνώνεται και σέρνεται την τελευταία δεκαετία, ενώ οι γείτονές μας στο αντίστοιχο διάστημα πενταπλασίασαν τα έσοδά τους.
Και μετά έχεις όλους αυτούς που επί τόσα χρόνια ψήφιζαν (και εξακολουθούν και ψηφίζουν) ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να μουντζώνουν προς την βουλή αντί να μουντζώνει ο ένας τον άλλο για τις αυτοκαταστροφικές πολιτικές επιλογές τους.
Είμαι πολύ αγανακτισμένος με τους αγανακτισμένους Περαστικέ, γιατί τόσα χρόνια που εκλιπαρούσα να γίνει κάτι για τα αδέσποτα, κανείς δεν νοιαζόταν.
Ζητούσαμε να κάνουμε κάτι για τους ναρκοεξαρτημένους που πεθαίνουν στους δρόμους από τον παραλογισμό αυτής της απάνθρωπης νομοθεσίας, και μας λοιδορούσαν.
Δώδεκα χιλιάδες (12.000) συνάνθρωποί μας έχασαν την ζωή τους από ναρκωτικά την τελευταία 15ετία (περίπου 750 τον χρόνο σύμφωνα με τις επίσημες στατιστικές) και εμείς ακόμα στρουθοκαμηλίζουμε.
Τι σχέση έχει το χρέος με το ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες θεωρούνται πολίτες Δ’ κατηγορίας, με τις πόλεις και τα κτήρια μας χωρίς καμία πρόβλεψη για πρόσβαση από αυτούς τους ανθρώπους;
Για να μην πιάσω τους δρόμους και τα πεζοδρόμια..
Συγνώμη αλλά το χρέος δεν έχει καμιά σχέση με τα προβλήματά μας.
N
@Jolly Roger, περαστικός το παράδειγμα της Ιαπωνίας αποδεικνύει ότι οι ελεγκτικές αρχές πολλές φορές είναι στο ίδιο στρατόπεδο με τον ελεγχόμενο :) Στην Ελλάδα το είδαμε αυτό και με την επιτροπή ανταγωνισμού (υπόθεση κουμπάρων) και αυτός είναι και ο λόγος που η ελληνική αγορά είναι γεμάτη Καρτέλ. Η πιθανότητα να γίνει αυτό και με την ενέργεια είναι μεγάλη αν δεν υπάρχει ένας ισχυρός κρατικός παίχτης (βέβαια από την άλλη η ΕΕΤΤ φαίνεται να κάνει καλύτερη δουλειά στις τηλεπικοινωνίες, αλλά από την άλλη ποιος το ρισκάρει;)
Ανωνυμε Ν, το να φερονται οι ελληνες βαναυσα στα αδεσποτα δεν αυξανει το δημοσιο χρεος. Οι αγανακτισμενοι στις πλατειες φωναζουν - και πολυ σωστα - για το που πηγαν τα λεφτα. Αυτο δεν εχει σχεση με τα αδεσποτα.
* * *
Κωστη, αν θελει το κρατος να συνωμοτησει με τις εταιρειες, δεν θα το εμποδισει ουτε ο ιδιωτικος ουτε ο δημοσιος χαρακτηρας της (οποιας) ΔΕΗ.
Το ζητουμενο ειναι να εχουμε ενα κρατος που λειτουργει σωστα. Αν ξεκινησουμε με την παραδοχη οτι το κρατος θα συνωμοτει πότε με τον Α και πότε με τον Β, την κατσαμε την βαρκα.
* * *
Αρκετα ξεφυγαμε απο το αρχικο ποστ (φταιω κι εγω λιγο ;-) ), ας ξαναγυρισουμε στο θεμα.
Ο Περαστικος εγραψε οτι η αγανακτηση στις πλατειες ειναι χωρις νοημα, γιατι οι αγανακτουντες καταληγουν τελικα να υπερασπιζονται τα προνομια των συντεχνιων.
Διαφωνω, λεγοντας οτι οι αγανακτουντες ζητανε (πολυ πιο εντονα απο την διατηρηση προνομιων) κυριως το να βρουμε ποιοι εκλεψαν τα λεφτα - και να τους τιμωρησουμε.
Απο αυτη την σκοπια, η αγανακτηση στις πλατειες σαφως εχει νοημα.
Νοσφεράτε, κάπως έτσι.
Seppuku, δρυός πεσούσης...
Ν, συμφωνώ ότι το χρέος είναι μόνο σύμπτωμα, η κατάληξη των πολιτισμικών προβλημάτων μας.
Jolly Roger, Kostis, ευχαριστώ για τα σχόλιά σας, ενδιαφέρων ο διάλογός σας. Να μην παραβλέπουμε ότι και ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι ζυμωμένος με τη διαφθορά, λόγω συνδιοίκησης, κάτι απαράδεκτο. Νομίζω ότι αρκετά δοκιμάσαμε το μοντέλο του «κρατικά όλα», θα έλεγα να δοκιμάσουμε και κάτι άλλο, αλλά έτσι και αλλιώς σε αυτό το στάδιο άλλοι αποφασίζουν και οι ταμειακές ανάγκες είναι ασφυκτικές.
Και μιας και μιλάτε για ενέργεια, δεν ξέρω αν πήρατε χαμπάρι τι μας είπε ο Σόιμπλε: http://greekrider.blogspot.com/2011/06/blog-post_6145.html
δειτε εδω για διορισμο καθηγητων http://www.facebook.com/group.php?gid=55684733309&v=info
@ Jolly Roger
Παρόλο που συμφωνώ με τα περισσότερα που γράφεις, θα μου επιτρέψεις να έχω διαφορετική άποψη για το συγκεκριμένο θέμα.
Όχι απλά πιστεύω ότι έχει άμεση σχέση ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στα αδέσποτα με τα αδιέξοδά μας – κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά, κλπ- αλλά νομίζω πως είναι σχεδόν αδύνατο να προχωρήσει μπροστά αυτή η χώρα όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση.
Θεωρώ ότι είναι απίθανο ο Έλληνας ψηφοφόρος να μεταλλαχτεί ξαφνικά σε υπεύθυνο και συνειδητοποιημένο πολίτη, ο οποίος θα ψηφίζει τους καλύτερους για να κυβερνήσουν αυτό τον τόπο, ενώ συγχρόνως ο ίδιος άνθρωπος θα συνεχίζει να είναι ένα γαϊδούρι και μισό δηλαδή θα βασανίζει τα ζώα, θα παρκάρει το αμάξι του πάνω στο πεζοδρόμιο, θα δέρνει την γυναίκα του ή το παιδί του, κλπ…
Είμαι της άποψης ότι δεν μπορούμε να απομονώσουμε ένα χαρακτηριστικό του νεοέλληνα και να περιμένουμε να αλλάξει, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα θα παραμένει στην ίδια στάσιμη κατάσταση.
Ο υπεύθυνος πολίτης πρώτα από όλα πρέπει να έχει ανθρωπιά, να σέβεται το διαφορετικό, τις μειοψηφίες, τα ζώα, να μην κοιτά μόνο την πάρτη του, κλπ.
Αυτή υπεύθυνη στάση ζωής είναι που θα φέρει μακροπρόθεσμα και τις σωστές πολιτικές επιλογές, και όχι το δημόσιο χρέος, η μείωση του μισθού του, η επιφοίτηση του άγιου πνεύματος ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.
N
Επανέρχομαι, κάπως καθυστερημένα:
Περαστικέ, καταρχήν να πω ότι ΠΡΟΦΑΝΩΣ έκανα πλάκα όταν έγραφα "να τα κάψουμε όλα"! Πίστευα ότι ήταν προφανές. Ασφαλώς και τα αθώα πλασματάκια δεν μας φταίνε. Είναι όμως κάπως αργά να ανησυχήσουμε για αυτό: με μαντρωμένες παραλίες και καζίνο της Πάρνηθας και δε συμμαζεύεται, η "φύση" έχει πάρει πρώτη-πρώτη το δρόμο προς πώληση (συγγνώμη... αξιοποίηση ήθελα να πω).
Τώρα, για το ζήτημα των Αγανακτισμένων:
Ο Jolly Roger έχει δίκιο, νομίζω, να εστιάζει στις συζητήσεις και ανταλλαγές απόψεων που γίνονται στις πλατείες. Κι εγώ νομίζω ότι είναι πολύ πιο σημαντικές από τις μούντζες. Όχι ότι οι μούντζες δεν είναι δικαιολογημένες - κάθε άλλο. Αλλά μέσα από τις συζητήσεις και τις συνελεύσεις, αρχίζει σιγά σιγά ο κόσμος και ξαναπιάνει τα ηνία της δημόσιας ζωής και προσπαθεί, τουλάχιστον, να επηρεάσει τη μοίρα του. Θεωρώ πως αυτο είναι πολύ σημαντικό, για να μην πω το πλέον σημαντικό, για μια κοινωνία που περνάει τη χειρότερη κρίση της ιστορίας της.
Ακόμη κι αν με τα οικονομικά γιατροσόφια της ΕΕ και του ΔΝΤ ανορθωθεί κάποτε η ελληνική οικονομία, πολύ λίγο θα ωφελήσει τον ελληνικό λαό, αν παραμείνει μια άβουλη μάζα. Το χειρότερο από όλα θα είναι να επιζήσει το πελατειακό πολιτικό μας σύστημα αλώβητο, μέσα από αυτή την κρίση, και να ξαναρχίσει τα ίδια κόλπα μετά την "παρθενορραφή" της οικονομίας μας, με τους πολίτες να μην έχουν διδαχθεί ουδέν. Μια χώρα-Κουρδιστό Πορτοκάλι.
Γράφεις, Περαστικέ, ότι στις πλατείες δεν καταλήγουν πουθενά, σε καμία απόφαση και σε καμία επιθυμητή πορεία. Το θεωρείς απλό να επανεφεύρει μια κοινωνία τους πολιτικούς θεσμούς της; Οπωσδήποτε, δεν είναι όλοι στην πλατεία αγνοί ιδεολόγοι, και σίγουρα πολλοί από αυτούς στήριζαν ως τώρα το πελατειακό κράτος. Αρκετοί όμως καταλαβαίνουν πλέον ότι έκαναν λάθος, ότι είναι αδιέξοδη αυτή η πορεία. Γίνονται σημαντικά βήματα, χαοτικά για την ώρα, αλλά ίσως μπορέσουν να οργανωθούν. Τέτοια κινήματα έχουν στο παρελθόν αναδείξει χαρισματικούς ανθρώπους, και μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ξαναγίνει κάτι τέτοιο.
Κάτι ακόμα που, προσωπικά, με χαροποιεί είναι ότι στις συνελεύσεις λαμβάνουν μέρος και ειδήμονες ομιλητές - οικονομολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίου, που δίνουν στην ουσία μικρές διαλέξεις σχετικά με το χρέος και το έλλειμμα, τι είναι και πώς δημιουργήθηκε, ποιά είναι η κατάστασή μας και ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές εναλλακτικές. Για να προχωρήσουμε σε οποιεσδήποτε αποφάσεις, για να αρνηθούμε το Μνημόνιο ή για να το αναδιαπραγματευτούμε, πρέπει να έχουμε τουλάχιστον μια γενική ιδέα για την οικονομία σε επίπεδο χώρας και Ε.Ε.
Ο κόσμος ΔΕΝ ξέρει πραγματικά τίποτα για το θέμα. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η τρόϊκα μας παρουσιάζουν ΜΙΑ εικόνα και ΜΙΑ συνταγή σαν "μονόδρομο", μέσα από τελεσίγραφα και τσιτάτα. Και είναι τέτοια, και τόσο ενορχηστρωμένη, η πίεση να αποδεχτούμε αυτή την εικόνα, που εγώ τουλάχιστον θεωρώ δεδομένο ότι υπάρχει δόλος. Όχι μόνο από την κυβέρνηση - αυτό είναι σίγουρο, με τις μηχανορραφίες του ΓΑΠ πολύ πριν και τις εκλογές ακόμα, για να μπούμε σε αυτό και μόνο αυτό το δρόμο. Αλλά δόλος από την ίδια την Ε.Ε., ή τουλάχιστον το τραπεζοπιστωτικό της σύστημα. Αν έπρεπε να το περιγράψω συνοπτικά, θα έλεγα πως το διακύβευμα - για εκείνους- είναι αυτό: το πώς θα διασωθεί η οικονομία της Ελλάδας χωρίς να διασωθούν οι Έλληνες. Πώς, δηλαδή, θα απωλέσουμε μια και καλή τον έλεγχο της ζωής, της οικονομίας και της πολιτείας μας προς όφελος των δανειστών μας.
Εξ ου και η αυξανόμενη περιφρόνηση των Όλι Ρεν και σία προς τη δημοκρατικά εκπεφρασμένη άποψη της πλειοψηφίας στις υπο επιτήρηση χώρες (newspeak: "γενναίοι πολιτικοί που δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος").
Αυτά.
Ανώνυμε, δεν μπορώ να δω το link για το facebook, δεν είμαι μέλος.
Avonidas, δεν επικρίνω τόσο, αλλά βλέπω τους περιορισμούς αυτού του τύπου κινητοποιήσεων. Όλοι ενώνονται στην αγανάκτηση, αλλά από τη στιγμή που η συζήτηση πάει στο πρακτέο οι συμμετέχοντες διασπώνται στα κομμάτια που είναι χωρισμένη έτσι και αλλιώς η ελληνική κοινωνία. Καλό είναι το ενδιαφέρον, αλλά να δω τι θα προκύψει. Το χειρότερο θα είναι μια λαϊκίστικη τροπή που μπορεί να είναι και προς το δεξιό άκρο.
Σε ποια πλατεία? Ποιά είναι πιο κοντά στο σπίτι, με ποιους μετανάστες ή μη, πλατεία ή ?
Olur mu canim?
Ο πάτος με τα σκατά είναι χαώδης. Μιλάμε για πολύ γέλιο.
Ενα σχετικό αρθρο
Όταν η πλατεία γέμιζε, εσύ πού ήσουν;
του Τασου Κορωνάκη
Πώς αλλιώς θα έμπαινε ο λαός στο προσκήνιο, αν όχι γεμάτος αντιφάσεις; Πώς περιμέναμε ένα πλατύ κίνημα αντίστασης κάτω από το αίτημα "φτάνει πια"; Με έτοιμη πλατφόρμα, στέρεη ιδεολογία και δεδομένες πρακτικές; Μα, αν τα είχε όλα αυτά, γιατί θα ΄χαμε φτάσει ώς εδώ;
yota, ???
the elf at bay, εκεί εννοούσε ο πρόεδρος με το «…ή βουλιάζουμε»;
Nefeli, προτιμώ λίγη λογική και σύνεση πάνω από οποιαδήποτε ιδεολογία. Οι ιδεολογίες δεν σε προστατεύουν ποτέ από τον ξεπεσμό ή την κόλαση, κάθε άλλο. Η δική μου κριτική δεν είναι η κριτική από τη σκοπιά ενός ιδεολόγου.
Δημοσίευση σχολίου